ชาวูต

ชาวูต
ShavuotโดยMoritz Daniel Oppenheim
ชื่อเป็นทางการ	ฮีบรู : שבועות หรือ חג השבועות ( Ḥag HaShavuotหรือShavuos )
เรียกอีกอย่างว่า	ภาษาอังกฤษ: "เทศกาลสัปดาห์"
สังเกตได้จาก	ชาวยิวและชาวสะมาเรีย
พิมพ์	ชาวยิวและชาวสะมาเรีย
ความสำคัญ	หนึ่งในสามเทศกาลแสวงบุญ เฉลิมฉลองการเปิดเผยหนังสือห้าเล่มของโทราห์โดยพระเจ้าแก่โมเสสและชาวอิสราเอลที่ภูเขาซีนาย 49 วัน (เจ็ดสัปดาห์) หลังจากการอพยพออกจากอียิปต์โบราณ ระลึกถึงการเก็บเกี่ยวข้าวสาลีใน ดินแดน แห่งอิสราเอล จุดสิ้นสุดของ 49 วันของการนับโอเมอร์
งานเฉลิมฉลอง	มื้ออาหารรื่นเริง การศึกษาโทราห์ตลอดทั้งคืน บท บรรยายของอักดามุต liturgical กวีในสุเหร่าAshkenazic การอ่านหนังสือรูธ . การกินผลิตภัณฑ์จากนม . การตกแต่งบ้านและธรรมศาลาด้วยต้นไม้เขียวขจี ( อ รัช เชิญยิ้ม , 494 )
เริ่มต้นขึ้น	วันที่ 6 ของSivan (หรือวันอาทิตย์ถัดจากวันที่ 6 ของ Sivan ในศาสนายูดาย Karaite )
สิ้นสุด	วันที่ 7 (ในอิสราเอล : วันที่ 6) วันซีวาน
วันที่	6 ซีวาน
วันที่ 2021	พระอาทิตย์ตก 16 พฤษภาคม – ค่ำ 18 พฤษภาคม[1]
วันที่ 2022	พระอาทิตย์ตก 4 มิถุนายน – ค่ำ 6 มิถุนายน[1]
วันที่ 2023	พระอาทิตย์ตก 25 พฤษภาคม – ค่ำ 27 พฤษภาคม[1]
วันที่ 2024	พระอาทิตย์ตก 11 มิถุนายน – ค่ำ 13 มิถุนายน[1]
เกี่ยวข้องกับ	เทศกาลปัสกาซึ่งนำหน้าชาวูโอต

กระดาษสีในเทคนิคผสมแสดงสัญลักษณ์ที่เกี่ยวข้องกับศาสนายูดายและธรรมชาติ จารึกอ่านว่า: "Jom Chag Ha Schawuot ha se" ในคอลเลกชันของพิพิธภัณฑ์ยิวแห่งสวิตเซอร์แลนด์

Shavuot (ฟัง ( ช่วยเหลือ · ข้อมูล ) ) หรือ Shavuos (ฟัง ( ช่วย · ข้อมูล ) ) ใน ภาษา อาชเคนาซิ (ฮีบรู : שָׁבוּעוֹת ‎ , Šāvūʿōṯ , lit. "Weeks") หรือที่เรียกกันทั่วไปในภาษาอังกฤษว่า the Feast of Weeksคือชาวยิวที่เกิดขึ้นในวันที่หกของเดือน Sivan ในภาษาฮิบรู (ในศตวรรษที่ 21 อาจตรงกับวันที่ 15 พฤษภาคมถึง 14 มิถุนายนตามปฏิทินเกรกอเรียน) ในพระคัมภีร์ Shavuot ทำเครื่องหมายการเก็บเกี่ยวข้าวสาลีใน  ดินแดนแห่งอิสราเอล ( อพยพ 34:22 ) นอกจากนี้ ประเพณีแรบบินิกออร์โธดอกซ์สอนว่าวันที่ดังกล่าวยังเป็นการเปิดเผยของโตราห์แก่โมเสสและชาวอิสราเอลที่ภูเขาซีนายซึ่งตามประเพณีของศาสนายูดายออร์โธดอกซ์เกิดขึ้น ณ วันนี้ในปี 1314  ก่อนคริสตศักราช ^[2]

คำว่าShavuotหมายถึง "สัปดาห์" และถือเป็นบทสรุปของการนับโอเมอร์ วันที่เชื่อมโยงโดยตรงกับเทศกาลปัสกา โตราห์สั่งให้นับโอเมอร์เจ็ดสัปดาห์ เริ่มในวันที่สองของเทศกาลปัสกา ตามด้วยชาวูตทันที การนับวันและสัปดาห์นี้เป็นที่เข้าใจกันว่าเป็นการแสดงความคาดหวังและความปรารถนาที่จะให้โตราห์ ในเทศกาลปัสกา คนอิสราเอลได้รับการปลดปล่อยจากการเป็นทาสของฟาโรห์ ใน Shavuot พวกเขาได้รับโตราห์และกลายเป็นชนชาติที่มุ่งมั่นที่จะรับใช้พระเจ้า ^[3]

แม้ว่าบางครั้งจะเรียกว่า วันเพน เทคอสต์ (ในภาษากรีก Koinē : Πεντηκοστή ) เนื่องจากช่วงเวลาหลังเทศกาลปัสกา "เพนเทคอสต์" แปลว่า "ห้าสิบ" ในภาษากรีก เนื่องจากชาวูโอตเกิดขึ้นหลังจากวันแรกของเทศกาลปัสกา 50 วัน จึงไม่เหมือนกับ เทศกาลปัสกา คริสตชนเพ็ นเทคอสต์ . ^{[4] [หมายเหตุ 1] [5]}

