แมนฮัตตัน

แมนฮัตตัน เทศมณฑลนิวยอร์ก รัฐนิวยอร์ก
เทศบาลและมณฑล
มิดทาวน์แมนฮัตตันหันหน้าไปทางทิศใต้สู่แมนฮัตตันตอนล่าง
ธง
นิรุกติศาสตร์: Lenape : Manaháhtaan (ที่ที่เราได้คันธนู )
ชื่อเล่น:  เดอะ ซิตี้[1]
แผนที่แบบโต้ตอบสรุปแมนฮัตตัน
แมนฮัตตัน ที่ตั้งในรัฐนิวยอร์ก Show map of New York แมนฮัตตัน ที่ตั้งภายในประเทศสหรัฐอเมริกา Show map of the United States แมนฮัตตัน ที่ตั้งภายในอเมริกาเหนือ Show map of North America
พิกัด: 40°47′N 73°58′W / 40.783°N 73.967°W / 40.783; -73.967พิกัด : 40°47′N 73°58′W  / 40.783°N 73.967°W / 40.783; -73.967
ประเทศ	สหรัฐ
สถานะ	นิวยอร์ก
เขต	นิวยอร์กเคาน์ตี้ (ร่วมกัน)
เมือง	เมืองนิวยอร์ก
ตกลง	1624
รัฐบาล
• พิมพ์	เขตเลือกตั้ง (นิวยอร์กซิตี้)
•  ประธานเขต	Gale Brewer ( D ) — (เขตแมนฮัตตัน)
•  อัยการเขต	Cyrus Vance Jr. (D) — (เทศมณฑลนิวยอร์ก)
พื้นที่ [2]
• ทั้งหมด	33.58 ตร.ไมล์ (87.0 กม. 2 )
• ที่ดิน	22.83 ตร.ไมล์ (59.1 กม. 2 )
• น้ำ	10.76 ตร.ไมล์ (27.9 กม. 2 ) 32%
ระดับความสูงสูงสุด [3]	265 ฟุต (81 ม.)
ประชากร  (2019)
• ทั้งหมด	1,628,706
• ความหนาแน่น	69,467.5/ตร.ม. (26,821.6/km 2 )
•  อสูร	แมนฮัตตันไทต์[4] Knickerbocker (ประวัติศาสตร์)
เขตเวลา	UTC−05:00 ( EST )
• ฤดูร้อน ( DST )	UTC−04:00 (EDT)
รูปแบบรหัสไปรษณีย์	100xx, 101xx, 102xx
รหัสพื้นที่	212/646/332 , 917 [ก]
จีดีพี (2019)	635.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ[5] · ที่2 โดยเคาน์ตีสหรัฐ; ที่ 1 ต่อหัว
เว็บไซต์	ประธานาธิบดีแมนฮัตตันโบโร

แมนฮัตตัน ( / เมตรæ n ชั่วโมง æ เสื้อən , ม. ə n - / ) เป็นที่รู้จักในระดับภูมิภาคเป็นเมือง , ^[1]เป็นประชากรหนาแน่นที่สุดและทางภูมิศาสตร์ที่เล็กที่สุดของห้าเมืองของนครนิวยอร์กมันเป็นเมืองสำคัญของพื้นที่มหานครนิวยอร์กและ coextensive กับนิวยอร์กมณฑลหนึ่งของมณฑลเดิมของสหรัฐอเมริการัฐของนิวยอร์กแมนฮัตตันทำหน้าที่เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจและการบริหารของเมือง ตัวระบุวัฒนธรรม^[6]และบ้านเกิดทางประวัติศาสตร์ ^[7]การเลือกตั้งส่วนใหญ่ประกอบด้วยเกาะแมนฮัตตัน, ล้อมรอบด้วยแม่น้ำฮัดสัน ,ตะวันออกและฮาร์เล็มแม่น้ำ; เช่นเดียวกับหมู่เกาะที่อยู่ติดกันหลายขนาดเล็ก แมนฮัตตันนอกจากนี้ยังมีภูเขาหินอ่อนย่านเล็ก ๆ ในขณะนี้บนแผ่นดินใหญ่สหรัฐฯแยกออกจากส่วนที่เหลือของแมนฮัตตันโดยฮาร์เล็มเรือคลองและต่อมาเชื่อมต่อโดยใช้การฝังกลบเพื่อบรองซ์ เกาะแมนฮัตตันจะถูกแบ่งออกเป็นสามส่วนทางทิศทางการตัดข้ามเขตเลือกตั้งของแต่ละแนวยาว:ล่าง , Midtownและอัปเปอร์แมนฮัตตัน.

แมนฮัตตันได้รับการอธิบายว่าเป็นเมืองหลวงแห่งวัฒนธรรม การเงินสื่อและความบันเทิงของโลก^{[8] [9] [10] [11]}และเขตเลือกตั้งแห่งนี้เป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่แห่งสหประชาชาติ^[12]ยึดโดยWall Streetในย่านการเงินของแมนฮัตตันตอนล่างนิวยอร์กซิตี้ถูกเรียกว่าทั้งเมืองที่มีอำนาจทางเศรษฐกิจมากที่สุดและเป็นศูนย์กลางทางการเงินชั้นนำของโลก^{[13] [14] [15] [16]}และแมนฮัตตัน เป็นที่ตั้งของตลาดหลักทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก 2 แห่งตามมูลค่าหลักทรัพย์ตามราคาตลาดรวม : theตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์กและแนสแด็ก ^{[17] [18]}กลุ่มบริษัทสื่อข้ามชาติ หลายแห่งตั้งอยู่ในแมนฮัตตัน และเขตเลือกตั้งนี้เป็นที่ตั้งของหนังสือภาพยนตร์และรายการโทรทัศน์มากมายอสังหาริมทรัพย์ในแมนฮัตตันกลายเป็นอสังหาริมทรัพย์ที่แพงที่สุดในโลกตั้งแต่นั้นมา โดยมีมูลค่าของเกาะแมนฮัตตัน รวมทั้งอสังหาริมทรัพย์ ซึ่งคาดว่าจะเกิน 3 ล้านล้านดอลลาร์ในปี 2556 ^{[7] [19]}แบ่งทรัพย์สินที่อยู่อาศัยราคาขายในแมนฮัตตันประมาณ US $ 1,600 ต่อตารางฟุต ($ 17,000 / m ² ) ณ ปี 2018 ^[20]กับFifth Avenueในมิดทาวน์แมนฮัตตันผู้บังคับบัญชาสูงสุดปลีกค่าเช่าในโลกที่ US $ 3,000 ต่อตารางฟุต ($ 32,000 / m ² ) ต่อปีในปี 2017 ^[21]

แมนฮัตตันสืบเชื้อสายมาจากจุดขายที่ก่อตั้งโดยชาวอาณานิคมจากสาธารณรัฐดัตช์ในปี ค.ศ. 1624 บนแมนฮัตตันตอนล่าง โพสต์นี้มีชื่อว่าNew Amsterdamในปี ค.ศ. 1626 อาณาเขตและบริเวณโดยรอบอยู่ภายใต้การควบคุมของอังกฤษในปี ค.ศ. 1664 ^[22]และได้เปลี่ยนชื่อเป็นนิวยอร์กหลังจากพระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2 แห่งอังกฤษมอบดินแดนให้แก่น้องชายของเขาดยุคแห่งยอร์ก^[23]นิวยอร์กอยู่ในปัจจุบันวันแมนฮัตตันทำหน้าที่เป็นเมืองหลวงของสหรัฐอเมริกาจาก 1785 จนถึง 1790 ^[24]อนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพต้อนรับผู้อพยพหลายล้านคนเมื่อพวกเขาเดินทางมาอเมริกาโดยทางเรือในปลายศตวรรษที่ 19 ^[25]และเป็นสัญลักษณ์ของโลกของสหรัฐอเมริกาและอุดมคติแห่งเสรีภาพและสันติภาพของประเทศสหรัฐอเมริกา^[26]แมนฮัตตันกลายเป็นเขตเลือกตั้งระหว่างการรวมนครนิวยอร์กในปี พ.ศ. 2441

นิวยอร์กมณฑลเป็นเขตเล็กที่สุดโดยพื้นที่ในใกล้ชิดสหรัฐที่สองที่มีขนาดเล็กที่สุดเขตอเมริกันโดยรวม (ขนาดใหญ่กว่าเท่านั้นKalawao มณฑลฮาวาย ) เช่นเดียวกับที่มีประชากรหนาแน่นมากที่สุดในเขตของสหรัฐ ^[27]ความหนาแน่นของมันทำให้เป็นหนึ่งในพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่นที่สุดในโลก โดยมีประชากรประมาณปี 2019 ที่ประมาณ 1,628,706 ^{[28] [29]}อาศัยอยู่ในพื้นที่ 22.83 ตารางไมล์ (59.13 km ² ), ^{[30 ]}หรือ 72,918 ผู้อยู่อาศัยต่อตารางไมล์ (28,154 กิโลเมตร / ² ) สูงกว่าความหนาแน่นของแต่ละเมืองใด ๆ สหรัฐอเมริกา^[31]ในวันทำการ จำนวนผู้เดินทางที่หลั่งไหลเข้ามาเพิ่มจำนวนนี้เป็นมากกว่า 3.9 ล้านคน^[32]หรือมากกว่า 170,000 คนต่อตารางไมล์ (65,600/km ² ) แมนฮัตตันมีประชากรใหญ่เป็นอันดับสามในห้าเขตเลือกตั้งของนครนิวยอร์ก รองจากบรูคลินและควีนส์และเป็นเขตเลือกตั้งที่เล็กที่สุดในแง่ของพื้นที่^[33]หากแต่ละเขตเลือกตั้งถูกจัดเป็นเมือง แมนฮัตตันจะจัดอยู่ในอันดับที่หกที่มีประชากรมากที่สุดในสหรัฐอเมริกา

หลายอำเภอและสถานที่สำคัญในแมนฮัตตันเป็นที่รู้จักกันดีเช่นเดียวกับมหานครนิวยอร์กได้รับการบันทึก 62,800,000 นักท่องเที่ยวในปี 2017 ^[34]และไพร่พลแมนฮัตตันสามของโลก 10 สถานที่ท่องเที่ยวเข้าชมมากที่สุดในปี 2013: ไทม์สแควร์ , เซ็นทรัลปาร์คและแกรนด์ เซ็นทรัล เทอร์มินอล . ^[35]เจ้าภาพเขตเลือกตั้งที่โดดเด่นหลายสะพานเช่นบรูคลิ , แมนฮัตตัน , วิลเลียมส์ , ควีนส์ , Triboroughและจอร์จวอชิงตันสะพาน ; อุโมงค์เช่นฮอลแลนด์และอุโมงค์ลินคอล์น; ตึกระฟ้าเช่นอาคาร Empire State , อาคาร ChryslerและOne World Trade Center ; ^[36]และสวนสาธารณะเช่นเซ็นทรัลปาร์ค ไชน่าทาวน์ประกอบด้วยความเข้มข้นสูงสุดของคนจีนในซีกโลกตะวันตก , ^[37]และสกัด Innในกรีนนิชวิลเลจเป็นส่วนหนึ่งของอนุสาวรีย์แห่งชาติสกัดถือว่าเป็นบ้านเกิดของความทันสมัยการเคลื่อนไหวสิทธิเกย์ ^{[38] [39]}เมืองนิวยอร์กก่อตั้งขึ้นที่ปลายด้านใต้ของแมนฮัตตัน^[7]และเขตเลือกตั้งบ้านนิวยอร์กซิตี้ฮอลล์ที่นั่งของรัฐบาลของเมือง ^[40]วิทยาลัยและมหาวิทยาลัยหลายแห่งตั้งอยู่ในแมนฮัตตัน^[41]รวมทั้งมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย , มหาวิทยาลัยนิวยอร์ก , Cornell Tech , Weill Cornell Medical CollegeและRockefeller Universityซึ่งได้รับการจัดอันดับให้อยู่ในกลุ่ม 40 อันดับแรกของโลก ^{[42] [43]}

นิรุกติศาสตร์

ชื่อแมนฮัตตันมาจากMunseeเลนาเปคำภาษาmanaháhtaan (ที่manah-หมายถึง "รวบรวม" -aht-หมายถึง " โบว์ " และ-aanเป็นองค์ประกอบนามธรรมใช้ในรูปแบบกริยาลำต้น) คำว่า Lenape ได้รับการแปลเป็น "ที่ที่เราได้คันธนู" หรือ "สถานที่รวบรวมคันธนู (ไม้เพื่อทำ)" ตามประเพณี Munsee ที่บันทึกโดยAlbert Seqaqkind Anthonyในศตวรรษที่ 19 เกาะแห่งนี้ได้รับการตั้งชื่อตามป่าไม้ฮิคกอรี่ที่ด้านล่างสุดซึ่งถือว่าเหมาะสำหรับการทำคันธนู⁽⁴⁴⁾บันทึกไว้ครั้งแรกว่า มนนะหะตาในสมุดบันทึกของปี 1609 ของ Robert Juet เจ้าหน้าที่บนเรือยอทช์ของHenry Hudson Halve Maen ( Half Moon ) ^[45]แผนที่ 1610 บรรยายชื่อเป็น Manna-hata สองครั้ง ทั้งทางด้านตะวันตกและด้านตะวันออกของแม่น้ำมอริเชียส (ภายหลังเรียกว่าแม่น้ำฮัดสัน ) etymologies ทางเลือกในชาวบ้านรวมถึง "เกาะภูเขาจำนวนมาก" ^[46] "เกาะที่เราทุกคนกลายเป็นขี้เหล้าเมายา" และก็ "เกาะ" เช่นเดียวกับการพรรณนาวลีของอ่างน้ำวนที่ประตูนรก ^[47]

มันเป็นความคิดที่Manhattoeเดิมเพียง แต่เรียกไปยังสถานที่ที่ปลายด้านใต้สุดของแมนฮัตตันและมาถึง signifiy ทั้งเกาะดัตช์ผ่านปาร์สโปร toto

ประวัติ

ประวัติศาสตร์นิวยอร์กซิตี้
Lenape and New Netherland , to 1664 New Amsterdam British and Revolution , 1665–1783 สหพันธรัฐและอเมริกันยุคแรก , 1784–1854 Tammany and Consolidation , 1855–1897 ( Civil War , 1861–1865) ต้นศตวรรษที่ 20 , 1898–1945 หลังสงครามโลก II , 1946–1977 สมัยใหม่และหลัง 9/11 , 1978–ปัจจุบัน การระบาดใหญ่ของ COVID-19 , 2020–ปัจจุบัน
ดูสิ่งนี้ด้วย
ไทม์ไลน์: NYC •  บรองซ์ •  บรู๊คลิน •  ควีนส์ •  หมวดหมู่เกาะสตาเตน
วี NS อี

ยุคอาณานิคม

พื้นที่ที่แมนฮัตตันในขณะนี้คือเป็นที่อยู่อาศัยนานโดยเลนาเปและWappinger อินเดียในปี ค.ศ. 1524 นักสำรวจชาวฟลอเรนซ์จิโอวานนี ดา แวร์ราซซาโน  ซึ่งกำลังแล่นเรือรับใช้พระเจ้าฟรานซิสที่ 1แห่งฝรั่งเศส  กลายเป็นชาวยุโรปคนแรกที่ได้รับการบันทึกไว้ว่าได้ไปเยือนพื้นที่ซึ่งจะกลายเป็นนครนิวยอร์ก เขาเข้าไปในช่องแคบน้ำขึ้นน้ำลงซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อThe Narrowsและตั้งชื่อพื้นที่รอบๆUpper New York Harbor New Angoulêmeโดยอ้างอิงถึงนามสกุลของกษัตริย์ฟรานซิสที่ 1 ซึ่งได้มาจากภาษาอ็องกูแลมในฝรั่งเศส เขาแล่นเรือไปไกลพอที่จะมองเห็น แม่น้ำฮัดสันซึ่งเขาอ้างถึงในรายงานของเขาต่อกษัตริย์ฝรั่งเศสว่าเป็น "แม่น้ำใหญ่มาก"; และเขาตั้งชื่อว่าBay of Santa Margaritaซึ่งปัจจุบันคือ Upper New York Bay ตามชื่อMarguerite de Navarreพี่สาวของกษัตริย์ ^{[48] [49]}

จนกระทั่งการเดินทางของHenry Hudsonชาวอังกฤษที่ทำงานให้กับบริษัทDutch East Indiaได้ทำแผนที่พื้นที่ดังกล่าว ^[50]ฮัดสันข้ามเกาะแมนฮัตตันและชนพื้นเมืองที่อาศัยอยู่ที่นั่นในปี 1609 และเดินต่อไปตามแม่น้ำซึ่งต่อมาจะมีชื่อของเขาคือแม่น้ำฮัดสันจนกระทั่งเขามาถึงที่ตั้งของออลบานีในปัจจุบัน ^[51]

ต่อหน้ายุโรปถาวรในเนเธอร์แลนด์ใหม่เริ่มต้นขึ้นใน 1624 ที่ตั้งของดัตช์ ซื้อขายสัตว์ตั้งถิ่นฐานบนเกาะในปี ค.ศ. 1625 การก่อสร้างได้เริ่มต้นขึ้นบนป้อมปราการของป้อมปราการแห่งอัมสเตอร์ดัมบนเกาะแมนฮัตตัน ซึ่งต่อมาเรียกว่านิวอัมสเตอร์ดัม ( Nieuw Amsterdam ) ซึ่งปัจจุบันคือแมนฮัตตันตอนล่าง^{[52] [53]}การก่อตั้งป้อมปราการอัมสเตอร์ดัมในปี ค.ศ. 1625 ที่ปลายด้านใต้ของเกาะแมนฮัตตันถือเป็นจุดกำเนิดของนครนิวยอร์ก^[54]

