หลุยส์ เจค็อบส์

From Wikipedia, the free encyclopedia

หลุยส์ เจค็อบส์

สคบ
แรบบิยาคอบส์.jpg
ส่วนตัว
เกิด17 กรกฎาคม 2463
เมืองแมนเชสเตอร์ประเทศอังกฤษ
เสียชีวิต1 กรกฎาคม 2549 (อายุ 85 ปี)
ลอนดอน, อังกฤษ
ศาสนายูดาย
คู่สมรสโซฟี (ชุลมิตร) (2464–2548)
นิกายยูดายอนุรักษ์นิยม
โรงเรียนเก่าเกตส์เฮด เยชิวา
อาชีพรับบีนักเขียนและนักศาสนศาสตร์
ผู้นำชาวยิว
เว็บไซต์www.louisjacobs .org _
ตำแหน่งรับบี
โบสถ์นิวลอนดอนโบสถ์
ถูกฝังสุสานตะวันตก (Cheshunt)
ที่อยู่อาศัยลอนดอน, อังกฤษ

Louis Jacobs CBE (17 กรกฎาคม พ.ศ. 2463 – 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2549) [1]เป็นนักเขียนและนักเทววิทยาชั้นนำ เขาเป็นแรบไบแห่ง New London Synagogue ในสหราชอาณาจักร เขายังเป็นจุดสนใจในช่วงต้นทศวรรษ 1960 ของสิ่งที่กลายเป็นที่รู้จักในชื่อ "The Jacobs Affair" ในชุมชนชาวยิวในอังกฤษ

ช่วงต้นอาชีพ

Jacobs เกิด[2]เมื่อวันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2463 ในเมืองแมนเชสเตอร์[3 ] [4]เขาเรียนที่แมนเชสเตอร์เยชิวาและต่อมาที่โคเลลในเกทส์เฮด อาจารย์ของเขารวมถึงแรบไบเอลียาฮู เดสเลอร์ จาคอบส์บวชเป็นแรบไบที่แมนเชสเตอร์ เยชิวา ต่อมาในอาชีพของเขา เขาศึกษาที่University College Londonซึ่งเขาได้รับปริญญาเอกในหัวข้อThe Business Life of the Jewish in Babylon , 200–500 CE จาคอบส์ได้รับการแต่งตั้งเป็นแรบไบที่แมนเชสเตอร์เซ็นทรัลสุเหร่า[5]ในปี พ.ศ. 2491 ในปี พ.ศ. 2497 เขาได้รับแต่งตั้งให้เป็นสุเหร่านิวเวสต์เอนด์ในลอนดอน

เจค็อบส์กลายเป็นครูสอนศีลธรรมที่วิทยาลัยยิวลอนดอน ซึ่งเขาสอนทัลมุดและโฮมิเลติกส์ ในช่วงปีสุดท้ายของ การดำรงตำแหน่งอาจารย์ใหญ่ของรับบี ดร. อิสิดอร์ เอพส เตน เมื่อถึงเวลานี้ เจค็อบส์ได้ละทิ้งแนวทางดั้งเดิมอย่างเคร่งครัดต่อเทววิทยาของชาวยิวซึ่งถือเป็นปีแห่งการก่อร่างสร้างตัวของเขา แต่เขาพยายามค้นหาการสังเคราะห์ที่จะรองรับเทววิทยายิวออร์โธดอก ซ์ และ การวิจารณ์พระคัมภีร์ที่สูงขึ้นในปัจจุบัน เจคอบส์กังวลเป็นพิเศษเกี่ยวกับวิธีประสานความเชื่อของชาวยิวออร์โธดอกซ์ยุคใหม่เข้ากับสมมติฐานเชิงสารคดี แนวคิดของเขาเกี่ยวกับเรื่องนี้มีระบุไว้ในหนังสือเรามีเหตุผลที่จะเชื่อซึ่งตีพิมพ์ในปี พ.ศ. 2500 เดิมทีงานนี้เขียนขึ้นเพื่อบันทึกสาระสำคัญของการอภิปรายที่จัดขึ้นในหัวข้อชื่อเรื่องในชั้นเรียนประจำสัปดาห์ที่จาคอบส์มอบให้ที่ New West End Synagogue และส่งผลให้เกิดการวิจารณ์เล็กน้อยในตอนนั้นแต่ไม่ได้เป็นการตำหนิที่สำคัญใดๆ .

