การหยุดงานของรถไฟแห่งชาติ พ.ศ. 2454

การประท้วงหยุดงานรถไฟแห่งชาติในปี 1911เป็นการนัดหยุดงานระดับชาติครั้งแรกของพนักงานรถไฟในอังกฤษ เกิดขึ้นจากข้อพิพาทอันยาวนานระหว่างคนงานกับบริษัทเดินรถไฟ ประกอบกับความปรารถนาของสหภาพแรงงานที่จะยืนยันความเป็นเอกภาพและความเข้มแข็ง การนัดหยุดงานกินเวลาเพียงสองวัน แต่การแสดงพลังประสบความสำเร็จในการบังคับให้รัฐบาลเสรีนิยมตั้งคณะกรรมาธิการเพื่อตรวจสอบการทำงานของคณะกรรมการประนอมข้อพิพาทในปี 1907 ^การนัดหยุดงานยังนำไปสู่การจลาจล Llanelli ในปี 1911ซึ่งมีผู้เสียชีวิตสองคนในการปะทะกันระหว่างคนงานรถไฟและกองทหาร ซึ่งถูกส่งเข้ามาเพื่อหยุดการปิดล้อมของแนวโดยกองหน้า

ต้นกำเนิด

การนัดหยุดงานเกิดขึ้นจากความไม่พอใจอย่างกว้างขวางต่อกิจกรรมของ "คณะกรรมการประนีประนอมยอมความ" ซึ่งตั้งขึ้นเพื่อเจรจาระหว่างคนงานกับบริษัทรถไฟ ^[2]ข้อพิพาทในท้องถิ่นหลายชุดนำไปสู่การดำเนินการอย่างไม่เป็นทางการในเดือนกรกฎาคมและต้นเดือนสิงหาคม พ.ศ. 2454 การประชุมของสหภาพแรงงานรถไฟหลักจัดขึ้นในลิเวอร์พูลเพื่อประสานงานการดำเนินการในระดับประเทศ ผู้แทนมาจากAssociated Society of Locomotive Engineers and Firemen (ASLEF), The Amalgamated Society of Railway Servants (ASRS), the General Railway Workers' Union (GRWU) and the United Pointsmen and Signalmen's Society(อัพส). สหภาพแรงงานยื่นคำขาดให้บริษัทรถไฟยอมรับการเจรจาโดยตรงกับตัวแทนภายใน 24 ชั่วโมง มิฉะนั้นจะมีการนัดหยุดงานทั่วประเทศ ^[3]

รัฐบาลกระตือรือร้นที่จะทำให้แน่ใจว่าทางรถไฟจะไม่ถูกปิด นายกรัฐมนตรีHH Asquithบอกกับบริษัทรถไฟว่าจะส่งตำรวจและทหารเข้ามาช่วยเพื่อให้รถไฟวิ่งต่อไปได้ กองกำลัง "เดินทัพเข้าสู่ลอนดอนและอีก 32 เมืองในอังกฤษและเวลส์" ^[4]รัฐมนตรีกระทรวงมหาดไทยวินสตัน เชอร์ชิลล์ระงับระเบียบกองทัพ ซึ่งกำหนดให้เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นต้องขอกำลังทหารก่อนที่จะถูกส่งไป ^[4]

อ้างอิง