ยอร์ก

ยอร์ก Eboracum, Eoforwic, Jorvik หรือ Everwic
เมืองและอำนาจรวม
เมืองยอร์ก
ตามเข็มนาฬิกาจากบนขวา: Millennium Bridge , George Hudson Street , Micklegate Bar , Ouse Bridge , FTR bus , York Minster
ธง ผนึก โลโก้ของสภาเมืองยอร์ก
ชื่อเล่น:  เมืองช็อคโกแลต[2]
คำขวัญ:  ให้แบนเนอร์แห่งยอร์คโบยบินสูง[1]
แสดงภายในNorth Yorkshire
ยอร์ก ที่ตั้งภายในประเทศอังกฤษ Show map of England ยอร์ก ที่ตั้งภายในสหราชอาณาจักร Show map of the United Kingdom ยอร์ก ที่ตั้งภายในยุโรป Show map of Europe
พิกัด: 53°57′30″N 1°4′49″W / 53.95833°N 1.08028°W / 53.95833; -1.08028พิกัด : 53°57′30″N 1°4′49″W  / 53.95833°N 1.08028°W / 53.95833; -1.08028
รัฐอธิปไตย	ประเทศอังกฤษ
ประเทศ	อังกฤษ
ภาค	ยอร์คเชียร์และฮัมเบอร์
เทศมณฑลพิธี	นอร์ท ยอร์กเชียร์
เขตประวัติศาสตร์	ยอร์คเชียร์
ก่อตั้ง	เป็นอีโบราคัม ค. ค.ศ.  71
สถานะเมือง	กาลเวลา
สถานะรวม	1 เมษายน 2539 [3]
ศูนย์อำนวยการ	• York Guildhall  • สำนักงานตะวันตก
รัฐบาล
• พิมพ์	อำนาจรวม
• ร่างกาย	สภาเมืองยอร์ก
•  ความเป็นผู้นำ	ผู้นำและคณะรัฐมนตรี
•  ผู้บริหาร	พรรคประชาธิปัตย์เสรีนิยมและพันธมิตรสีเขียว
•  ท่านนายกเทศมนตรี	คริส คัลวิค(แอลดี)
•  หัวหน้าสภา	คีธ แอสป์เดน(แอลดี)
พื้นที่
• รวม	271.94 กม. 2 (105.00 ตร.ไมล์)
ประชากร  (ประมาณกลางปี ​​2562)
• รวม	210,618
• อันดับ	( อันดับที่ 87 )
• ความหนาแน่น	687/กม. 2 (1,780/ตร.ไมล์)
•  Urban	153,717
• เชื้อชาติ (การสำรวจสำมะโนประชากร พ.ศ. 2554) [4]	94.3% สีขาว
ปีศาจ	ชาวยอร์ค • ยอร์คกี้[5]
เขตเวลา	UTC+0 ( เวลามาตรฐานกรีนิช )
• ฤดูร้อน ( DST )	UTC+1 ( เวลาฤดูร้อนของอังกฤษ )
พื้นที่รหัสไปรษณีย์	โย
รหัสโทรศัพท์	01904
ISO 3166-2	GB-YOR
รหัส ONS	00FF (ONS) E06000014 (GSS)
การอ้างอิงกริด OS	SE603517
ถั่ว 3	UKE21
สนามบินหลัก	สนามบินลีดส์แบรดฟอร์ด (นอกยอร์ก)
ที่ปรึกษา	47
ส.ส	รายชื่อ ส.ส Rachael Maskell (L) Julian Sturdy (C)
เว็บไซต์	york.gov.uk

นิวยอร์กเป็นเมืองที่มหาวิหารและพื้นที่ฐานอำนาจที่บรรจบกันของแม่น้ำOuseและฟอสส์ในอังกฤษ เมืองที่มีอาคารที่ยาวนานและโครงสร้างเช่นโบสถ์ , ปราสาทและกำแพงเมืองโบราณ

มันเป็นเมืองที่หัวของประวัติศาสตร์ อร์กเชียร์และเป็นเขตขององค์กรนอกสภาเขตและขี่ สภาเมืองยอร์กเป็นหน่วยงานที่รวมกันซึ่งรับผิดชอบในการให้บริการและสิ่งอำนวยความสะดวกในท้องถิ่นทั้งหมดทั่วเมืองและพื้นที่ชนบทรอบนอกเขตเมืองเก่า เมืองที่อยู่ในพระราชพิธีNorth Yorkshireและเป็นสมาชิกที่ไม่ใช่ส่วนประกอบของลีดส์เขตเมือง

เมืองนี้ก่อตั้งโดยชาวโรมันในชื่อEboracumใน 71 AD มันกลายเป็นเมืองหลวงของจังหวัดโรมันของBritannia รองลงมาและต่อมาในราชอาณาจักรของนาโปลี , NorthumbriaและJórvíkในยุคกลางยอร์กเติบโตขึ้นในฐานะศูนย์กลางการค้าผ้าขนสัตว์ที่สำคัญ และกลายเป็นเมืองหลวงของจังหวัดทางภาคเหนือของคริสตจักรของนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์ซึ่งเป็นบทบาทที่ยังคงรักษาไว้^[6]ในศตวรรษที่ 19 ยอร์กกลายเป็นศูนย์กลางของเครือข่ายรถไฟและศูนย์การผลิตขนม ซึ่งเป็นสถานะที่ได้รับการดูแลอย่างดีในศตวรรษที่ 20 ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สองนิวยอร์กถูกระเบิดเป็นส่วนหนึ่งของเที่ยวแบบสายฟ้าแลบ แม้จะได้รับผลกระทบจากการวางระเบิดน้อยกว่าเมืองทางตอนเหนืออื่นๆ แต่อาคารเก่าแก่หลายแห่งก็พังทลายลง และความพยายามในการฟื้นฟูยังคงดำเนินต่อไปจนถึงช่วงทศวรรษ 1960 ^[7]

เมืองที่มีประชากร 153,717 ในการสำรวจสำมะโนประชากร 2011 ^[8]และอยู่ในอาหารและสุขภาพภูมิภาค เขตเลือกตั้งเขตปกครองจากเมืองมีกลาง 2,019 Est. ประชากร 210,618 ที่87อำเภอมีประชากรมากที่สุดในอังกฤษ

ประวัติ

ที่มาของชื่อ

คำนิวยอร์ก ( เก่านอร์ส : Jórvík ) มาจากBrittonicชื่อEburākon ( LatinisedนานัปการEboracum , EburacumหรือEburaci ) การรวมกันของeburos " ต้นยูต้นไม้ " (เปรียบเทียบไอริช iBar , ไอริช iobhar , iubharและiur , และสก็อตเกลิค iubhar ; เปรียบเทียบกับWelsh efwrและBreton evor ด้วยทั้งความหมาย "alder buckthorn") และส่วนต่อท้ายของappurtenance *-āko(n)หมายถึง "เป็นของ" หรือ "สถานที่ของ" (เปรียบเทียบ Welsh -og ) ^{[9] เมื่อ}รวมกันแล้ว คำโบราณเหล่านี้หมายถึง "สถานที่ของต้นยู " (ในเวลส์ , efrog ; ใน Old ไอริชiubrach ; ไอริชเกลิคiúrachและในสก็อตเกลิคiùbhrach . เมืองเรียกว่าEabhrachในไอริชและEabhraigในสก็อตเกลิคชื่อมาจากภาษาละตินคำEboracum . เสนอความหมายอื่น คือ "การตั้งถิ่นฐานของ (ชายคนหนึ่งชื่อ) Eburos " aชื่อบุคคลของเซลติกสะกดต่างกันในเอกสารต่าง ๆ เช่นEβουρος , EburusและEburius : เมื่อรวมกับคำต่อท้ายความเป็นเจ้าของของเซลติก * -āko(n)คำนี้สามารถใช้เพื่อแสดงถึงคุณสมบัติของผู้ชายที่มีชื่อนี้^{[10] [9]}

ชื่อEboracumกลายเป็นAnglian Eoforwicในศตวรรษที่ 7: สารประกอบของEofor-จากชื่อเก่าและ-wicหมายถึง "หมู่บ้าน" อาจเกิดจากการรวมธาตุEbor-ด้วยรากดั้งเดิม * eburaz ('หมูป่า' ); โดยศตวรรษที่ 7 ภาษาอังกฤษสำหรับ 'หมูป่า' ได้กลายเป็นโิโอเฟอร์เมื่อเดนมาร์กกองทัพพิชิตเมืองใน 866 มันก็เปลี่ยน Jórvík ⁽¹¹⁾

แก่ฝรั่งเศสและนอร์แมนชื่อของเมืองต่อไปพิชิตนอร์ได้รับการบันทึกเป็นEverwic (ปัจจุบันนอร์แมนÉvèroui ) ในการทำงานเช่น Wace ของโรมันเด Rou ^[12] Jórvíkในขณะเดียวกัน ค่อย ๆ ลดลงสู่ยอร์กในศตวรรษหลังจากการพิชิต ย้ายจากยุคกลางของอังกฤษ Yerkในศตวรรษที่ 14 ผ่านYourkeในศตวรรษที่ 16 ไปยังYarkeในศตวรรษที่ 17 แบบฟอร์มYorkถูกบันทึกครั้งแรกในศตวรรษที่ 13 ^{[6] [13]}ชื่อบริษัทและสถานที่หลายแห่ง เช่น การประชุมการแข่งขัน Ebor หมายถึงชื่อภาษาละติน Brittonic ซึ่งเป็นชื่อโรมัน ^[14]

ในศตวรรษที่ 12 เหตุการณ์เจฟฟรีย์แห่งมอนในบัญชีของเขาสมมติของพระมหากษัตริย์สมัยก่อนประวัติศาสตร์ของสหราชอาณาจักร, Historia Regum บริแทนเนียแสดงให้เห็นได้ชื่อจากที่ของเมืองก่อนโรมันก่อตั้งโดยกษัตริย์ในตำนานอิ็บราคุส ^[15]

อาร์คบิชอปแห่งยอร์ใช้Eborเป็นนามสกุลของเขาในลายเซ็นของเขา ^[16]

ประวัติตอนต้น

หลักฐานทางโบราณคดีชี้ให้เห็นว่าชาวเมโสลิธิกตั้งรกรากอยู่ในแคว้นยอร์กระหว่าง 8000 ถึง 7000 ปีก่อนคริสตกาล แม้ว่าจะไม่ทราบว่าการตั้งถิ่นฐานของพวกเขาเป็นแบบถาวรหรือชั่วคราวก็ตาม ตามเวลาของโรมันพิชิตของสหราชอาณาจักรพื้นที่ที่ถูกครอบครองโดยชนเผ่าที่รู้จักของชาวโรมันเป็นBrigantesพื้นที่ชนเผ่า Brigantian ในขั้นต้นกลายเป็นรัฐลูกค้าของโรมัน แต่ต่อมาผู้นำของมันก็กลายเป็นศัตรูมากขึ้นและกองทหารโรมันที่เก้าถูกส่งไปทางเหนือของHumberไปยังดินแดน Brigantian ^[17]