ตามหนังสือโดยปีเตอร์ Janszoon ชาเกน, ปีเตอร์ Minuitและอาณานิคมดัตช์มาแมนฮัตตันวันที่ 24 พฤษภาคม 1626 จากคนพื้นเมืองชื่อผู้ที่มีความเชื่อมั่นว่าจะได้รับCanarsee อินเดียนแดงของ Manhattoe ในการแลกเปลี่ยนสำหรับสินค้าที่ซื้อขายมูลค่า 60 กิลเดอร์ , ^{[55 ]}มักกล่าวว่ามีมูลค่า 24 เหรียญสหรัฐ ตัวเลข 60 กิลเดอร์มาจากจดหมายของตัวแทนDutch Estates GeneralและสมาชิกคณะกรรมการของบริษัทDutch West India , Pieter Janszoon Schagen ถึง Estates General ในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 1626 ^[56]ในปี ค.ศ. 1846 นักประวัติศาสตร์นิวยอร์กJohn Romeyn Brodheadแปลงร่างของ Fl 60 (หรือ 60 กิลเดอร์) เป็น24 ดอลลาร์สหรัฐ (เขามาถึงที่ 24 ดอลลาร์ = ชั้น 60/2.5 เนื่องจากเงินดอลลาร์สหรัฐถูกบรรจุอย่างไม่ถูกต้องกับrijksdaalder ดัตช์ที่มีค่ามาตรฐาน 2.5 กิลเดอร์) ^[57] "[A] ตำนานอัตราตัวแปรเป็นความขัดแย้งในแง่ราคาซื้อยังคงแช่แข็งตลอดไปที่ยี่สิบสี่ดอลลาร์" ขณะที่Edwin G. BurrowsและMike Wallaceตั้งข้อสังเกตในประวัติศาสตร์ของนิวยอร์ก^[58]สมาคมหกสิบแห่งในปี 1626 มีมูลค่าประมาณ 1,000 ดอลลาร์ในปี 2549 และ 963 ดอลลาร์ในปี 2563 ตามข้อมูลของสถาบันประวัติศาสตร์สังคมแห่งอัมสเตอร์ดัม^[59]ตามราคาเงิน , " The Straight Dope "คอลัมน์ในหนังสือพิมพ์คำนวณได้เท่ากับ 72 ดอลลาร์ในปี 2535 ^[60]นักประวัติศาสตร์เจมส์และมิเชลล์ เนเวียสได้ทบทวนประเด็นนี้อีกครั้งในปี 2557 โดยเสนอแนะว่าการใช้ราคาเบียร์และบรั่นดีเป็นค่าเทียบเท่าเงินตรา ราคาที่มินนูอิตจ่ายจะมีกำลังซื้ออยู่ที่ประมาณ 2,600 ดอลลาร์ และ 15,600 ดอลลาร์ในสกุลเงินดอลลาร์ปัจจุบัน^[61]ตามที่นักเขียนนาธาเนียล Benchley , Minuit ดำเนินการทำธุรกรรมกับ Seyseys หัวหน้าCanarseeที่มีความเต็มใจที่จะยอมรับสินค้าที่มีคุณค่าในการแลกเปลี่ยนสำหรับเกาะที่ถูกควบคุมโดยส่วนใหญ่Weckquaesgeeksเป็นวงดนตรีของWappinger ^[62]

ในปี ค.ศ. 1647 ปีเตอร์ สตุยเวสันต์ได้รับแต่งตั้งให้เป็นอธิบดีชาวดัตช์คนสุดท้ายของอาณานิคม ^[63]นิวอัมสเตอร์ดัมได้รับการจัดตั้งขึ้นอย่างเป็นทางการในฐานะเมืองเมื่อวันที่ 2 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 1653 ^[64]ในปี ค.ศ. 1674 ชาวอังกฤษซื้อนิวเนเธอร์แลนด์ หลังจากที่ฮอลแลนด์สูญเสียธุรกิจน้ำตาลที่ให้เช่าได้ในบราซิล และเปลี่ยนชื่อเป็น "นิวยอร์ก" ตามดยุคอังกฤษแห่งยอร์กและออลบานีพระเจ้าเจมส์ที่ 2 ในอนาคต ^[65]ชาวดัตช์ ภายใต้อธิบดีสตุยเวสันต์ ประสบความสำเร็จในการเจรจากับอังกฤษเพื่อผลิตบทความเกี่ยวกับการโอนย้ายชั่วคราว 24 ฉบับ ซึ่งพยายามรักษาสิทธิเสรีภาพที่เคยได้รับ (รวมถึงเสรีภาพในการนับถือศาสนา ) ไว้สำหรับพลเมืองที่ยังหลงเหลือในนิวเนเธอร์แลนด์. ^[66][53]

สาธารณรัฐดัตช์ยึดเมืองได้อีกครั้งในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1673 โดยเปลี่ยนชื่อเป็น "นิวออเรนจ์" ใหม่เนเธอร์แลนด์ถูกยกท้ายที่สุดกับภาษาอังกฤษในพฤศจิกายน 1674 ผ่านสนธิสัญญา of Westminster ^[67]

การปฏิวัติอเมริกาและสหรัฐอเมริกาตอนต้น

แมนฮัตตันเป็นหัวใจของนิวยอร์กแคมเปญชุดของการต่อสู้ที่สำคัญในช่วงต้นสงครามปฏิวัติอเมริกัน ทวีปกองทัพถูกบังคับให้ละทิ้งแมนฮัตตันหลังจากที่การรบของป้อมวอชิงตันในวันที่ 16 พฤศจิกายน 1776 เมืองที่ได้รับความเสียหายอย่างมากโดยไฟไหม้ครั้งใหญ่ในนิวยอร์กระหว่างการรณรงค์หาเสียงกลายเป็นทหารและการเมืองของอังกฤษเป็นศูนย์กลางของการดำเนินงานในอเมริกาเหนือสำหรับ ส่วนที่เหลือของสงคราม^[69]ศูนย์ทหารสำหรับอาณานิคมก่อตั้งขึ้นในรัฐนิวเจอร์ซีย์^{[70] [71]}การยึดครองของอังกฤษดำเนินไปจนถึงวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2326 เมื่อจอร์จวอชิงตันกลับมาที่แมนฮัตตันเช่นกองทัพอังกฤษที่ผ่านมาออกจากเมือง ^[72]

ตั้งแต่วันที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2328 จนถึงฤดูใบไม้ร่วงปี พ.ศ. 2331 นครนิวยอร์กเป็นเมืองหลวงที่ห้าในห้าแห่งของสหรัฐอเมริกาภายใต้ข้อบังคับของสมาพันธรัฐโดยมีการประชุมสภาคองเกรสภาคพื้นทวีปที่ศาลาว่าการนิวยอร์ก (จากนั้นก็ที่โรงเตี๊ยม Fraunces ) นิวยอร์กเป็นเมืองหลวงแห่งแรกภายใต้ตราใหม่รัฐธรรมนูญของสหรัฐอเมริกาจาก 4 มีนาคม 1789 เพื่อ 12 สิงหาคม 1790 ที่รัฐบาลกลางฮอลล์ ^[73]รัฐบาลกลางฮอลล์ก็ยังเป็นเว็บไซต์ที่ศาลสูงสหรัฐพบกันครั้งแรก^[74]สหรัฐอเมริกาบิลสิทธิถูกเกณฑ์และเป็นที่ยอมรับ, ^[75]และสถานที่ที่ภาคตะวันตกเฉียงเหนือกฎหมายถูกนำมาใช้สร้างมาตรการในการเพิ่มรัฐใหม่ไปที่ยูเนี่ยน ^[76]

ศตวรรษที่ 19

นิวยอร์กเติบโตเป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจ ครั้งแรกเป็นผลมาจากนโยบายและการปฏิบัติของอเล็กซานเดอร์ แฮมิลตันในฐานะรัฐมนตรีกระทรวงการคลังคนแรกและต่อมาด้วยการเปิดคลองอีรีในปี พ.ศ. 2368 ซึ่งเชื่อมต่อท่าเรือแอตแลนติกกับพื้นที่เกษตรกรรมขนาดใหญ่ ตลาดของมิดเวสต์ของสหรัฐอเมริกาและแคนาดา ^{[77] [78]}เมื่อถึง พ.ศ. 2353 มหานครนิวยอร์กแล้วก็ถูกกักขังไว้ที่แมนฮัตตันได้แซงหน้าฟิลาเดลเฟียเป็นเมืองที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา^[79]กรรมาธิการแผน 1811ออกมาวางบนเกาะแมนฮัตตันในมันคุ้นเคยตารางแผน

แทมมานี ฮอลล์ซึ่งเป็นกลไกทางการเมืองของพรรคประชาธิปัตย์ เริ่มเติบโตในอิทธิพลด้วยการสนับสนุนจากผู้อพยพชาวไอริชจำนวนมาก ส่งผลให้มีการเลือกตั้งนายกเทศมนตรีเมืองแทมมานีคนแรกเฟอร์นันโด วูดในปี พ.ศ. 2397 แทมมานีฮอลล์ครองการเมืองท้องถิ่นมานานหลายทศวรรษ เซ็นทรัลปาร์คซึ่งเปิดให้ประชาชนทั่วไปเข้าชมในปี พ.ศ. 2401 ได้กลายเป็นสวนสาธารณะที่มีภูมิทัศน์สวยงามแห่งแรกในเมืองของอเมริกา ^{[80] [81]}

นิวยอร์กซิตี้มีบทบาทที่ซับซ้อนในสงครามกลางเมืองอเมริกาความสัมพันธ์ทางการค้าที่แน่นแฟ้นของเมืองกับทางตอนใต้ของสหรัฐอเมริกาเกิดขึ้นได้จากหลายสาเหตุ รวมถึงอำนาจอุตสาหกรรมของแม่น้ำฮัดสัน ซึ่งอนุญาตให้มีการค้าขายโดยมีจุดแวะพัก เช่นWest Point Foundryซึ่งเป็นโรงงานผลิตรายใหญ่แห่งหนึ่งในสหรัฐอเมริกาตอนต้น และท่าเรือในมหาสมุทรแอตแลนติกของเมือง ทำให้นิวยอร์กซิตี้เป็นมหาอำนาจของอเมริกาในแง่ของการค้าทางอุตสาหกรรมระหว่างสหรัฐอเมริกาตอนเหนือและตอนใต้ ความโกรธเกิดขึ้นเกี่ยวกับการเกณฑ์ทหารด้วยความขุ่นเคืองต่อผู้ที่สามารถจ่าย $300 เพื่อหลีกเลี่ยงการบริการที่นำไปสู่ความไม่พอใจต่อนโยบายการทำสงครามของลินคอล์นและก่อให้เกิดความหวาดระแวงเกี่ยวกับคนผิวดำที่เป็นอิสระการรับงานของผู้อพยพที่ยากจน^[82]สิ้นสุดในนิวยอร์กดราฟต์จลาจลเป็นเวลาสามวันในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2406 การจลาจลในช่วงสงครามที่รุนแรงเหล่านี้นับเป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่เลวร้ายที่สุดของความผิดปกติทางแพ่งในประวัติศาสตร์อเมริกาโดยมีผู้เข้าร่วมประมาณ 119 คน และผู้สัญจรไปมา^[83]

อัตราการอพยพจากยุโรปเพิ่มขึ้นอย่างมากหลังสงครามกลางเมือง และแมนฮัตตันก็กลายเป็นจุดแวะพักแรกสำหรับผู้คนนับล้านที่แสวงหาชีวิตใหม่ในสหรัฐอเมริกา บทบาทที่ได้รับการยอมรับจากการอุทิศเทพีเสรีภาพเมื่อวันที่ 28 ตุลาคม พ.ศ. 2429 ของขวัญจาก ชาวฝรั่งเศส^{[84] [85]}จำนวนผู้อพยพย้ายถิ่นในนิวยอร์กซึ่งก่อนหน้านี้ส่วนใหญ่เป็นชาวเยอรมันและชาวไอริชอพยพ เริ่มขึ้นในช่วงปลายทศวรรษ 1800 เพื่อรวมคลื่นของชาวอิตาลีที่ยากจนและชาวยิวในยุโรปกลางและยุโรปตะวันออกหลั่งไหลเข้ามาเป็นจำนวนมาก การย้ายถิ่นฐานของยุโรปครั้งใหม่นี้ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงทางสังคมมากขึ้น ในเมืองที่พักอาศัยซึ่งเต็มไปด้วยแรงงานที่มีรายได้ต่ำจากหลายสิบประเทศ เมืองนี้กลายเป็นแหล่งของการปฏิวัติ (รวมถึงผู้นิยมอนาธิปไตยและคอมมิวนิสต์อื่น) syndicalism , ฉ้อโกงและสหภาพแรงงาน

ในปี 1883 การเปิดตัวของสะพานบรูคลิสร้างการเชื่อมต่อถนนบรูคลิข้ามอีสต์ริเวอร์ 2417 ใน ส่วนตะวันตกของปัจจุบันบรองซ์เคาน์ตี้ถูกย้ายไปนิวยอร์กเคาน์ตี้จากเวสต์เชสเตอร์เคาน์ตี้และ 2438 ที่เหลือในปัจจุบันบรองซ์เคาน์ตี้ถูกผนวก^[86]ในปี 1898 เมื่อนิวยอร์กซิตี้รวมกับสามมณฑลใกล้เคียงกับรูปแบบที่ " เมืองของมหานครนิวยอร์ก " แมนฮัตตันและบรองซ์ แต่ยังคงเป็นหนึ่งเขตที่ถูกจัดตั้งขึ้นเป็นสองแยกเมืองเมื่อวันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2457 สภานิติบัญญัติแห่งรัฐนิวยอร์กสร้างบรองซ์เคาน์ตี้และนิวยอร์คเคาน์ตี้ถูกลดขนาดลงจนเหลือขอบเขตในปัจจุบัน ^[87]

ศตวรรษที่ 20

การก่อสร้างรถไฟใต้ดินนครนิวยอร์กซึ่งเปิดในปี 1904 ช่วยเชื่อมเมืองใหม่เข้าด้วยกัน เช่นเดียวกับสะพานเพิ่มเติมไปยังบรูคลิน ในช่วงทศวรรษที่ 1920 แมนฮัตตันได้ประสบการมาถึงของชาวแอฟริกัน-อเมริกันจำนวนมาก โดยเป็นส่วนหนึ่งของการอพยพครั้งใหญ่จากทางใต้ของสหรัฐอเมริกา และHarlem Renaissanceซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของยุคเฟื่องฟูที่มากขึ้นในยุคห้ามซึ่งรวมถึงตึกระฟ้าใหม่ๆ ที่แข่งขันกันแย่งชิงเส้นขอบฟ้า มหานครนิวยอร์กกลายเป็นเมืองที่มีประชากรมากที่สุดในโลกในปี 1925 โดยแซงหน้าลอนดอนซึ่งครองราชย์มาเป็นเวลากว่าศตวรรษ^[88]กลุ่มชาติพันธุ์ผิวขาวส่วนใหญ่ของแมนฮัตตันลดลงจาก 98.7% ในปี 1900 เป็น 58.3% ในปี 1990 ^[89]

เมื่อวันที่ 25 มีนาคม 1911 ที่ไฟไหม้เสื้อเชิ้ตสามเหลี่ยมโรงงานในกรีนนิชวิลเลจที่ถูกฆ่าตาย 146 คนงานตัดเย็บเสื้อผ้าภัยพิบัติในที่สุดก็นำไปสู่การยกเครื่องแผนกดับเพลิงของเมืองรหัสอาคารและระเบียบสถานที่ทำงาน^[90]

ช่วงเวลาระหว่างสงครามโลกครั้งที่สองมีการเลือกตั้งนายกเทศมนตรีFiorello La Guardiaและการล่มสลายของTammany Hallหลังจาก 80 ปีแห่งการปกครองทางการเมือง^[91]ขณะที่ประชากรของเมืองมีเสถียรภาพสหภาพแรงงานได้นำการคุ้มครองใหม่และความมั่งคั่งมาสู่ชนชั้นแรงงาน รัฐบาลของเมืองและโครงสร้างพื้นฐานได้รับการยกเครื่องใหม่ภายใต้ลาการ์เดีย แม้จะมีการตกต่ำบางส่วนของตึกระฟ้าสูงที่สุดในโลกเสร็จสมบูรณ์ในแมนฮัตตันในช่วงทศวรรษที่ 1930 รวมทั้งจำนวนมากอาร์ตเดโคชิ้นเอกที่ยังคงเป็นส่วนหนึ่งของเส้นขอบฟ้าของเมืองที่สะดุดตาที่สุดอาคาร Empire Stateที่อาคารไครสเลอร์และ30 เฟลเลอร์พลาซ่า ^[92]

การกลับมาของทหารผ่านศึกในสงครามโลกครั้งที่ 2ทำให้เกิดความเจริญทางเศรษฐกิจหลังสงคราม ซึ่งนำไปสู่การพัฒนาบ้านจัดสรรขนาดใหญ่ที่มีเป้าหมายไปที่ทหารผ่านศึกที่กลับมาหมู่บ้านที่ใหญ่ที่สุดคือหมู่บ้าน Peter Cooper-Stuyvesant Townซึ่งเปิดในปี 1947 ^[93]ในปี 1951–1952 สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ ชาติต่าง ๆย้ายไปอยู่ที่สำนักงานใหญ่แห่งใหม่ทางฝั่งตะวันออกของแมนฮัตตัน ^{[94] [95]}

การจลาจลในสโตนวอลล์เป็นการประท้วงที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติและรุนแรงโดยสมาชิกของชุมชนเกย์เพื่อต่อต้านการจู่โจมของตำรวจซึ่งเกิดขึ้นในช่วงเช้าตรู่ของวันที่ 28 มิถุนายน 1969 ที่Stonewall Innในย่านGreenwich Villageของแมนฮัตตันตอนล่าง พวกเขาได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางจะเป็นเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดเพียงอย่างเดียวที่นำไปสู่เกย์ปลดปล่อยเคลื่อนไหว^{[96] [97]}และการต่อสู้ที่ทันสมัยสำหรับLGBT สิทธิมนุษยชน^{[98] [99]}