หนึ่งใน เทศกาลจาริกแสวงบุญสามเทศกาล ที่ถูก กำหนดตามพระคัมภีร์ไบเบิลShavuot มีการเฉลิมฉลองตามประเพณีในอิสราเอลเป็นเวลาหนึ่งวันซึ่งเป็นวันหยุดราชการและเป็นเวลาสองวันในผู้พลัดถิ่น ^{[6] [7] [8]}

ความสำคัญ

การเกษตร (การเก็บเกี่ยวข้าวสาลี)

Shavuot ไม่ได้ระบุชื่อไว้อย่างชัดเจนในพระคัมภีร์ไบเบิลว่าเป็นวันที่พระเจ้าเปิดเผยโตราห์แก่ชนชาติอิสราเอลที่ภูเขาซีนาย แม้ว่าโดยทั่วไปถือว่าสิ่งนี้เป็นความสำคัญหลักก็ตาม ^{[9] [10]}

ข้อความในคัมภีร์ไบเบิลเชื่อมโยงกับเทศกาลชาวูตในพระคัมภีร์คือฤดูกาลเก็บเกี่ยวธัญพืชโดยเฉพาะข้าวสาลีใน ดินแดน แห่งอิสราเอล ในสมัยโบราณ การเก็บเกี่ยวข้าวกินเวลาเจ็ดสัปดาห์และเป็นฤดูแห่งความยินดี ( ยรม. 5:24 ฉธบ. 16 :9–11อสย. 9:2 ) เริ่มต้นด้วยการเก็บเกี่ยวข้าวบาร์เลย์ในช่วงเทศกาลปัสกาและจบลงด้วยการเก็บเกี่ยวข้าวสาลีที่เมืองชาวูต Shavuot จึงเป็นเทศกาลสิ้นสุดของการเก็บเกี่ยวธัญพืช เช่นเดียวกับวันที่แปดของSukkot (Tabernacles) เป็นเทศกาลสิ้นสุดของการเก็บเกี่ยวผลไม้ ระหว่างการดำรงอยู่ของพระวิหารในกรุงเยรูซาเล็มเครื่องบูชาขนมปังสองก้อนจากการเก็บเกี่ยวข้าวสาลีได้ทำขึ้นที่ Shavuot ตามบัญญัติในLev 23:17น. ^[5]

ม้วนคัมภีร์คุมรานเล่มสุดท้ายแต่เล่มเดียวที่จะจัดพิมพ์ถูกค้นพบว่ามีวันเทศกาลสองวันที่นิกายคุมรานถือเป็นส่วนหนึ่งของปฏิทิน 364 วันที่สมบูรณ์แบบอย่างเป็นทางการ และอุทิศให้กับ "เหล้าองุ่นใหม่" และ "น้ำมันใหม่" ซึ่งไม่ใช่ทั้งสองอย่าง กล่าวถึงในฮีบรูไบเบิลแต่ทราบจากต้นฉบับQumran อีกเล่มหนึ่ง นั่น คือ Temple Scroll เทศกาลเหล่านี้ "ประกอบขึ้นเป็นส่วนขยายของเทศกาล Shavuot  ... ซึ่งเป็นการเฉลิมฉลองข้าวสาลีใหม่" ทั้งสามเทศกาลคำนวณโดยเริ่มนับจากวันสะบาโตแรกหลังเทศกาลปัสกา โดยบวกซ้ำๆ กันครั้งละห้าสิบวัน: ครั้งแรกคือข้าวสาลีใหม่ (ชาวูต) จากนั้นไวน์ใหม่ และน้ำมันใหม่ ^{[11] [12]}(ดูด้านล่างที่"The Book of Jubilees and the Essenes" )

พระคัมภีร์

ชื่อในโทราห์

ในพระคัมภีร์ Shavuot เรียกว่า "เทศกาลแห่งสัปดาห์" ( ฮีบรู : חג השבועות , Chag HaShavuot , อพยพ 34:22 , เฉลยธรรมบัญญัติ 16:10 ); "เทศกาลเก็บเกี่ยว" ( חג הקציר , Chag HaKatzir , Exodus 23:16 ), ^[13]และ "วันแห่งผลไม้แรก" ( יום הבכורים , Yom HaBikkurimกันดารวิถี 28:26 ) ^[14]

Shavuotซึ่งเป็นพหูพจน์ของคำที่มีความหมายว่า "สัปดาห์" หรือ "เจ็ด" กล่าวถึงความจริงที่ว่าเทศกาลนี้เกิดขึ้นเจ็ดสัปดาห์พอดี (เช่น "หนึ่งสัปดาห์") หลังจากเทศกาลปัสกา ^[15]

ในทัลมุด

ลมุดหมายถึง Shavuot เป็นʻAṣeret ( ฮีบรู : עצרת , ^[16] "การงดเว้น" หรือ "การระงับ") ^[17]หมายถึงการห้ามทำงานในวันหยุดนี้^[17]และรวมถึงช่วงท้ายของวันหยุดเทศกาลปัสกาด้วย ฤดูกาล. ^[18]เหตุผลอื่น ๆ ที่ให้ไว้สำหรับการอ้างอิงʻAṣeretก็คือเช่นเดียวกับที่Shemini ʻAṣeretนำเทศกาลแห่ง Succoth ไปสู่ ​​"การปิด" ในแง่เดียวกัน Shavuot ( ʻAṣeret ) นำเทศกาลปัสกาไปสู่การ "ปิด" ที่แท้จริง เนื่องจาก Shavuot เกิดขึ้นห้าสิบวันหลังจากเทศกาลปัสกาชาวยิวขนมผสมน้ำยาให้ชื่อว่า "วันเพ็นเทคอสต์" ( Koinē กรีก : Πεντηκοστή , " วัน ที่ห้าสิบ ") ^[19]