เมืองที่ถูกก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 71 เมื่อเก้ากองพันเสียที Brigantes และสร้างทหารไม้ป้อมปราการบนพื้นราบข้างต้นแม่น้ำ Ouseใกล้กับมันบรรจบกับแม่น้ำฟอสส์ป้อมปราการ ซึ่งกำแพงถูกสร้างขึ้นใหม่ด้วยหินโดยกองทหาร VI ซึ่งอยู่ถัดจากกองพันที่ IX ครอบคลุมพื้นที่ 50 เอเคอร์ (20 เฮกตาร์) และมีทหารพยุหเสนา 6,000 นายอาศัยอยู่ที่ตั้งของปรินซิเปีย (HQ) ของป้อมปราการอยู่ภายใต้ฐานรากของโบสต์ยอร์กและการขุดค้นใต้หลังคาได้เผยให้เห็นส่วนหนึ่งของโครงสร้างและเสาโรมัน^{[11] [18]}

จักรพรรดิเฮเดรีย , Septimius เซเวอร์รัสและConstantius ฉันทุกศาลที่จัดขึ้นในนิวยอร์กในช่วงแคมเปญต่างๆของพวกเขา ในระหว่างที่เขาพำนักอยู่ ค.ศ. 207–211 จักรพรรดิเซเวอรัสได้ประกาศเมืองหลวงของยอร์คของจังหวัดบริทาเนียด้อยกว่า และมีแนวโน้มว่าพระองค์จะเป็นผู้มอบสิทธิพิเศษให้ยอร์กเป็น ' อาณานิคม ' หรือเมือง คอนสแตนติอุสที่ 1 เสียชีวิตในปี ค.ศ. 306 ระหว่างที่เขาอยู่ในยอร์ก และคอนสแตนตินมหาราชลูกชายของเขาได้รับการประกาศให้เป็นจักรพรรดิโดยกองทหารที่อยู่ในป้อมปราการ^{[18] [19]}ใน 314 AD บิชอปจากนิวยอร์กเข้าร่วมสภาที่อาร์ลส์จะเป็นตัวแทนของคริสตชนจากจังหวัด ⁽²⁰⁾

ในขณะที่อาณานิคมและป้อมปราการของโรมันอยู่บนที่สูง เมื่อ 400 AD เมืองนี้ตกเป็นเหยื่อของน้ำท่วมเป็นครั้งคราวจากแม่น้ำ Ouse และ Foss และจำนวนประชากรลดลง^[21]ยอร์กเสื่อมลงในยุคหลังโรมันและถูกยึดครองโดยชาวแองเกิลในศตวรรษที่ 5 ^[22]

การบุกเบิกส่วนต่างๆ ของเมืองเริ่มขึ้นในศตวรรษที่ 7 ภายใต้การนำของกษัตริย์เอ็ดวินแห่งนอร์ทธัมเบรีย และยอร์กก็กลายเป็นเมืองหลักของเขา^[23]โบสถ์ไม้หลังแรกสร้างขึ้นในยอร์กเพื่อรับบัพติศมาของเอ็ดวินในปี 627 ตามคำกล่าวของพระเบด⁽²⁴⁾เอ็ดวินสั่งให้สร้างโบสถ์ไม้หลังเล็กด้วยหิน แต่เขาถูกฆ่าตายใน 633 และงานของการจบโบสถ์หินล้มลงกับทายาทของเขาOswald ^{[11] [25]}ในศตวรรษต่อมาอัลคูอินแห่งยอร์กมาที่โรงเรียนอาสนวิหารแห่งยอร์ก เขามีอาชีพเป็นครูและนักวิชาการมาอย่างยาวนาน ครั้งแรกที่โรงเรียนที่ยอร์กซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อโรงเรียนเซนต์ปีเตอร์ก่อตั้งขึ้นในปี 627 และต่อมาเป็นที่ปรึกษาชั้นนำของชาร์ลมาญด้านกิจการสงฆ์และการศึกษา ⁽²⁶⁾

ในปี ค.ศ. 866 นอร์ธัมเบรียอยู่ท่ามกลางการต่อสู้แย่งชิงระหว่างกันเมื่อพวกไวกิ้งบุกเข้ายึดยอร์ก ในฐานะมหานครแองโกล-แซกซอนที่เจริญรุ่งเรืองและเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจที่เจริญรุ่งเรือง ยอร์กเป็นเป้าหมายที่ชัดเจนสำหรับพวกไวกิ้ง นำโดยIvar the Bonelessและ Halfdan กองกำลังสแกนดิเนเวียโจมตีเมืองในวันออลเซนต์ส การจู่โจมในวันศักดิ์สิทธิ์พิสูจน์ให้เห็นถึงการใช้ยุทธวิธีที่มีประสิทธิภาพ ผู้นำส่วนใหญ่ของยอร์กอยู่ในโบสถ์ ทำให้เมืองเสี่ยงต่อการถูกโจมตีและไม่ได้เตรียมพร้อมสำหรับการต่อสู้ หลังจากที่มันถูกพิชิตเมืองที่ถูกเปลี่ยนชื่อจากแซกซอน Eoforwic เพื่อJorvik. มันกลายเป็นเมืองหลวงของดินแดนไวกิ้งในสหราชอาณาจักร และที่จุดสูงสุดก็มีผู้อยู่อาศัยมากกว่า 10,000 คน นี่เป็นประชากรที่สองรองจากลอนดอนภายในบริเตนใหญ่เท่านั้น Jorvik พิสูจน์ให้เห็นแล้วว่าเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและการค้าที่สำคัญสำหรับพวกไวกิ้ง โรงกษาปณ์นอร์สถูกสร้างขึ้นที่โรงกษาปณ์ Jorvik ในขณะที่นักโบราณคดีได้พบหลักฐานของเวิร์กช็อปงานฝีมือที่หลากหลายรอบๆบริเวณCoppergateตอนกลางของเมืองสิ่งเหล่านี้แสดงให้เห็นว่าการผลิตสิ่งทอ งานโลหะ การแกะสลัก เครื่องแก้ว และการทำเครื่องประดับล้วนมีการปฏิบัติในจอร์วิกนอกจากนี้ยังมีการค้นพบวัสดุจากที่ไกลถึงอ่าวเปอร์เซียซึ่งบ่งชี้ว่าเมืองนี้เป็นส่วนหนึ่งของเครือข่ายการค้าระหว่างประเทศ^[27]ภายใต้การปกครองของไวกิ้ง เมืองนี้ได้กลายเป็นท่าเรือที่สำคัญของแม่น้ำ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางการค้าไวกิ้งที่กว้างขวางทั่วยุโรปตอนเหนือ Eric Bloodaxeผู้ปกครองคนสุดท้ายของ Jórvík ผู้เป็นเอกราชถูกขับไล่ออกจากเมืองในปี ค.ศ. 954 โดย King Eadredในความพยายามที่ประสบความสำเร็จในการรวมอังกฤษให้สมบูรณ์ ⁽²⁸⁾

หลังการพิชิต

ในปี 1068 สองปีหลังจากการพิชิตอังกฤษของนอร์มัน ชาวยอร์กก็ก่อกบฏ ในขั้นต้นพวกเขาทำสำเร็จ แต่เมื่อวิลเลียมผู้พิชิตมาถึง การกบฏก็ถูกปราบลง วิลเลียมได้สร้างป้อมปราการไม้บนม็อตเต ในปี ค.ศ. 1069 หลังจากการจลาจลอีกครั้ง กษัตริย์ได้สร้างปราสาทไม้อีกแห่งข้ามแม่น้ำอูส สิ่งเหล่านี้ถูกทำลายในปี 1069 และสร้างใหม่โดยวิลเลียมในช่วงเวลาที่ Northumbria ทำลายล้างของเขาในสิ่งที่เรียกว่า " Harrying of the North " ซึ่งเขาทำลายทุกอย่างตั้งแต่ยอร์คไปจนถึงเดอรัม ซากของปราสาทที่สร้างใหม่ ซึ่งตอนนี้สร้างด้วยหิน สามารถมองเห็นได้ทั้งสองด้านของแม่น้ำ Ouse ^{[29] [30]}

โบสถ์ Minster ที่สร้างด้วยหินแห่งแรกได้รับความเสียหายอย่างหนักจากไฟไหม้ในการจลาจล และชาวนอร์มันได้สร้างโบสถ์บนพื้นที่ใหม่ ประมาณปี ค.ศ. 1080 อาร์คบิชอปโธมัสเริ่มสร้างอาสนวิหารซึ่งต่อมาได้กลายเป็นโบสถ์ในปัจจุบัน ^[25]

ในศตวรรษที่ 12 ยอร์กเริ่มรุ่งเรือง ในปี ค.ศ. 1190 ปราสาทยอร์กเป็นสถานที่สังหารหมู่ชาวยิวที่น่าอับอาย ซึ่งมีชาวยิวอย่างน้อย 150 คนเสียชีวิต ^{[31] [32]}

เมืองซึ่งตั้งอยู่บนแม่น้ำ Ouse และใกล้กับถนน Great Northได้กลายเป็นศูนย์กลางการค้าที่สำคัญพระเจ้าจอห์นได้รับกฎบัตรครั้งแรกของเมืองในปี ค.ศ. 1212 ^[33]ยืนยันสิทธิการค้าในอังกฤษและยุโรป^{[25] [34]}ในช่วงยุคกลางต่อมา พ่อค้าชาวยอร์คนำเข้าไวน์จากฝรั่งเศส ผ้า ขี้ผึ้ง ผ้าใบ และข้าวโอ๊ตจากประเทศต่ำไม้และขนจากทะเลบอลติกและส่งออกเมล็ดพืชไปยังแกสโคนีและเมล็ดพืชและขนสัตว์จนถึงระดับต่ำ ประเทศ. ^[35]

ยอร์กกลายเป็นศูนย์กลางการผลิตและการค้าผ้าที่สำคัญ เอ็ดเวิร์ดที่ 1ได้กระตุ้นเศรษฐกิจของเมืองต่อไปโดยใช้เมืองนี้เป็นฐานสำหรับการทำสงครามในสกอตแลนด์ เมืองนี้เป็นที่ตั้งของความไม่สงบที่สำคัญในช่วงที่เรียกว่าการจลาจลของชาวนาในปี 1381 เมืองนี้ได้รับเอกราชจากรัฐบาลกลางในระดับที่สูงขึ้น รวมถึงสิทธิพิเศษที่ได้รับจากกฎบัตรของริชาร์ดที่ 2ในปี 1396