ในปี 1970 การตกงานเนื่องจากการปรับโครงสร้างอุตสาหกรรมทำให้นิวยอร์กซิตี้ รวมทั้งแมนฮัตตัน ประสบปัญหาทางเศรษฐกิจและอัตราการเกิดอาชญากรรมที่เพิ่มสูงขึ้น^[100]ในขณะที่การฟื้นคืนชีพในอุตสาหกรรมการเงินทำให้เศรษฐกิจของเมืองดีขึ้นอย่างมากในช่วงทศวรรษ 1980 อัตราการเกิดอาชญากรรมของนิวยอร์กยังคงเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องตลอดช่วงทศวรรษและต้นทศวรรษ 1990 ^[11]

1980 เห็นการเกิดใหม่ของWall Streetและแมนฮัตตันยึดบทบาทของตัวเองที่เป็นศูนย์กลางของทั่วโลกอุตสาหกรรมการเงินทศวรรษ 1980 ยังมองว่าแมนฮัตตันเป็นหัวใจสำคัญของวิกฤตโรคเอดส์ โดยมี Greenwich Village เป็นศูนย์กลาง องค์กรGay Men's Health Crisis (GMHC) และAIDS Coalition to Unleash Power (ACT UP) ก่อตั้งขึ้นเพื่อสนับสนุนในนามของผู้ที่ป่วยด้วยโรคนี้

ในช่วงทศวรรษ 1990 อัตราการเกิดอาชญากรรมเริ่มลดลงอย่างมากเนื่องจากการปรับปรุงกลยุทธ์ของตำรวจ การปรับปรุงโอกาสทางเศรษฐกิจ การเพิ่มพื้นที่และผู้อยู่อาศัยใหม่ ทั้งผู้ย้ายถิ่นฐานชาวอเมริกันและผู้อพยพใหม่จากเอเชียและละตินอเมริกา อัตราการฆาตกรรมที่สูงถึง 2,245 ในปี 1990 ลดลงเหลือ 537 ครั้งในปี 2008 และการระบาดของรอยแตกและความรุนแรงที่เกี่ยวข้องกับยาเสพติดก็อยู่ภายใต้การควบคุมที่ดียิ่งขึ้น ^[102]การไหลออกของประชากรเปลี่ยนไป เมื่อเมืองนี้กลายเป็นจุดหมายปลายทางของผู้อพยพจากทั่วโลกอีกครั้ง โดยร่วมกับอัตราดอกเบี้ยต่ำและโบนัสวอลล์สตรีทเพื่อกระตุ้นการเติบโตของตลาดอสังหาริมทรัพย์ ^[103]ภาคใหม่ที่สำคัญเช่นSilicon Alleyปรากฏในเศรษฐกิจของแมนฮัตตัน

ศตวรรษที่ 21

เมื่อวันที่ 11 กันยายน พ.ศ. 2544เครื่องบินสองในสี่ลำที่ถูกจี้ถูกบินเข้าไปในตึกแฝดของเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ดั้งเดิมและหอคอยก็พังทลายลงในเวลาต่อมา7 เวิร์ลเทรดเซ็นเตอร์ทรุดตัวลงเนื่องจากไฟไหม้และความเสียหายของโครงสร้างที่เกิดจากเศษซากหนักที่ตกลงมาจากการถล่มของตึกแฝด อาคารอื่นๆ ภายในอาคารเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ได้รับความเสียหายเกินกว่าจะซ่อมแซม และหลังจากนั้นไม่นานก็พังยับเยิน การพังทลายของตึกแฝดทำให้เกิดความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่ออาคารและตึกระฟ้าอื่นๆ โดยรอบในแมนฮัตตันตอนล่าง และส่งผลให้มีผู้เสียชีวิต 2,606 คน นอกเหนือไปจากบนเครื่องบิน ตั้งแต่ปี 2544 พื้นที่แมนฮัตตันตอนล่างส่วนใหญ่ได้รับการบูรณะใหม่ แม้ว่าจะมีการโต้เถียงกันก็ตามโดยรอบการสร้างใหม่ เจ้าหน้าที่กู้ภัยและผู้อยู่อาศัยในพื้นที่จำนวนมากได้พัฒนาโรคที่คุกคามชีวิตหลายโรค ซึ่งทำให้มีผู้เสียชีวิตบางส่วนในภายหลัง^[107] อนุสรณ์สถานที่ไซต์เปิดให้ประชาชนทั่วไปในวันที่ 11 กันยายน 2011 และพิพิธภัณฑ์เปิดในปี 2014 ในปี 2014 วันเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์แห่งใหม่ สูง 1,776 ฟุต (541 ม.) และเดิมชื่อ Freedom Tower กลายเป็นอาคารที่สูงที่สุดในซีกโลกตะวันตก^[108]ในขณะที่ตึกระฟ้าอื่นๆ อยู่ระหว่างการก่อสร้างที่ไซต์

การประท้วง Occupy Wall Streetในสวน Zuccottiในย่านการเงินของแมนฮัตตันตอนล่างเริ่มต้นขึ้นเมื่อวันที่ 17 กันยายน 2011 โดยได้รับความสนใจจากทั่วโลกและทำให้เกิดขบวนการ Occupy เพื่อต่อต้านความไม่เท่าเทียมกันทางสังคมและเศรษฐกิจทั่วโลก^[19]

เมื่อวันที่ 29 และ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2555 พายุเฮอริเคนแซนดี้ได้ก่อให้เกิดการทำลายล้างอย่างกว้างขวางในเขตเลือกตั้ง ทำลายล้างบางส่วนของแมนฮัตตันตอนล่างด้วยคลื่นพายุที่สูงเป็นประวัติการณ์จากท่าเรือนิวยอร์ก^[110]น้ำท่วมรุนแรง และลมแรง ทำให้ไฟฟ้าดับหลายแสนคน ของชาวเมือง^[111]และนำไปสู่การขาดแคลนน้ำมัน^[112]และการหยุดชะงักของระบบขนส่งมวลชน^{[113] [114] [115] [116]}พายุและผลกระทบลึกซึ้งได้รับแจ้งการอภิปรายของการสร้างseawallsและอื่น ๆอุปสรรคชายฝั่งรอบแนวชายฝั่งของเขตเลือกตั้งและเขตปริมณฑลเพื่อลดความเสี่ยงของผลกระทบจากการทำลายล้างจากเหตุการณ์ดังกล่าวอีกในอนาคต ^[117]ประมาณร้อยละ 15 ของการเลือกตั้งคือการพิจารณาที่จะอยู่ในโซนน้ำท่วมมีความเสี่ยง ^[118]

เมื่อวันที่ 31 ตุลาคม 2017ผู้ก่อการร้ายได้เช่ารถกระบะและจงใจขับรถไปตามเส้นทางจักรยานริมถนนWest Side Highwayในแมนฮัตตันตอนล่าง คร่าชีวิตผู้คนไปแปดคนและบาดเจ็บอีกหลายสิบคนก่อนที่จะชนเข้ากับรถโรงเรียน ^[19]

ภูมิศาสตร์

ส่วนประกอบ

การเลือกตั้งประกอบด้วยแมนฮัตตันเกาะภูเขาหินอ่อนและเกาะเล็ก ๆ หลายแห่งรวมถึงเกาะ Randalls และเกาะวอร์ดและเกาะสเวลต์ในอีสต์ริเวอร์และผู้ว่าการเกาะและเกาะลิเบอร์ตี้ไปทางทิศใต้ในท่าเรือนิวยอร์ก ^[120]

จากข้อมูลของสำนักสำรวจสำมะโนของสหรัฐอเมริกานิวยอร์กเคาน์ตี้มีพื้นที่ทั้งหมด 33.6 ตารางไมล์ (87 กม. ² ) โดยที่ 22.8 ตารางไมล์ (59 กม. ² ) เป็นที่ดินและ 10.8 ตารางไมล์ (28 กม. ² ) (32%) คือน้ำ ^[2]ส่วนทางตอนเหนือของแมนฮัตตันตอนบนหมายถึงทางภูมิศาสตร์ขอทาน เกาะแมนฮัตตันมีพื้นที่ 22.7 ตารางไมล์ (59 กม. ² ) ยาว 13.4 ไมล์ (21.6 กม.) และกว้าง 2.3 ไมล์ (3.7 กม.) ที่กว้างที่สุด (ใกล้14th Street ) ^[121] ภูเขาน้ำแข็งมักจะถูกเปรียบเทียบขนาดกับพื้นที่แมนฮัตตัน ^{[122] [123] [124]}

เกาะแมนฮัตตัน

เกาะแมนฮัตตันจะถูกแบ่งออกอย่างหลวม ๆ เข้าไปในดาวน์ทาวน์ ( Lower Manhattan ), มิดทาวน์ ( มิดทาวน์แมนฮัตตัน ) และ Uptown ( Upper แมนฮัตตัน ) กับฟิฟท์อเวนิวหารแมนฮัตตันยาวเป็นของด้านตะวันออกและฝั่งตะวันตกเกาะแมนฮัตตันล้อมรอบด้วยแม่น้ำฮัดสันไปทางทิศตะวันตกและแม่น้ำตะวันออกไปทางทิศตะวันออก ทางทิศเหนือแม่น้ำฮาร์เล็มแบ่งเกาะแมนฮัตตันออกจากบรองซ์และแผ่นดินใหญ่ของสหรัฐอเมริกา

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 19, การฝังกลบถูกใช้ในการขยายแมนฮัตตันจากชายฝั่งฮัดสันธรรมชาติที่ถนนกรีนิชไปถนนเวสต์ ^[125]เมื่อสร้างเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ในปี 2511 1.2 ล้านลูกบาศก์หลา (917,000 ม. ³ ) ของวัสดุถูกขุดขึ้นมาจากเว็บไซต์^[126]แทนที่จะทิ้งริบในทะเลหรือในหลุมฝังกลบวัสดุเติมถูกใช้ในการขยายแมนฮัตตันชายฝั่งข้ามถนนเวสต์, การสร้างBattery Park City ^[127]ผลที่ได้คือขยายออกไปในแม่น้ำ 700 ฟุต (210 ม.) วิ่งหกช่วงตึกหรือ 1,484 ฟุต (452 ​​ม.) ครอบคลุมพื้นที่ 92 เอเคอร์ (37 เฮกตาร์) เป็นลานกว้างริมแม่น้ำยาว 1.2 ไมล์ (1.9 กม.) และอีกกว่า 30 แห่ง เอเคอร์ (12 เฮกตาร์) ของสวนสาธารณะ; ^[128] แม่น้ำฮัดสันพาร์คถูกเปิดต่อมาในขั้นตอนเริ่มต้นในปี 1998 ^[129] เกาะเล็ก ๆ น้อย ๆที่เปิดในแม่น้ำฮัดสันพฤษภาคม 2021 เชื่อมต่อกับปลายทางตะวันตกของวันที่ 13และ14 ถนนโดยสะพานลอย ^[130]

หินอ่อน ฮิลล์

ย่านแห่งหนึ่งของเทศมณฑลนิวยอร์กอย่าง Marble Hill อยู่ติดกับแผ่นดินใหญ่ของสหรัฐฯ ครั้งหนึ่ง Marble Hill เคยเป็นส่วนหนึ่งของเกาะแมนฮัตตัน แต่คลอง Harlem River Shipซึ่งขุดในปี 1895 เพื่อปรับปรุงการนำทางในแม่น้ำ Harlem โดยแยกมันออกจากส่วนที่เหลือของแมนฮัตตันในฐานะเกาะระหว่างบรองซ์และส่วนที่เหลือของแมนฮัตตัน^[131]ก่อนสงครามโลกครั้งที่ 1 ส่วนของช่องแม่น้ำ Harlem เดิมที่แยก Marble Hill ออกจาก The Bronx และ Marble Hill กลายเป็นส่วนหนึ่งของแผ่นดินใหญ่^[132]

Marble Hill เป็นตัวอย่างหนึ่งของการที่ที่ดินของแมนฮัตตันได้รับการเปลี่ยนแปลงอย่างมากจากการแทรกแซงของมนุษย์ เขตเลือกตั้งได้เห็นการถมที่ดินจำนวนมากตามแนวริมน้ำตั้งแต่สมัยอาณานิคมดัตช์ และความแปรปรวนทางธรรมชาติส่วนใหญ่ในภูมิประเทศได้รับการปรับให้เหมาะสม ^[46]

เกาะเล็ก ๆ

ภายในท่าเรือนิวยอร์กมีเกาะเล็ก ๆ สามเกาะ:

• Ellis Islandแชร์กับNew Jersey
• เกาะกัฟเวอร์เนอร์ส
• เกาะลิเบอร์ตี้

เกาะขนาดเล็กอื่นๆ ในแม่น้ำตะวันออกได้แก่ (จากเหนือจรดใต้):

• Randalls and Wards Islandsร่วมกับหลุมฝังกลบ
• มิลล์ร็อค
• เกาะรูสเวลต์
• เกาะอู่ถั่น (ถูกต้องตามกฎหมายเกาะเบลมอนต์)

ธรณีวิทยา

ฐานราก

ข้อเท็จจริงพื้นฐานมากของแมนฮัตตันเป็นไมกา เชสท์ที่รู้จักกันในแมนฮัตตันเชสท์^[133]ของแมนฮัตตันเขี้ยวภูมิภาคสัณฐาน เป็นหินแปรที่แข็งแกร่งและมีความสามารถ ซึ่งสร้างขึ้นเมื่อPangeaก่อตัวขึ้น เหมาะอย่างยิ่งสำหรับฐานรากของอาคารสูง ในเซ็นทรัลพาร์ค , ก้อนหินของแมนฮัตตันเชสท์เกิดขึ้นและหนูร็อคเป็นหนึ่งในตัวอย่างที่ค่อนข้างใหญ่^{[134] [135] [136]}

ธรณีวิทยาคุณลักษณะเด่นของรากฐานของแมนฮัตตันเป็นที่ฐานข้อเท็จจริงพื้นฐานของเกาะที่เพิ่มขึ้นมากใกล้ชิดกับพื้นผิวใกล้ Midtown แมนฮัตตัน dips ลงล่างระหว่างวันที่ 29 ถนนและคลองถนนแล้วลุกขึ้นไปยังพื้นผิวอีกครั้งในแมนฮัตตัน เป็นที่เชื่อกันอย่างกว้างขวางว่าความลึกของพื้นหินเป็นสาเหตุหลักที่ทำให้เกิดการรวมกลุ่มของตึกระฟ้าในเขตมิดทาวน์และย่านการเงิน และการขาดพื้นที่เหล่านี้เหนืออาณาเขตที่ขวางกั้นระหว่างพื้นที่ทั้งสองนี้^{[137] [138]}อย่างไรก็ตาม การวิจัยพบว่าปัจจัยทางเศรษฐกิจมีส่วนสำคัญต่อตำแหน่งของตึกระฟ้าเหล่านี้^{[139] [140] [141]}

อัปเดตการวิเคราะห์คลื่นไหวสะเทือน

ตามการสำรวจทางธรณีวิทยาของสหรัฐอเมริกา การวิเคราะห์ล่าสุดเกี่ยวกับอันตรายจากแผ่นดินไหวในเดือนกรกฎาคม 2014 เผยให้เห็น "อันตรายที่ต่ำกว่าเล็กน้อยสำหรับอาคารสูง" ในแมนฮัตตันมากกว่าที่ประเมินไว้ก่อนหน้านี้ นักวิทยาศาสตร์ประเมินความเสี่ยงที่ลดลงนี้โดยพิจารณาจากโอกาสที่ต่ำกว่าที่เคยคิดว่าจะเกิดการสั่นไหวช้าใกล้มหานครนิวยอร์ก ซึ่งมีแนวโน้มที่จะสร้างความเสียหายให้กับโครงสร้างที่สูงขึ้นจากแผ่นดินไหวในบริเวณใกล้เคียงกับเมือง ^[142]

สถานที่

จังหวัดที่อยู่ติดกัน

• เบอร์เกนเคาน์ตี รัฐนิวเจอร์ซีย์ —ตะวันตกและตะวันตกเฉียงเหนือ
• เทศมณฑลฮัดสัน รัฐนิวเจอร์ซี —ตะวันตกและตะวันตกเฉียงใต้
• บรองซ์เคาน์ตี้ ( เดอะบรองซ์ )—เหนือและตะวันออกเฉียงเหนือ
• ควีนส์เคาน์ตี้ ( ควีนส์ )—ตะวันออก
• คิงส์เคาน์ตี้ ( บรู๊คลิน )—ใต้และตะวันออกเฉียงใต้
• ริชมอนด์เคาน์ตี้ ( เกาะสแตเทน )—ตะวันตกเฉียงใต้

พื้นที่คุ้มครองแห่งชาติ

• อนุสรณ์สถานแห่งชาติสุสานแอฟริกัน
• อนุสรณ์สถานแห่งชาติปราสาทคลินตัน
• อนุสรณ์สถานแห่งชาติ Federal Hall
• อนุสรณ์สถานแห่งชาตินายพลแกรนท์
• อนุสรณ์สถานแห่งชาติ Governors Island
• อนุสรณ์สถานแห่งชาติ Hamilton Grange
• โบราณสถานแห่งชาติตึกแถวฝั่งตะวันออก
• อนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพ (บางส่วน)
• แหล่งประวัติศาสตร์แห่งชาติบ้านเกิดของธีโอดอร์ รูสเวลต์