ประเพณีโบราณ

พิธีแรกผลBikkurim

ชาวูโอตยังเป็นวันแรกที่ประชาชนสามารถนำบิกคู ริม ( ผลแรก ) ไปยังพระวิหารในกรุงเยรูซาเล็ม ( มิชนาห์ บิ กคูริม 1:3) Bikkurim ถูก นำมาจากเจ็ดสายพันธุ์ที่ดินแดนแห่งอิสราเอลได้รับการยกย่อง: ข้าวสาลี ข้าวบาร์เลย์องุ่นมะเดื่อทับทิมมะกอกและอินทผลัม(เฉลยธรรมบัญญัติ8:8 ) ^[19]

ในสังคมเกษตรกรรมขนาดใหญ่ของอิสราเอลโบราณ เกษตรกรชาวยิวจะผูกต้นอ้อรอบผลไม้ที่สุกงอมแรกจากแต่ละสายพันธุ์ในไร่นาของตน เมื่อถึงเวลาเก็บเกี่ยว ผลไม้ที่ระบุโดยต้นอ้อจะถูกตัดและวางไว้ในตะกร้าที่ทอด้วยทองและเงิน จากนั้นตะกร้าจะถูกบรรทุกบนวัวที่มีเขาปิดทองและร้อยด้วยพวงมาลัยดอกไม้ ซึ่งถูกนำในขบวนแห่ที่ยิ่งใหญ่ไปยังกรุงเยรูซาเล็ม ขณะที่ชาวนาและผู้ติดตามเดินทางผ่านเมืองต่างๆ พวกเขาจะร่วมบรรเลงดนตรีและขบวนพาเหรด ^[20]

พระวิหารในกรุงเยรูซาเล็ม

ที่วิหารในกรุงเยรูซาเล็มชาวนาแต่ละคนจะถวาย Bikkurim ของตน แก่โคเฮนในพิธีตามข้อความของDeut 26:1–10 .

ข้อความนี้เริ่มต้นด้วยการระบุว่า: "คน Aramean พยายามทำลายพ่อของฉัน" หมายถึงความพยายามของLaban ที่จะทำให้ ยาโคบ อ่อนแอลง และปล้นเอาลูกหลานของเขาไป ( Targum OnkelosและRashiใน Deut. 26:5) – หรือโดยการแปลอื่น ข้อความระบุว่า "พ่อของฉันเป็นคนอาราเมี่ยนพเนจร" ซึ่งหมายถึงข้อเท็จจริงที่ว่ายาโคบเป็นคนพเนจรในดินแดนแห่งอารัม อย่างสิ้นเนื้อประดาตัว เป็นเวลายี่สิบปี ( Abraham ibn Ezraใน Deut. 26:5)

ข้อความดำเนินต่อไปเพื่อเล่าประวัติศาสตร์ของชาวยิวอีกครั้งเมื่อพวกเขาถูกเนรเทศในอียิปต์โบราณและถูกกดขี่และกดขี่ ซึ่งพระเจ้าทรงไถ่พวกเขาและนำพวกเขามายังแผ่นดินอิสราเอล

พิธีBikkurim เป็นการแสดง ความขอบคุณต่อพระเจ้าทั้งสำหรับผลแรกของไร่นาและการนำทางของพระองค์ตลอดประวัติศาสตร์ของชาวยิว (Scherman, หน้า 1068)

พิธีทางศาสนาสมัยใหม่

สถาน ที่ ศักดิ์สิทธิ์ของ ธรรมศาลาที่ประดับประดาด้วยต้นไม้เขียวขจีเพื่อเป็นเกียรติแก่ Shavuot

ทุกวันนี้ในยุคหลังวัด Shavuot เป็นวันหยุดที่ออกบวชตามพระคัมภีร์เพียงแห่งเดียวที่ไม่มีกฎหมาย เฉพาะ ติดอยู่นอกเหนือจากข้อกำหนดของเทศกาลปกติในการละเว้นจากงานสร้างสรรค์ การปฏิบัติของพวกรับบีสำหรับวันหยุดรวมถึงการท่องคำอธิษฐานเพิ่มเติม การลักพาตัว การรับประทานอาหาร และการอยู่ในสภาวะแห่งความสุข อย่างไรก็ตาม มีธรรมเนียมปฏิบัติ มากมาย ที่ชาวูโอตปฏิบัติ ^[21]ตัวช่วยจำสำหรับธรรมเนียมปฏิบัติส่วนใหญ่ในชุมชน Ashkenazi สะกดคำภาษาฮีบรูว่าaḥarit ( אחרית ‎, "last"):

• א קדמות ‎ – Aqdamut , การอ่าน piyyut (บทกวีเกี่ยวกับพิธีกรรม) ระหว่างพิธีโบสถ์ Shavuot ตอนเช้า
• ח לב ‎ – ḥalav (นม) การบริโภคผลิตภัณฑ์จากนม เช่น นมและชีส
• ר ות ‎ – Rutการอ่านพระธรรมรูธในตอนเช้า (นอกประเทศอิสราเอล: วันที่สอง)
• י רק ‎ – Yereq (สีเขียว) การตกแต่งบ้านและธรรมศาลาด้วยต้นไม้เขียวขจี
• ת ורה ‎ –อัตเตารอต ศึกษาอัตเตารอตตลอดทั้งคืน

YahrzeitของKing David นั้นพบเห็นได้ทั่วไป ในShavuot ชาวยิว HasidicยังสังเกตyahrzeitของBaal Shem Tov ^[22]