ศตวรรษที่ 16 ถึง 18

เมืองเปลี่ยนระยะเวลาของการลดลงของเศรษฐกิจในช่วงทิวดอร์ครั้ง ภายใต้กษัตริย์เฮนรี่ที่ 8การล่มสลายของอารามได้ทำให้บ้านนักบวชหลายแห่งในยอร์กสิ้นสุดลงรวมถึงคำสั่งของบาทหลวงหลายองค์โรงพยาบาลในเซนต์นิโคลัสและเซนต์ลีโอนาร์ด ซึ่งเป็นสถาบันที่ใหญ่ที่สุดในภาคเหนือของอังกฤษ สิ่งนี้นำไปสู่การแสวงบุญของเกรซการจลาจลของชาวคาทอลิกทางเหนือในยอร์กเชียร์และลินคอล์นเชียร์ที่ต่อต้านการปฏิรูปศาสนา พระเจ้าเฮนรีที่ 8 ทรงฟื้นฟูอำนาจของพระองค์ด้วยการสถาปนาสภาฝ่ายเหนือในยอร์กในโบสถ์เซนต์แมรีที่ล่มสลาย เมืองนี้กลายเป็นศูนย์กลางการค้าและการบริการในช่วงเวลานี้^{[36] [37]}

แอนน์แห่งเดนมาร์กเสด็จมาที่ยอร์กพร้อมกับพระโอรสของพระองค์ เจ้าชายเฮนรีและเจ้าหญิงเอลิซาเบธเมื่อวันที่ 11 มิถุนายน ค.ศ. 1603 นายกเทศมนตรีได้พาเธอเที่ยวชมและเสนอไวน์เครื่องเทศให้กับเธอแต่เธอชอบเบียร์มากกว่า ^[38] Guy Fawkesที่เกิดและการศึกษาในนิวยอร์กเป็นสมาชิกของกลุ่มของโรมันคาทอลิก Restorationists ที่วางแผนดินปืน ^[39]จุดมุ่งหมายของมันคือการไล่โปรเตสแตนต์กฎโดยการเป่าขึ้นบ้านของรัฐสภาในขณะที่คิงเจมส์ฉันทั้งโปรเตสแตนต์และแม้กระทั่งที่สุดของคาทอลิกชนชั้นสูงและขุนนาง อยู่ข้างใน

ใน 1644 ในช่วงสงครามกลางเมืองที่บรมวงศานุวงศ์ ล้อมนิวยอร์กและบ้านเรือนหลายยุคนอกกำแพงเมืองถูกกลืนหายไป คนป่าเถื่อนที่ Walmgate Bar ถูกทำลายและวางระเบิด แต่พล็อตถูกค้นพบแล้ว ในการมาถึงของเจ้าชายรูเพิร์ตด้วยกองทัพ 15,000 นาย การปิดล้อมก็ถูกยกเลิก สมาชิกรัฐสภาถอยห่างจากยอร์กประมาณ 10 กม. โดยมีรูเพิร์ตไล่ตาม ก่อนเปิดกองทัพและเอาชนะมันอย่างเงียบ ๆ ที่ยุทธการมาร์สตันมัวร์จากกองทหาร 15,000 นายของรูเพิร์ต 4,000 ถูกสังหารและ 1,500 ถูกจับ การล้อมใหม่และเมืองยอมจำนนต่อเซอร์โธมัส แฟร์แฟกซ์^[36]เมื่อวันที่ 15 กรกฎาคม

หลังจากการบูรณะสถาบันพระมหากษัตริย์ในปี ค.ศ. 1660 และการถอดกองทหารรักษาการณ์ออกจากยอร์กในปี ค.ศ. 1688 เมืองนี้ถูกครอบงำโดยพวกชนชั้นสูงและพ่อค้า แม้ว่าพระสงฆ์จะยังมีความสำคัญอยู่ก็ตาม การแข่งขันจากลีดส์และฮัลล์ร่วมกับการตกตะกอนของแม่น้ำ Ouse ส่งผลให้ยอร์กสูญเสียตำแหน่งที่โดดเด่นในฐานะศูนย์กลางการค้า แต่บทบาทของเมืองในฐานะศูนย์กลางทางสังคมและวัฒนธรรมสำหรับชาวเหนือที่ร่ำรวยกลับเพิ่มขึ้น นิวยอร์กสง่างามหลายทาวน์เฮาส์เช่นนายกเทศมนตรีคฤหาสน์และแฟร์เฮ้าส์วันจากช่วงเวลานี้เช่นเดียวกับห้องประชุมที่โรงละคร Royalและสนามแข่งม้า^{[37] [40]}

ประวัติศาสตร์สมัยใหม่

จอร์จ ฮัดสันโปรโมเตอร์การรถไฟมีหน้าที่นำรถไฟมาที่ยอร์กในปี ค.ศ. 1839 แม้ว่าอาชีพของฮัดสันในฐานะผู้ประกอบการด้านรถไฟจะจบลงด้วยความอับอายและการล้มละลาย การเลื่อนตำแหน่งให้ยอร์กเหนือลีดส์ และบริษัทรถไฟของเขาเอง (การรถไฟยอร์กและนอร์ทมิดแลนด์ ) ช่วยสร้างยอร์กให้เป็นศูนย์กลางการรถไฟที่สำคัญในช่วงปลายศตวรรษที่ 19 ^[41]

การแนะนำของวิศวกรรมการรถไฟที่จัดตั้งขึ้นในเมือง^{[42] [43]}ในช่วงเปลี่ยนของศตวรรษที่ 20 ทางรถไฟรองรับสำนักงานใหญ่และผลงานของการรถไฟภาคตะวันออกเฉียงเหนือซึ่งมีพนักงานมากกว่า 5,500 คน ทางรถไฟมีส่วนสำคัญในการขยายโรงงานโกโก้ของโรว์นทรี ได้ก่อตั้งขึ้นใน 1862 โดยเฮนรีไอแซค Rowntree ที่ได้เข้าร่วมขึ้นในปี 1869 โดยพี่ชายของเขาใจบุญโจเซฟ ^[44]ผู้ผลิตช็อกโกแลตอีกรายTerry's of Yorkเป็นนายจ้างรายใหญ่^{[37] [45]}เมื่อถึง พ.ศ. 2443 รถไฟและขนมได้กลายเป็นอุตสาหกรรมหลักสองแห่งของเมือง^[43]

นิวยอร์กเป็นศูนย์กลางของการถ่ายภาพในช่วงต้นตามที่อธิบายไว้โดยฮิวจ์เมอเรย์ในปี 1986 หนังสือของเขาที่ถ่ายภาพและช่างภาพของนิวยอร์ก: ต้นปี 1844-1879 ช่างภาพที่มีสตูดิโอในยอร์ก ได้แก่William Hayes , William PumphreyและAugustus Mahalskiที่ดูแล DavygateและLow Petergateในศตวรรษที่ 19 โดยมาอังกฤษในฐานะผู้ลี้ภัยหลังจากทำหน้าที่เป็นแลนเซอร์โปแลนด์ในสงครามออสเตรีย-ฮังการี ^{[46] [47]}

ในปี 1942 เมืองถูกทิ้งระเบิดในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง (ส่วนหนึ่งของBaedeker Blitz ) โดยกองทัพเยอรมันLuftwaffeและมีผู้เสียชีวิต 92 คนและบาดเจ็บหลายร้อยคน^[48]อาคารได้รับความเสียหายในการโจมตีรวมถึงสถานีรถไฟ , Rowntree ของโรงงาน Poppleton ถนนโรงเรียนประถมเซนต์มาร์ติน-le-Grand โบสถ์บาร์คอนแวนต์และศาลากลางที่ถูกทิ้งไว้ในสภาพทรุดโทรมรวม 1960 จนกระทั่ง

มีการเกิดขึ้นของการท่องเที่ยวหลักประวัติศาสตร์แห่งยอร์กลายเป็นหนึ่งในสินทรัพย์ที่สำคัญของเมืองและในปี 1968 มันถูกกำหนดให้เป็นเขตอนุรักษ์ ^[49]สถานที่ท่องเที่ยวที่มีอยู่ได้รับการเสริมด้วยสถานประกอบการของพิพิธภัณฑ์รถไฟแห่งชาติในนิวยอร์กในปี 1975 ^[50]ศูนย์ Jorvik ไวกิ้งในปี 1984 ^[51]และYork Dungeonในปี 1986 ^[52]เปิดมหาวิทยาลัย ยอร์กในปี พ.ศ. 2506 ได้เพิ่มความเจริญของเมือง^[53]ในเดือนมีนาคม 2555 York's Chocolate Story ได้เปิดออก^[54]

ยอร์กได้รับการโหวตให้เป็นเมืองท่องเที่ยวแห่งปีของยุโรปโดย European Cities Marketing ในเดือนมิถุนายน 2550 โดยเอาชนะเมืองอื่น ๆ ในยุโรป 130 เมืองเพื่อขึ้นเป็นที่หนึ่ง แซงหน้าโกเธนเบิร์กในสวีเดน (ที่สอง) และวาเลนเซียในสเปน (ที่สาม) ^[55]ยอร์กยังได้รับการโหวตให้เป็นสถานที่ปลอดภัยที่สุดในปี 2010 Condé Nast Traveller Readers' Choice Awards ^[56]ในปี 2018 The Sunday Timesถือว่ายอร์กเป็น 'สถานที่ที่น่าอยู่ที่สุด' ในสหราชอาณาจักรโดยรวม โดยเน้นที่ "การผสมผสานที่ลงตัวระหว่างมรดกและไฮเทค" ของเมือง และเป็น "เมืองเล็กๆ ที่มีร้านกาแฟเก๋ๆ ร้านอาหารปลายทาง บริษัทนวัตกรรม – บวกกับอินเทอร์เน็ตที่เร็วที่สุดในสหราชอาณาจักร"^{[57] [58]}ผลลัพธ์ได้รับการยืนยันในแบบสำรวจของYouGovซึ่งรายงานในเดือนสิงหาคม 2018 โดย 92% ของผู้ตอบแบบสอบถามกล่าวว่าพวกเขาชอบเมืองนี้ มากกว่าเมืองอื่นๆ ในอังกฤษ 56 เมือง ^[59]

ธรรมาภิบาล

ท้องถิ่น

เมืองยอร์กอยู่ภายใต้การปกครองของสภาเมืองยอร์ก เป็นอำนาจรวมที่ดำเนินการตามรูปแบบการปกครองแบบผู้นำและคณะรัฐมนตรีโดยมีอำนาจของสภาเขตและสภาเขตที่ไม่ใช่มหานครรวมกัน ให้บริการของรัฐบาลท้องถิ่นอย่างเต็มรูปแบบ รวมถึงการเรียกเก็บภาษีของสภา ห้องสมุด บริการสังคม แอปพลิเคชันการวางแผนการประมวลผล การรวบรวมและกำจัดของเสีย และเป็นหน่วยงานด้านการศึกษาในท้องถิ่น สภาเทศบาลเมืองประกอบด้วยสมาชิกสภา 47 คน^{[60] [61]}แทน 21 วอร์ดโดยมีสองหรือสามคนต่อวอร์ดที่ให้บริการเงื่อนไขสี่ปี สำนักงานใหญ่ตั้งอยู่ที่Guildhallและ West Offices ในใจกลางเมือง