บริเวณใกล้เคียง

ย่านต่างๆ ของแมนฮัตตันไม่ได้ตั้งชื่อตามอนุสัญญาใดๆ บางส่วนเป็นภูมิศาสตร์ ( ฝั่งตะวันออกตอนบน ) หรือเชิงพรรณนา ( ลิตเติ้ลอิตาลี ) คำอื่นๆ เป็นตัวย่อเช่นTriBeCa (สำหรับ "TRIangle BElow CANal Street") หรือSoHo ("SOuth of Houston") หรือเหล้าองุ่นNoLIta ("North of Little ITAly") ^{[143] [144]}และNoMad ("ทิศเหนือของ MADison Square Park") ^{[145] [146] [147]} Harlemเป็นชื่อจากยุคอาณานิคมดัตช์หลังจากHaarlemเมืองหนึ่งในเนเธอร์แลนด์^[148] Alphabet Cityประกอบด้วยAvenues A , B , CและDซึ่งเป็นชื่อที่ใช้อ้างอิง บางชื่อมีชื่อพื้นบ้านง่ายๆเช่นHell's Kitchenควบคู่ไปกับชื่อที่เป็นทางการกว่าแต่ใช้น้อยกว่า (ในกรณีนี้คือ Clinton)

ละแวกใกล้เคียงบางแห่ง เช่นSoHoซึ่งใช้แบบผสมผสาน ขึ้นชื่อเรื่องการช็อปปิ้งสุดหรูและการใช้ที่อยู่อาศัย อื่นๆ เช่นหมู่บ้านกรีนิช , ฝั่งตะวันออกตอนล่าง , อัลฟาเบทซิตี้และหมู่บ้านตะวันออกมีความเกี่ยวข้องกับวัฒนธรรมย่อยของชาวโบฮีเมียมาช้านาน^[149] เชลซีเป็นหนึ่งในย่านแมนฮัตตันที่มีประชากรเกย์จำนวนมากและได้กลายเป็นศูนย์กลางของอุตสาหกรรมศิลปะระดับนานาชาติและสถานบันเทิงยามค่ำคืนของนิวยอร์ก^[150] Washington Heightsเป็นจุดหมายปลายทางหลักสำหรับผู้อพยพจากสาธารณรัฐโดมินิกัน. ไชน่าทาวน์มีความเข้มข้นสูงสุดของชาวจีนนอกเชื้อสายของเอเชีย ^{[151] [152]} โคเรียทาวน์ล้อมรอบด้วยถนนสายที่ 6 และเมดิสัน^{[153] [154] [155]}ระหว่างถนนสายที่ 31 และ 33 ซึ่งมีป้ายฮันกึล (한글) อยู่ทั่วไปทุกหนทุกแห่งโรสฮิลล์มีตัวเลขการเติบโตของร้านอาหารและร้านขายของอินเดียเครื่องเทศตามแนวของเล็กซิงตันอเวนิวระหว่างวันที่ 25 ถึงวันที่ 30 ถนนซึ่งได้กลายเป็นที่รู้จักกันเป็นแกงฮิลล์ ^[156]ตั้งแต่ 2010, ออสเตรเลียเล็ก ๆ น้อย ๆได้โผล่ออกมาและมีการเติบโตในNolita, แมนฮัตตันตอนล่าง. ^[157]

ในแมนฮัตตัน อัพทาวน์หมายถึงทิศเหนือ (แม่นยำกว่าทางตะวันออกเฉียงเหนือซึ่งเป็นทิศทางที่เกาะและระบบกริดของถนนตั้งอยู่) และตัวเมืองหมายถึงทิศใต้ (ตะวันตกเฉียงใต้) ^[158]การใช้งานนี้แตกต่างจากเมืองในอเมริกาส่วนใหญ่ โดยที่ตัวเมืองหมายถึงย่านธุรกิจกลาง แมนฮัตตันมีสองย่านธุรกิจกลางย่านการเงินทางตอนใต้สุดของเกาะและมิดทาวน์แมนฮัตตัน คำว่าอัพทาวน์ยังหมายถึงตอนเหนือของแมนฮัตตันเหนือถนน 72และตัวเมืองไปทางใต้ใต้ถนนสายที่ 14, ^[159]โดยมีMidtownครอบคลุมพื้นที่ในระหว่างนั้น แม้ว่าคำจำกัดความจะค่อนข้างลื่นไหลขึ้นอยู่กับสถานการณ์

ฟิฟท์อเวนิวโดยคร่าว ๆ แบ่งเกาะแมนฮัตตันออกเป็นสองส่วนและทำหน้าที่เป็นเส้นแบ่งเขตสำหรับการกำหนดทิศตะวันออก/ตะวันตก (เช่น ถนนสาย 27 ตะวันออก ถนนสายที่ 42 ตะวันตก); ที่อยู่เริ่มต้นที่ Fifth Avenue และเพิ่มขึ้นจาก Fifth Avenue ในอัตรา 100 ต่อบล็อกบนถนนส่วนใหญ่^[159]ทางใต้ของเวเวอร์ลีเพลสฟิฟท์อเวนิวสิ้นสุดลง และบรอดเวย์กลายเป็นแนวแบ่งเขตตะวันออก/ตะวันตก แม้ว่าเส้นตารางจะเริ่มต้นด้วยถนนสายที่ 1 ทางเหนือของถนนฮูสตัน ( ถนนใต้สุดที่แบ่งเป็นส่วนตะวันตกและตะวันออก ออกเสียงว่า HOW-stin) ตารางจะไม่ยึดไว้จนสุดทางเหนือของถนนสายที่ 14ที่ซึ่งถนนสายตะวันออก-ตะวันตกเกือบทั้งหมดมีการระบุด้วยตัวเลข ซึ่งเพิ่มจากใต้สู่เหนือเป็นถนนลำดับที่ 220 ซึ่งเป็นถนนที่มีหมายเลขสูงสุดบนเกาะ ถนนในมิดทาวน์มักเป็นแบบเดินรถทางเดียว โดยมีข้อยกเว้นบางประการโดยทั่วไปคือถนนข้ามเมืองที่พลุกพล่านที่สุด (เช่น ถนนที่ 14, 23, 34 และ 42 เป็นต้น) ซึ่งเป็นถนนแบบสองทิศทางตลอดความกว้างของเกาะแมนฮัตตัน กฎทั่วไปคือถนนที่มีเลขคี่วิ่งไปทางทิศตะวันตก ในขณะที่ถนนที่มีเลขคู่วิ่งไปทางทิศตะวันออก ^[121]

สภาพภูมิอากาศ

ภายใต้การจัดหมวดหมู่ภูมิอากาศแบบเคิปเพน โดยใช้ไอโซเทอร์ม 0 °C (32 °F) นครนิวยอร์กมีภูมิอากาศแบบทวีปชื้น ( Dfa ) และด้วยเหตุนี้จึงเป็นเมืองหลักทางตอนเหนือสุดของทวีปอเมริกาเหนือที่มีการจัดหมวดหมู่นี้ เมืองนี้เฉลี่ย 234 วันและมีแสงแดดอย่างน้อยปีละครั้ง^[160]เมืองซึ่งตั้งอยู่ในUSDA โซนพืชเข้มแข็งอดทน 7b ^[161]

ฤดูหนาวอากาศหนาวเย็นและชื้น และรูปแบบลมที่พัดปกคลุมชายฝั่งทำให้ผลกระทบจากมหาสมุทรแอตแลนติกลดลง ยังมหาสมุทรแอตแลนติกและป้องกันบางส่วนจากอากาศที่หนาวเย็นโดยAppalachiansให้อุ่นขึ้นเมืองในช่วงฤดูหนาวกว่าน้ำจืดเมืองในอเมริกาเหนือที่ละติจูดที่คล้ายกันหรือน้อยเช่นพิตส์เบิร์ก , ซินซินและอินเดียแนโพลิอุณหภูมิเฉลี่ยรายวันในเดือนมกราคม ซึ่งเป็นเดือนที่หนาวที่สุดของพื้นที่คือ 32.6 °F (0.3 °C); ^[162]อุณหภูมิมักจะลดลงถึง 10 °F (-12 °C) หลายครั้งต่อฤดูหนาว^{[162] [163]}และถึง 60 °F (16 °C) หลายวันในเดือนที่หนาวที่สุด^[162]ฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วงเป็นสิ่งที่คาดเดาไม่ได้และอาจมีตั้งแต่อากาศหนาวเย็นไปจนถึงอบอุ่น แม้ว่ามักจะไม่รุนแรงและมีความชื้นต่ำ ฤดูร้อนมักจะอบอุ่นถึงร้อนและชื้น โดยมีอุณหภูมิเฉลี่ยต่อวันอยู่ที่ 76.5 °F (24.7 °C) ในเดือนกรกฎาคม^[162]สภาพกลางคืนมักจะรุนแรงขึ้นจากปรากฏการณ์เกาะความร้อนในเมืองในขณะที่อุณหภูมิกลางวันเกิน 90 °F (32 °C) โดยเฉลี่ย 17 วันในแต่ละฤดูร้อน^[164]และในบางปีเกิน 100 °F (38 °C) . อุณหภูมิสุดขั้วอยู่ในช่วง -15 °F (-26 °C) บันทึกเมื่อวันที่ 9 กุมภาพันธ์ 2477 ถึง 106 °F (41 °C) เมื่อวันที่ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2479 ^[164]

อุณหภูมิยามเย็นของฤดูร้อนสูงขึ้นจากผลกระทบของเกาะความร้อนในเมืองซึ่งทำให้ความร้อนที่ถูกดูดซับในระหว่างวันถูกแผ่กลับคืนมาในตอนกลางคืน ทำให้อุณหภูมิเพิ่มขึ้นถึง 7 °F (4 °C) เมื่อลมพัดช้าๆ ^[165]แมนฮัตตันได้รับปริมาณน้ำฝน 49.9 นิ้ว (1,270 มม.) ทุกปี ซึ่งค่อนข้างจะกระจายอย่างสม่ำเสมอตลอดทั้งปี ปริมาณหิมะเฉลี่ยในฤดูหนาวระหว่างปี 1981 ถึง 2010 อยู่ที่ 25.8 นิ้ว (66 ซม.); สิ่งนี้แตกต่างกันไปในแต่ละปี ^[164]

ข้อมูลภูมิอากาศสำหรับนิวยอร์ก
Month	Jan	Feb	Mar	Apr	May	Jun	Jul	Aug	Sep	Oct	Nov	Dec	Year
Average sea temperature °F (°C)	41.7 (5.4)	39.7 (4.3)	40.2 (4.5)	45.1 (7.3)	52.5 (11.4)	64.5 (18.1)	72.1 (22.3)	74.1 (23.4)	70.1 (21.2)	63.0 (17.2)	54.3 (12.4)	47.2 (8.4)	55.4 (13.0)
Source: Weather Atlas[168]

ภูมิลำเนา

ข้อมูลประชากร

ห้าเมืองในนิวยอร์กซิตี้ วี NS อี
อำนาจศาล		ประชากร	GDP	เนื้อที่		ความหนาแน่น
เขตเลือกตั้ง	เขต	ประมาณการ (2019)	พันล้าน (2012 US$)	ตาราง ไมล์	ตาราง กิโลเมตร	คน / ไมล์2	คน / กม. 2
เดอะบร็องซ์	บร็องซ์	1,418,207	42.695	42.10	109.04	33,867	13,006
บรู๊คลิน	คิงส์	2,559,903	91.559	70.82	183.42	36,147	13,957
แมนฮัตตัน	นิวยอร์ก	1,628,706	600.244	22.83	59.13	71,341	27,544
ควีนส์	ควีนส์	2,253,858	93.310	108.53	281.09	20,767	8,018
เกาะสตาเตน	ริชมอนด์	476,143	14.514	58.37	151.18	8,157	3,150
เมืองนิวยอร์ก		8,336,817	842.343	302.64	783.83	27,547	10,636
รัฐนิวยอร์ก		19,453,561	1,731.910	47,126.40	122,056.82	412	159
ที่มา: [169] [170] [171]และดูบทความของแต่ละเขตเลือกตั้ง

ประชากรประวัติศาสตร์

ปี	โผล่.	±%
1656	1,000	—
1698	4,937	+393.7%
1712	5,841	+18.3%
1723	7,248	+24.1%
1731	8,622	+19.0%
1746	11,717	+35.9%
1756	13,040	+11.3%
1771	21,863	+67.7%
พ.ศ. 2329	23,614	+8.0%
1790	33,131	+40.3%
1800	60,489	+82.6%
1810	96,373	+59.3%
1820	123,706	+28.4%
1830	202,589	+63.8%
พ.ศ. 2383	312,710	+54.4%
1850	515,547	+64.9%
พ.ศ. 2403	813,669	+57.8%
พ.ศ. 2413	942,292	+15.8%
พ.ศ. 2423	1,164,674	+23.6%
1890	1,441,216	+23.7%
1900	1,850,093	+28.4%
พ.ศ. 2453	2,331,542	+26.0%
1920	2,284,103	−2.0%
พ.ศ. 2473	1,867,312	−18.2%
พ.ศ. 2483	1,889,924	+1.2%
1950	1,960,101	+3.7%
1960	1,698,281	−13.4%
1970	1,539,233	−9.4%
1980	1,428,285	−7.2%
1990	1,487,536	+4.1%
2000	1,537,195	+3.3%
2010	1,585,873	+3.2%
2019	1,628,706	+2.7%
ที่มา: [28] [172] [29] [173]

องค์ประกอบทางเชื้อชาติ	2561 [174]	2553 [175]	1990 [176]	พ.ศ. 2493 [176]	1900 [176]
สีขาว	64.5%	57.4%	58.3%	79.4%	97.8%
—ไม่ใช่ชาวสเปน	47%	48%	48.9%	n/a	n/a
ผิวดำหรือแอฟริกันอเมริกัน	17.9%	15.6%	22.0%	19.6%	2.0%
ฮิสแปนิกหรือลาติน (ทุกเชื้อชาติ)	25.9%	25.4%	26.0%	n/a	n/a
เอเชีย	12.8%	11.3%	7.4%	0.8%	0.3%

ในการสำรวจสำมะโนประชากรของสหรัฐในปี 2010มีคน 1,585,873 คนที่อาศัยอยู่ในแมนฮัตตัน เพิ่มขึ้น 3.2% ตั้งแต่ปี 2000 ตั้งแต่ปี 2010 สำนักงานสำรวจสำมะโนประชากรของสหรัฐฯ ประเมินว่าประชากรของแมนฮัตตันเพิ่มขึ้น 2.7% เป็น 1,628,706 ในปี 2018 ^[update]คิดเป็น 19.5% ของประชากรใหม่ ประชากรของนครยอร์คอยู่ที่ 8,336,817 และ 8.4% ของประชากรในรัฐนิวยอร์กที่ 19,745,289 คน ^{[28] [177]}จากประมาณการสำมะโนปี 2017 ความหนาแน่นของประชากรของเทศมณฑลนิวยอร์กอยู่ที่ประมาณ 72,918 คนต่อตารางไมล์ (28,154/km²) ซึ่งเป็นความหนาแน่นของประชากรที่สูงที่สุดของทุกมณฑลในสหรัฐอเมริกา ^[28]ในปี ค.ศ. 1910 ที่ระดับความสูงของการอพยพของชาวยุโรปไปยังนิวยอร์ก ความหนาแน่นของประชากรของแมนฮัตตันถึงจุดสูงสุดที่ 101,548 คนต่อตารางไมล์ (39,208/km²) ^(28)[177]

ในปี 2549 กรมผังเมืองนิวยอร์กคาดการณ์ว่าประชากรของแมนฮัตตันจะเพิ่มขึ้น 289,000 คนระหว่างปี 2543 ถึง 2573 เพิ่มขึ้น 18.8% ในช่วงเวลาดังกล่าว^[178]อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่นั้นมา แมนฮัตตันตอนล่างก็ประสบกับภาวะเบบี้บูมซึ่งสูงกว่าอัตราการเกิดโดยรวมในแมนฮัตตัน โดยพื้นที่ทางตอนใต้ของCanal Street มีการเกิด 1,086 คนในปี 2010 มากกว่าปี 2009 ถึง 12% และมากกว่าสองเท่าของจำนวนที่เกิด ในปี 2544 ^[179]เขตการเงินเพียงแห่งเดียวได้เห็นการเติบโตของประชากรเป็นประมาณ 43,000 คนในปี 2557 ^[update]เกือบสองเท่าของ 23,000 ที่บันทึกไว้ในการสำรวจสำมะโนประชากร พ.ศ. 2543 ^[180]ตอนใต้สุดของแมนฮัตตันกลายเป็นส่วนที่เติบโตเร็วที่สุดของนครนิวยอร์กระหว่างปี 1990 ถึง 2014 ^[181]

ตาม 2009 การสำรวจชุมชนอเมริกัน , ^[182]ขนาดครัวเรือนเฉลี่ย 2.11 และครอบครัวมีขนาดเฉลี่ย 3.21 ประมาณ 59.4% ของประชากรที่มีอายุมากกว่า 25 ปีมีวุฒิการศึกษาระดับปริญญาตรีขึ้นไป ประมาณ 27.0% ของประชากรเป็นชาวต่างชาติ และ 61.7% ของประชากรที่อายุเกิน 5 ปี พูดแต่ภาษาอังกฤษที่บ้านเท่านั้น คนไอริชบรรพบุรุษทำขึ้น 7.8% ของประชากรขณะที่ชาวอิตาเลียนอเมริกันทำขึ้น 6.8% ของประชากร ชาวอเมริกันเยอรมันและชาวอเมริกันเชื้อสายรัสเซียคิดเป็น 7.2% และ 6.2% ของประชากรตามลำดับ ^[183]