บทกวีเกี่ยวกับพิธีกรรม

อัคดามุต

The Aqdamut ( ภาษาอราเมอิกของจักรพรรดิ : אקדמות ) เป็นบทกวีเกี่ยวกับพิธีกรรมที่ชาวยิวอาซเคนาซิท่องเพื่อยกย่องความยิ่งใหญ่ของพระเจ้า โทราห์ และอิสราเอล ซึ่งอ่านต่อสาธารณะในธรรมศาลาของชาวอัชเคนาซิคที่อยู่ตรงกลางหรือ – หรือในบางชุมชนก่อนหน้า – การอ่านตอนเช้าของ Torah ในวันแรกของ Shavuot แต่งโดยแรบไบเมียร์แห่งเวิร์ม รับบีเมียร์ถูกบังคับให้ปกป้องโตราห์และความเชื่อของชาวยิวในการโต้วาทีกับนักบวชในท้องถิ่น และประสบความสำเร็จในการถ่ายทอดความเชื่อมั่นในอำนาจของพระเจ้า ความรักของพระองค์ที่มีต่อชาวยิว และความยอดเยี่ยมของโทราห์ หลังจากนั้นเขาเขียนอัคดามุตซึ่งเป็นบทกวี 90 บรรทัดในภาษาอราเมอิกที่เน้นประเด็นเหล่านี้ บทกวีเขียนเป็นสองเท่ารูปแบบ อะโครสติกตามลำดับอักษรฮีบรู นอกจากนี้ แต่ละบรรทัดลงท้ายด้วยพยางค์ta ( תא ‎ ) ซึ่งเป็นอักษรตัวสุดท้ายและตัวแรกของอักษรฮีบรู ซึ่งกล่าวถึงความไม่มีที่สิ้นสุดของโทราห์ ท่วงทำนองแบบดั้งเดิมที่มาพร้อมกับบทกวีนี้ยังสื่อถึงความยิ่งใหญ่และชัยชนะ ^[23]

อัซฮารอต

มีประเพณีโบราณในการท่องบทกวีที่เรียกว่าAzharot ที่แสดง รายการบัญญัติ สิ่งนี้ถือเป็นธรรมเนียมปฏิบัติที่มีมาอย่างดีในศตวรรษที่ 9 ^[24]เดิมที piyyutim เหล่านี้ถูกอ่านในระหว่างการสวดMussaf amidah ของ chazzan ในบางชุมชนพวกเขาถูกย้ายไปที่ส่วนอื่นของบริการในภายหลัง

ชุมชน Ashkenazic บางแห่งรักษาแนวปฏิบัติเดิมในการท่อง Azharot ในช่วง musaf; พวกเขาท่อง "Ata hinchlata" ในวันแรกและ "Azharat Reishit" ในวันที่สอง ทั้งคู่มาจากยุค Geonic ตอนต้น ชาวยิวในอิตาลีทำเช่นเดียวกันยกเว้นว่าพวกเขาจะเปลี่ยน piyyutim ของสองวัน และในศตวรรษที่ผ่านมา "Ata hinchlata" ถูกตัดให้เหลือบทกวี 22 บรรทัดเดียวแทนที่จะเป็นแปดบรรทัด ชาวยิวดิกหลายคนอ่าน Azharot ของSolomon ibn Gabirolก่อนการรับใช้ mincha; ในหลายชุมชน บัญญัติเชิงบวกจะอ่านในวันแรก และบัญญัติเชิงลบในวันที่สอง

ยัตซิฟ ปิตกัม

บทกวีพิธีกรรมYatziv Pitgam ( ภาษาอราเมอิกของจักรวรรดิ : יציב פתגם ) ถูกท่องโดยธรรมศาลาบางแห่งในพลัดถิ่นในวันที่สองของ Shavuot ผู้เขียนลงนามในตอนต้นของบทกวี 15 บรรทัด - Yaakov ben Meir Levi หรือที่รู้จักกันดีในชื่อRabbeinu Tam ^[25]

อาหารที่ทำจากนม

ชีสบลินทซ์ ซึ่งโดยทั่วไปแล้ว ชาวยิวอาซเคนาซีจะรับประทานบนชา วูต

อาหารจำพวกนม เช่นชีสเค้กชีสบลินทซ์^[26]และชีส เครปลา ช์ในหมู่ชาวยิวอาซเคนาซี ; ^[27] ซัมบูซัค ชีส, ^[28] เคลซอนเนส (ราวิ โอลีชีส), ^[29]และ atayef (แพนเค้กไส้ชีส) [ ^30]ในหมู่ชาวยิวซีเรีย ; kahee (แป้งที่ทาเนยและใส่น้ำตาล) ในหมู่ชาวยิวอิรัก ; ^[30]และเค้กเจ็ดชั้นที่เรียกว่าsiete cielos (สวรรค์ทั้งเจ็ด) ในหมู่ ชาวยิว ตูนิเซียและโมร็อกโก^{[30] [31]}มีการบริโภคตามประเพณีในวันหยุดชาวูโอต ชาวยิวเยเมนไม่กินผลิตภัณฑ์จากนมใน Shavuot ^[30]

เพื่อให้สอดคล้องกับวันหยุดเทศกาลอื่นๆ ของชาวยิว ชาวู โอตมีทั้งอาหารมื้อกลางวันและมื้อกลางวัน มักจะเสิร์ฟเนื้อในตอนกลางคืนและนมจะเสิร์ฟทั้งกลางวันและกลางคืน^[27]หรือ ใน ตอนเช้า ^[32]

ในบรรดาคำอธิบายที่ให้ไว้ในวรรณกรรมของแรบบินิกสำหรับการบริโภคอาหารที่ทำจากนมในวันหยุดนี้คือ: ^{[33] [34]}

