ภาษาเยวานิก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ข้ามไปที่การนำทาง ข้ามไปที่การค้นหา
เยวานิค
Romaniyot, Judaeo-กรีก
พระเยซู คริสต์ _
พื้นเมืองถึงเดิมทีกรีซเมื่อเร็ว ๆ นี้ อิสราเอลตุรกีสหรัฐอเมริกา
เจ้าของภาษา
"มีผู้พูดกึ่งผู้พูดไม่กี่คนเหลือในปี 1987 [ในอิสราเอล] และอาจจะไม่มีตอนนี้ [ณ ปี 2539 หรือก่อนหน้านั้น] อาจมีผู้พูดสูงอายุจำนวนหนึ่งยังคงอยู่ในตุรกี มีผู้พูดน้อยกว่า 50 คน (2011)" [1]
อักษรฮีบรู
รหัสภาษา
ISO 639-3yej
Glottologyeva1238
ELPเยวานิค
ลิงกัวสเฟียร์56-AAA-am

Yevanicยังเป็นที่รู้จักกันในนามJudæo-Greek , Romaniyot , [2] RomanioteและYevanitika , [3]เป็นภาษากรีก ที่ เดิมใช้โดยRomaniotesและโดยConstantinopolitan Karaites (ซึ่งในกรณีนี้จะเรียกว่าKaraitikaหรือKaræo-Greek ) . [4] [5] Romaniotes เป็นกลุ่มของชาวยิวกรีกซึ่งมีการปรากฏตัวในลิแวนต์มีการบันทึกตั้งแต่สมัยไบแซนไทน์เชื้อสายทางภาษาของมัน เกิดจาก ชาวยิว Koineพูดโดยชาวยิวขนมผสมน้ำยาทั่วภูมิภาคเป็นหลัก และรวมถึงองค์ประกอบฮีบรูและอราเมอิก มันเข้าใจร่วมกันกับภาษากรีกของประชากรคริสเตียน ชาวโรมานิโอ ใช้อักษรฮีบรูในการเขียนข้อความภาษากรีกและเยวานิก จูดา-กรีกมีภาษาพูดที่แตกต่างกันในประวัติศาสตร์ของมัน ขึ้นอยู่กับยุคสมัย ภูมิหลังทางภูมิศาสตร์และสังคมวัฒนธรรมที่แตกต่างกัน ข้อความ ภาษากรีกสมัยใหม่ที่เก่าแก่ที่สุดพบในไคโร เกนิซา และแท้จริงแล้วเป็น หนังสือแปลของปัญญาจารย์ (Kohelet) ของชาวยิว [6]

ที่มาของชื่อ

คำว่าYevanicเป็นการประดิษฐ์จากคำ ใน พระคัมภีร์ไบเบิลיון ( Yāwān ) ซึ่งหมายถึงชาวกรีกและดินแดนที่ชาวกรีกอาศัยอยู่ คำนี้เป็นคำที่ขยายเกินจากคำภาษากรีกἸωνία ( ไอโอเนียในภาษาอังกฤษ) จากภาษากรีกที่อยู่ทางตะวันออกสุด (ตอนนั้น) ไปจนถึงชาวกรีกทั้งหมด คำสำหรับกรีกในภาษาฮิบรูอิสราเอลสมัยใหม่คือYavan ; ในทำนองเดียวกัน คำว่าเยวานิตใช้เพื่ออ้างถึงภาษากรีกสมัยใหม่ในภาษาฮีบรู

การกระจายทางภูมิศาสตร์

ชาวยิวโรมานิโอต์จำนวนน้อยในสหรัฐอเมริกาอิสราเอลกรีซและตุรกีมีความรู้เกี่ยวกับภาษายูดาย-กรีกอยู่บ้าง ภาษามีอันตรายอย่างมากและอาจตายได้อย่างสมบูรณ์ ไม่มีโครงการอนุรักษ์เพื่อส่งเสริมหรือฟื้นฟูภาษา[7]แต่เริ่มในเดือนเมษายน พ.ศ. 2565 โรงเรียนออกซ์ฟอร์ดสำหรับภาษายิวที่หายากจะเสนอหลักสูตรสำหรับผู้เริ่มต้น[8]ในปี 1987 มีผู้พูด 35 คนที่เหลืออยู่ในอิสราเอลส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในกรุงเยรูซาเลม ประชากรกลุ่มนี้อาจเสียชีวิตได้[9]

ในปี 2019 ชาวยิวสูงอายุสองสามคนในโยอานนีนาประเทศกรีซยังคงพูดภาษานั้นอยู่ [10]