เรามีเหตุผลที่จะเชื่อ[6]

หนังสือส่วนใหญ่ของเจค็อบส์We Have Reason to Believe [7]เกี่ยวข้องกับหัวข้อต่างๆ เช่น การพิสูจน์การมีอยู่ของพระเจ้า ความเจ็บปวด ปาฏิหาริย์ ชีวิตหลังความตาย และแนวคิดเรื่อง "ผู้ถูกเลือก" แนวคิดที่ไม่ขัดแย้งในตัวเอง ในที่สุดการถกเถียงกันในหนังสือเล่มนี้ก็มุ่งไปที่บทที่ 6, 7 และ 8: โต ราห์และการวิจารณ์สมัยใหม่ การสังเคราะห์มุมมองแบบดั้งเดิมและเชิงวิจารณ์และความยากลำบากในพระคัมภีร์

ในบทเหล่านี้ Jacobs อภิปรายเกี่ยวกับ "การวิจารณ์สมัยใหม่" ของพระคัมภีร์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งการวิเคราะห์ข้อความของอัตเตารอตที่เรียกว่า "สมมติฐานเชิงสารคดี" ซึ่งชี้ให้เห็นว่าข้อความนั้นมาจากหลายแหล่ง แทนที่จะได้รับมา ประเพณีมีอยู่อย่างสมบูรณ์ในรูปแบบปัจจุบันโดยพระเจ้าถึงโมเสสในช่วงเวลาที่เริ่มต้นบนภูเขาซีนายและจบลงด้วยการตายของโมเสส

ความคิดเห็นของจาค็อบส์: "ในขณะที่ศาสนายูดายยืนหยัดหรือล้มความเชื่อในการเปิดเผย ไม่มีการตีความ 'อย่างเป็นทางการ' เกี่ยวกับวิธีที่พระเจ้าตรัสกับมนุษย์" [8]เขาเขียนว่า "ตามที่แรบไบบางคน [the Pentateuch] มอบให้กับโมเสสเป็นระยะ ๆ ระหว่างการพักแรมในถิ่นทุรกันดาร" แต่เขายังแสดงความคิดเห็นที่ให้ข้อโต้แย้งของการวิจารณ์ที่เป็นข้อความว่า "ไม่มีงานใดของการขอโทษชาวยิว ไม่ว่าจะมีขอบเขตจำกัดเพียงใด ก็สามารถต่อสู้กับปัญหาได้อย่างไม่อาย" [9]ที่นี่มีการตำหนิโดยนัยถึงแนวโน้มของผู้มีอำนาจชาวยิวจำนวนมากในยุคนั้นเพียงเพื่อกลบเกลื่อนความไม่สะดวกของความคิดของ "นักวิจารณ์สมัยใหม่" ซึ่งเป็นการตำหนิที่อาจกระทบกระทั่งกับบางคน

จาคอบส์สรุป: "ไม่มีอะไรจะขัดขวางชาวยิวผู้ซื่อสัตย์จากการยอมรับหลักการของการวิจารณ์ข้อความ" [10]เขาทราบดีว่า "การพูดถึง 'การประนีประนอม' แนวคิด ของโมนิเดียนและสมมติฐานเชิงสารคดี […] นั้นไร้ประโยชน์ เพราะคุณไม่สามารถประนีประนอมสองทฤษฎีที่ขัดแย้งกันได้ แต่การกล่าวเช่นนี้ไม่ได้เป็นการปิดกั้นความเป็นไปได้ของการสังเคราะห์ระหว่าง ความรู้เก่าและความรู้ใหม่". [11]

จาคอบส์ให้ตัวอย่างมากมายจากลมุดและจากงานเขียนอื่นๆ ของพวกแรบบินิกซึ่งบ่งชี้ถึงการยอมรับความคิดเรื่องการแทรกแซงจากพระเจ้าในกิจการของมนุษย์ โดย "พระเจ้าทรงเปิดเผยเจตจำนงของพระองค์ไม่ใช่เฉพาะต่อมนุษย์แต่โดยผ่านทางมนุษย์" เขาสรุปว่า แม้ว่าสมมุติฐานของสารคดีจะถูกต้องบางส่วน (หรือแม้แต่ทั้งหมด)