• ก่อนที่พวกเขาจะได้รับโตราห์ ชาวอิสราเอลไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตามกฎหมาย ซึ่งรวมถึงเชชิ ตา (การฆ่าสัตว์ตามพิธีกรรม) และ คัช รูต เนื่องจากตอนนี้หม้อและจานเนื้อทั้งหมดของพวกเขาต้องทำแบบโคเชอร์ก่อนใช้งาน พวกเขาจึงเลือกที่จะกินอาหารที่ทำจากนม
• คัมภีร์โตราห์เปรียบได้กับน้ำนมโดยกษัตริย์โซโลมอนผู้ซึ่งเขียนว่า: "มันอยู่ใต้ลิ้นของเจ้าเหมือนน้ำผึ้งและน้ำนม" ( เพลงของเพลง 4:11)
• gematria ของ คำภาษาฮีบรูḥalav ( חלב ‎ ) คือ 40 ซึ่งสอดคล้องกับสี่สิบวันสี่สิบคืนที่โมเสสใช้บนภูเขาซีนายก่อนที่จะนำโทราห์ลงมา
• ตามZoharแต่ละวันของปีมีความสัมพันธ์กับหนึ่งในบัญญัติเชิงลบ 365 ข้อ ของโตรา ห์ Shavuot สอดคล้องกับพระบัญญัติ "จงนำผลแรกจากที่ดินของคุณไปยังพระนิเวศของพระเจ้าเจ้านายของคุณ อย่าปรุงอาหารเด็กด้วยน้ำนมแม่ของมัน" ( อพยพ 34:26) ตั้งแต่วันแรกที่นำBikkurim (ผลไม้แรก) คือ Shavuot ครึ่งหลังของโองการหมายถึงประเพณีที่จะกินสองมื้อแยกกัน - นมหนึ่งมื้อและเนื้อสัตว์หนึ่งมื้อ - บน Shavuot
• เพลงสดุดีเรียกว่า Mount Sinai Har Gavnunim ( הר גבננים ‎ ‎, ภูเขาแห่งยอดเขาตระหง่าน, Psalm 68:16–17/15–16 ) ซึ่งมีความหมายทางนิรุกติศาสตร์คล้ายกับgevinah ( גבינה ‎, เนยแข็ง)

หนังสือรูธ

รูธในทุ่งโบอาส โดย Julius Schnorr von Carolsfeld , สีน้ำมันบนผ้าใบ, 1828; หอศิลป์แห่งชาติ ลอนดอน

มีหนังสือห้าเล่มในTanakhที่รู้จักกันในชื่อMegillot (ฮีบรู: מגילות ‎, "scrolls") และมีการอ่านต่อสาธารณชนในธรรมศาลาของชุมชนชาวยิวบางแห่งในวันหยุดของชาวยิวที่แตกต่างกัน ^[35]หนังสือรูธ ( מגילת רות ‎, Megillat Ruth ) ถูกอ่านบน Shavuot เพราะ:

1. กษัตริย์ดาวิด ผู้สืบเชื้อสายของรูธ เกิดและเสียชีวิตที่เมืองชาวูต ( เยรูซาเล็ม ทัลมุด ฮา กิกาห์ 2:3);
2. Shavuot คือเวลาเก็บเกี่ยว [อพยพ 23:16] และเหตุการณ์ใน Book of Ruth เกิดขึ้นในเวลาเก็บเกี่ยว
3. gematria ( ค่าตัวเลข) ของรูธคือ 606 จำนวนบัญญัติที่ซีนายนอกเหนือไปจากกฎทั้งเจ็ดของโนอาห์ที่ให้ไว้แล้ว รวมเป็น 613;
4. เนื่องจากชาวูโอตถูกอ้างถึงตามธรรมเนียมว่าเป็นวันแห่งการประทานโทราห์ การที่ชาวยิวทั้งหมดเข้าสู่พันธสัญญาของโทราห์จึงเป็นประเด็นสำคัญของวัน รูธเปลี่ยนใจเลื่อมใสเป็นยูดายและผลที่ตามมาในพันธสัญญานั้นได้อธิบายไว้ในหนังสือ ธีมนี้สอดคล้องกับธีมอื่นๆ ของวัน;
5. อีกประเด็นหนึ่งของหนังสือเล่มนี้คือฮะเศด (ความรักความเมตตา) ซึ่งเป็นประเด็นหลักของโทราห์ ^[36]

กรีนเนอรี่

จากข้อมูลของMidrashจู่ๆ ภูเขาซีนายก็เบ่งบานด้วยดอกไม้เพื่อรอการประทานโทราห์บนยอดเขา ด้วยเหตุนี้ แท้จริงแล้ว ชาวยิวเปอร์เซียจึงเรียกวันหยุดของชาวูโอตด้วยชื่อที่แตกต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง กล่าวคือ "โมเอ็ดแห่งดอกไม้" (موعد گل) ในภาษาเปอร์เซีย (ภาษาประจำวันของพวกเขา) และไม่เคยเรียกว่า คำภาษาฮีบรู "Shavuot" (ซึ่งแปลว่า "สัปดาห์")

ชาวูโอตเป็นหนึ่งในสามโมเอดิม ("เวลาที่กำหนด") ในหนังสือทั้งห้าเล่มของโมเสส: โมเอด (מועד) ของเดือนแรก [นิสาน], (คือเทศกาลปัสกา), โมเอดแห่งสัปดาห์ [ดอกไม้ ], (คือ Shavuot) และ Mo'ed of Sukkah (คือ Succot) ชื่อกลุ่มบริษัทสำหรับ "เทศกาลแสวงบุญ" ทั้งสามนี้ในหมู่ชุมชนชาวยิวทั้งหมดทั่วโลกคือ "Shalosh Regalim" (שלוש רגלים) ซึ่งแปลว่า "สามขา" เพราะในสมัยโบราณผู้คนเดินทางไปยัง "สถานที่นัดหมาย" (เยรูซาเล็ม) เมื่อถึง "เวลาที่กำหนด" (โมเอด) ก็เดินไปที่นั่นด้วย "ขา" (เรเกลิม) แนวคิดนี้แปลเป็นภาษาอังกฤษว่า "แสวงบุญ" ข้อความของ Kiddush ที่ท่องเกี่ยวกับไวน์จึงเหมือนกัน ยกเว้นการอ้างอิงถึงการเฉลิมฉลองโดยเฉพาะ