แมนฮัตตันเป็นหนึ่งในสถานที่ที่มีรายได้สูงสุดในสหรัฐอเมริกาด้วยประชากรมากกว่าหนึ่งล้านคน ในปี 2555 ^[update]ค่าครองชีพของแมนฮัตตันสูงที่สุดในสหรัฐอเมริกา^[184]แต่เขตเลือกตั้งยังมีความไม่เท่าเทียมกันของรายได้ในระดับที่ลึกซึ้งที่สุดของประเทศ^[185]แมนฮัตตันยังเป็นเคาน์ตีของสหรัฐอเมริกาที่มีรายได้ต่อหัวสูงสุดโดยเป็นเทศมณฑลเดียวที่มีรายได้ต่อหัวเกิน 100,000 ดอลลาร์ในปี 2553 ^[186]อย่างไรก็ตาม จากข้อมูลสำมะโนประชากรของเทศมณฑลนิวยอร์กในปี 2554-2558 รายได้ต่อหัว ถูกบันทึกในปี 2558 ที่ 64,993 ดอลลาร์ โดยรายได้ครัวเรือนเฉลี่ยอยู่ที่ 72,871 ดอลลาร์ และความยากจนที่ 17.6% ^[187]ในปี 2555The New York Timesรายงานว่าความไม่เท่าเทียมกันนั้นสูงกว่าในประเทศกำลังพัฒนาส่วนใหญ่ โดยระบุว่า "ชาวแมนฮัตตันที่มั่งคั่งที่สุดอันดับที่ 5 ทำรายได้มากกว่า 40 เท่าจากอันดับที่ 5 ต่ำสุดที่รายงาน ช่องว่างที่กว้างขึ้น (คือ 38 เท่าเมื่อปีก่อน) แซงหน้าด้วย ไม่กี่ประเทศกำลังพัฒนา" ^[188]

ศาสนา

ในปี 2010 สถิติกลุ่มศาสนาที่ใหญ่ที่สุดในแมนฮัตตันคืออัครสังฆมณฑลแห่งนิวยอร์กโดยมีชาวคาทอลิก 323,325 คนนมัสการที่วัด 109 แห่ง ตามด้วยชาวยิวออร์โธดอกซ์ 64,000 คน 77 ประชาคมมุสลิมประมาณ 42,545 คน 21 ประชาคม ผู้ติดตามที่ไม่ใช่นิกาย 42,502 คน 54 ประชาคม , 26,178 TEC Episcopalians กับ 46 ชุมนุม, 25,048 แบ๊บติสต์ABC-USAกับ 41 ชุมนุม, 24,536 ชาวยิวปฏิรูปกับ 10 ชุมนุม, 23,982 พุทธมหายานกับ 35 ชุมนุม, 10,503 PC-USA Presbyterians กับ 30 ชุมนุมและ 10,268 RCAเพรสไบทีเรียนกับ 10 ชุมนุม โดยรวมแล้ว 44.0% ของประชากรถูกอ้างว่าเป็นสมาชิกโดยการชุมนุมทางศาสนาแม้ว่าสมาชิกของนิกายแอฟริกัน - อเมริกันในอดีตจะมีบทบาทน้อยกว่าเนื่องจากข้อมูลที่ไม่สมบูรณ์ ^[189]ในปี 2014 แมนฮัตตันมีองค์กรทางศาสนา 703 แห่ง ซึ่งมากเป็นอันดับที่สิบเจ็ดของมณฑลทั้งหมดในสหรัฐอเมริกา ^[190]

ภาษา

ณ ปี 2010 ^[update]59.98% (902,267) ของชาวแมนฮัตตันอายุห้าขวบขึ้นไปพูดภาษาอังกฤษที่บ้านเท่านั้น ขณะที่ 23.07% (347,033) พูดภาษาสเปน 5.33% (80,240) จีน 2.03% (30,567) ฝรั่งเศส 0.78% ( 11,776) ญี่ปุ่น 0.77% (11,517) รัสเซีย 0.72% (10,788) เกาหลี 0.70% (10,496) เยอรมัน 0.66% (9,868) อิตาลี 0.64% (9,555) ฮีบรู และ 0.48% (7,158) พูดภาษาแอฟริกันที่บ้าน . โดยรวมแล้ว 40.02% (602,058) ของประชากรในแมนฮัตตัน ซึ่งมีอายุตั้งแต่ 5 ปีขึ้นไป พูดภาษาอื่นที่ไม่ใช่ภาษาอังกฤษที่บ้าน ^[191]

สถานที่สำคัญและสถาปัตยกรรม

จุดที่น่าสนใจบนเกาะแมนฮัตตันรวมถึงพิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติอเมริกัน ; แบตเตอรี่ ; บรอดเวย์และย่านโรงละคร ; ไบรอันท์ พาร์ค ; เซ็นทรัล พาร์ค , ไชน่าทาวน์ ; ตึกไครสเลอร์ ; มหาวิทยาลัยโคลัมเบีย ; เคอร์รี่ ฮิลล์ ; อาคาร Empire State ; อาคารแฟลตไอรอน ; ย่านการเงิน (รวมทั้งอาคารตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์ก ; Wall Street ; และถนนใต้เมืองท่า ); แกรนด์ เซ็นทรัล เทอร์มินัล; Greenwich Village (รวมถึงNew York University ; Washington Square Arch ; และStonewall Inn ); HarlemและSpanish Harlem ; สายสูง ; โคเรียทาวน์ ; ลินคอล์น เซ็นเตอร์ ; ลิตเติ้ล ออสเตรเลีย ; ลิตเติ้ล อิตาลี ; เมดิสัน สแควร์ การ์เดน ; Museum Mile ที่ Fifth Avenue (รวมถึงพิพิธภัณฑ์ศิลปะเมโทรโพลิแทน ); สถานีเพนน์ , สถานีขนส่งการท่าเรือ ; Rockefeller Center (รวมถึงRadio City Music Hall); ไทม์สแควร์ ; ทรัมป์ ทาวเวอร์ ; และเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ (รวมถึงพิพิธภัณฑ์แห่งชาติ 11 กันยายนและวันเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ )

นอกจากนี้ยังมีสะพานข้ามแม่น้ำอันเป็นสัญลักษณ์มากมายที่เชื่อมต่อกับเกาะแมนฮัตตัน รวมถึงตึกระฟ้าที่สูงตระหง่านจำนวนมากอนุสาวรีย์เทพีเสรีภาพวางอยู่บนแท่นบนเกาะลิเบอร์ตี้เป็นexclaveของแมนฮัตตันและเป็นส่วนหนึ่งของเกาะเอลลิสยังเป็น exclave ของแมนฮัตตัน การเลือกตั้งมีหลายพลังงานอย่างมีประสิทธิภาพ , เป็นมิตรกับสิ่งแวดล้อมอาคารสำนักงานเช่นเฮิร์สต์ทาวเวอร์ที่สร้างขึ้นมาใหม่7 เวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ , ^[192]และธนาคารแห่งอเมริกาทาวเวอร์—ตึกระฟ้าแห่งแรกที่ได้รับการออกแบบเพื่อให้ได้ใบรับรองPlatinum LEED ^{[193] [194]}

ประวัติศาสตร์สถาปัตยกรรม

ตึกระฟ้าซึ่งมีรูปร่างที่โดดเด่นแมนฮัตตันของเส้นขอบฟ้าได้รับการเชื่อมโยงอย่างใกล้ชิดกับตัวตนของนครนิวยอร์กตั้งแต่ปลายศตวรรษที่ 19 ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2433 ถึง พ.ศ. 2516 ชื่อของอาคารที่สูงที่สุดในโลกยังคงอยู่ในแมนฮัตตัน (โดยมีช่องว่างระหว่างปี พ.ศ. 2437 ถึง พ.ศ. 2451 เมื่อศาลาว่าการเมืองฟิลาเดลเฟียถือครองตำแหน่ง) โดยมีอาคารแปดหลังที่แตกต่างกัน^[195]อาคารเวิลด์เทรดนิวยอร์กในสวนสาธารณะแถวเป็นคนแรกที่จะใช้ชื่อในปี 1890 ยืน 309 ฟุต (94 เมตร) จนกระทั่งปี 1955 เมื่อมันถูกรื้อถอนเพื่อสร้างทางลาดใหม่ไปยังสะพานบรูคลิ ^[196]บริเวณใกล้เคียงอาคาร Park Rowมี 29 ชั้นสูง 391 ฟุต (119 ม.) กลายเป็นอาคารสำนักงานที่สูงที่สุดในโลกเมื่อเปิดในปี 1899 ^[197]อาคาร Singer Building สูง 41 ชั้นสร้างขึ้นในปี 1908 เป็นสำนักงานใหญ่ของจักรเย็บผ้าในชื่อเดียวกันผู้ผลิตยืนสูง 612 ฟุต (187 ม.) จนถึงปีพ. ศ. 2510 เมื่อกลายเป็นอาคารที่สูงที่สุดที่เคยพังยับเยิน^[198]ทาวเวอร์ บริษัท ประกันชีวิตนครหลวงยืน 700 ฟุต (210 เมตร) ที่เท้าของเมดิสันอเวนิว , ชิงชื่อในปี 1909 ด้วยการชวนให้นึกถึงหอคอยเซนต์มาร์ค Campanileในเวนิซ^[19] The Woolworth Building , และความโดดเด่นของมันสถาปัตยกรรมแบบโกธิกได้รับตำแหน่งในปี 1913 โดยมีความสูง 792 ฟุต (241 ม.) ^[200]โครงสร้างเช่นยุติธรรมอาคารของปี 1915 ที่เพิ่มขึ้นในแนวตั้งสี่สิบเรื่องราวจากทางเท้าแจ้งทางเดินของ1916 Zoning มติต้องสร้างอาคารใหม่เพื่อให้มีความพ่ายแพ้ถอนก้าวหน้าในมุมที่กำหนดจากถนนที่พวกเขาเพิ่มขึ้นใน เพื่อรักษาทัศนียภาพของท้องฟ้าในระดับถนน^[21]

The Roaring Twentiesได้เห็นการแข่งขันสู่ท้องฟ้าโดยมีอาคารสามหลังแยกกันตามชื่อที่สูงที่สุดในโลกในช่วงหนึ่งปี ในขณะที่ตลาดหุ้นพุ่งสูงขึ้นในช่วงก่อนเกิดเหตุการณ์Wall Street Crash ในปี 1929นักพัฒนาสองคนได้แข่งขันกันเพื่อชิงตำแหน่งมงกุฎต่อสาธารณะ^[202]ที่ 927 ฟุต (283 เมตร), 40 Wall Streetเสร็จพฤษภาคม 1930 ในเวลาเพียงสิบเอ็ดเดือนเป็นสำนักงานใหญ่ของธนาคารแห่งแมนฮัตตันดูเหมือนจะมีความปลอดภัยชื่อ^[203]ที่Lexington Avenueและ42nd Streetผู้บริหารรถยนต์Walter ChryslerและสถาปนิกของเขาWilliam Van Alenได้พัฒนาแผนการสร้างเครื่องหมายการค้าของโครงสร้างที่มียอดแหลมสูง 185 ฟุต (56 ม.) อย่างลับๆ โดยผลักดันให้อาคารไครสเลอร์สูงถึง 1,046 ฟุต (319 ม.) และทำให้สูงที่สุดในโลกเมื่อสร้างเสร็จในปี 2472 ^[204]อาคารทั้งสองหลังถูก ไม่ช้าก็สร้างเสร็จเมื่อเดือนพฤษภาคม พ.ศ. 2474 ตึกเอ็มไพร์สเตต 102 ชั้นที่มีหอคอยอาร์ตเดโคสูงถึง 1,250 ฟุต (380 ม.) ที่ด้านบนสุดของอาคาร ต่อมาได้มีการเพิ่มยอดแหลมสูง 203 ฟุต (62 ม.) ซึ่งทำให้ความสูงรวมของอาคารอยู่ที่ 1,453 ฟุต (443 ม.) ^{[205] [206]}

อดีตตึกแฝดของเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ตั้งอยู่ในแมนฮัตตันตอนล่าง ที่ความสูง 1,368 และ 1,362 ฟุต (417 และ 415 ม.) อาคาร 110 ชั้นสูงที่สุดในโลกตั้งแต่ปี 1972 จนกระทั่งถูกสร้างโดยWillis Towerในปี 1974 (เดิมชื่อ Sears Tower ซึ่งตั้งอยู่ในชิคาโก ) ^[207] One World Trade Center, แทนตึกแฝดเวิลด์เทรดเซ็นเตอร์ในปัจจุบันเป็นอาคารที่สูงที่สุดในซีกโลกตะวันตก ^[208]

ในปีพ.ศ. 2504 ทางรถไฟเพนซิลเวเนียได้เปิดเผยแผนการที่จะรื้อถอนสถานีเพนน์เก่าและแทนที่ด้วยเมดิสันสแควร์การ์เด้นและอาคารสำนักงานแห่งใหม่ การประท้วงที่จัดขึ้นมีจุดมุ่งหมายเพื่อรักษาโครงสร้างที่ออกแบบโดยMcKim, Mead & Whiteแล้วเสร็จในปี 1910 ซึ่งถือเป็นผลงานชิ้นเอกของสไตล์โบซาร์และหนึ่งในอัญมณีทางสถาปัตยกรรมของนครนิวยอร์ก^[209]แม้จะมีความพยายามเหล่านี้ การรื้อถอนโครงสร้างเริ่มขึ้นในเดือนตุลาคม 2506 การสูญเสียสถานีเพนน์-เรียกว่า "การกระทำของการทำลายล้างสาธารณะที่ขาดความรับผิดชอบ" โดยนักประวัติศาสตร์ลูอิส มัมฟอร์ด - นำไปสู่การตรากฎหมายในปี 2508 ของกฎหมายท้องถิ่นที่กำหนดNew York City Landmarks Preservation Commissionซึ่งรับผิดชอบในการรักษา "มรดกทางประวัติศาสตร์ สุนทรียศาสตร์ และวัฒนธรรมของเมือง " ^[210]เก็บรักษาประวัติศาสตร์การเคลื่อนไหวเรียกโดยการตายของสถานีเพนน์ได้รับการให้เครดิตกับการเก็บรักษาของหนึ่งล้านโครงสร้างทั่วประเทศรวมกว่า 1,000 ในนิวยอร์กซิตี้ ^[211]ในปี 2017 แผนหลายพันล้านดอลลาร์สร้างใหม่ถูกเปิดตัวเพื่อเรียกคืนความยิ่งใหญ่ในประวัติศาสตร์ของสถานีเพนน์ในกระบวนการของการอัพเกรดสถานะสถานที่สำคัญในฐานะที่เป็นที่สำคัญศูนย์กลางการขนส่ง ^[212]

ปาร์คแลนด์

พาร์คแลนด์ประกอบด้วย 17.8% ของเขตเลือกตั้ง ครอบคลุมพื้นที่ทั้งหมด 2,686 เอเคอร์ (10.87 กม. ² ) เซ็นทรัลพาร์คขนาด 843 เอเคอร์ (3.41 กม. ² ) ซึ่งเป็นสวนสาธารณะที่ใหญ่ที่สุดซึ่งมีพื้นที่สวน 30% ของแมนฮัตตัน ล้อมรอบด้วยถนน West 110th Street (Central Park North) ทางทิศตะวันตกติดถนน Eighth Avenue (Central Park West) บน ทิศใต้ติดถนนเวสต์59 (เซ็นทรัลพาร์ค เซาธ์) และทางทิศตะวันออกติดถนนฟิฟท์อเวนิว Central Park ออกแบบโดยFrederick Law OlmstedและCalvert Vauxมีทางเดินเท้ากว้างขวางลานสเก็ตน้ำแข็ง 2 แห่งลานสเก็ต เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า สนามหญ้าและสนามกีฬาหลายแห่ง รวมถึงสนามเด็กเล่น 21 แห่ง และถนนยาว 6 ไมล์ (9.7 กม.) ที่ห้ามไม่ให้มีการสัญจรทางรถยนต์^[213]แม้ว่าสวนสาธารณะส่วนใหญ่จะดูเป็นธรรมชาติ แต่ก็มีภูมิทัศน์เกือบทั้งหมด และการก่อสร้างเซ็นทรัลพาร์คในทศวรรษที่ 1850 เป็นโครงการสาธารณะที่ใหญ่ที่สุดโครงการหนึ่งในยุคนั้น โดยมีคนงานประมาณ 20,000 คนสร้างภูมิประเทศเพื่อสร้างสไตล์อังกฤษ ภูมิทัศน์อภิบาล Olmsted และ Vaux พยายามสร้าง^[214]

พื้นที่สวนที่เหลืออีก 70% ของแมนฮัตตันประกอบด้วยสนามเด็กเล่น 204 แห่ง, ถนน Greenstreets 251 แห่ง, สนามบาสเก็ตบอล 371 แห่งและสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ อีกมากมาย ^[215]สวนสาธารณะที่ใหญ่ที่สุดถัดไปในแมนฮัตตันคือHudson River Parkซึ่งทอดยาวไป 4.5 ไมล์ (7.2 กม.) บนแม่น้ำ Hudson และมีพื้นที่ 550 เอเคอร์ (220 เฮกตาร์) ^[216]สวนสาธารณะที่สำคัญอื่นๆ ได้แก่^[217]

เศรษฐกิจ

แมนฮัตตันเป็นกลไกขับเคลื่อนเศรษฐกิจของนครนิวยอร์ก โดยมีคนงาน 2.3 ล้านคนในปี 2550 ที่ดึงมาจากเขตมหานครนิวยอร์กทั้งหมดซึ่งคิดเป็นเกือบสองในสามของงานทั้งหมดในนิวยอร์กซิตี้^[221]ในไตรมาสแรกของปี 2014 ค่าจ้างรายสัปดาห์โดยเฉลี่ยในแมนฮัตตัน (เทศมณฑลนิวยอร์ก) อยู่ที่ 2,749 ดอลลาร์ ซึ่งคิดเป็นยอดรวมสูงสุดในบรรดามณฑลขนาดใหญ่ในสหรัฐอเมริกา^[222]แรงงานของแมนฮัตตันมุ่งเน้นไปที่อาชีพปกขาวอย่างท่วมท้น การผลิตเกือบจะสูญพันธุ์ แมนฮัตตันนอกจากนี้ยังมีรายได้ต่อหัวสูงสุดของเขตใด ๆ ในประเทศสหรัฐอเมริกา