ฤทธานุภาพของพระเจ้าไม่ได้ลดลงเพราะพระองค์ชอบที่จะร่วมมือกับสิ่งสร้างของพระองค์ในการผลิตหนังสือ […] เราได้ยินเสียงที่แท้จริงของพระเจ้าตรัสกับเราผ่านหน้าพระคัมภีร์ […] และข้อความนั้นไม่มีทางเป็นไปได้ ได้รับผลกระทบที่เราได้ยินเสียงนั้นผ่านสื่อของมนุษย์เท่านั้น [12]

"เรื่องจาค็อบส์" [13]

มีการสันนิษฐานกันอย่างกว้างขวางว่าหลังจากการเกษียณอายุของเอพสเตนในฐานะอาจารย์ใหญ่ของวิทยาลัยชาวยิว เขาจะได้รับการสืบทอดโดยจาคอบส์ เมื่อข้อสันนิษฐานนี้ถูกแปลเป็นคำเชิญที่ชัดเจนโดยคณะกรรมการบริหารของวิทยาลัยในปี 1961 หัวหน้าแรบไบแห่งสหราชอาณาจักร ในขณะนั้น Israel Brodieได้ขัดขวางการแต่งตั้ง "เนื่องจากความคิดเห็นที่เผยแพร่ [Jacobs] ของเขา" นี่คือการอ้างอิงถึงเรามีเหตุผลที่จะเชื่อ

หนังสือพิมพ์อังกฤษ[14] พงศาวดารชาวยิว หยิบ ประเด็นนี้ขึ้นมาและกลายเป็นสาเหตุ célèbreซึ่งรายงานในสื่อระดับชาติ รวมทั้งThe Times มันเป็น

เหตุการณ์ที่ขู่ว่าจะกลายเป็นความแตกแยกครั้งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์แองโกล-ยิว เหตุการณ์ในปี พ.ศ. 2507 ซึ่งเป็นที่รู้จักในชื่อ "the Jacobs Affair" ไม่เพียงครอบงำสื่อของชาวยิวเท่านั้น แต่ยังครอบงำทั้งFleet Streetและห้องข่าวของทั้ง BBC และ ITN ไม่ใช่ว่าจาคอบส์เองก็เต็มใจที่จะมีส่วนร่วมในเรื่องนี้ เขาถูกลากเข้าไปโดยสถาบันศาสนาในสมัยนั้น [15]

เมื่อจาค็อบส์อยากจะกลับไปที่ธรรมาสน์ที่ New West End Synagogue โบรดีคัดค้านการนัดหมายของเขา จากนั้นสมาชิกจำนวนหนึ่งก็ออกจาก New West End Synagogue เพื่อหา New London Synagogue

ความสนใจของสาธารณะในความแตกต่าง ของ Dr. Jacobs กับสถาบันแองโกล-ยิวยังแสดงให้เห็นได้จากการสัมภาษณ์ทางโทรทัศน์ของ Dr. Jacobs ในปี 1966 ที่จัดทำโดยBernard Levin

โบสถ์ยิวแห่งใหม่ในลอนดอน

ศาสนจักรที่บกพร่องได้ซื้อ อาคารสุเหร่า ยิวเซนต์จอห์นวู้ดหลังเก่า และติดตั้งจาคอบส์เป็นแรบไบ ซึ่งเป็นตำแหน่งที่เขาดำรงตำแหน่งจนถึงปี 2544 [18]และกลับมาในปี 2548 โบสถ์ยิวนิวลอนดอนแห่งนี้กลายเป็น "ผู้ปกครอง" ของขบวนการมาซอร์ตีในสหราชอาณาจักร ซึ่งขณะนี้มีจำนวนประชาคมหลายกลุ่ม [19]

ขณะดำรงตำแหน่งแรบไบที่ New London Synagogue [20] ดร. จาค็อบส์ยังเป็นอาจารย์ใน Talmud และ Zoharเป็นเวลาหลายปีที่Leo Baeck Collegeซึ่งเป็นวิทยาลัย rabbinical ที่เตรียมนักเรียนให้ทำหน้าที่เป็นแรบไบ Masorti, Reform และ Liberal ในสหราชอาณาจักร และยุโรป รับบีจาคอบส์เป็นประธานคณะกรรมการวิชาการเป็นเวลาหลายปี