ภูมิหลังทางประวัติศาสตร์

กรีซ คอนสแตนติโนเปิล เอเชียไมเนอร์ อิตาลีทางตอนใต้ บอลข่าน และยุโรปตะวันออกแต่เดิมเป็นชุมชนชาวยิวที่พูดภาษากรีก หลังจากการมาถึงของผู้ลี้ภัยชาวยิวในพื้นที่เหล่านี้จากคาบสมุทรไอบีเรีย อิตาลีเหนือ และยุโรปตะวันตก ชุมชนชาวยิวที่พูดภาษากรีกเริ่มเกือบจะหายไปในขณะที่รวมเข้ากับกลุ่มผู้มาใหม่ ซึ่งไม่ได้ประกอบขึ้นในทุกพื้นที่ของชุมชนใหม่ บ้านเกิดส่วนใหญ่ [11] [12] [13]

การอพยพของชาวอิตาลีและผู้ที่พูดภาษาสเปนเข้าสู่กรีซในช่วงปลายศตวรรษที่ 15 ได้เปลี่ยนแปลงวัฒนธรรมและภาษาท้องถิ่นของชาวยิวกรีก มีหลายพื้นที่ที่เข้าใจภาษายิว-สเปนและขนบธรรมเนียมประเพณี อย่างไรก็ตาม ชุมชนบางแห่งในเอปิรุส เทสซาลี หมู่เกาะไอโอเนียน ครีต คอนสแตนติโนเปิล และเอเชียไมเนอร์ยังคงรักษาภาษาโบราณที่เรียกว่า "โรมานิโอเต มีนฮาก" และภาษาจูดาโอ-กรีก ในช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ชาวยิวอาศัยอยู่ในสถานที่ต่างๆ เช่นIoannina , Arta , PrevezaและChalkidaยังคงพูดภาษากรีกรูปแบบหนึ่งที่ทำให้ภาษากรีกแตกต่างจากเพื่อนบ้านที่เป็นคริสเตียนเล็กน้อย ความแตกต่างเหล่านี้ ความหมาย ไม่ได้ไปไกลกว่าปรากฏการณ์ทางสัทศาสตร์ ระดับชาติ และศัพท์ มันแตกต่างจากภาษายิวอื่น ๆ โดยที่ไม่มีความรู้เกี่ยวกับการกระจายตัวของภาษาใด ๆ ที่เคยเกิดขึ้น [14]

สถานะปัจจุบัน

การผสมผสานของชุมชนโรมานิโอโดยชาวยิวเซฟาร์ดี ที่ พูดภาษาลาดิโน การ อพยพของชาวโรมานิโอจำนวนมากไปยังสหรัฐอเมริกาและอิสราเอล การสังหารชาวโรมานิโอหลายคนในช่วงการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์เป็นสาเหตุหลักของความเสื่อมถอยของจูดาโอ-กรีก . ผู้รอดชีวิตแทบจะไม่สามารถอยู่ต่อในสภาพแวดล้อมที่ภาษานี้โดดเด่น และผู้รอดชีวิตรุ่นหลังๆ ได้ย้ายไปยังที่ตั้งใหม่ เช่น กรีซ อิสราเอล และสหรัฐอเมริกา และตอนนี้พูดภาษาตามลำดับของประเทศเหล่านั้นมาตรฐานกรีกสมัยใหม่ฮีบรูและอังกฤษ[15] [16]

ชาวยิวมีสถานที่ในประวัติศาสตร์ของกรีกสมัยใหม่ พวกเขาไม่ได้รับผลกระทบจากAtticismและใช้ภาษาพูดที่ใช้กันในปัจจุบันซึ่งจากนั้นพวกเขาก็ถอดความในจดหมายภาษาฮีบรู ชาวโรมานิโอเป็นชาวยิวที่ตั้งรกรากอยู่ในจักรวรรดิโรมันตะวันออกมานานก่อนจะแยกตัวออกจากฝ่ายตะวันตก และพวกเขาก็หลอมรวมทางภาษาศาสตร์มานานก่อนจะออกจากลิแวนต์ตามเฮเดรียนพระราชกฤษฎีกาต่อต้านพวกเขาและศาสนาของพวกเขา ด้วยเหตุนี้ พวกเขาจึงพูดภาษากรีก ซึ่งเป็นภาษาของประชากรส่วนใหญ่อย่างท่วมท้นในตอนต้นของยุคไบแซนไทน์และภาษากรีกเอไลท์หลังจากนั้น จนกระทั่งการล่มสลายของจักรวรรดิออตโตมัน ชุมชนบางแห่งในภาคเหนือของกรีซและเกาะครีตยังคงรักษาแนวปฏิบัติเฉพาะของชาวโรมานิโอต์เนื่องจากชุมชนเหล่านี้แยกจากกันในเชิงภูมิศาสตร์จากเซฟาร์ดิม หรือมีธรรมศาลาที่แตกต่างกัน และเนื่องจากพิธีกรรมของพวกเขาแตกต่างกันอย่างมาก [17] [18]ปลายศตวรรษที่ 19 ชุมชน Romaniote แห่งกรีซได้พยายามรักษามรดกทางพิธีกรรมของชาวโรมานิโอของโยอานนีนาและอาร์ตา โดยการพิมพ์ตำราพิธีกรรมต่างๆ ในแท่นพิมพ์ภาษาฮีบรูของซาโลนิกา (19)