ในปี 2010 ประชากรในเวลากลางวันของแมนฮัตตันเพิ่มขึ้นเป็น 3.94 ล้านคน โดยผู้สัญจรเพิ่มจำนวนประชากรสุทธิ 1.48 ล้านคน พร้อมด้วยผู้มาเยือน นักท่องเที่ยว และนักเรียนที่เดินทางด้วย การไหลเข้าของผู้โดยสาร 1.61 ล้านคนที่เข้ามาในแมนฮัตตันนั้นใหญ่ที่สุดในบรรดาเคาน์ตีหรือเมืองใด ๆ ในประเทศ^[223]และมากกว่าสามเท่าของผู้สัญจร 480,000 คนที่มุ่งหน้าไปยังวอชิงตันดีซีอันดับสอง^[224]

ภาคการเงิน

ภาคเศรษฐกิจที่สำคัญที่สุดของแมนฮัตตันอยู่ในบทบาทในฐานะสำนักงานใหญ่ของอุตสาหกรรมการเงินของสหรัฐฯหรือที่รู้จักกันในชื่อวอลล์สตรีทอุตสาหกรรมหลักทรัพย์ของเขตเลือกตั้งซึ่งระบุตำแหน่งงาน 163,400 ตำแหน่งในเดือนสิงหาคม 2013 ยังคงเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของภาคการเงินของเมืองและเป็นกลไกทางเศรษฐกิจที่สำคัญสำหรับแมนฮัตตัน โดยในปี 2555 คิดเป็น 5 เปอร์เซ็นต์ของงานภาคเอกชนในนิวยอร์กซิตี้ 8.5 เปอร์เซ็นต์ (สหรัฐฯ) 3.8 พันล้านดอลลาร์ของรายได้ภาษีของเมือง และ 22 เปอร์เซ็นต์ของค่าจ้างทั้งหมดของเมือง รวมถึงเงินเดือนเฉลี่ย 360,700 ดอลลาร์สหรัฐ^[225]ค่าธรรมเนียมวาณิชธนกิจของวอลล์สตรีทในปี 2555 มีมูลค่ารวมประมาณ 4 หมื่นล้านดอลลาร์^[226]ในขณะที่ในปี 2556 เจ้าหน้าที่ธนาคารอาวุโสของนครนิวยอร์กที่บริหารจัดการฟังก์ชั่นความเสี่ยงและการปฏิบัติตามข้อกำหนดได้รับมากถึง 324,000 เหรียญสหรัฐต่อปี ^[227]

แมนฮัตตันตอนล่างเป็นที่ตั้งของตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์ก (NYSE) ที่11 วอลล์สตรีทและNASDAQที่165 บรอดเวย์ซึ่งเป็นตัวแทนของตลาดหลักทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดและใหญ่เป็นอันดับสองของโลกตามลำดับ เมื่อวัดทั้งจากมูลค่าการซื้อขายหุ้นโดยรวมและโดยรวมมูลค่าตลาดของ บริษัท จดทะเบียนของพวกเขาในปี 2013 ^[18] NYSE อเมริกัน (เดิมอเมริกันตลาดหลักทรัพย์ AMEX), นิวยอร์กคณะกรรมการการค้าและNew York Mercantile Exchange (NYMEX) นอกจากนี้ยังตั้งอยู่ใจกลางเมือง ในเดือนกรกฎาคม 2556 NYSE Euronextผู้ประกอบการของตลาดหลักทรัพย์นิวยอร์กที่เข้ามาบริหารงานของลอนดอนอัตราระหว่างธนาคารที่นำเสนอจากสมาคมธนาคารอังกฤษ ^[228]

ภาคส่วนองค์กร

นิวยอร์กซิตี้เป็นที่ตั้งของสำนักงานใหญ่ส่วนใหญ่ของเมืองใดๆ ในสหรัฐอเมริกา ซึ่งส่วนใหญ่ตั้งอยู่ในแมนฮัตตัน ^[229]แมนฮัตตันที่มีอยู่กว่า 500 ล้านตารางฟุต (46.5 เมตรล้านบาท² ) ของพื้นที่สำนักงานในปี 2018 ^[230]ทำให้ตลาดอาคารสำนักงานที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐอเมริกา^[231]ในขณะที่มิดทาวน์แมนฮัตตันกับ 400 ล้านตารางฟุต (37.2 ล้าน m ² ) ในปี 2018 ^[230]เป็นย่านธุรกิจกลางที่ใหญ่ที่สุดในโลก ^[232]บทบาทของมหานครนิวยอร์กในฐานะศูนย์กลางระดับโลกสำหรับอุตสาหกรรมโฆษณานั้นสะท้อนให้เห็นอย่างตรงกันว่าเป็น"ถนนเมดิสัน".

เทคโนโลยีและไบโอเทค

Silicon Alley, ศูนย์กลางในแมนฮัตตันมีการพัฒนาเป็นmetonymสำหรับทรงกลมครอบคลุมนครนิวยอร์กเขตปริมณฑลของไฮเทคอุตสาหกรรม^[234]รวมทั้งอินเทอร์เน็ต , สื่อใหม่ , การสื่อสารโทรคมนาคม , สื่อดิจิตอล , การพัฒนาซอฟต์แวร์ , เทคโนโลยีชีวภาพ , การออกแบบเกม , การเงิน เทคโนโลยี ( fintech ) และสาขาอื่นๆ ภายในเทคโนโลยีสารสนเทศที่ได้รับการสนับสนุนจากระบบนิเวศของผู้ประกอบการในพื้นที่และเงินร่วมลงทุนการลงทุน ในปี 2014 ^[update]นครนิวยอร์กมีพนักงาน 300,000 คนในภาคส่วนเทคโนโลยี^{[235] [236]}ในปี 2015 Silicon Alley สร้างกว่า US $ 7.3 พันล้านดอลลาร์ในการลงทุนร่วมทุน, ^[237]ตามมากที่สุดในแมนฮัตตันเช่นเดียวกับในบรุกลิน , ควีนส์และอื่น ๆ ในภูมิภาค เทคโนโลยีชั้นสูงบริษัท เริ่มต้นและการจ้างงานมีการเจริญเติบโตในแมนฮัตตันและทั่วมหานครนิวยอร์กหนุนจากการเกิดขึ้นของเมืองที่เป็นโหนดทั่วโลกของความคิดสร้างสรรค์และผู้ประกอบการ , ^[237] ความอดทนสังคม , ^[238]และความยั่งยืนด้านสิ่งแวดล้อม , ^[239][240]เช่นเดียวกับตำแหน่งของนิวยอร์กเป็นศูนย์กลางชั้นนำของอินเทอร์เน็ตและการสื่อสารโทรคมนาคมศูนย์ในทวีปอเมริกาเหนือรวมทั้งบริเวณใกล้เคียงหลายใยมหาสมุทรแอตแลนติกสายลำใยแก้วนำแสงของเมืองทุนทางปัญญาและกลางแจ้งที่กว้างขวางเชื่อมต่อไร้สาย ^[241] Verizon Communicationsซึ่งมีสำนักงานใหญ่อยู่ที่ 140 West Streetในแมนฮัตตันตอนล่าง อยู่ในขั้นตอนสุดท้ายในปี 2014 ในการอัปเกรดระบบโทรคมนาคมไฟเบอร์ออปติก 3 พันล้านดอลลาร์ทั่วนครนิวยอร์ก ^[242]ณ เดือนตุลาคม 2014 นครนิวยอร์กเป็นเจ้าภาพพนักงาน 300,000 คนในภาคเทคโนโลยี ^[236]ด้วยสัดส่วนที่สำคัญในแมนฮัตตัน ภาคเทคโนโลยีได้ขยายไปทั่วแมนฮัตตันตั้งแต่ปี 2010 ^[243]

เทคโนโลยีชีวภาพภาคยังเติบโตในแมนฮัตตันขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของเมืองในทางวิทยาศาสตร์ทางวิชาการการวิจัยและการสนับสนุนทางการเงินสาธารณะและเชิงพาณิชย์ ภายในกลางปี ​​2014 Accelerator บริษัทการลงทุนด้านเทคโนโลยีชีวภาพได้ระดมทุนมากกว่า 30 ล้านเหรียญสหรัฐจากนักลงทุนซึ่งรวมถึงEli Lilly and Company , PfizerและJohnson & Johnsonสำหรับการระดมทุนเบื้องต้นเพื่อสร้างบริษัทสตาร์ทอัพด้านเทคโนโลยีชีวภาพที่ Alexandria Center for Life Science ซึ่งครอบคลุมมากกว่า 700,000 ตารางฟุต (65,000 เมตร² ) ในEast 29th Streetและส่งเสริมความร่วมมือระหว่างนักวิทยาศาสตร์และผู้ประกอบการที่ศูนย์และสถาบันวิชาการ การแพทย์ และการวิจัยในบริเวณใกล้เคียง The New York City Economic Development Corporation 's Early Stage Life Sciences Funding Initiative และผู้ร่วมทุน ซึ่งรวมถึงCelgene , General Electric Ventures และ Eli Lilly ให้คำมั่นสัญญาขั้นต่ำ 100 ล้านดอลลาร์สหรัฐฯ เพื่อช่วยเปิดกิจการ 15 ถึง 20 กิจการด้านวิทยาศาสตร์เพื่อชีวิตและเทคโนโลยีชีวภาพ . ^[244]ในปี 2011 นายกเทศมนตรีMichael R. Bloombergได้ประกาศการเลือกมหาวิทยาลัย Cornellและสถาบันเทคโนโลยี Technion-Israelเพื่อสร้างบัณฑิตวิทยาลัยด้านวิทยาศาสตร์ประยุกต์มูลค่า 2 พันล้านดอลลาร์บนเกาะรูสเวลต์แมนฮัตตัน โดยมีเป้าหมายในการเปลี่ยนนิวยอร์กซิตี้ให้เป็นเมืองหลวงด้านเทคโนโลยีชั้นนำของโลก ^{[245] [246]}

การท่องเที่ยว

การท่องเที่ยวมีความสำคัญต่อเศรษฐกิจของแมนฮัตตัน และสถานที่สำคัญของแมนฮัตตันเป็นจุดสนใจของนักท่องเที่ยวในนครนิวยอร์ก โดยทำสถิติเป็นปีที่แปดติดต่อกันของผู้เข้าชมประมาณ 62.8 ล้านคนในปี 2017 ^[34]ตามรายงานของThe Broadway League การแสดงบนBroadwayขายได้ประมาณ US ตั๋วมูลค่า 1.27 พันล้านดอลลาร์ในฤดูกาล 2556-2557 เพิ่มขึ้น 11.4% จาก 1.139 พันล้านดอลลาร์ในฤดูกาล 2555-2556 การเข้าร่วมในปี 2556-2557 อยู่ที่ 12.21 ล้านคน เพิ่มขึ้น 5.5% จาก 11.57 ล้านคนในฤดูกาล 2555-2556 ^[247]ณ เดือนมิถุนายน 2559 แมนฮัตตันมีห้องพักโรงแรมเกือบ 91,500 ห้อง เพิ่มขึ้น 26% จากปี 2010 ^[248]

อสังหาริมทรัพย์

อสังหาริมทรัพย์เป็นกำลังสำคัญในระบบเศรษฐกิจของแมนฮัตตันและแน่นอนเมืองในขณะที่มูลค่ารวมของโรงแรมในนิวยอร์กซิตี้ทั้งหมดได้รับการประเมินที่ US $ 914,800,000,000 สำหรับปี 2015 ปีงบประมาณ ^[249]แมนฮัตตันเป็นที่อยู่อาศัยของอสังหาริมทรัพย์ในประเทศบางแห่งตลอดมา รวมทั้งอสังหาริมทรัพย์ที่มีมูลค่ามากที่สุดในโลก รวมทั้งTime Warner Centerซึ่งมีมูลค่าตลาดสูงสุดในเมืองในปี 2549 ที่ 1.1 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ^{[ 250]}จะทะลุในภายหลังตุลาคม 2014 โดยWaldorf Astoria นิวยอร์กซึ่งกลายเป็นโรงแรมที่แพงที่สุดที่เคยขายหลังจากที่ถูกซื้อโดยกลุ่มประกันภัย Anbang ซึ่งตั้งอยู่ในประเทศจีนสหรัฐ 1.95 พันล้าน^[251]เมื่อ 450 Park Avenue ถูกขายในวันที่ 2 กรกฎาคม 2007 ด้วยราคา 510 ล้านเหรียญสหรัฐ หรือประมาณ 1,589 เหรียญสหรัฐต่อตารางฟุต (17,104 เหรียญสหรัฐ/ตร.ม.) ซึ่งทำลายสถิติอาคารสำนักงานในอเมริกาที่มีราคาเพียง 1,476 เหรียญสหรัฐต่อตารางฟุต US $ 15,887 / ตารางเมตร) ตามการขายของ 660 เมดิสันอเวนิว ^[252]ในปี 2014 แมนฮัตตันเป็นที่ตั้งของรหัสไปรษณีย์ 6 แห่งจากทั้งหมด 10 อันดับแรกในสหรัฐอเมริกา เมื่อพิจารณาจากราคาบ้านเฉลี่ย^[253]ใน 2019 การขายบ้านราคาแพงที่สุดเท่าที่เคยอยู่ในประเทศสหรัฐอเมริกาที่เกิดขึ้นในแมนฮัตตันในราคาที่ขายของสหรัฐ 238 $ ล้านสำหรับ 24,000 ตารางเมตร (m 2,200 ² ) เพนเฮ้าส์อพาร์ทเม้นที่สามารถมองเห็นเซ็นทรัลพาร์ค , ^[254]ในขณะที่ภาคกลาง ปาร์คทาวเวอร์, topped out at 1,550 feet (472 m) in 2019, is the world's tallest residential building, followed globally in height by 111 West 57th Street and 432 Park Avenue, both also located in Midtown Manhattan.

Manhattan had approximately 520 million square feet (48.1 million m²) of office space in 2013,^[255] making it the largest office market in the United States.^[256] Midtown Manhattan is the largest central business district in the nation based on office space,^[257] while Lower Manhattan is the third-largest (after Chicago's Loop).^[258][259]

Media

Manhattan has been described as the media capital of the world.^[260][261] An integral component of this status is the significant array of media outlets and their journalists who report about international, American, business, entertainment, and New York metropolitan area-related matters from Manhattan.

News

Manhattan is served by the major New York City daily news publications, including The New York Times, which has won the most Pulitzer Prizes for journalism and is considered the U.S. media's "newspaper of record";^[262] the New York Daily News; and the New York Post, which are all headquartered in the borough. The nation's largest newspaper by circulation, The Wall Street Journal, is also based in Manhattan. Other daily newspapers include AM New York and The Villager. The New York Amsterdam News, based in Harlem, is one of the leading Black-owned weekly newspapers in the United States. The Village Voice, historically the largest alternative newspaper in the United States, announced in 2017 that it would cease publication of its print edition and convert to a fully digital venture.^[263]

Television, radio, film

The television industry developed in Manhattan and is a significant employer in the borough's economy. The four major American broadcast networks, ABC, CBS, NBC, and Fox, as well as Univision, are all headquartered in Manhattan, as are many cable channels, including CNN, MSNBC, MTV, Fox News, HBO, and Comedy Central. In 1971, WLIB became New York City's first Black-owned radio station and began broadcasts geared toward the African-American community in 1949. WQHT, also known as Hot 97, claims to be the premier hip-hop station in the United States. WNYC, comprising an AM and FM signal, has the largest public radio audience in the nation and is the most-listened to commercial or non-commercial radio station in Manhattan.^[264] WBAI, with news and information programming, is one of the few socialist radio stations operating in the United States.

The oldest public-access television cable TV channel in the United States is the Manhattan Neighborhood Network, founded in 1971, offers eclectic local programming that ranges from a jazz hour to discussion of labor issues to foreign language and religious programming.^[265] NY1, Time Warner Cable's local news channel, is known for its beat coverage of City Hall and state politics.

Education

Education in Manhattan is provided by a vast number of public and private institutions. Public schools in the borough are operated by the New York City Department of Education, the largest public school system in the United States. Charter schools include Success Academy Harlem 1 through 5, Success Academy Upper West, and Public Prep.

Some notable New York City public high schools are located in Manhattan, including Beacon High School, Stuyvesant High School, Fiorello H. LaGuardia High School, High School of Fashion Industries, Eleanor Roosevelt High School, NYC Lab School, Manhattan Center for Science and Mathematics, Hunter College High School, and High School for Math, Science and Engineering at City College. Bard High School Early College, a hybrid school created by Bard College, serves students from around the city.

Many private preparatory schools are also situated in Manhattan, including the Upper East Side's Brearley School, Dalton School, Browning School, Spence School, Chapin School, Nightingale-Bamford School, Convent of the Sacred Heart, Hewitt School, Saint David's School, Loyola School, and Regis High School. The Upper West Side is home to the Collegiate School and Trinity School. The borough is also home to Manhattan Country School, Trevor Day School, and the United Nations International School.

Based on data from the 2011–2015 American Community Survey, 59.9% of Manhattan residents over age 25 have a bachelor's degree.^[268] As of 2005, about 60% of residents were college graduates and some 25% had earned advanced degrees, giving Manhattan one of the nation's densest concentrations of highly educated people.^[269]

Manhattan has various colleges and universities, including Columbia University (and its affiliate Barnard College), Cooper Union, Marymount Manhattan College, New York Institute of Technology, New York University (NYU), The Juilliard School, Pace University, Berkeley College, The New School, Yeshiva University, and a campus of Fordham University. Other schools include Bank Street College of Education, Boricua College, Jewish Theological Seminary of America, Manhattan School of Music, Metropolitan College of New York, Parsons School of Design, School of Visual Arts, Touro College, and Union Theological Seminary. Several other private institutions maintain a Manhattan presence, among them Mercy College, St. John's University, The College of New Rochelle, The King's College, and Pratt Institute. Cornell Tech is developing on Roosevelt Island.