เมื่อขบวนการมาซอร์ตีในอังกฤษก่อตั้งขึ้น ผู้ก่อตั้งได้ขอให้เขาเป็นผู้นำทางจิตวิญญาณ แม้ว่าเขาจะมีความสับสนเกี่ยวกับความต้องการและจุดประสงค์ของการเคลื่อนไหวใหม่ แต่เขาก็เห็นด้วย แต่เขาปฏิเสธที่จะถือเป็นผู้ก่อตั้ง เขามักจะอธิบาย Masorti ว่าเป็น 'อารมณ์ไม่ใช่การเคลื่อนไหว' [21]

นับตั้งแต่การก่อตั้ง New London Synagogue จาคอบส์และขบวนการมาซอร์ตีตกเป็นศัตรูกับสถาบันชาวยิวในอังกฤษนิกายออร์โธดอกซ์ ในวันเกิดปีที่ 83 ของเขาในBournemouth United Synagogueในวันสะบาโตก่อนงานแต่งงานของหลานสาวของเขา Jacobs ไม่ได้รับเกียรติจากอาลียาห์ตามธรรมเนียมที่มอบให้กับพ่อของเจ้าสาว ซึ่งก่อให้เกิดการโต้ตอบอย่างเผ็ดร้อนในสื่อยิวรวมถึงการกล่าวหาว่าใจแคบ และความพยาบาท [22] The Chief Rabbi, Sir Jonathan Sacksและหัวหน้าของ London Beth Din , Dayan Chanoch Ehrentreuตอบว่า เพราะสิ่งที่พวกเขาถือว่าเป็นความเชื่อนอกรีตของจาคอบส์ "พวกเขาเชื่อว่าการที่จาคอบส์เปล่งคำว่า 'พระเจ้าของเรา […] ผู้ประทานโทราห์แห่งความจริง […]' แก่เรา เขาคงจะกล่าวคำเท็จ" . [23]

พยานสำหรับ Chabad-Lubavitch

เจคอบส์เป็นพยานในนามของ ขบวนการ เบ็ด ลูบาวิ ท ช์ระหว่างการโต้เถียงในห้องสมุดเบ็ด การเป็นนักวิชาการที่ได้รับการยอมรับในเรื่อง Chasidism จาคอบส์ถูกเรียกให้เป็นพยาน ผู้เชี่ยวชาญ เพื่อเป็นพยานเกี่ยวกับการปฏิบัติของ Chabad ของ "ma'amad" (การสนับสนุน) ซึ่งเป็นวิธี การ ที่สมาชิกของชุมชน Chabad สนับสนุน Rebbe ของพวกเขา

Jacobs ให้การว่า "[ma'mad] ครบกำหนดชำระ ซึ่งสมาชิกทุกคนในขบวนการถูกคาดหวังว่าจะต้องรับผิดชอบ และ... มีจำนวนเงินตามวิธีการที่สมาชิกทุกคนจ่ายหรือคาดว่าจะต้องจ่าย มันคือ ดีที่สุดเมื่อเปรียบเทียบกับค่าสมาชิกของสังคมแห่งการเรียนรู้หรือสังคมอันศักดิ์สิทธิ์ และคาดว่าค่าสมาชิกจะเป็น [a] สัญลักษณ์ของการเป็นสมาชิก" Jacobs สังเกตว่ากลุ่ม Chasidic อื่น ๆ สนับสนุน Rebbes ของพวกเขาด้วยของขวัญที่เรียกว่า "pidyon" (การไถ่ถอน) หรือ "pidyon nefesh" (การไถ่ถอนวิญญาณ) ที่ส่งมอบเป็นการส่วนตัวให้กับ rebbe Jacobs เข้าใจ Pidyon ว่าเป็น "ของกำนัลส่วนตัวเช่นเดียวกับ ... สำหรับการให้บริการ [ทางวิญญาณ]" [25]

ความตายและมรดก

หลุมฝังศพของแรบไบ หลุยส์ จาค็อบส์ และโซฟี ภรรยาของเขา
หลุมฝังศพของรับบี หลุยส์ จาค็อบส์

จาคอบส์เสียชีวิต[26]เมื่อวันที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2549 และถูกฝังไว้ที่Western Cemetery (Cheshunt) เคียงข้างภรรยาของเขา Sophie (Shulamit) (พ.ศ. 2464–2548)