นิวยอร์กจะแบ่งออกเป็น 21 หอผู้ป่วยผู้ดูแล: Acomb , Bishopthorpe , คลิฟตัน , Copmanthorpe , DringhousesและWoodthorpe , Fishergate , FulfordและHeslington , ศาลากลางHaxbyและวิกกิน , Heworth , Heworth โดยไม่ต้อง , Holgateถนนฮัลล์ฮันติงตันและใหม่ Earswick , Micklegate , OsbaldwickและDerwent , Rawcliffeและคลิฟตันโดยไม่ต้อง , ชนบทเวสต์ยอร์ค , Strensall , เวสต์ฟิลด์และWheldrake ^[62]

สมาชิกของคณะรัฐมนตรี นำโดยหัวหน้าสภาจะตัดสินใจเกี่ยวกับผลงานของตนเป็นรายบุคคล^{[63] [64]}ตามพระราชบัญญัติการปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2543หัวหน้าสภาสั่งความเชื่อมั่นของสภาเมือง; ผู้นำกลุ่มการเมืองที่ใหญ่ที่สุดและหัวหน้าสภาเมืองยอร์ก หัวหน้าสภาและคณะรัฐมนตรี (ประกอบด้วยสมาชิกสภาบริหารทั้งหมด) มีหน้าที่รับผิดชอบร่วมกันต่อนโยบายและการดำเนินการต่อสภาเมือง ปัจจุบันสภาผู้นำเสรีนิยมพรรคประชาธิปัตย์ 'Cllr คี ธ Aspden ได้รับการแต่งตั้งวันที่ 22 พฤษภาคม 2019 ดังต่อไปนี้การเลือกตั้ง 2019 เมืองนิวยอร์กสภา

พลเมืองและหัวหน้าพลเมืองคนแรกของยอร์กคือท่านนายกเทศมนตรีซึ่งเป็นประธานสภาเมืองยอร์ก สภาเทศบาลเมืองจะแต่งตั้งให้ทุกปีในเดือนพฤษภาคม ในขณะเดียวกันก็แต่งตั้งนายอำเภอ ซึ่งเป็นหัวหน้าพลเมืองอีกคนของเมือง สำนักงานของนายกเทศมนตรีและนายอำเภอเป็นพิธีการอย่างหมดจด นายกเทศมนตรีทำหน้าที่พลเมืองและพิธีการนอกเหนือจากการเป็นประธานการประชุมสภาเต็มรูปแบบ ^[61]นายกเทศมนตรีผู้ดำรงตำแหน่งตั้งแต่วันที่ 27 พฤษภาคม พ.ศ. 2564 คือสมาชิกสภาคริส คัลวิค และนายอำเภอคือสมาชิกสภาแอชลีย์ เมสัน ^[65]

York Youth Council ประกอบด้วยคนหนุ่มสาวหลายคนที่เจรจากับสมาชิกสภาเพื่อให้ได้สิ่งอำนวยความสะดวกที่ดีขึ้นสำหรับคนหนุ่มสาวในยอร์ก และเลือกสมาชิกสภาเยาวชนแห่งยอร์คด้วย ^{[66] [67]}

ในฐานะที่เป็นผลมาจากการตี 2019 การเลือกตั้งสภานิวยอร์กพรรคอนุรักษ์นิยมก็จะลดลงสองที่นั่ง เสรีนิยมพรรคประชาธิปัตย์มี 21 สมาชิกสภา พรรคแรงงานมี 17 สมาชิกสภาและพรรคกรีนมีสี่สามที่ปรึกษา ^[68]เนื่องจากไม่มีการควบคุมโดยรวมพรรคเสรีประชาธิปไตยและพรรคกรีนจึงตกลงที่จะจัดตั้งกลุ่มพันธมิตรเมื่อวันที่ 14 พฤษภาคม 2019 ^[69]

งานสังสรรค์		ที่นั่ง	สภาเมืองยอร์ก (การเลือกตั้งปี 2019)
	เสรีนิยมประชาธิปไตย	21
	แรงงาน	17
	เขียว	4
	ซึ่งอนุรักษ์นิยม	2
	เป็นอิสระ	3

ยอร์กเป็นเมืองในเขตปกครองดั้งเดิมของยอร์คเชียร์ดังนั้นจึงไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของการขี่ม้าหรือการแบ่งแยกใดๆ ในประวัติศาสตร์ทั้งสามแห่ง นายกเทศมนตรีของมันมีสถานะของนายกเทศมนตรีตั้งแต่ 1370 York เป็นโบราณเลือกตั้งและได้รับการปฏิรูปโดยชาติ บริษัท 1835 พรบในรูปแบบเทศบาลเมือง ได้รับสถานะเป็นเขตเลือกตั้งในปี พ.ศ. 2432 ภายใต้พระราชบัญญัติการปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2431และดำรงอยู่จนถึง พ.ศ. 2517 เมื่อภายใต้พระราชบัญญัติการปกครองส่วนท้องถิ่น พ.ศ. 2515กลายเป็นเขตที่ไม่ใช่มหานครในเขต North Yorkshire ขณะที่รักษาตำแหน่งนายกเทศมนตรี นายอำเภอและเทศมนตรี ^{[70] [71]}อันเป็นผลมาจากการปฏิรูปรัฐบาลท้องถิ่นของสหราชอาณาจักรในปี 1990ยอร์กฟื้นสถานะรวมกันและเห็นการเปลี่ยนแปลงอย่างมากในพรมแดน การในส่วนของSelbyและHarrogateอำเภอและประมาณครึ่งหนึ่งของประชากรในเขตRyedale ^[72]เขตแดนใหม่ถูกกำหนดขึ้นหลังจากที่รัฐบาลกลางปฏิเสธข้อเสนอของสภาเมืองในอดีตเอง

รัฐสภา

จาก 1997-2010, ภาคกลางของอำเภอถูกปกคลุมด้วยเมืองนิวยอร์กเลือกตั้งในขณะที่ส่วนที่เหลือถูกแบ่งระหว่างการเลือกตั้งของRyedale , Selbyและหุบเขาแห่งยอร์ค ^{[73] การ}เลือกตั้งเหล่านี้เป็นตัวแทนของHugh Bayley , John Greenway , John GroganและAnne McIntoshตามลำดับ

ไปตรวจสอบของพวกเขาในปี 2003 ของตัวแทนในรัฐสภานอร์ทยอร์คที่คณะกรรมาธิการเขตแดนอังกฤษแนะนำการสร้างสองที่นั่งใหม่สำหรับเมืองนิวยอร์กที่ในเวลาสำหรับการเลือกตั้งทั่วไปในปี 2010 เหล่านี้คือYork Centralซึ่งครอบคลุมพื้นที่เขตเมืองชั้นใน และล้อมรอบด้วยเขตเลือกตั้งYork Outerทั้งหมด ^[74]

พระราชพิธี

ยอร์กอยู่ภายในเทศมณฑลทางเหนือของยอร์กเชียร์ และจนถึงปี ค.ศ. 1974 อยู่ในเขตอำนาจของนายร้อยโทแห่งเคาน์ตีแห่งยอร์ก เวสต์ไรดิ้ง และเทศมณฑลแห่งนครยอร์ก เมืองนี้ยังคงมีสิทธิที่จะแต่งตั้งนายอำเภอของตนเอง ผู้ทรงราชด ยุคแห่งยอร์กไม่มีหน้าที่รับผิดชอบทั้งในด้านพิธีการและการบริหารเกี่ยวกับเมือง

ภูมิศาสตร์

ที่ตั้ง

เป็นเมืองที่ 22 ไมล์ (35 กิโลเมตร) ทางตะวันออกเฉียงเหนือของลีดส์และเป็นส่วนหนึ่งของภาคลีดส์ ^[75]

ยอร์คซึ่งตั้งอยู่ในหุบเขาแห่งยอร์ค , พื้นที่ราบของที่ดินทำกินที่อุดมสมบูรณ์ล้อมรอบด้วยเพนที่เหนือทุ่งนิวยอร์กและยอร์คเชียร์โวลด์ เมืองที่ถูกสร้างขึ้นที่จุดบรรจบของแม่น้ำ Ouse และฟอสส์บนขั้วจารซ้ายโดยสุดท้ายยุคน้ำแข็ง ^[76]

ในสมัยโรมัน ดินแดนรอบๆ แม่น้ำ Ouse และ Foss เป็นแอ่งน้ำ ทำให้ป้องกันพื้นที่ได้ง่าย เมืองนี้มีแนวโน้มที่จะเกิดน้ำท่วมจากแม่น้ำ Ouse และมีเครือข่ายการป้องกันน้ำท่วมที่กว้างขวางโดยมีกำแพงอยู่ตามแม่น้ำ และมีเครื่องกีดขวางที่ยกได้ข้ามแม่น้ำฟอสส์ซึ่งเชื่อมกับ Ouse ที่ ' สะพานสีน้ำเงิน ' ในเดือนตุลาคมและพฤศจิกายน 2543 ยอร์กประสบอุทกภัยครั้งใหญ่ที่สุดในรอบ 375 ปี; น้ำท่วมบ้าน 300 กว่าหลัง ^[77] ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2558 อุทกภัยได้ขยายวงกว้างมากขึ้นและก่อให้เกิดการหยุดชะงักครั้งใหญ่ ^[78]ผลกระทบที่รุนแรงนำไปสู่การเข้าชมส่วนบุคคลโดยนายกรัฐมนตรีเดวิดคาเมรอน ^[79]ที่ดินจำนวนมากในและรอบ ๆ เมืองอยู่บนที่ราบน้ำท่วมขังซึ่งมีแนวโน้มที่จะเกิดน้ำท่วมมากเกินไปสำหรับการพัฒนาอื่น ๆ นอกเหนือจากการเกษตร ฝูงนกเป็นทุ่งหญ้าน้ำท่วมตามแม่น้ำ Ouse ขณะที่นกจรจัดเป็นทุ่งหญ้าโล่งทั่วไปตามสถานที่ต่างๆ รอบเมือง