The City University of New York (CUNY), the municipal college system of New York City, is the largest urban university system in the United States, serving more than 226,000 degree students and a roughly equal number of adult, continuing and professional education students.^[270] A third of college graduates in New York City graduate from CUNY, with the institution enrolling about half of all college students in New York City. CUNY senior colleges located in Manhattan include: Baruch College, City College of New York, Hunter College, John Jay College of Criminal Justice, and the CUNY Graduate Center (graduate studies and doctorate granting institution). The only CUNY community college located in Manhattan is the Borough of Manhattan Community College. The State University of New York is represented by the Fashion Institute of Technology, State University of New York State College of Optometry, and Stony Brook University – Manhattan.

Manhattan is a world center for training and education in medicine and the life sciences.^[271] The city as a whole receives the second-highest amount of annual funding from the National Institutes of Health among all U.S. cities,^[272] the bulk of which goes to Manhattan's research institutions, including Memorial Sloan-Kettering Cancer Center, Rockefeller University, Mount Sinai School of Medicine, Columbia University College of Physicians and Surgeons, Weill Cornell Medical College, and New York University School of Medicine.

Manhattan is served by the New York Public Library, which has the largest collection of any public library system in the country.^[273] The five units of the Central Library—Mid-Manhattan Library, 53rd Street Library, the New York Public Library for the Performing Arts, Andrew Heiskell Braille and Talking Book Library, and the Science, Industry and Business Library—are all located in Manhattan.^[274] More than 35 other branch libraries are located in the borough.^[275]

Culture and contemporary life

Manhattan is the borough most closely associated with New York City by non-residents; regionally, residents within the New York City metropolitan area, including natives of New York City's boroughs outside Manhattan, will often describe a trip to Manhattan as "going to the City".^[278] Journalist Walt Whitman characterized the streets of Manhattan as being traversed by "hurrying, feverish, electric crowds".^[279]

Manhattan has been the scene of many important American cultural movements. In 1912, about 20,000 workers, a quarter of them women, marched upon Washington Square Park to commemorate the Triangle Shirtwaist Factory fire, which killed 146 workers on March 25, 1911. Many of the women wore fitted tucked-front blouses like those manufactured by the Triangle Shirtwaist Company, a clothing style that became the working woman's uniform and a symbol of women's liberation, reflecting the alliance of labor and suffrage movements.^[280]

The Harlem Renaissance in the 1920s established the African-American literary canon in the United States and introduced writers Langston Hughes and Zora Neale Hurston. Manhattan's vibrant visual art scene in the 1950s and 1960s was a center of the American pop art movement, which gave birth to such giants as Jasper Johns and Roy Lichtenstein. The downtown pop art movement of the late 1970s included artist Andy Warhol and clubs like Serendipity 3 and Studio 54, where he socialized.

Broadway theatre is often considered the highest professional form of theatre in the United States. Plays and musicals are staged in one of the 39 larger professional theatres with at least 500 seats, almost all in and around Times Square.^[281] Off-Broadway theatres feature productions in venues with 100–500 seats.^[282] Lincoln Center for the Performing Arts, anchoring Lincoln Square on the Upper West Side of Manhattan, is home to 12 influential arts organizations, including the Metropolitan Opera, New York City Opera, New York Philharmonic, and New York City Ballet, as well as the Vivian Beaumont Theater, the Juilliard School, Jazz at Lincoln Center, and Alice Tully Hall. Performance artists displaying diverse skills are ubiquitous on the streets of Manhattan.

Manhattan is also home to some of the most extensive art collections in the world, both contemporary and classical art, including the Metropolitan Museum of Art, the Museum of Modern Art (MoMA), the Frick Collection, the Whitney Museum of American Art, and the Frank Lloyd Wright-designed Guggenheim Museum. The Upper East Side has many art galleries,^[283][284] and the downtown neighborhood of Chelsea is known for its more than 200 art galleries that are home to modern art from both upcoming and established artists.^[285][286] Many of the world's most lucrative art auctions are held in Manhattan.^[287][288]

Manhattan is the center of LGBT culture in New York City. The borough is widely acclaimed as the cradle of the modern LGBTQ rights movement, with its inception at the June 1969 Stonewall Riots in Greenwich Village, Lower Manhattan – widely considered to constitute the single most important event leading to the gay liberation movement^{[97][289][290]} and the modern fight for LGBT rights in the United States.^[98][291] Multiple gay villages have developed, spanning the length of the borough from the Lower East Side, East Village, and Greenwich Village, through Chelsea and Hell's Kitchen, uptown to Morningside Heights. The annual New York City Pride March (or gay pride parade) traverses southward down Fifth Avenue and ends at Greenwich Village; the Manhattan parade rivals the Sao Paulo Gay Pride Parade as the largest pride parade in the world, attracting tens of thousands of participants and millions of sidewalk spectators each June.^[277][276] Stonewall 50 – WorldPride NYC 2019 was the largest international Pride celebration in history, produced by Heritage of Pride and enhanced through a partnership with the I ❤ NY program's LGBT division, commemorating the 50th anniversary of the Stonewall uprising, with 150,000 participants and five million spectators attending in Manhattan alone.^[292]

The borough has a place in several American idioms. The phrase New York minute is meant to convey an extremely short time such as an instant,^[294] sometimes in hyperbolic form, as in "perhaps faster than you would believe is possible," referring to the rapid pace of life in Manhattan.^[295][296] The expression "melting pot" was first popularly coined to describe the densely populated immigrant neighborhoods on the Lower East Side in Israel Zangwill's play The Melting Pot, which was an adaptation of William Shakespeare's Romeo and Juliet set by Zangwill in New York City in 1908.^[297] The iconic Flatiron Building is said to have been the source of the phrase "23 skidoo" or scram, from what cops would shout at men who tried to get glimpses of women's dresses being blown up by the winds created by the triangular building.^[298] The "Big Apple" dates back to the 1920s, when a reporter heard the term used by New Orleans stablehands to refer to New York City's horse racetracks and named his racing column "Around The Big Apple". Jazz musicians adopted the term to refer to the city as the world's jazz capital, and a 1970s ad campaign by the New York Convention and Visitors Bureau helped popularize the term.^[299] Manhattan, Kansas, a city of 53,000 people,^[300] was named by New York investors after the borough and is nicknamed the "little apple".^[301]

Manhattan is well known for its street parades, which celebrate a broad array of themes, including holidays, nationalities, human rights, and major league sports team championship victories. The majority of higher profile parades in New York City are held in Manhattan. The primary orientation of the annual street parades is typically from north to south, marching along major avenues. The annual Macy's Thanksgiving Day Parade is the world's largest parade,^[293] beginning alongside Central Park and processing southward to the flagship Macy's Herald Square store;^[302] the parade is viewed on telecasts worldwide and draws millions of spectators in person.^[293] Other notable parades including the annual St. Patrick's Day Parade in March, the New York City Pride Parade in June, the Greenwich Village Halloween Parade in October, and numerous parades commemorating the independence days of many nations. Ticker-tape parades celebrating championships won by sports teams as well as other heroic accomplishments march northward along the Canyon of Heroes on Broadway from Bowling Green to City Hall Park in Lower Manhattan. New York Fashion Week, held at various locations in Manhattan, is a high-profile semiannual event featuring models displaying the latest wardrobes created by prominent fashion designers worldwide in advance of these fashions proceeding to the retail marketplace.

Sports

Manhattan is home to the NBA's New York Knicks and the NHL's New York Rangers, both of which play their home games at Madison Square Garden, the only major professional sports arena in the borough. The Garden was also home to the WNBA's New York Liberty through the 2017 season, but that team's primary home is now the Westchester County Center in White Plains, New York. The New York Jets proposed a West Side Stadium for their home field, but the proposal was eventually defeated in June 2005, and they now play at MetLife Stadium in East Rutherford, New Jersey.^[303]

While Manhattan does not currently have a professional baseball franchise, three of the four Major League Baseball teams to play in New York City played in Manhattan. The original New York Giants baseball team played in the various incarnations of the Polo Grounds at 155th Street and Eighth Avenue from their inception in 1883—except for 1889, when they split their time between Jersey City and Staten Island, and when they played in Hilltop Park in 1911—until they headed to California with the Brooklyn Dodgers after the 1957 season.^[304] The New York Yankees began their franchise as the Highlanders, named for Hilltop Park, where they played from their creation in 1903 until 1912. The team moved to the Polo Grounds with the 1913 season, where they were officially christened the New York Yankees, remaining there until they moved across the Harlem River in 1923 to Yankee Stadium.^[305] The New York Mets played in the Polo Grounds in 1962 and 1963, their first two seasons, before Shea Stadium was completed in 1964.^[306] After the Mets departed, the Polo Grounds was demolished in April 1964, replaced by public housing.^[307][308]

The first national college-level basketball championship, the National Invitation Tournament, was held in New York in 1938 and remains in the city.^[309] The New York Knicks started play in 1946 as one of the National Basketball Association's original teams, playing their first home games at the 69th Regiment Armory, before making Madison Square Garden their permanent home.^[310] The New York Liberty of the WNBA shared the Garden with the Knicks from their creation in 1997 as one of the league's original eight teams through the 2017 season,^[311] after which the team moved nearly all of its home schedule to White Plains in Westchester County.^[312] Rucker Park in Harlem is a playground court, famed for its streetball style of play, where many NBA athletes have played in the summer league.^[313]

Although both of New York City's football teams play today across the Hudson River in MetLife Stadium in East Rutherford, New Jersey, both teams started out playing in the Polo Grounds. The New York Giants played side-by-side with their baseball namesakes from the time they entered the National Football League in 1925, until crossing over to Yankee Stadium in 1956.^[314] The New York Jets, originally known as the Titans of New York, started out in 1960 at the Polo Grounds, staying there for four seasons before joining the Mets in Queens at Shea Stadium in 1964.^[315]

The New York Rangers of the National Hockey League have played in the various locations of Madison Square Garden since the team's founding in the 1926–1927 season. The Rangers were predated by the New York Americans, who started play in the Garden the previous season, lasting until the team folded after the 1941–1942 NHL season, a season it played in the Garden as the Brooklyn Americans.^[316]

The New York Cosmos of the North American Soccer League played their home games at Downing Stadium for two seasons, starting in 1974. The playing pitch and facilities at Downing Stadium were in unsatisfactory condition, however, and as the team's popularity grew they too left for Yankee Stadium, and then Giants Stadium. The stadium was demolished in 2002 to make way for the $45 million, 4,754-seat Icahn Stadium, which includes an Olympic-standard 400-meter running track and, as part of Pelé's and the Cosmos' legacy, includes a FIFA-approved floodlit soccer stadium that hosts matches between the 48 youth teams of a Manhattan soccer club.^[317][318]

Government

Since New York City's consolidation in 1898, Manhattan has been governed by the New York City Charter, which has provided for a strong mayor–council system since its revision in 1989.^[319] The centralized New York City government is responsible for public education, correctional institutions, libraries, public safety, recreational facilities, sanitation, water supply, and welfare services in Manhattan.

The office of Borough President was created in the consolidation of 1898 to balance centralization with local authority. Each borough president had a powerful administrative role derived from having a vote on the New York City Board of Estimate, which was responsible for creating and approving the city's budget and proposals for land use. In 1989, the Supreme Court of the United States declared the Board of Estimate unconstitutional because Brooklyn, the most populous borough, had no greater effective representation on the Board than Staten Island, the least populous borough, a violation of the Fourteenth Amendment's Equal Protection Clause pursuant to the high court's 1964 "one man, one vote" decision.^[320]

Since 1990, the largely powerless Borough President has acted as an advocate for the borough at the mayoral agencies, the City Council, the New York state government, and corporations. Manhattan's current Borough President is Gale Brewer, elected as a Democrat in November 2013 with 82.9% of the vote.^[321] Brewer replaced Scott Stringer, who went on to become New York City Comptroller.

Cyrus Vance Jr., a Democrat, has been the District Attorney of New York County since 2010.^[322] Manhattan has ten City Council members, the third largest contingent among the five boroughs. It also has twelve administrative districts, each served by a local Community Board. Community Boards are representative bodies that field complaints and serve as advocates for local residents.

As the host of the United Nations, the borough is home to the world's largest international consular corps, comprising 105 consulates, consulates general and honorary consulates.^[323] It is also the home of New York City Hall, the seat of New York City government housing the Mayor of New York City and the New York City Council. The mayor's staff and thirteen municipal agencies are located in the nearby Manhattan Municipal Building, completed in 1914, one of the largest governmental buildings in the world.^[324]

United States presidential election results for New York County, New York^{[325][326][327]}

Year	Republican / Whig		Democratic		Third party
	No.	%	No.	%	No.	%
2020	85,185	12.21%	603,040	86.42%	9,588	1.37%
2016	64,930	9.71%	579,013	86.56%	24,997	3.74%
2012	89,559	14.92%	502,674	83.74%	8,058	1.34%
2008	89,949	13.47%	572,370	85.70%	5,566	0.83%
2004	107,405	16.73%	526,765	82.06%	7,781	1.21%
2000	82,113	14.38%	454,523	79.60%	34,370	6.02%
1996	67,839	13.76%	394,131	79.96%	30,929	6.27%
1992	84,501	15.88%	416,142	78.20%	31,475	5.92%
1988	115,927	22.89%	385,675	76.14%	4,949	0.98%
1984	144,281	27.39%	379,521	72.06%	2,869	0.54%
1980	115,911	26.23%	275,742	62.40%	50,245	11.37%
1976	117,702	25.54%	337,438	73.22%	5,698	1.24%
1972	178,515	33.38%	354,326	66.25%	2,022	0.38%
1968	135,458	25.59%	370,806	70.04%	23,128	4.37%
1964	120,125	19.20%	503,848	80.52%	1,746	0.28%
1960	217,271	34.19%	414,902	65.28%	3,394	0.53%
1956	300,004	44.26%	377,856	55.74%	0	0.00%
1952	300,284	39.30%	446,727	58.47%	16,974	2.22%
1948	241,752	32.75%	380,310	51.51%	116,208	15.74%
1944	258,650	33.47%	509,263	65.90%	4,864	0.63%
1940	292,480	37.59%	478,153	61.45%	7,466	0.96%
1936	174,299	24.51%	517,134	72.71%	19,820	2.79%
1932	157,014	27.78%	378,077	66.89%	30,114	5.33%
1928	186,396	35.74%	317,227	60.82%	17,935	3.44%
1924	190,871	41.20%	183,249	39.55%	89,206	19.25%
1920	275,013	59.22%	135,249	29.12%	54,158	11.66%
1916	113,254	42.65%	139,547	52.55%	12,759	4.80%
1912	63,107	18.15%	166,157	47.79%	118,391	34.05%
1908	154,958	44.71%	160,261	46.24%	31,393	9.06%
1904	155,003	42.11%	189,712	51.54%	23,357	6.35%
1900	153,001	44.16%	181,786	52.47%	11,700	3.38%
1896	156,359	50.73%	135,624	44.00%	16,249	5.27%
1892	98,967	34.73%	175,267	61.50%	10,750	3.77%
1888	106,922	39.20%	162,735	59.67%	3,076	1.13%
1884	90,095	39.54%	133,222	58.47%	4,530	1.99%
1844	26,385	48.15%	28,296	51.64%	117	0.21%

Politics

The Democratic Party holds most public offices. Registered Republicans are a minority in the borough, constituting 9.88% of the electorate as of April 2016^[update]. Registered Republicans are more than 20% of the electorate only in the neighborhoods of the Upper East Side and the Financial District as of 2016^[update]. Democrats accounted for 68.41% of those registered to vote, while 17.94% of voters were unaffiliated.^[328][329]

No Republican has won the presidential election in Manhattan since 1924, when Calvin Coolidge won a plurality of the New York County vote over Democrat John W. Davis, 41.20%–39.55%. Warren G. Harding was the most recent Republican presidential candidate to win a majority of the Manhattan vote, with 59.22% of the 1920 vote.^[330] In the 2004 presidential election, Democrat John Kerry received 82.1% of the vote in Manhattan and Republican George W. Bush received 16.7%.^[331] The borough is the most important source of funding for presidential campaigns in the United States; in 2004, it was home to six of the top seven ZIP codes in the nation for political contributions.^[332] The top ZIP code, 10021 on the Upper East Side, generated the most money for the United States presidential election for all presidential candidates, including both Kerry and Bush during the 2004 election.^[333]

Representatives in the U.S. Congress

In 2018, four Democrats represented Manhattan in the United States House of Representatives.^[334]

• Nydia Velázquez (first elected in 1992) represents New York's 7th congressional district, which includes the Lower East Side and Alphabet City. The district also covers central and western Brooklyn and a small part of Queens.^{[334][335][336]}
• Jerry Nadler (first elected in 1992) represents New York's 10th congressional district, which includes the West Side neighborhoods of Battery Park City, Chelsea, Chinatown, the Financial District, Greenwich Village, Hell's Kitchen, SoHo, Tribeca, and the Upper West Side. The district also covers southwestern Brooklyn.^{[334][337][338]}
• Carolyn Maloney (first elected in 1992) represents New York's 12th congressional district, which includes the East Side neighborhoods of Gramercy Park, Kips Bay, Midtown Manhattan, Murray Hill, Roosevelt Island, Turtle Bay, Upper East Side, and most of the Lower East Side and the East Village. The district also covers western Queens.^{[334][339][340]}
• Adriano Espaillat (first elected in 2016) represents New York's 13th congressional district, which includes the Upper Manhattan neighborhoods of East Harlem, Harlem, Inwood, Marble Hill, Washington Heights, and portions of Morningside Heights, as well as part of the northwest Bronx.^{[334][341][342]}

Federal offices

The United States Postal Service operates post offices in Manhattan. The James Farley Post Office at 421 Eighth Avenue in Midtown Manhattan, between 31st Street and 33rd Street, is New York City's main post office.^[343] Both the United States District Court for the Southern District of New York and United States Court of Appeals for the Second Circuit are located in Lower Manhattan's Foley Square, and the U.S. Attorney and other federal offices and agencies maintain locations in that area.