ด้วยเหตุนี้ ครอบครัวชาวยิวจำนวนมากจึงนิยมตกแต่งบ้านและธรรมศาลาของตนด้วยต้นไม้ ดอกไม้ และกิ่งก้านใบเพื่อระลึกถึง "การแตกหน่อของภูเขาซีนาย" ในวันประทานโทราห์ นั่นคือการได้เห็นและได้ยินบัญญัติ 10  ประการ ^[37]ธรรมศาลาบางแห่งตกแต่งบิมาห์ด้วยซุ้มดอกไม้และต้นไม้เพื่อให้ดูเหมือนชัปปาห์ เนื่องจากชาวูโอตถูกเรียกอย่างลึกลับว่าเป็นวันที่แม่สื่อ (โมเสส) นำเจ้าสาว (ชนชาติอิสราเอล) ไปที่ชัปปาห์ (ภูเขา ซีนาย) เพื่อแต่งงานกับเจ้าบ่าว (พระเจ้า); ketubah (สัญญา การแต่งงาน) คือโตราห์ ชุมชน Sephardi ตะวันออกบางแห่งอ่านketubahระหว่างพระเจ้าและอิสราเอลซึ่งแต่งโดยรับบีIsrael ben Moses Najaraเป็นส่วนหนึ่งของการบริการ ประเพณีนี้ยังถูกนำมาใช้โดยชุมชน Hasidic บางแห่ง โดยเฉพาะจากฮังการี ^[38]

Vilna Gaon ยกเลิกประเพณี การประดับประดาด้วยต้นไม้เพราะมันคล้ายกับการตกแต่งของชาวคริสต์มากเกินไปสำหรับวันหยุดของพวกเขา ^[39]

กรีนเนอรียังกล่าวถึงเรื่องราวของทารกน้อยโมเสสที่ถูกพบท่ามกลางพุ่มไม้ในเปลกันน้ำ ( อพย. 2:3 ) เมื่อเขาอายุได้สามเดือน (โมเสสเกิดในวันที่ 7  Adar และถูกวางไว้ในแม่น้ำไนล์ในวันที่ 6  Sivan ในวันเดียวกับที่เขานำชนชาติยิวไปที่ภูเขาซีนายเพื่อรับคัมภีร์โตราห์) ^[40]

การศึกษาโทราห์ตลอดทั้งคืน

หลักปฏิบัติในการนอนตลอดทั้งคืนของชาวชาวูออตเพื่อศึกษาโทราห์ หรือที่เรียกว่าTiqun Leyl Shavuot ( ภาษาฮีบรู : תקון ליל שבועות ) ("การแก้ไขสำหรับคืนชาววัวต์") - เชื่อมโยงกับมิดแร ช ซึ่งเกี่ยวข้องกับคืนก่อนที่จะประทานโทราห์ ชาวอิสราเอลเกษียณก่อนกำหนดเพื่อพักผ่อนอย่างเต็มที่สำหรับวันสำคัญข้างหน้า พวกเขานอนมากเกินไปและโมเสสต้องปลุกพวกเขาเพราะพระเจ้าทรงรออยู่บนยอดเขาแล้ว ^[41]เพื่อแก้ไขข้อบกพร่องที่เห็นนี้ในลักษณะประจำชาติ ชาวยิวที่เคร่งศาสนาจำนวนมากนอนทั้งคืนเพื่อเรียนรู้โทราห์ ^[42]

ประเพณีการศึกษาอัตเตารอตตลอดทั้งคืนย้อนกลับไปในปี ค.ศ. 1533 เมื่อแรบไบโจเซฟ คาโรผู้เขียนเรื่องShulchan Aruchซึ่งขณะนั้นอาศัยอยู่ในออตโตมัน ซาโลนิกาได้เชิญรับบีชโลโม ฮาเลวี อัลคาเบ ตซ์ และเพื่อนร่วมงาน ฝ่ายคาบาลิสติกคนอื่นๆ ล่วงหน้าสามวัน เช่นเดียวกับที่ชาวอิสราเอลได้เตรียมสามวันก่อนการประทานโทราห์ ในช่วงหนึ่งของการศึกษาเหล่านั้น ทูตสวรรค์มาปรากฏตัวและสอนกฎของชาวยิว แก่พวก เขา ^{[43] [44] [45]}

มีการแนะนำว่าการนำกาแฟ (ที่มีคาเฟอีน) มาใช้ในอาณาจักรออตโตมันอาจมีสาเหตุมาจาก "ความเป็นไปได้และความนิยม" ของการศึกษาโทราห์ตลอดทั้งคืน ^{[46] [47]}ในทางตรงกันข้าม ประเพณีของชาวยิวเยเมนคือการกินใบสดของสมุนไพรกระตุ้นที่เรียกว่าKhat (มีcathinone ) สำหรับพิธีกรรมตลอดทั้งคืน ซึ่งเป็นสมุนไพรที่ใช้กันทั่วไปในภูมิภาคนั้นของโลก

