ลิสบอน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ข้ามไปที่การนำทาง ข้ามไปที่การค้นหา

ลิสบอน
ลิสบัว
เมืองหลวง
Lisbon (36831596786) (cropped).jpg
Rua Augusta Arch - April 2019 (cropped).jpg
Lisboa IMG 6805 (20499138133).jpg
Belem Tower - April 2019 (2).jpg
Se Cathedral (34242766515) (cropped).jpg
Parque das Nações Lisboa (cropped).jpg
Flag of Lisbon
ธง
Coat of arms of Lisbon
ตราแผ่นดิน
คำขวัญ: 
Mui Nobre e Semper Leal
"ผู้สูงศักดิ์และภักดีเสมอ"
Lisbon is located in Portugal
Lisbon
ลิสบอน
ที่ตั้งภายในโปรตุเกส
Lisbon is located in Europe
Lisbon
ลิสบอน
ที่ตั้งภายในยุโรป
พิกัด: 38°43′31″N 9°09′00″W / 38.7252668°N 9.1500193°W / 38.7252668; -9.1500193พิกัด : 38°43′31″N 9°09′00″W  / 38.7252668°N 9.1500193°W / 38.7252668; -9.1500193
ประเทศ โปรตุเกส
เมโทรเขตมหานครลิสบอน
เขตลิสบอน
จังหวัดประวัติศาสตร์Estemadura
การตั้งถิ่นฐานค. 1200 ปีก่อนคริสตศักราช
โรมัน โอลิสซิโปค. 138 ปีก่อนคริสตศักราช
กฎมัวร์711 CE
ล้อมเมืองลิสบอน1147 CE
เทศบาลตำบล( ดูข้อความ )
รัฐบาล
 • พิมพ์เลา
 • ร่างกายConcelho / Câmara Municipal
 • นายกเทศมนตรีคาร์ลอส โมเอดาส
 •  เก้าอี้เทศบาลโรซาริโอ ฟาร์มเฮาส์
พื้นที่
 •  เมืองหลวง100.05 กม. 2 (38.63 ตร.ไมล์)
 • ในเมือง
1,376 กม. 2 (531 ตารางไมล์)
 • เมโทร
3,015.24 กม. 2 (1,164.19 ตารางไมล์)
ระดับความสูง
2 ม. (7 ฟุต)
ประชากร
 (2021)
 •  เมืองหลวง544,851 [1]
 •  Urban
2,062,444 [1]
 •  เมโทร
2,871,133 [1]
ปีศาจLisboeta
Olissiponense
Alfacinha ( ปาก)
เขตเวลาUTC ( เปียก )
 • ฤดูร้อน ( DST )UTC+1 ( ตะวันตก )
โซนไปรษณีย์
1149-014 ลิสบัว
รหัสพื้นที่(+351) 21 XXX-XXXX
นักบุญอุปถัมภ์วินเซนต์แห่งซาราโกซาและแอนโธนีแห่งลิสบอน
ที่อยู่เทศบาลPraça do Municipio, 1
1149-014 ลิสบัว
วันหยุดราชการ13 มิถุนายน ( วันเซนต์แอนโทนี )
เว็บไซต์www.cm-lisboa.pt

ลิสบอน ( / ลิตร ɪ Z ขən / ; โปรตุเกส : Lisboa [liʒβo.ɐ] ( ฟัง )About this sound ) [2]เป็นเมืองหลวงและเมืองที่ใหญ่ที่สุดของโปรตุเกสมีประชากรประมาณ 544,851 [1]ภายในขอบเขตการบริหารในพื้นที่ของ 100.05 กิโลเมตร2 [3] เขตเมืองลิสบอนขยายเกินขอบเขตการบริหารของเมืองที่มีประชากรประมาณ 2.0 ล้านคนเป็น 10 มีประชากรมากที่สุดในเขตเมืองในสหภาพยุโรป [4]ประมาณ 2.9 ล้านคนอาศัยอยู่ในเขตมหานครลิสบอนซึ่งคิดเป็นประมาณ 27% ของประชากรในประเทศ [5]เป็นแผ่นดินยุโรปเมืองหลวงทางตะวันตกสุดของเมืองหลวงและเป็นเมืองหลวงแห่งเดียวตามแนวชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติก ลิสบอนซึ่งตั้งอยู่ในภาคตะวันตกของคาบสมุทรไอบีเรีบนมหาสมุทรแอตแลนติกและแม่น้ำเทกัสส่วนทางด้านตะวันตกของพื้นที่ใต้ดินของที่โปรตุเกสริเวียร่าในรูปแบบจุดด้านตะวันตกของทวีปยุโรปปิดท้ายที่Cabo da Roca