Crime and public safety

Starting in the mid-19th century, the United States became a magnet for immigrants seeking to escape poverty in their home countries. After arriving in New York, many new arrivals ended up living in squalor in the slums of the Five Points neighborhood, an area between Broadway and the Bowery, northeast of New York City Hall. By the 1820s, the area was home to many gambling dens and brothels, and was known as a dangerous place to go. In 1842, Charles Dickens visited the area and was appalled at the horrendous living conditions he had seen.^[344] The area was so notorious that it even caught the attention of Abraham Lincoln, who visited the area before his Cooper Union speech in 1860.^[345] The predominantly Irish Five Points Gang was one of the country's first major organized crime entities.

As Italian immigration grew in the early 20th century many joined ethnic gangs, including Al Capone, who got his start in crime with the Five Points Gang.^[346] The Mafia (also known as Cosa Nostra) first developed in the mid-19th century in Sicily and spread to the East Coast of the United States during the late 19th century following waves of Sicilian and Southern Italian emigration. Lucky Luciano established Cosa Nostra in Manhattan, forming alliances with other criminal enterprises, including the Jewish mob, led by Meyer Lansky, the leading Jewish gangster of that period.^[347] From 1920–1933, Prohibition helped create a thriving black market in liquor, upon which the Mafia was quick to capitalize.^[347]

As in the whole of New York City, Manhattan experienced a sharp increase in crime during the 1960s and 1970s.^[348] Since 1990, crime in Manhattan has plummeted in all categories tracked by the CompStat profile. A borough that saw 503 murders in 1990 has seen a drop of nearly 88% to 62 in 2008 and has continued to decline since then. Robbery and burglary are down by more than 80% during the period, and auto theft has been reduced by more than 93%. In the seven major crime categories tracked by the system, overall crime has declined by more than 75% since 1990, and year-to-date statistics through May 2009 show continuing declines.^[349] Based on 2005 data, New York City has the lowest crime rate among the ten largest cities in the United States.^[350]

Housing

During Manhattan's early history, wood construction and poor access to water supplies left the city vulnerable to fires. In 1776, shortly after the Continental Army evacuated Manhattan and left it to the British, a massive fire broke out destroying one-third of the city and some 500 houses.^[351]

The rise of immigration near the turn of the 20th century left major portions of Manhattan, especially the Lower East Side, densely packed with recent arrivals, crammed into unhealthy and unsanitary housing. Tenements were usually five stories high, constructed on the then-typical 25 by 100 feet (7.6 by 30.5 m) lots, with "cockroach landlords" exploiting the new immigrants.^[352][353] By 1929, stricter fire codes and the increased use of elevators in residential buildings, were the impetus behind a new housing code that effectively ended the tenement as a form of new construction, though many tenement buildings survive today on the East Side of the borough.^[353] Conversely, there were also areas with luxury apartment developments, the first of which was the Dakota on the Upper West Side.^[354]

Manhattan offers a wide array of public and private housing options. There were 852,575 housing units in 2013^[28] at an average density of 37,345 per square mile (14,419/km²). As of 2003^[update], only 20.3% of Manhattan residents lived in owner-occupied housing, the second-lowest rate of all counties in the nation, behind the Bronx.^[355] Although the city of New York has the highest average cost for rent in the United States, it simultaneously hosts a higher average of income per capita. Because of this, rent is a lower percentage of annual income than in several other American cities.^[356]

Manhattan's real estate market for luxury housing continues to be among the most expensive in the world,^[357] and Manhattan residential property continues to have the highest sale price per square foot in the United States.^[20] Manhattan's apartments cost $1,773 per square foot ($19,080/m²), compared to San Francisco housing at $1,185 per square foot ($12,760/m²), Boston housing at $751 per square foot ($8,080/m²), and Los Angeles housing at $451 per square foot ($4,850/m²).^[358]

Infrastructure

Transportation

Public transportation

Manhattan is unique in the U.S. for intense use of public transportation and lack of private car ownership. While 88% of Americans nationwide drive to their jobs, with only 5% using public transport, mass transit is the dominant form of travel for residents of Manhattan, with 72% of borough residents using public transport to get to work, while only 18% drove.^[359][360] According to the 2000 United States Census, 77.5% of Manhattan households do not own a car.^[361]

In 2008, Mayor Michael Bloomberg proposed a congestion pricing system to regulate entering Manhattan south of 60th Street. The state legislature rejected the proposal in June 2008.^[362]

The New York City Subway, the largest subway system in the world by number of stations, is the primary means of travel within the city, linking every borough except Staten Island. There are 151 subway stations in Manhattan, out of the 472 stations.^[363] A second subway, the PATH system, connects six stations in Manhattan to northern New Jersey. Passengers pay fares with pay-per-ride MetroCards, which are valid on all city buses and subways, as well as on PATH trains.^[364][365] There are 7-day and 30-day MetroCards that allow unlimited trips on all subways (except PATH) and MTA bus routes (except for express buses).^[366] The PATH QuickCard is being phased out, having been replaced by the SmartLink. The MTA is testing "smart card" payment systems to replace the MetroCard.^[367] Commuter rail services operating to and from Manhattan are the Long Island Rail Road (LIRR), which connects Manhattan and other New York City boroughs to Long Island; the Metro-North Railroad, which connects Manhattan to Upstate New York and Southwestern Connecticut; and NJ Transit trains, which run to various points in New Jersey.

The US$11.1 billion East Side Access project, which will bring LIRR trains to Grand Central Terminal, is under construction and is scheduled to open in 2022; this project will create a new train tunnel beneath the East River, connecting the East Side of Manhattan with Long Island City, Queens.^[368][369] Four multi-billion-dollar projects were completed in the mid-2010s: the $1.4 billion Fulton Center in November 2014,^[370] the $2.4 billion 7 Subway Extension in September 2015,^[371] the $4 billion World Trade Center Transportation Hub in March 2016,^[372][373] and Phase 1 of the $4.5 billion Second Avenue Subway in January 2017.^[374][375]

MTA New York City Transit offers a wide variety of local buses within Manhattan under the brand New York City Bus. An extensive network of express bus routes serves commuters and other travelers heading into Manhattan.^[376] The bus system served 784 million passengers citywide in 2011, placing the bus system's ridership as the highest in the nation, and more than double the ridership of the second-place Los Angeles system.^[377]

The Roosevelt Island Tramway, one of two commuter cable car systems in North America, whisks commuters between Roosevelt Island and Manhattan in less than five minutes, and has been serving the island since 1978. (The other system in North America is the Portland Aerial Tram.)^[378][379]

The Staten Island Ferry, which runs 24 hours a day, 365 days a year, annually carries over 21 million passengers on the 5.2-mile (8.4 km) run between Manhattan and Staten Island. Each weekday, five vessels transport about 65,000 passengers on 109 boat trips.^[380][381] The ferry has been fare-free since 1997, when the then-50-cent fare was eliminated.^[382] In February 2015, Mayor Bill de Blasio announced that the city government would begin NYC Ferry to extend ferry transportation to traditionally underserved communities in the city.^[383][384] The first routes of NYC Ferry opened in 2017.^[385][386] All of the system's routes have termini in Manhattan, and the Lower East Side and Soundview routes also have intermediate stops on the East River.^[387]

The metro region's commuter rail lines converge at Penn Station and Grand Central Terminal, on the west and east sides of Midtown Manhattan, respectively. They are the two busiest rail stations in the United States. About one-third of users of mass transit and two-thirds of railway passengers in the country live in New York and its suburbs.^[388] Amtrak provides inter-city passenger rail service from Penn Station to Boston, Philadelphia, Baltimore, and Washington, D.C.; Upstate New York and New England; cross-Canadian border service to Toronto and Montreal; and destinations in the Southern and Midwestern United States.

Major highways

• I-78
• I-95
• I-278
• I-478
• I-495
• US 9
• NY 9A
• NY 495

Taxis

New York's iconic yellow taxicabs, which number 13,087 city-wide and must have the requisite medallion authorizing the pick up of street hails, are ubiquitous in the borough.^[389] Various private vehicle for hire companies provide significant competition for taxicab drivers in Manhattan.^[390]

Bicycles

Manhattan also has tens of thousands of bicycle commuters.

Streets and roads

The Commissioners' Plan of 1811 called for twelve numbered avenues running north and south roughly parallel to the shore of the Hudson River, each 100 feet (30 m) wide, with First Avenue on the east side and Twelfth Avenue on the west side. There are several intermittent avenues east of First Avenue, including four additional lettered avenues running from Avenue A eastward to Avenue D in an area now known as Alphabet City in Manhattan's East Village. The numbered streets in Manhattan run east-west, and are generally 60 feet (18 m) wide, with about 200 feet (61 m) between each pair of streets. With each combined street and block adding up to about 260 feet (79 m), there are almost exactly 20 blocks per mile. The typical block in Manhattan is 250 by 600 feet (76 by 183 m).

According to the original Commissioner's Plan, there were 155 numbered crosstown streets,^[391] but later the grid was extended up to the northernmost corner of Manhattan, where the last numbered street is 220th Street. Moreover, the numbering system continues even in The Bronx, north of Manhattan, despite the fact that the grid plan is not as regular in that borough, whose last numbered street is 263rd Street.^[392] Fifteen crosstown streets were designated as 100 feet (30 m) wide, including 34th, 42nd, 57th and 125th Streets,^[393] which became some of the borough's most significant transportation and shopping venues. Broadway is the most notable of many exceptions to the grid, starting at Bowling Green in Lower Manhattan and continuing north into the Bronx at Manhattan's northern tip. In much of Midtown Manhattan, Broadway runs at a diagonal to the grid, creating major named intersections at Union Square (Park Avenue South/Fourth Avenue and 14th Street), Madison Square (Fifth Avenue and 23rd Street), Herald Square (Sixth Avenue and 34th Street), Times Square (Seventh Avenue and 42nd Street), and Columbus Circle (Eighth Avenue/Central Park West and 59th Street).

"Crosstown traffic" refers primarily to vehicular traffic between Manhattan's East Side and West Side. The trip is notoriously frustrating for drivers because of heavy congestion on narrow local streets laid out by the Commissioners' Plan of 1811, absence of express roads other than the Trans-Manhattan Expressway at the far north end of Manhattan Island; and restricted to very limited crosstown automobile travel within Central Park. Proposals in the mid-1900s to build express roads through the city's densest neighborhoods, namely the Mid-Manhattan Expressway and Lower Manhattan Expressway, did not go forward. Unlike the rest of the United States, New York State prohibits right or left turns on red in cities with a population greater than one million, to reduce traffic collisions and increase pedestrian safety. In New York City, therefore, all turns at red lights are illegal unless a sign permitting such maneuvers is present, significantly shaping traffic patterns in Manhattan.^[394]

Another consequence of the strict grid plan of most of Manhattan, and the grid's skew of approximately 28.9 degrees, is a phenomenon sometimes referred to as Manhattanhenge (by analogy with Stonehenge).^[395] On separate occasions in late May and early July, the sunset is aligned with the street grid lines, with the result that the sun is visible at or near the western horizon from street level.^[395][396] A similar phenomenon occurs with the sunrise in January and December.

The FDR Drive and Harlem River Drive, both designed by controversial New York master planner Robert Moses,^[397] comprise a single, long limited-access parkway skirting the east side of Manhattan along the East River and Harlem River south of Dyckman Street. The Henry Hudson Parkway is the corresponding parkway on the West Side north of 57th Street.

River crossings

Being primarily an island, Manhattan is linked to New York City's outer boroughs by numerous bridges, of various sizes. Manhattan has fixed highway connections with New Jersey to its west by way of the George Washington Bridge, the Holland Tunnel, and the Lincoln Tunnel, and to three of the four other New York City boroughs—the Bronx to the northeast, and Brooklyn and Queens (both on Long Island) to the east and south. Its only direct connection with the fifth New York City borough, Staten Island, is the Staten Island Ferry across New York Harbor, which is free of charge. The ferry terminal is located near Battery Park at Manhattan's southern tip. It is also possible to travel on land to Staten Island by way of Brooklyn, via the Verrazzano-Narrows Bridge.

The George Washington Bridge, the world's busiest motor vehicle bridge,^[398][399] connects Washington Heights, in Upper Manhattan, to Bergen County, in New Jersey. There are numerous bridges to the Bronx across the Harlem River, and five (listed north to south)—the Triborough (known officially as the Robert F. Kennedy Bridge), Ed Koch Queensboro (also known as the 59th Street Bridge), Williamsburg, Manhattan, and Brooklyn Bridges—that cross the East River to connect Manhattan to Long Island.

Several tunnels also link Manhattan Island to New York City's outer boroughs and New Jersey. The Lincoln Tunnel, which carries 120,000 vehicles a day under the Hudson River between New Jersey and Midtown Manhattan, is the busiest vehicular tunnel in the world.^[400] The tunnel was built instead of a bridge to allow unfettered passage of large passenger and cargo ships that sail through New York Harbor and up the Hudson River to Manhattan's piers. The Holland Tunnel, connecting Lower Manhattan to Jersey City, New Jersey, was the world's first mechanically ventilated vehicular tunnel.^[401] The Queens–Midtown Tunnel, built to relieve congestion on the bridges connecting Manhattan with Queens and Brooklyn, was the largest non-federal project in its time when it was completed in 1940;^[402] President Franklin D. Roosevelt was the first person to drive through it.^[403] The Brooklyn–Battery Tunnel runs underneath Battery Park and connects the Financial District at the southern tip of Manhattan to Red Hook in Brooklyn.

Several ferry services operate between New Jersey and Manhattan.^[404] These ferries mainly serve midtown (at W. 39th St.), Battery Park City (WFC at Brookfield Place), and Wall Street (Pier 11).

Heliports

Manhattan has three public heliports: the East 34th Street Heliport (also known as the Atlantic Metroport) at East 34th Street, owned by New York City and run by the New York City Economic Development Corporation (NYCEDC); the Port Authority Downtown Manhattan/Wall Street Heliport, owned by the Port Authority of New York and New Jersey and run by the NYCEDC; and the West 30th Street Heliport, a privately owned heliport that is owned by the Hudson River Park Trust.^[405] US Helicopter offered regularly scheduled helicopter service connecting the Downtown Manhattan Heliport with John F. Kennedy International Airport in Queens and Newark Liberty International Airport in New Jersey, before going out of business in 2009.^[406]

Utilities

Gas and electric service is provided by Consolidated Edison to all of Manhattan. Con Edison's electric business traces its roots back to Thomas Edison's Edison Electric Illuminating Company, the first investor-owned electric utility. The company started service on September 4, 1882, using one generator to provide 110 volts direct current (DC) to 59 customers with 800 light bulbs, in a one-square-mile area of Lower Manhattan from his Pearl Street Station.^[407] Con Edison operates the world's largest district steam system, which consists of 105 miles (169 km) of steam pipes, providing steam for heating, hot water, and air conditioning^[408] by some 1,800 Manhattan customers.^[409] Cable service is provided by Time Warner Cable and telephone service is provided by Verizon Communications, although AT&T is available as well.

Manhattan witnessed the doubling of the natural gas supply delivered to the borough when a new gas pipeline opened on November 1, 2013.^[410]

The New York City Department of Sanitation is responsible for garbage removal.^[411] The bulk of the city's trash ultimately is disposed at mega-dumps in Pennsylvania, Virginia, South Carolina and Ohio (via transfer stations in New Jersey, Brooklyn and Queens) since the 2001 closure of the Fresh Kills Landfill on Staten Island.^[412] A small amount of trash processed at transfer sites in New Jersey is sometimes incinerated at waste-to-energy facilities. Like New York City, New Jersey and much of Greater New York relies on exporting its trash to far-flung areas.

New York City has the largest clean-air diesel-hybrid and compressed natural gas bus fleet, which also operates in Manhattan, in the country. It also has some of the first hybrid taxis, most of which operate in Manhattan.^[413]

Health care

There are many hospitals in Manhattan, including two of the 25 largest in the United States (as of 2017):^[414]

• Bellevue Hospital
• Lenox Hill Hospital
• Lower Manhattan Hospital
• Metropolitan Hospital Center
• Mount Sinai Beth Israel Hospital
• Mount Sinai Hospital
• NewYork–Presbyterian Hospital
• NYC Health + Hospitals/Harlem
• NYU Langone Medical Center

Water purity and availability

New York City is supplied with drinking water by the protected Catskill Mountains watershed.^[415] As a result of the watershed's integrity and undisturbed natural water filtration system, New York is one of only four major cities in the United States the majority of whose drinking water is pure enough not to require purification by water treatment plants.^[416] The Croton Watershed north of the city is undergoing construction of a US$3.2 billion water purification plant to augment New York City's water supply by an estimated 290 million gallons daily, representing a greater than 20% addition to the city's current availability of water.^[417] Manhattan, surrounded by two brackish rivers, had a limited supply of fresh water. To satisfy its growing population, the City of New York acquired land in adjacent Westchester County and constructed the old Croton Aqueduct system there, which went into service in 1842 and was superseded by the new Croton Aqueduct, which opened in 1890. This, however, was interrupted in 2008 for the ongoing construction of a US$3.2 billion water purification plant that can supply an estimated 290 million gallons daily when completed, representing an almost 20% addition to the city's availability of water, with this addition going to Manhattan and the Bronx.^[418] Water comes to Manhattan through the tunnels 1 and 2, completed in 1917 and 1935, and in future through Tunnel No. 3, begun in 1970.^[419]

Address algorithm

The address algorithm of Manhattan refers to the formulas used to estimate the closest east–west cross street for building numbers on north–south avenues. It is commonly noted in telephone directories, New York City travel guides, and MTA Manhattan bus maps.

See also

• History of New York City
• List of Manhattan neighborhoods
• List of people from Manhattan
• Manhattanhenge
• Manhattanization
• Manhattoe
• National Register of Historic Places listings in Manhattan
• Sawing-off of Manhattan Island
• Timeline of New York City

Notes

References

Citations