อาจมีการศึกษาเรื่องใดก็ได้ในคืน Shavuot แม้ว่าTalmud , MishnahและTorahมักจะอยู่ในอันดับต้น ๆ ของรายการ ผู้คนอาจเรียนคนเดียวหรือกับชาวรูตา (คู่เรียน) หรือเข้าร่วมชีอู ริม (บรรยาย) และกลุ่มเรียนในช่วงดึก ^[48] ​​เพื่อให้สอดคล้องกับประเพณีของการมีส่วนร่วมในการศึกษาโทราห์ตลอดทั้งคืน ไอแซก ลูเรีย นัก ลัทธิคับบาลี ชั้นนำในศตวรรษที่ 16 ได้จัดการบรรยายซึ่งประกอบด้วยข้อความที่ตัดตอนมาจากจุดเริ่มต้นและจุดสิ้นสุดของหนังสือTanakh 24 เล่มแต่ละเล่ม (รวมถึงการอ่านแบบเต็มของ ส่วนสำคัญหลายส่วน เช่นบัญชีวันสร้าง , การอพยพ , การให้บัญญัติสิบประการและเชมา ) และแผ่นพับ 63 ข้อของมิชนาห์^{[49] [50]}ตามด้วยการอ่านของเซเฟอร์ เยตซิราห์ บัญญัติ 613 ข้อที่แจกแจงโดย ไม โมนิเดสและข้อความที่ตัดตอนมาจากโซฮาร์ พร้อมเปิดและจบคำอธิษฐาน การอ่านทั้งหมดแบ่งออกเป็นสิบสามส่วน หลังจากนั้นแต่ละส่วนจะมีการท่องKaddish d-Rabbananเมื่อ ศึกษา Tiqunกับminyan ปัจจุบัน บริการนี้จัดขึ้นในหลายชุมชน ยกเว้นชาวยิวสเปนและโปรตุเกส บริการนี้พิมพ์ในหนังสือชื่อTiqun Leyl Shavuot ^[51]มีหนังสือที่คล้ายกันสำหรับการเฝ้าระวังก่อนวันที่เจ็ดของเทศกาลPesach และ Hosha'ana Rabbah

ในกรุงเยรูซาเล็มในช่วงสุดท้ายของการศึกษาในช่วงเวลากลางคืน ผู้คนหลายหมื่นคนเดินไปที่กำแพงด้านตะวันตกเพื่อสวดมนต์พร้อมพระอาทิตย์ขึ้น หนึ่งสัปดาห์หลังจากที่อิสราเอลยึดเมืองเก่า ได้ ในช่วงสงครามหกวันชาวยิวมากกว่า 200,000 คนหลั่งไหลมาที่ไซต์บน Shavuot ทำให้ชาวยิวสามารถเข้าถึงได้เป็นครั้งแรกนับตั้งแต่ปี1948 ^{[48] ​​[52] [53] [54]}

วัตรปฏิบัติทางโลกสมัยใหม่

พิธี Bikkurimที่ Kibbutz Givat Haim , 1951

เทศกาล BikkurimในเมืองGiv'at Shmuelประเทศอิสราเอล ปี 2009

ในชุมชนฆราวาสเกษตรกรรมในอิสราเอล เช่นคิ บบุตซิม และ โมชาวิมส่วนใหญ่ ชาวูโอตได้รับการเฉลิมฉลองในฐานะเทศกาลเก็บเกี่ยวและผลไม้แรก รวมถึงความหมายเชิงสัญลักษณ์ที่กว้างกว่าของความสุขเหนือความสำเร็จของปี ด้วยเหตุนี้ ชุมชนจึงไม่เพียงแต่นำเสนอผลิตผลทางการเกษตรและเครื่องจักรเท่านั้น แต่ยังรวมถึงทารกที่เกิดในช่วง 12 เดือนก่อนหน้าด้วย ^{[55] [ ไม่ผ่านการตรวจสอบ ]}

พิธียืนยัน

ในศตวรรษที่ 19 โบสถ์ยิวนิกายออร์โธดอกซ์หลายแห่งในอังกฤษและออสเตรเลียจัดพิธีรับรองเด็กหญิงอายุ 12 ปีที่เมือง Shavuot ซึ่งเป็นปูชนียบุคคลของBat Mitzvah ยุค ใหม่ ^{ขบวนการ}ปฏิรูปในช่วงต้นทำให้ Shavuot กลายเป็นวันสำเร็จการศึกษาของโรงเรียนสอนศาสนา ^[6]ปัจจุบัน ธรรมศาลาปฏิรูปในอเมริกาเหนือมักจะจัดพิธียืนยันเกี่ยวกับชาวูตสำหรับนักเรียนอายุ 16 ถึง 18 ปีที่กำลังสำเร็จการศึกษาด้านศาสนา ชั้นเรียนที่สำเร็จการศึกษายืนอยู่หน้าหีบ ที่เปิดอยู่ ระลึกถึงการยืนของชาวอิสราเอลที่ภูเขาซีนายเพื่อประทานโทราห์ ^[57]

วันที่มีข้อพิพาท

เนื่องจากโตราห์ไม่ได้ระบุวันจริงที่ Shavuot ตก การตีความวันที่ต่างกันจึงเกิดขึ้นในแวดวงชาวยิวทั้งแบบดั้งเดิมและที่ไม่ใช่แบบดั้งเดิม การอภิปรายเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่สองวิธีในการมอง Shavuot: วันที่มันเกิดขึ้นจริง (เช่น วันที่ประทานโทราห์บนภูเขาซีนาย) และวันที่มันเกิดขึ้นโดยสัมพันธ์กับการนับโอเมอร์ (เป็นวันที่ 50 นับจาก วันแรกของการนับ) ^[58]