สภาพภูมิอากาศ

ยอร์กมีสภาพอากาศอบอุ่น ( Cfb ) โดยมีสี่ฤดูกาลที่แตกต่างกัน เช่นเดียวกับส่วนที่เหลือของหุบเขาแห่งยอร์กภูมิอากาศของเมืองนั้นแห้งและอบอุ่นกว่าส่วนอื่นๆ ของยอร์กเชียร์และภูมิภาคฮัมเบอร์เนื่องจากบริเวณที่ราบลุ่ม ยอร์กจึงมีแนวโน้มที่จะมีน้ำค้างแข็ง หมอก และลมหนาวในฤดูหนาว ฤดูใบไม้ผลิ และช่วงต้นฤดูร้อน^[80]หิมะสามารถตกในฤดูหนาวตั้งแต่เดือนธันวาคมเป็นต้นไปจนถึงปลายเดือนเมษายน แต่จะละลายอย่างรวดเร็ว เช่นเดียวกับเกาะอังกฤษ อากาศเปลี่ยนแปลงได้ ยอร์กมีแสงแดดมากที่สุดตั้งแต่เดือนพฤษภาคมถึงกรกฎาคม โดยเฉลี่ยหกชั่วโมงต่อวัน^[81]ฤดูร้อนมักจะอบอุ่นกว่าชายฝั่งยอร์กเชียร์ที่มีอุณหภูมิตั้งแต่ 27 °C ขึ้นไป อุณหภูมิสูงสุดที่บันทึกไว้ที่วิทยาเขตของมหาวิทยาลัยยอร์คระหว่างปี 1998 ถึง 2010 ได้แก่ อุณหภูมิสูงสุด 34.5 °C (94.1 °F) และอุณหภูมิต่ำสุด -16.3 °C (2.7 °F) (วันจันทร์ที่ 6 ธันวาคม 2010) ปริมาณน้ำฝนมากที่สุดในหนึ่งวันคือ 88.4 มิลลิเมตร (3.5 นิ้ว) ^[82]

สายเขียว

ยอร์กล้อมรอบด้วยพื้นที่สีเขียว ซึ่งจัดการการพัฒนาพื้นที่ชนบทอย่างเข้มงวดกว่าและบางส่วนของเขตโดยรอบ^[85]เพื่อรักษาสภาพแวดล้อมและลักษณะทางประวัติศาสตร์ของยอร์กเป็นหลัก ^[86]เข็มขัดครอบคลุมเกือบทั้งหมดของอำเภอเมืองรวมทั้งหมู่บ้านรอบนอกทั้งหมดของตนและยื่นเข้าไปในรอบย่าน North Yorkshire ของHambleton , Harrogate , RyedaleและSelby

ประชากรศาสตร์

เชื้อชาติ: York Local Authority เปรียบเทียบ
สำมะโนสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2554	ยอร์ค[4]	ยอร์คเชียร์และ ฮัมเบอร์[87]	อังกฤษ[88]
ประชากรทั้งหมด	198,051	5,283,733	53,012,456
สีขาว	94.3%	88.8%	85.4%
ผสม	1.2%	1.6%	2.3%
เอเชีย	3.4%	7.3%	7.8%
สีดำ	0.6%	1.5%	3.5%
อื่น	0.5%	0.8%	1%

นิวยอร์กเขตเมือง (พื้นที่ตัวขึ้นไป) มีประชากร 153,717 ในเวลาของ2011 การสำรวจสำมะโนประชากรในสหราชอาณาจักร , ^[8]เมื่อเทียบกับ 137,505 ในปี 2001 ^[89] ประชากรของเมืองนิวยอร์ก (มีอำนาจในท้องถิ่น) เป็น 198,051 และ องค์ประกอบทางชาติพันธุ์คือ 94.3% สีขาว, 1.2% ผสม, 3.4% เอเชียและ 0.6% สีดำ ประชากรผู้สูงอายุของยอร์ก (อายุ 65 ปีขึ้นไป) มี 16.9% อย่างไรก็ตามมีเพียง 13.2% เท่านั้นที่ถูกระบุว่าเป็นผู้เกษียณ ^[4]

นอกจากนี้ ในช่วงเวลาของการสำรวจสำมะโนประชากรของสหราชอาณาจักร พ.ศ. 2544เมืองยอร์กมีประชากรทั้งหมด 181,094 คน โดยเป็นผู้หญิง 93,957 คน และชาย 87,137 คน จาก 76,920 ครัวเรือนในยอร์ก นั้น 36.0% เป็นคู่สมรสที่อาศัยอยู่ด้วยกัน, 31.3% เป็นครัวเรือนคนเดียว, 8.7% เป็นคู่รักที่อยู่ร่วมกันและ 8.0% เป็นพ่อแม่คนเดียว ตัวเลขครัวเรือนพ่อแม่คนเดียวต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศที่ 9.5% และเปอร์เซ็นต์ของคู่สมรสก็ใกล้เคียงกับค่าเฉลี่ยของประเทศที่ 36.5%; สัดส่วนครัวเรือนคนเดียวสูงกว่าค่าเฉลี่ยของชาติที่ 30.1% เล็กน้อย ^[90]

ในปี 2544 ความหนาแน่นของประชากรอยู่ที่ 4,368/km ² (11,310/sq mi) ^[89]ของผู้ที่มีอายุ 16-74 ปีในยอร์ก 24.6% ไม่มีวุฒิการศึกษา ต่ำกว่า 28.9% เล็กน้อยในอังกฤษทั้งหมด ชาวยอร์ก 5.1% เกิดนอกสหราชอาณาจักร ซึ่งต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของประเทศ 9.2% อย่างมีนัยสำคัญชาวอังกฤษผิวขาว 95% ของประชากร; ชนกลุ่มน้อยเดี่ยวที่ใหญ่ที่สุดถูกบันทึกเป็นชาวเอเชียที่ 1.9% ของประชากร

จำนวนความผิดฐานลักทรัพย์จากรถและการโจรกรรมรถยนต์ต่อ 1,000 ของประชากรคือ 8.8 และ 2.7 เทียบกับค่าเฉลี่ยของอังกฤษที่ 6.9 และ 2.7 ตามลำดับ ^[91]จำนวนความผิดทางเพศคือ 0.9 ซึ่งสอดคล้องกับค่าเฉลี่ยของประเทศ ^[91]ค่าเฉลี่ยระดับชาติของความรุนแรงต่อบุคคลอื่นคือ 16.2 เมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ยของนิวยอร์กที่ 17.5 ^[91]ตัวเลขสถิติอาชญากรรมทั้งหมดถูกบันทึกไว้ในช่วงปีการเงิน 2549-2550

ประชากรโดยประมาณของเมืองในปี 2019 คือ 210,620 คน ^[92]

การเปลี่ยนแปลงประชากร

ศาสนา

ศาสนา: York Local Authority เปรียบเทียบ
2011	ยอร์ค[4]	ยอร์คเชียร์ และ ฮัมเบอร์[87]	อังกฤษ[88]
คริสเตียน	59.5%	59.5%	59.4%
ไม่มีศาสนา	30.1%	25.9%	24.7%
มุสลิม	1.0%	6.2%	5.0%
ชาวพุทธ	0.5%	0.3%	0.5%
ฮินดู	0.5%	0.5%	1.5%
ชาวยิว	0.1%	0.2%	0.5%
ซิก	0.1%	0.4%	0.8%
ศาสนาอื่นๆ	0.4%	0.3%	0.4%
ไม่ระบุศาสนา	7.8%	6.8%	7.2%

เปอร์เซ็นต์ในยอร์กที่นับถือศาสนาอื่นที่ไม่ใช่ศาสนาคริสต์นั้นต่ำกว่าค่าเฉลี่ยของชาติสำหรับอังกฤษ จัดเป็น "ไม่มีศาสนา" สูงกว่าค่าเฉลี่ยของชาติ ศาสนาคริสต์มีผู้ติดตามทางศาสนาที่ใหญ่ที่สุดในยอร์ก โดย 59.5% ผู้อยู่อาศัยรายงานว่าเป็นคริสเตียนในการสำรวจสำมะโนประชากรปี 2554

ยอร์กมีโบสถ์หลายแห่ง โบสถ์ปัจจุบันส่วนใหญ่ในยอร์กมาจากยุคกลาง เซนต์วิลเลียมส์คอลเลจเบื้องหลังโบสถ์และBedern ฮอลล์ปิด Goodramgate เป็นอดีตที่อาศัยของศีลของโบสต์ York ^[94]

มีโบสถ์แองกลิกัน 33 แห่งที่ทำงานอยู่ในยอร์ก ซึ่งเป็นที่ตั้งของอาร์คบิชอปแห่งยอร์กและยอร์กมินสเตอร์ โบสถ์มาเธอร์และศูนย์กลางการบริหารของจังหวัดทางตอนเหนือของนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์และสังฆมณฑลยอร์ก^[95] ยอร์กอยู่ในสังฆมณฑลโรมันคาธอลิกแห่งมิดเดิลสโบรห์มีโบสถ์นิกายโรมันคาธอลิกจำนวนแปดแห่งและคณะศาสนาคาทอลิกหลายแห่ง^[96]

ผู้นำศาสนาคริสต์หลายนิกายทำงานร่วมกันทั่วทั้งเมือง ก่อตั้งเครือข่ายคริสตจักรที่เรียกว่าวันวอยซ์ยอร์ก^[97]อื่น ๆ ที่นับถือศาสนาคริสต์นิกายใช้งานในนิวยอร์กรวมถึงสังคมศาสนาที่มีสามบ้านประชุม , ^[98] เมโท (นิวยอร์กวงจรของคริสตจักรเมธอดิสนิวยอร์กและฮัลล์อำเภอ) ^[99]และUnitariansโบสถ์United Reformed Churchของ St Columba ใน Priory Street สร้างขึ้นสำหรับPresbyteriansวันที่ตั้งแต่ปี 1879 ^[100]มัสยิดแห่งเดียวในยอร์คตั้งอยู่ในพื้นที่Layerthorpeและเมืองนี้ยังมีศูนย์ภารกิจอิสลามแห่งสหราชอาณาจักร ^[101]มีการแสดงประเพณีทางพุทธศาสนาต่างๆในเมืองและรอบๆ ยอร์ก ^[12]นอกจากนี้ยังมีชุมชนชาวยิวที่กระตือรือร้น ^[103]

เศรษฐกิจ

รายงานฉบับเดือนกรกฎาคม 2020 โดยสภาระบุว่ายอร์กมีมูลค่า "5.2 พันล้านปอนด์ต่อเศรษฐกิจของสหราชอาณาจักร ... โดยมีธุรกิจ 9,000 แห่งและลูกจ้าง 110,000 คนทั่วทั้งเมือง" ^[104]จากข้อมูลของMake It Yorkเมืองนี้ได้รับประโยชน์จากคุณลักษณะต่างๆ ซึ่งรวมถึงแรงงานที่มีการศึกษาดี "การเชื่อมโยงการขนส่งที่ดีเยี่ยมไปยังตลาดทั้งในประเทศและต่างประเทศ จุดแข็งที่เด่นชัดในภาคส่วนต่างๆ ที่มีมูลค่าสูง โครงสร้างพื้นฐานดิจิทัลที่บุกเบิก ธุรกิจที่โดดเด่น สนับสนุนเครือข่าย ... ^[105]

เศรษฐกิจของยอร์กมีพื้นฐานมาจากอุตสาหกรรมการบริการซึ่งในปี 2543 มีส่วนรับผิดชอบการจ้างงาน 88.7% ในเมือง ^[16]