วรรณคดี

มีวรรณกรรมจำนวนเล็กน้อยในเยวานิคตั้งแต่ช่วงต้นของยุคปัจจุบัน เอกสารที่กว้างขวางที่สุดคือการแปล เพน ทาทุก พระคัมภีร์ฉบับหลายภาษาที่ตีพิมพ์ในคอนสแตนติโนเปิลในปี ค.ศ. 1547 มีข้อความภาษาฮีบรูอยู่ตรงกลางหน้า โดยมีการแปลแบบลาดิโน ( จูดาโอ-สเปน ) ที่ด้านหนึ่งและการแปลเยวานิกในอีกด้านหนึ่ง [20] ในบริบทของมัน การเพาะปลูกที่พิเศษของภาษาพื้นถิ่นมีความคล้ายคลึงกันในการเลือกภาษากรีกผสมผสมน้ำยาโดยผู้แปลพระคัมภีร์เซปตัวจินต์และในพันธสัญญาใหม่ (21)

ดูเพิ่มเติมที่

อ้างอิง

  1. ↑ Yevanic at Ethnologue (13th ed., 1996).
  2. ↑ Spolsky, B., SB Benor . 2549 "ภาษายิว" ในสารานุกรมภาษาและภาษาศาสตร์, 120-124. http://legacy.huc.edu/faculty/faculty/benor/Spolsky%20and%20Benor%20jewish_languages%20offprint.pdf _
  3. ^ "¿Sabías que el Yevanic es una lengua clasificada como" . สำนวน en peligro de extinción . สืบค้นเมื่อ3 เมษายน 2018 .
  4. ↑ Wexler, P. Jewish and Non-Jewish Creators of "Jewish" Languages, p. 17. 2549
  5. ↑ ดาลเวน, อาร์. จูดีโอ-กรีก. ใน: สารานุกรม Judaica. 1971:426
  6. ↑ เอิร์นส์ เบรเมอร์, ซูซาน เรอห์ล. Language of Religion, Language of the People: Medieval Judaism, Christianity, and Islam, หน้า 30-35, Wilhelm Fink Verlag, 2006
  7. ↑ วลาชู, เอวานเจเลีย, ปาปาโดปูลู, ครีซูลา, กอตโซกลู, จอร์จิออส ก่อนที่ไฟจะดับ: เอกสารเกี่ยวกับภาษาเยวานิค 2014. สนับสนุนโดยมูลนิธิ Latsis.
  8. ^ "โรงเรียนภาษายิวหายากอ็อกซ์ฟอร์ด" . อ็อกซ์ฟอร์ดเซ็นเตอร์เพื่อการศึกษาภาษาฮิ บรูและยิว สืบค้นเมื่อ2021-09-26 .
  9. ^ "เยวานิค" . ethnologue.com _ สืบค้นเมื่อ3 เมษายน 2018 .
  10. ↑ Peklaris , Achilles M. (11 มิถุนายน 2019). "'พวกเขาอ้างว่าฉันเชื่อมต่อกับมอสสาด': พบกับนายกเทศมนตรีชาวยิว คนแรกของกรีซ" . Haaretz สืบค้นเมื่อ12 มิถุนายน 2019
  11. ↑ โบว์แมน, สตีเวน (1985). "ภาษาและวรรณคดี". ชาวยิวแห่งไบแซนเทียม 1204-1453 ทัสคาลูซา แอละแบมา: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอลาบามา. หน้า 758.
  12. ↑ "ชาวยิวโรมานิโอของกรีซจดจำภัยพิบัติและการต่อสู้กับการหายตัวไป - หน่วยงานโทรเลขของชาวยิว " www.jta.orgครับ เมษายน 2014 . สืบค้นเมื่อ3 เมษายน 2018 .
  13. ↑ อาวิกดอร์ เลวี; ชาวยิวแห่งจักรวรรดิออตโตมัน รัฐนิวเจอร์ซีย์ (1994)
  14. ^ "ภาษายิว" .
  15. ^ "ความหายนะ - ภาษายิว" . www.projetaladin.org . สืบค้นเมื่อ3 เมษายน 2018 .
  16. ↑ บอนฟิล, โรเบิร์ต (2011). ชาวยิวในไบแซนเทียม: ภาษาถิ่นของชนกลุ่มน้อยและวัฒนธรรมส่วนใหญ่ เยรูซาเลมศึกษาในศาสนาและวัฒนธรรม ยอดเยี่ยม
  17. ↑ Zunz, Leopold "Ritus. 1859. Eine Beschreibung synagogaler Riten".
  18. ↑ ลุซซาโต SD Introduction to the Mahzor Bene Roma, p. 34. พ.ศ. 2509
  19. ↑ พิพิธภัณฑ์ชาวยิวแห่งกรีซ, ชุมชนชาวยิวแห่งโยอานนีนา: ความทรงจำของสิ่งประดิษฐ์, พี. 40 (หนังสือเล่มเล็ก). 2017
  20. ↑ Natalio Fernandez Marcos, The Septuagint in Context: Introduction to the Greek Versions of the Bible (2000) หน้า 180. ข้อความภาษากรีกได้รับการตีพิมพ์ใน DC Hesseling, Les cinq livres de la Loi (1897)
  21. ^ Lockwood, WB 1972 "ภาพพาโนรามาของภาษาอินโด-ยูโรเปียน" ฮัทชินสัน. ลอนดอน.