ประทานโทราห์

ในขณะที่นักปราชญ์ด้านลมุด ส่วนใหญ่ เห็นพ้องต้องกันว่าโทราห์ได้รับในวันที่หกของSivanในปฏิทินฮีบรูแต่รับบีโฮเซถือได้ว่าได้รับในวันที่เจ็ดของเดือนนั้น ตามเส้นเวลาคลาสสิก ชาวอิสราเอลมาถึงถิ่นทุรกันดารซีนายในวันขึ้นค่ำ ( อพย. 19:1 ) และบัญญัติสิบประการในวันสะบาโต (เช่น วันเสาร์) คำถามที่ว่าดวงจันทร์ใหม่ตกในวันอาทิตย์หรือวันจันทร์นั้นยังไม่แน่ใจ (Talmud, tractate Shabbat 86b) ในทางปฏิบัติ Shavuot ถูกสังเกตในวันที่หกของ Sivan ในอิสราเอล^[59]และวันที่สองจะถูกเพิ่มในชาวยิวพลัดถิ่น(สอดคล้องกับคำวินิจฉัยของพวกแรบบินิกที่แยกต่างหากที่ใช้กับวันหยุดตามพระคัมภีร์ทั้งหมด เรียกว่าYom tov sheni shel galuyot , Second-Day Yom Tov in the diaspora) ^[60]

การนับโอเมอร์

โตราห์ระบุว่าการถวายโอเมอร์ (เช่น วันแรกของการนับโอเมอร์) คือวันแรกของการเก็บเกี่ยวข้าวบาร์เลย์ ( ฉธบ. 16:9 ) ควรเริ่ม "ในวันพรุ่งนี้หลังวันถือบวช " และนับต่อไปเป็นวันสะบาโตเจ็ดวัน ( เลวี. 23:11 ).

นักปราชญ์ด้านลมูดิกระบุว่า "วันถือบวช" ในที่นี้หมายถึงวันพักผ่อนและหมายถึงวันแรกของเทศกาลปัสกา ดังนั้น การนับวันโอเมอร์จึงเริ่มขึ้นในวันที่สองของเทศกาลปัสกาและดำเนินต่อไปอีก 49 วันหรือเจ็ดสัปดาห์เต็ม ซึ่งจะสิ้นสุดลงในวันก่อนชาวูโอต ตามการคำนวณนี้ Shavuot จะตรงกับวันในสัปดาห์หลังจากวันแรกของเทศกาลปัสกา (เช่น ถ้าเทศกาลปัสกาเริ่มในวันพฤหัสบดี ชาวูโอตจะเริ่มในวันศุกร์)

หนังสือยูบิลลี่และเอสเซน

การตีความตามตัวอักษรของ "แชบแบท" เป็นแชบแบทประจำสัปดาห์ได้รับการแบ่งปันโดยผู้เขียนBook of Jubileesซึ่งได้รับแรงบันดาลใจจากปฏิทินสุริยคติ ในวันสะบาโตของนักบวช ให้มีเทศกาลและวันสะบาโตตรงกับวันเดียวกันของสัปดาห์ทุกปี ในปฏิทินนี้ (เป็นที่รู้จักกันดีที่สุดจากหนังสือผู้ทรงคุณวุฒิในหนังสือของเอโนค ) ชาวูโอตตรงกับวันที่ 15 ของซีวาน ซึ่งเป็นวันอาทิตย์ วันที่นับห้าสิบวันนับจากวันสะบาโตแรกหลังเทศกาลปัสกา (คือวันที่ 25 ไนซาน) ดังนั้นจุ๊บ. 1:1 อ้างว่าโมเสสขึ้นไปบนภูเขาซีนายเพื่อรับโทราห์ "ในวันที่สิบหกเดือนที่สามในปีแรกของการอพยพของลูกหลานชาวอิสราเอลจากอียิปต์"

ใน จุ๊บ. 6:15–22 และ 44:1–5 วันหยุดนี้สืบเนื่องมาจากการปรากฏตัวของรุ้งกินน้ำครั้งแรกในวันที่ 15 ของ Sivan ซึ่งเป็นวันที่พระเจ้าทำพันธสัญญากับโนอาห์

ชุมชน Qumran ซึ่งมักเกี่ยวข้องกับ Essenes จัดเก็บตำราหลายฉบับที่กล่าวถึง Shavuot ในห้องสมุด โดยเฉพาะอย่างยิ่งต้นฉบับภาษาฮิบรูของหนังสือ Jubileesซึ่งพยายามแก้ไขการเฉลิมฉลองเทศกาลฉลองสัปดาห์ในวันที่ 15 ของ Sivan ตามการตีความของพวกเขา อพยพ 19:1. ^[61] (ดูเพิ่มเติมที่"เกษตรกรรม (การเก็บเกี่ยวข้าวสาลี)" )

หมายเหตุและการอ้างอิง

แหล่งข้อมูลทั่วไป

• บรอฟสกี้, เดวิด (2556). Hilkhot Moadim: ทำความเข้าใจกฎหมาย ของเทศกาล เยรูซาเล็ม: สำนักพิมพ์ Koren ไอเอสบีเอ็น 9781592643523.
• Kitov, Eliyahu (1978). หนังสือมรดกของเรา: ปียิวและวันสำคัญ ฉบับ 3: ไอยาร์-เอลูล เยรูซาเล็ม: สำนักพิมพ์ Feldheim ไอเอสบีเอ็น 978-0-87306-151-3.
• เชอร์แมน, นอสซง, เอ็ด. (2536). The Chumash: The Torah: Haftaros และ Five Megillos พร้อมคำอธิบายประกอบจากงานเขียนของ Rabbinic สิ่งพิมพ์ ArtScroll / Mesorah ไอเอสบีเอ็น 978-0-89906-014-9.

ลิงค์ภายนอก

วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับชาวูต

• Shavuotที่Chabad.org
• วันหยุดของชาวยิว: Shavuotที่สหภาพออร์โธดอกซ์
• การยืนยันของชาวยิวในการเรียนรู้ของชาวยิวของฉัน