สถิติจากข้อมูลปี 2019 ระบุว่าการท่องเที่ยวมีมูลค่ามากกว่า 765 ล้านปอนด์สำหรับเมืองนี้ สนับสนุนงาน 24,000 ตำแหน่ง และดึงดูดนักท่องเที่ยว 8.4 ล้านคนในแต่ละปี ^[107]

อัตราการจ้างงานในปี 2561 อยู่ที่ 78.8% ภาคเอกชนมีการจ้างงาน 77,000 ตำแหน่งในปี 2562 ในขณะที่งาน 34,500 ตำแหน่งอยู่ในภาครัฐ ^[92]

อุตสาหกรรมบริการประกอบด้วยการจ้างงานภาครัฐ สุขภาพ การศึกษา การเงิน เทคโนโลยีสารสนเทศ (IT) และการท่องเที่ยวซึ่งคิดเป็น 10.7% ของการจ้างงานในปี 2559 การท่องเที่ยวได้กลายเป็นองค์ประกอบสำคัญของเศรษฐกิจ โดยเมืองนี้มีความมั่งคั่งทางประวัติศาสตร์ สถานที่ท่องเที่ยวที่ยอร์กมินสเตอร์โดดเด่นที่สุดและมีกิจกรรมทางวัฒนธรรมที่หลากหลาย ในฐานะที่เป็นจุดหมายปลายทางสำหรับวันหยุด ยอร์กเป็นเมืองในอังกฤษที่มีผู้เข้าชมมากที่สุดเป็นลำดับที่ 6 โดยผู้อยู่อาศัยในสหราชอาณาจักร (2014–16) ^[108]และผู้เข้าชมจากต่างประเทศมากที่สุดเป็นลำดับที่ 13 (2016) ^[19]

รายงานปี 2014 จากข้อมูลปี 2012 ^[110]ระบุว่าเมืองนี้มีผู้เข้าชม 6.9 ล้านคนต่อปี พวกเขาบริจาคเงิน 564 ล้านปอนด์ให้กับเศรษฐกิจและสนับสนุนงานมากกว่า 19,000 ตำแหน่ง^[111]ในการสำรวจผู้อ่าน Condé Nast Traveller ประจำปี 2560 ยอร์กได้รับการจัดอันดับที่ 12 จาก 15 เมืองที่ดีที่สุดในสหราชอาณาจักรสำหรับผู้มาเยือน^[112]ในรายงาน Condé Nast Traveller ประจำปี 2020 ยอร์กได้รับการจัดอันดับให้ดีที่สุดเป็นอันดับที่ 6 ในบรรดา "จุดหมายปลายทางในเมือง [ในสหราชอาณาจักร] ที่มีคะแนนสูงสุดในด้าน ... สถานบันเทิงยามค่ำคืน ร้านอาหาร และความเป็นมิตร" ^[113]

การว่างงานในยอร์กอยู่ในระดับต่ำที่ 4.2% ในปี 2551 เมื่อเทียบกับค่าเฉลี่ยของสหราชอาณาจักรที่ 5.3% ^[106]นายจ้างที่ใหญ่ที่สุดในยอร์กคือสภาเมืองยอร์ค มีพนักงานมากกว่า 7,500 คน นายจ้างที่มีมากกว่า 2,000 พนักงานรวมถึงวิวา (ก่อนนอริชยูเนี่ยนไลฟ์) เครือข่ายรถไฟ , รถไฟทางตอนเหนือของนิวยอร์กโรงพยาบาล NHS Trust และมหาวิทยาลัยนิวยอร์กนายจ้างรายใหญ่อื่นๆ ได้แก่BT Group , CPP Group , Nestlé , NFU Mutualและบริษัทรถไฟหลายแห่ง^{[14] [115]}

รายงานปี 2550 ระบุว่าฐานะทางเศรษฐกิจในขณะนั้นแตกต่างอย่างมากจากทศวรรษ 1950 เมื่อความมั่งคั่งมาจากการผลิตช็อกโกแลตและทางรถไฟ ตำแหน่งนี้ดำเนินต่อไปจนถึงต้นทศวรรษ 1980 เมื่อ 30% ของแรงงานถูกจ้างโดยนายจ้างเพียงห้ารายและ 75% ของงานด้านการผลิตอยู่ใน บริษัท สี่แห่ง^[116]อุตสาหกรรมส่วนใหญ่รอบทางรถไฟได้หายไป รวมทั้งงานขนส่งในยอร์คซึ่งในช่วงทศวรรษที่ 1880 มีลูกจ้าง 5,500 คน แต่ปิดตัวลงในช่วงกลางทศวรรษ 1990 ^{[116] [117]} York เป็นสำนักงานใหญ่ของผู้ผลิตขนม Nestlé York (เดิมชื่อ Nestlé Rowntrees) และเป็นที่ตั้งของKitKatและแบรนด์ช็อกโกแลตYorkie barโรงงานช็อกโกแลตของ Terryผู้ผลิตChocolate Orangeตั้งอยู่ในเมือง แต่ปิดตัวลงเมื่อวันที่ 30 กันยายน พ.ศ. 2548 เมื่อเจ้าของคราฟท์ฟู้ดส์ย้ายฐานการผลิตไปยังโปแลนด์ อาคารโรงงานเก่าแก่ตั้งอยู่ติดกับสนามแข่งม้า Knavesmire

เมื่อวันที่ 20 กันยายน พ.ศ. 2549 เนสท์เล่ประกาศว่าจะเลิกจ้างพนักงาน 645 ตำแหน่งที่โรงงานช็อกโกแลตของโรว์นทรีในยอร์ก ^[118]นี้มาหลังจากที่จำนวนของการสูญเสียงานอื่น ๆ ในเมืองที่Aviva , อังกฤษน้ำตาลและโรงงานช็อคโกแลตเทอร์รี่ ^[119]อย่างไรก็ตาม สถานการณ์การจ้างงานในยอร์คยังคงค่อนข้างคล่องตัวจนกระทั่งผลกระทบจากภาวะถดถอยในช่วงปลายยุค 2000เริ่มมีขึ้น ^[120]

Since the closure of the carriage works, the site has been developed into offices. York's economy has been developing in the areas of science, technology and the creative industries. The city became a founding National Science City with the creation of a science park near the University of York.^[121] Between 1998 and 2008 York gained 80 new technology companies and 2,800 new jobs in the sector.^[122]

Regional gross value added figures for York, at 2005 basic prices in millions of pounds sterling, are:^[123]

Year	Agriculture	Industry	Services	Total
1995	30	579	1,443	2,052
2000	13	782	2,168	2,963
2003	16	779	2,505	3,299

Effects of the COVID-19 pandemic

The COVID-19 pandemic in 2020, and into 2021, did cause a slowdown because of restrictions imposed on businesses and on travel in the UK. By January 2021, many cities were in their third lockdown and "Britain’s jobless rate has soared to its highest level for more than four years".^[124][125] The "retail, hospitality and tourism sector" was especially hard hit^[126] in York. In August 2020, Make It York and City of York Council embarked on a six-month tourism marketing plan "to reenergise the city while building resident and visitor confidence".^[107]

In addition to high unemployment during lockdown periods, one analysis (by the York and North Yorkshire Local Enterprise Partnership) predicted in August 2020 that "as many as 13,835 jobs in York will be lost in the scenario considered most likely, taking the city’s unemployment rate to 14.5%". Some critics claimed that part of the problem was caused by "over-reliance on the booming tourism industry at the expense of a long-term economic plan".^[126] A report in mid June 2020 stated that unemployment had risen 114 per cent over the previous year because of restrictions imposed as a result of the pandemic.^[127]

Other analyses suggested that "York is well-placed for the high street to recover and evolve from the pandemic if new businesses focus on creating an attraction or experience rather than traditional retail" The North Yorkshire Local Enterprise Partnership also "predicted a significant rise in staycation trips to York in 2021".^[128]

Public services

Under the requirements of the Municipal Corporations Act 1835, York City Council appointed a watch committee which established a police force and appointed a chief constable.^[129] On 1 June 1968 the York City, East Riding of Yorkshire and North Riding of Yorkshire police forces were amalgamated to form the York and North East Yorkshire Police. Since 1974, Home Office policing in York has been provided by the North Yorkshire Police. The force's central headquarters for policing York and nearby Selby are in Fulford.^[130] Statutory emergency fire and rescue service is provided by the North Yorkshire Fire and Rescue Service, whose headquarters is at Northallerton.^[131]

The city's first hospital, York County Hospital, opened in 1740 in Monkgate^[132] funded by public subscription. It closed in 1976 when it was replaced by York Hospital, which opened the same year and gained Foundation status in April 2007. It has 524 adult inpatient beds and 127 special purpose beds providing general healthcare and some specialist inpatient, daycase and outpatient services.^[133] It is also known as York District Hospital and YDH.^[133]

The Yorkshire Ambulance Service NHS Trust was formed on 1 July 2006 bringing together South Yorkshire Ambulance Service, West Yorkshire Metropolitan Ambulance Service and the North and East Yorkshire parts of Tees, East and North Yorkshire Ambulance Service to provide patient transport.^[134] Other forms of health care are provided for locally by clinics and surgeries.

The city's first subscription library opened in 1794.^[135] The first free public library, the York Library, was built on Clifford Street in 1893, to mark Queen Victoria's jubilee. A new building was erected on Museum Street in 1927, and this is still the library today; it was extended in 1934 and 1938.^[136]

Since 1998 waste management has been co-ordinated via the York and North Yorkshire Waste Partnership.^[137] York's Distribution Network Operator for electricity is CE Electric UK;^[138] there are no power stations in the city. Yorkshire Water, which has a local water extraction plant on the River Derwent at Elvington, manages York's drinking and waste water.^[139]

The city has a magistrates' court,^[140] and venues for the Crown Court^[141] and the County Court.^[142] The Crown Court House was designed by the architect John Carr, next to the then prison (including execution area).^[143]

Between 1773 and 1777, the Grand Jury House was replaced by John Carr's elegant Court House for the Assizes of the whole county. The Female Prison was built opposite and mirrors the court building positioned around a circular lawn which became known as the "Eye of the Ridings", or the "Eye of York".

1776 saw the last recorded instance of a wife hanged and burnt for poisoning her husband. Horse theft was a capital offence. The culprits of lesser crimes were brought to court by the city constables and would face a fine. The corporation employed a "common informer" whose task was to bring criminals to justice.^[144]

The former prison is now the Castle Museum but still contains the cells.

Transport

Water

York's location on the River Ouse, and in the centre of the Vale of York, means that it has always had a significant position in the nation's transport system.^[35] The city grew up as a river port at the confluence of the River Ouse and the River Foss. The Ouse was originally a tidal river, accessible to seagoing ships of the time. Today, both of these rivers remain navigable, although the Foss is only navigable for a short distance above the confluence. A lock at Naburn on the Ouse to the south of York means that the river in York is no longer tidal.^[145]

Until the end of the 20th century, the Ouse was used by barges to carry freight between York and the port of Hull. The last significant such traffic was the supply of newsprint to the local newspaper's Foss-side print works, which continued until 1997. Today, navigation is almost exclusively leisure-oriented.