อ่านเพิ่มเติม

  • Balodimas-Bartolomei, แองเจลีน, นิโคลัส อเล็กซิอู 2010. " การรวมชนกลุ่มน้อยที่มองไม่เห็นในประเทศสมาชิกสหภาพยุโรป: กรณีของชาวยิวกรีกในกรีซ ." ในการเปลี่ยนภูมิทัศน์ทางการศึกษา , 155-182.
  • BimBaum, Soloman A. 1951. " ชาวยิวแห่งยุโรปตะวันออก ." ในThe Slavonic and East European Review , 29(73), 420-443.
  • Connerty, Mary C. Judeo-Greek: ภาษา, วัฒนธรรม . Jay Street Publishing, 2003. ISBN 1-889534-88-9 
  • ดาลเวน, อาร์. จูดีโอ-กรีก. ใน: Encyclopaedia Judaica, vol. 10, pp. 425–227, เยรูซาเลม: Keter. พ.ศ. 2514
  • เดวิส, แบร์รี่. 2530. " ยิดดิชและอัตลักษณ์ของชาวยิว ." ในการประชุมเชิงปฏิบัติการประวัติศาสตร์ , 23, 159-164.
  • Gkoumas, P. บรรณานุกรมเกี่ยวกับ Romaniote Jewry , 2016. ISBN 9783741273360 
  • โกลด์, เดวิด แอล. (1989). "ภาพร่างสถานการณ์ทางภาษาในอิสราเอลในปัจจุบัน" ภาษาในสังคม . 18 (3): 361–388. ดอย : 10.1017/S0047404500013658 .
  • Krivoruchko, Julia G. (2011). "ยิว-กรีกในยุคโลกาภิวัตน์". ภาษาและการสื่อสาร . 31 (2): 119–129. ดอย : 10.1016/j.langcom.2010.08.04น.
  • นาเวห์, โจเซฟ, โซโลมัน แอเชอร์ บิมบาม, เดวิด ดิริงเงอร์, ซวี แฮร์มันน์ เฟเดร์บ์, โจนาธาน ชุนารี และจาค็อบ ไมมอน 2550 "ตัวอักษร ฮีบรู" ในสารานุกรม Judaica เล่มที่ . 1, น. 689-728 .
  • สปอลสกี้, เบอร์นาร์ด, เอลาน่า โกลด์เบิร์ก โชฮามี 2542. ภาษาของอิสราเอล: นโยบาย อุดมการณ์ และการปฏิบัติ . เรื่องหลายภาษา สหราชอาณาจักร
  • สปอลสกี้, เบอร์นาร์ด. ภาษาของชาวยิว: ประวัติศาสตร์สังคมศาสตร์ (เคมบริดจ์: CUP , 2014). ช. 11 "พื้นที่ Yavanic: กรีซและอิตาลี" (หน้า 159–170; หมายเหตุในหน้า 295 ตร .)

ลิงค์ภายนอก

เกี่ยวกับจูเดีย-กรีก

เกี่ยวกับคาราโอ-กรีก

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Yevanic_language&oldid=1059967769"
0.15121793746948