ไม่กี่เดือนก่อนที่เขาจะเสีย ชีวิต จาค็อบส์ได้บริจาคคอลเลกชันหนังสือของเขาให้กับห้องสมุด Leopold Muller Memorial Library ที่ Oxford Center for Hebrew and Jewish Studies

ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2548 การสำรวจความคิดเห็นโดยThe Jewish Chronicleจากสมาชิกซึ่งมีผู้อ่าน 2,000 คนเสนอชื่อ โหวตให้จาคอบส์เป็น "ชาวยิวอังกฤษที่ยิ่งใหญ่ที่สุด" ในประวัติศาสตร์ 350 ปีของชุมชนในอังกฤษ จาคอบส์แสดงความคิดเห็นว่า "ฉันรู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่ง - และค่อนข้างโง่เขลา" อย่างไรก็ตาม รายงานว่าหลุยส์ จาค็อบส์ได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงรางวัลชาวยิวอังกฤษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดได้รับการรายงานข่าวอย่างกว้างขวางในอังกฤษ

สิ่งพิมพ์ที่เลือก

  • คำอธิษฐานของชาวยิว
  • เรามีเหตุผลที่จะเชื่อ (1957 ฉบับแก้ไขในปี 1961 และ 1965)
  • ค่านิยมของชาวยิว
  • ความคิดของชาวยิวในวันนี้ (ซีรี่ส์ Chain of Tradition, Vol. 3)
  • การศึกษาในวิชาลมูดิกตรรกศาสตร์ (และระเบียบวิธี) (1961)
  • หลักความเชื่อของชาวยิว (การศึกษาเชิงวิเคราะห์) (1964)
  • เทววิทยาของชาวยิว
  • จริยธรรม ปรัชญา และเวทย์มนต์ของชาวยิว
  • ทางเดินบน Ecstasy
  • คำอธิษฐานของ Hasidic
  • ความลึกลับของชาวยิว (1990)
  • หนังสือแห่งความเชื่อของชาวยิว
  • ศรัทธา (2511)
  • ศาสนายูดายพูดถึงอะไร ... ? ( หอสมุดแห่งความรู้ของชาวยิว ในนิวยอร์กไทม์ส )
  • ศาสนายิว: สหาย (1995), Oxford University Press , ISBN  0-19-826463-1
  • ละทิ้งความชั่วและทำความดี: บทนำและหนทางสู่ต้นไม้แห่งชีวิต , (1995), Littman Library of Jewish Civilization, ISBN 1-874774-10-2 (c); ISBN 978-1-874774-11-2 (p) (ผู้เขียน Zevi Hirsch Eichenstein แปลโดย Louis Jacobs)  

Louis Jacobs ออนไลน์

เว็บไซต์ที่มีข้อมูลเกี่ยวกับงานเขียนและความคิดของ Jacobs:

หมายเหตุ

  1. ^ ปฏิทินฮีบรู 5ตัมมุซ 5766
  2. ^ "รับบีหลุยส์จาคอบส์" . การเรียนรู้ชาวยิวของฉัน สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2566 .
  3. ^ สภาเมืองแมนเชสเตอร์ "สภาเทศบาลเมืองแมนเชสเตอร์ - โทรศัพท์: 0161 234 5000" . www.manchester.gov.uk _ สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2566 .
  4. ↑ โกลด์แมน, อารีย์ แอล. (9 กรกฎาคม 2549). "Louis Jacobs ถึงแก่กรรมแล้วด้วยวัย 85 ปี อาจารย์รับบีและผู้คงแก่เรียนชาวอังกฤษ" . นิวยอร์กไทมส์ . สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2563 .
  5. ^ "ทะเบียนคริสตจักร - โบสถ์ยิวกลาง, ชาวยิว: ใจกลางเมืองแมนเชสเตอร์ | สภาเทศบาลเมืองแมนเชสเตอร์ " www.manchester.gov.uk _ สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2566 .
  6. ^ "นิทรรศการรับบีหลุยส์จาคอบส์ - กฎหมาย" . www.ochjs.ac.uk _ สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2566 .
  7. ^ "Louis Jacobs: เรามีเหตุผลที่จะเชื่อ - TheTorah.com " www.thetorah.com _ สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2566 .
  8. ^ เจค็อบส์ (1965), น. 59
  9. ^ เจค็อบส์ (1965), น. 60, อ้างลมุด, Hag. 6a-b, ส. 37b, เซบ. 115บ
  10. ^ เจค็อบส์ (1965), น. 64
  11. ^ เจค็อบส์ (1965), น. 68
  12. ↑ เจคอบส์ (1965), หน้า 80–81
  13. ↑ "Jacobs, Louis, 'Introduction the 'Jacobs Affair , Beyond Reasonable Doubt" . วิชาการ.oup.com . มีนาคม 2542 . สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2566 .
  14. ↑ ฟรีดแลนด์, ไมเคิล; โรเมน, โจนาธาน ; โรเมน รับบี โจนาธาน (4 กรกฎาคม 2549) "รับบี ดร. หลุยส์ จาค็อบส์" . เดอะการ์เดี้ยน . ISSN 0261-3077 . สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2566 . 
  15. ↑ ฟรีดแลนด์, ไมเคิล ; โรเมน รับบี โจนาธาน (5 กรกฎาคม 2549) "ข่าวมรณกรรม: รับบี ดร. หลุยส์ จาค็อบส์" . เดอะการ์เดี้ยน . สืบค้นเมื่อ11 สิงหาคม 2563 .{{cite news}}: CS1 maint: uses authors parameter (link)
  16. ^ "นิวเวสต์เอน ด์SYNAGOGUE, Non Civil Parish - 1264769 | ประวัติศาสตร์อังกฤษ" Historicalengland.org.uk . สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2566 .
  17. ↑ ฟรีแมน, แฮร์รี (19 พฤศจิกายน 2020). "Louis Jacobs: แรบไบผู้คิดใหม่เกี่ยวกับชีวิตชาวยิวในอังกฤษ" . www.thejc.com _ สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2566 .
  18. ^ ข่าวมรณกรรมของ The Daily Telegraph 7 กรกฎาคม 2549
  19. ^ "นิวลอนดอนโบสถ์" . JCR-สหราชอาณาจักร 9 มิถุนายน 2563 . สืบค้นเมื่อ7 กันยายน 2563 .
  20. ^ "นิทรรศการรับบีหลุยส์จาคอบส์ - กฎหมาย" . www.ochjs.ac.uk _ สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2566 .
  21. ^ *ฟรีดแมน, แฮร์รี. เหตุผลที่เชื่อ: ชีวิตที่ขัดแย้งของ Louis Jacobs Bloomsbury Continuum : London (2020) ISBN 978-1-4729-7938-4 
  22. ^ "รับบี ดร. หลุยส์ จาค็อบส์" . เดอะไทมส์ . ลอนดอน 4 กรกฎาคม 2549. เก็บจากต้นฉบับเมื่อ 4 มิถุนายน2554 สืบค้นเมื่อ7 พฤษภาคม 2553 .
  23. ^ "รับบีหลุยส์จาคอบส์" . สืบค้นเมื่อ9 กันยายน 2565 .
  24. ↑ โกลด์แมน, แอละแบมา (7 มกราคม พ.ศ. 2530). "ผู้พิพากษามอบห้องสมุดของรับบีให้กับหน่วยฮาซิดิค" . นิวยอร์กไทมส์ . สืบค้นเมื่อ12 สิงหาคม 2563 .
  25. ↑ Agudas Chasidei Chabad of the United States v. Chabad of the United States. Gourary , 650 F. เสริม 1463 (EDNY 1987)
  26. ↑ โกลด์แมน, อารีย์ แอล. (9 กรกฎาคม 2549). "Louis Jacobs ถึงแก่กรรมแล้วด้วยวัย 85 ปี อาจารย์รับบีและผู้คงแก่เรียนชาวอังกฤษ" . นิวยอร์กไทมส์ . ISSN 0362-4331 . สืบค้นเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2566 . 

แหล่งที่มา

  • เจค็อบส์, หลุยส์. ช่วยสอบถาม (อัตชีวประวัติ) (2532) ISBN 0-85303-231-9 
  • เจค็อบส์, หลุยส์. เรามีเหตุผลที่จะเชื่อ (พิมพ์ครั้งที่ 3) วาเลนไทน์ มิทเชลล์ : ลอนดอน (2508)
  • ข่าวมรณกรรม (ดูด้านล่าง)

อ่านเพิ่มเติม

ลิงค์ภายนอก

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Louis_Jacobs&oldid=1139417958"
0.090739965438843