Roads

Like most cities founded by the Romans, York is well served by long-distance trunk roads. The city lies at the intersection of the A19 road from Doncaster to Tyneside, the A59 road from Liverpool to York, the A64 road from Leeds to Scarborough and the A1079 road from York to Hull. The A64 road provides the principal link to the motorway network, linking York to both the A1(M) and the M1 motorways at a distance of about 10 miles (15 km) from the city. The trans-Pennine M62 motorway is less than 20 miles (30 km) away providing links to Manchester and Liverpool. The city is surrounded on all sides by an outer ring road, at a distance of some 3 miles (5 km) from the centre of the city, which allows through traffic to by-pass the city. The street plan of the historic core of the city dates from medieval times and is not suitable for modern traffic. As a consequence, many of the routes inside the city walls are designated as car-free during business hours or restrict traffic entirely. To alleviate this situation, six bus-based park and ride sites operate in York. The sites are located towards the edge of the urban area, with easy access from the ring road and allow out of town visitors to complete their journey into the city centre by bus.^[146]

Railway

York has been a major railway centre since the first line arrived in 1839, at the beginning of the railway age. For many years, the city hosted the headquarters and works of the North Eastern Railway.^[45] York railway station is a principal stop on the East Coast Main Line from London to Newcastle and Edinburgh. It takes less than two hours to get to York from London by rail, with at least 25 direct trains each weekday. The station is also served by long-distance trains on CrossCountry services, which link Edinburgh and Newcastle to destinations in south and west England via Birmingham.^[147] TransPennine Express provide a frequent service of semi-fast trains linking York to Newcastle, Scarborough, Middlesbrough, Leeds, Manchester, Manchester Airport and Liverpool. Local stopping services by Northern connect York to Selby, Harrogate, Hull, Leeds, Sheffield and many intermediate points, as well as many other stations across Greater Manchester and Lancashire.^[147]

Air

York has an airfield at the former RAF Elvington, some 7 miles (11 km) south-east of the city centre, which is the home of the Yorkshire Air Museum. Elvington is used for private aviation. In 2003, plans were drafted to expand the site for business aviation or a full commercial service.^[148]

York is linked to Manchester Airport by an hourly direct TransPennine Express train, giving access to the principal airport serving the north of England, with connections to many destinations in Europe, North America, Africa and Asia.^[147] Leeds Bradford Airport is closer to York but the hourly York Air Coach service operated by First York was withdrawn as of April 2009.^[149] Leeds Bradford Airport provides connections to most major European and North African airports, as well as Pakistan and New York City.

Bus

Public transport within the city is largely bus-based. First York operates the majority of the city's local bus services, as well as the York park and ride services. York was the location of the first implementation of FirstGroup's experimental and controversial FTR bus concept, which sought to confer the advantages of a modern tramway system at a lower cost.^[150] The service was withdrawn following an election manifesto pledge by the Labour Group at the 2011 local government election.^[151] Transdev York also operates a large number of local bus services. Open-top tourist and sightseeing buses are operated by Transdev York, on behalf of City Sightseeing.

Rural services, linking local towns and villages with York, are provided by a number of companies with Transdev York, EYMS and Reliance operating most of them.^[152] Longer-distance bus services are provided by a number of operators, including Arriva Yorkshire services to Selby, East Yorkshire Motor Services routes to Hull, Beverley, Driffield, Market Weighton and Pocklington, and Harrogate Bus Company services to Knaresborough and Harrogate. Yorkshire Coastliner links Leeds via York with Scarborough, Filey, Bridlington and Whitby.^[153]

Education

The University of York's main campus is on the southern edge of the city at Heslington. The Department of Archaeology and the graduate Centres for Eighteenth Century Studies and Medieval Studies are located in the historic King's Manor in the city centre.^[154] It was York's only institution with university status until 2006, when the more centrally located York St John University, formerly an autonomous college of the University of Leeds, attained full university status. The city formerly hosted a branch of the University of Law before it moved to Leeds. The University of York also has a medical school, Hull York Medical School.^[155]

The city has two major further education institutions. York College is an amalgamation of York Technical College and York Sixth Form College. Students there study a very wide range of academic and vocational courses, and range from school leavers and sixth formers to people training to make career moves.^[156] Askham Bryan College offers further education courses, foundation and honours degrees, specialising in more vocational subjects such as horticulture, agriculture, animal management and even golf course management.^[157]

There are 70 local council schools with over 24,000 pupils in the City of York Council area.^[158] The City of York Council manages most primary and secondary schools within the city. Primary schools cover education from ages 5–11, with some offering early years education from age 3. From 11 to 16 education is provided by 10 secondary schools, four of which offer additional education up to the age of 18.^[159] In 2007 Oaklands Sports College and Lowfield Comprehensive School merged to become one school known as York High School.^[160]

York also has several private schools. St Peter's School was founded in 627. The scholar Alcuin, who went on to serve Charlemagne, taught there.^[161] It was also the school attended by Guy Fawkes.^[162] Two schools have Quaker origins: Bootham School is co-educational^[163] and The Mount School is all-girls.^[164] Another all-girls school is Queen Margaret's School, which was established under the Woodard Foundation. Pupils from The Minster School, York sing in York Minster choir.

Culture

Theatre

The Theatre Royal, which was established in 1744, produces an annual pantomime which attracts loyal audiences from around the country to see its veteran star, Berwick Kaler.^[165] The Grand Opera House and Joseph Rowntree Theatre also offer a variety of productions.^[166][167] The city is home to the Riding Lights Theatre Company, which as well as operating a busy national touring department, also operates a busy youth theatre and educational departments. York is also home to a number of amateur dramatic groups.^[168] The Department of Theatre, Film and Television and Student Societies of the University of York put on public drama performances.^[169]

The York Mystery Plays are performed in public at intervals, using texts based on the original medieval plays of this type that were performed by the guilds – often with specific connections to the subject matter of each play. (For instance the Shipwrights' Play is the Building of Noah's Ark and the fish-sellers and mariners the Landing of Noah's Ark).^[170] The York Cycle of Mystery Plays or Pageants is the most complete in England. Originally performed from wagons at various locations around the city from the 14th century until 1570, they were revived in 1951 during the Festival of Britain, when York was one of the cities with a regional festival.^[171] They became part of the York City Festival every three years and later four years. They were mostly produced in a temporary open-air theatre within the ruins of St Mary's Abbey, using some professional but mostly amateur actors. Lead actors have included Christopher Timothy and Robson Green (in the role of Christ) and Dame Judi Dench as a school girl, in 1951, 1954 and 1957. (She remains a Patron of the plays). The cycle was presented in the Theatre Royal in 1992 and 1996, within York Minster in 2000 and in 2002, 2006 and 2010 by Guild groups from wagons in the squares, in the Dean's Park, or at the Eye of York.^[172] They go around the streets, recreating the original productions. In 2012, the York Mystery Plays were performed between 2 and 27 August at St Mary's Abbey in the York Museum Gardens.^[173]

Music

The Academy of St Olave's, a chamber orchestra which gives concerts in St Olave's Church, Marygate, is one of the music groups that perform regularly in York.^[174] A former church, St Margaret's, Walmgate, is the National Centre for Early Music, which hosts concerts, broadcasts, competitions and events including the York Early Music Festival.^[175][176] Students, staff and visiting artists of York St John University music department regularly perform lunchtime concerts in the university chapel. The staff and students of the University of York also perform in the city.^[177]

Food and drink events

Each September since 1997, York has held an annual Festival of Food and Drink. The aim of the festival is to spotlight food culture in York and North Yorkshire by promoting local food production. The Festival attracts up to 150,000 visitors over 10 days, from all over the country.^[178]

The Assize of Ale is an annual event in the city where people in medieval costume take part in a pub crawl to raise money for local charities. It has its origins in the 13th century, when an Assize of Bread and Ale was used to regulate the quality of goods. The current version was resurrected in 1990/91 by the then Sheriff of York, Peter Brown, and is led by the Guild of Scriveners.^[179]

The Knavesmire, home of York Racecourse, plays host to Yorkshire's largest beer festival every September run by York CAMRA – York Beer & Cider Festival.^[180] It is housed in a marquee opposite the grandstand of the racecourse in the enclosure and in 2016 offered over 450 real ales and over 100 ciders.^[181]

York ham

One of the notable local products is York ham,^[182] a mild-flavoured ham with delicate pink colouring. It is traditionally served with Madeira Sauce.^[183][184] As a lightly smoked, dry-cured ham, York ham is saltier but milder in flavour than other European dry-cured hams.^[185] Folklore has it that the oak construction for York Minster provided the sawdust for smoking the ham.^[186] Robert Burrow Atkinson's butchery shop, in Blossom Street, is claimed to be the birthplace of the original "York Ham", or at least to have made it famous.^[187]

UNESCO status bids

In 2010 York's city council and a number of heritage organisations submitted a bid for York's entire city centre to become a UNESCO World Heritage Site.^[188] This nomination, to the UK's Department for Culture, Media and Sport would have included York on a list of tentative sites to be reviewed by UNESCO itself. York's bid failed, leading to 'disappointment' from the team involved.^[189] This indirectly led to the city making a successful bid to be part of the UNESCO Creative Cities Network as a city of Media Arts.^[190][191]

Attractions

Architecture

York Minster, a large Gothic cathedral, dominates the city.

York Castle, a complex of buildings ranging from the medieval Clifford's Tower to the 20th-century entrance to the York Castle Museum (formerly a prison) has had a chequered history.

York's centre is enclosed by the city's medieval walls, which are a popular walk.^[192][193] These defences are the most complete in England. They have the only walls set on high ramparts and they retain all their principal gateways.^[194] They incorporate part of the walls of the Roman fortress and some Norman and medieval work, as well as 19th- and 20th-century renovations.^[195]

The entire circuit is approximately 2.5 miles (4 km), and encloses an area of 263 acres (106 ha).^[196] The north-east section includes a part where walls never existed, because the Norman moat of York Castle, formed by damming the River Foss, also created a lake which acted as a city defence. This lake was later called the King's Fishpond, as the rights to fish belonged to the Crown. A feature of central York is the Snickelways, narrow pedestrian routes, many of which led towards the former market-places in Pavement and St Sampson's Square.^[197] The Shambles is a narrow medieval street, lined with shops, boutiques and tea rooms. Most of these premises were once butchers' shops, and the hooks from which carcasses were hung and the shelves on which meat was laid out can still be seen outside some of them. The street also contains the Shrine of Margaret Clitherow, although it is not located in the house where she lived.^[198] Goodramgate has many medieval houses including the early-14th‑century Lady Row built to finance a Chantry, at the edge of the churchyard of Holy Trinity church.

• 

  The southern entrance to York, Micklegate Bar, is a 12th–14th century structure

• 

  The Shambles is a medieval shopping street; most of the buildings date from between c. 1350 and 1475

• 

  York Castle Museum; a 18th century building

• 

  The Art Deco style Odeon Cinema on Blossom Street

• 

  The 1960s Brutalist-style Stonebow House

As well as the Castle Museum, the city contains numerous other museums and historic buildings such as the Yorkshire Museum and its Museum Gardens, Jorvik Viking Centre, York Art Gallery, the Richard III Experience, Merchant Adventurers' Hall, the reconstructed medieval house Barley Hall (owned by the York Archaeological Trust), the 18th-century Fairfax House, the Mansion House (the historic home of the Lord Mayor) and the so-called Treasurer's House (owned by the National Trust).^[199] The National Railway Museum is situated just beyond the station, and is home to a vast range of transport material and the largest collection of railway locomotives in the world. Included in this collection are the world's fastest steam locomotive LNER Class A4 4468 Mallard and the world-famous LNER Class A3 4472 Flying Scotsman, which has been overhauled in the Museum.^[200] Although noted for its Medieval history, visitors can also gain an understanding of the Cold War through visiting the York Cold War Bunker, former headquarters of No 20 Group of the Royal Observer Corps.^[201]

Pubs

In June 2015 York CAMRA listed 101 pubs on its map of the city centre, some of which are hundreds of years old.^[202] These include the Golden Fleece, Ye Olde Starre Inne, noted for its sign which has spanned the street since 1733,^[203] and The Kings Arms, often photographed during floods.^[204] On 18 June 2016, York CAMRA undertook a "Beer Census" and found 328 unique real ales being served in over 200 pubs in York, reinforcing the city's reputation as a top UK beer destination.^[205]

Tea Rooms

In the centre of York, in St Helen's Square, there is the York branch of Bettys Café Tea Rooms. Bettys' founder, Frederick Belmont, travelled on the maiden voyage of the Queen Mary in 1936. He was so impressed by the splendour of the ship that he employed the Queen Mary's designers and craftsmen to turn a dilapidated furniture store in York into an elegant café in St Helen's Square. A few years after Bettys opened in York war broke out, and the basement 'Bettys Bar' became a favourite haunt of the thousands of airmen stationed around York. 'Bettys Mirror', on which many of them engraved their signatures with a diamond pen, remains on display today as a tribute to them.^[206]

Media

The York area is served by a local newspaper, The Press (known as the Evening Press until April 2006), The York Advertiser newspaper (based at The Press on Walmgate), and four local radio stations: BBC Radio York, YorkMix Radio, YO1 Radio and Jorvik Radio. A local commercial radio station, Minster FM, broadcast until 2020.^{[207][208][209][210][211]} Another digital news website is YorkMix run by former print journalists, that incorporates Local News; What's On; Food & Drink; Things To Do and Business sections with articles written by residents and local journalists.^[212] In August 2016 YorkMix was nominated in two categories in the O2 Media Awards for Yorkshire and The Humber.^[213]

On 27 November 2013, Ofcom awarded the 12-year local TV licence for the York area to a consortium entitled The York Channel, with the channel due to be on air in spring 2015.^[214] This service is now on air as That's TV North Yorkshire.^[215]

York St John University has a Film and Television Production department with links to many major industrial partners. The department hosts an annual festival of student work and a showcase of other regional films.^[216]

The University of York has its own television station York Student Television (YSTV) and two campus newspapers Nouse and York Vision.^[217] Its radio station URY is the longest running legal independent radio station in the UK, and was voted Student Radio Station of the Year 2020 at the Student Radio Awards.^[218]

Sport

The city's football team is York City who are competing in National League North as of the 2019–20 season. York have played as high as the old Second Division but are best known for their 'giant killing' status in cup competitions, having reached the FA Cup semi-final in 1955 and beaten Manchester United 3–0 during the 1995–96 League Cup. Their matches are played at the York Community Stadium.^[219]

York also has a strong rugby league history. York FC, later known as York Wasps, formed in 1868, were one of the oldest rugby league clubs in the country but the effects of a move to the out of town Huntington Stadium, poor results and falling attendances led to their bankruptcy in 2002.^[220] The supporters formed a new club, York City Knights, who played at the same stadium until 2015 when they moved to Bootham Crescent. In 2020, they played in The Championship.^[221] There are three amateur rugby league teams in York; New Earswick All Blacks (in New Earswick), York Acorn and Heworth. York International 9s was an annual rugby league nines tournament which took place in York between 2002 and 2009.^[222] Amateur side York Lokomotive compete in the Rugby League Conference.^{[citation needed]}

Rugby Union has been played in York since the 1860s, with multiple teams currently playing within the city. York Rugby Union Football Club (RUFC) was formed in 1928, and amalgamated with the York Cricket Club in 1966. The teams' home ground is at York sports ground at Clifton Park. The men's 1st team play in North 1 East, with the women's team in RFUW Women's NC1 North East championship.^[223] York Railway Institute (RI) RUFC home ground is at the York RI sports club on newlane, York. The men's team currently compete in Yorkshire Division 4 South East (Yorkshire 4), and the ladies team play in the RFUW Women's NC1 North East championship.^[224] Based at the York site of chocolate and confectionery maker Nestle Rowntree's, Nestle Rowntree (York) RUFC was founded originally in 1894 and re-founded in 1954. They currently play their home games at York St. John University Sports Field and they compete in Yorkshire Division 4 South East (Yorkshire 4).^[225] An open rowing club York City Rowing Club is located underneath Lendal Bridge.^[226] The rowing clubs of The University of York, York St John University Rowing Club and Leeds University Boat Club as well as York City RC use the Ouse for training. There are two sailing clubs close to York, both of which sail dinghies on the River Ouse. The York RI (Railway Institute) Sailing Club has a club house and boat park on the outskirts of Bishopthorpe, a village3 miles (4.8 km) to the south of York. The Yorkshire Ouse Sailing Club has a club house in the village of Naburn,5 miles (8.0 km) south of York.

York Racecourse was established in 1731 and from 1990 has been awarded Northern Racecourse of the Year for 17 years running. This major horseracing venue is located on the Knavesmire and sees thousands flocking to the city every year for the 15 race meetings. The Knavesmire Racecourse also hosted Royal Ascot in 2005.^[227] In August racing takes place over the four-day Ebor Festival that includes the Ebor Handicap dating from 1843.^[228]

Motorbike speedway once took place at York. The track in the Burnholme Estate was completed in 1930 and a demonstration event staged. In 1931 the track staged team and open events and the York team took part in the National Trophy.^[229]

York hosts the UK Snooker Championship, which is the second biggest ranking tournament in the sport, at the York Barbican Centre.

On 6 July 2014, York hosted the start of Stage 2 of the 2014 Tour de France. Starting the Départ Fictif from York Racecourse, the riders travelled through the city centre to the Départ Actuel on the A59 just beyond the junction with the Outer Ring Road heading towards Knaresborough.^[230] In 2015, the inaugural Tour de Yorkshire was held as a legacy event to build on the popularity of the previous year, with the Day 2 stage finishing in York.^[231]

The most notable sportsmen to come from York in recent years are footballers Lucy Staniforth,^[232] Under-20 World Cup winning captain Lewis Cook^[233] and former England manager Steve McClaren.^[234]

Garrison

York Garrison is a garrison of the British army, which administers a number of units based in and around the city of York.^{[235][236][237][238]} The garrison's current units are:^[239]

• York Station
  • Imphal Barracks
    • Headquarters, 1st (United Kingdom) Division
    • 2 Signal Regiment, Royal Corps of Signals
    • 12 Military Intelligence Company, 1 Military Intelligence Battalion
    • 1 Investigation Company, Special Investigation Branch Regiment
    • Kohima Troop, 50 (Northern) Signal Squadron, 37 Signal Regiment^[240]
    • 3 Army Education Centre, Educational and Training Services Branch
  • Worsley Barracks^[241]
    • Helmand Company, 4th Battalion, Yorkshire Regiment
    • York Detachment, Leeds University Officers' Training Corps
  • Yeomanry Barracks^[242]
    • A (Yorkshire Yeomanry) Squadron, Queen's Own Yeomanry
• Strensall Station
  • Queen Elizabeth Barracks
    • Headquarters, 2nd Medical Brigade
    • 34 Field Hospital, Royal Army Medical Corps
    • Headquarters, Army Training Unit (North)
    • 4th Infantry Brigade Cadet Training Team
    • 1st (United Kingdom) Division Operational Shooting Training Team
  • Towthorpe Lines
    • Army Medical Services Training Centre^[243]

International relations

Twin towns – sister cities

York is twinned with: Dijon, France, since 1953[244] Münster, Germany, since 1957[244][245] Nanjing, China, since 2016[246][247]

On 22 October 2014, it announced the first 'temporal twinning' with Jórvík, the Viking city on the site of York from 866 to 1066.^[248]

In 2016, York became sister cities with the Chinese city of Nanjing, as per an agreement signed by the Lord Mayor of York, focusing on building links in tourism, education, science, technology and culture.^{[246][247][249][250]} In 2017, York became UK's first human rights city, which formalised the city's aim to use human rights in decision making.^[251]

Freedom of the City

The following people and military units have received the Freedom of the City of York.

Individuals

• John Kendal: 1482.^[252]
• John Moore: 29 September 1687.^[252]
• Cosmo Gordon Lang: 1928.^[253]
• HRH Princess Royal: 1952.^[252]
• Edna Annie Crichton: 1955.^[252]
• HRH Duchess of KentGCVO: April 1989.^[252]
• John BarryOBE: 2002.^[252]
• Dame Judi DenchCH DBE FRSA: 13 July 2002.^[252][254]
• Berwick Kaler: 2003.^[252]
• Professor Sir Ronald CookeFRGS DL: 2006.^[252]

Military units

• The Royal Dragoon Guards: 24 April 1999.^[255]
• 2 Signals Regiment: January 2001.^[256]
• A Squadron The Queen's Own Yeomanry: 3 December 2009.^[257]
• RAF Linton on Ouse: 19 September 2010.^{[258][259][260]}
• The Queen's Gurkha Signals: 8 September 2015.^[261][262]

See also

• CityConnect WIFI
• The Evelyn collection of pictures of York from the early 20th century
• List of people from York
• Southlands Methodist Church
• White Rose Theatre
• York Festival of Ideas
• York Shakespeare Project

Explanatory notes

^a There was no census in 1941: figures are from National Register. United Kingdom and Isle of Man. Statistics of Population on 29 September 1939 by Sex, Age and Marital Condition.

^b There is a discrepancy of 37 between Office for National Statistics figures (quoted before) and those on the Vision of Britain website (quoted here).

References

External links

Photos and images

• Imagine York: Historic Photographs Online Council Library Archive of historic photographs of York, searchable by keyword.
• Virtual Tour of York Panoramic views from 2000 to the present day.

Historical and genealogical sources

• The ancient parish of York: historical and genealogical information at GENUKI.
• History of York Comprehensive site dedicated to the history of the city.
• Life in a Mediæval City Illustrated by York in the XVth Century