ลิสบอนได้รับการยอมรับว่าเป็นเมืองระดับโลกระดับอัลฟาเนื่องจากมีความสำคัญในด้านการเงิน การพาณิชย์ สื่อ ความบันเทิง ศิลปะ การค้าระหว่างประเทศ การศึกษา และการท่องเที่ยว[6]ลิสบอนเป็นหนึ่งในสองเมืองของโปรตุเกส (ข้างปอร์โต ) ที่ได้รับการยอมรับว่าเป็นเมืองระดับโลก[7] [8]เป็นศูนย์กลางทางเศรษฐกิจที่สำคัญแห่งหนึ่งของทวีป ด้วยภาคการเงินที่กำลังเติบโตและเป็นท่าเรือคอนเทนเนอร์ที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งบนชายฝั่งมหาสมุทรแอตแลนติกของยุโรป[9]นอกจากนี้สนามบินอุมแบร์โต เดลกาโดให้บริการผู้โดยสาร 29 ล้านคนในปี 2561 โดยเป็นสนามบินที่พลุกพล่านที่สุดในโปรตุเกส อันดับ 3 ที่พลุกพล่านที่สุดในคาบสมุทรไอบีเรีย และอันดับที่ 20 ในยุโรป[10]เครือข่ายทางด่วนและรถไฟความเร็วสูงระบบการทำงานของอัลฟ่า Pendularเชื่อมโยงเมืองหลักของโปรตุเกสลิสบอน[11]เมืองคือเมืองเข้าชมมากที่สุด 9 เมืองในภาคใต้ของยุโรปหลังจากที่อิสตันบูล , โรม , บาร์เซโลนา , มิลาน , เอเธนส์ , เวนิซ , อัลมาดริดและฟลอเรนซ์กับ 3,539,400 นักท่องเที่ยวในปี 2018 [12]ลิสบอนภูมิภาคมีGDP สูง PPP ต่อหัวมากกว่าภูมิภาคอื่นในโปรตุเกส จีดีพีมีมูลค่า 96.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐและ 32,434 ดอลลาร์ต่อหัว[13] [14]เมืองครองอันดับที่ 40 ของรายได้รวมสูงสุดในโลก[15]สำนักงานใหญ่ของบริษัทข้ามชาติส่วนใหญ่ในโปรตุเกสตั้งอยู่ในพื้นที่ลิสบอน[16]นอกจากนี้ยังเป็นศูนย์กลางทางการเมืองของประเทศที่เป็นที่นั่งของรัฐบาลและที่อยู่อาศัยของประมุขแห่งรัฐ

ลิสบอนเป็นหนึ่งในเมืองที่เก่าแก่ที่สุดในโลกและเป็นเมืองหลวงที่เก่าแก่ที่สุดของยุโรปเป็นอันดับสอง (รองจากเอเธนส์ ) ซึ่งมีเมืองหลวงอื่น ๆ ในยุโรปสมัยใหม่หลายศตวรรษ Julius Caesarทำให้มันเป็นmunicipiumเรียกFelicitas จูเลีย , [17]การเพิ่มชื่อOlissipo หลังจากการล่มสลายของจักรวรรดิโรมันมันถูกปกครองโดยกลุ่มชนเผ่าดั้งเดิมจากศตวรรษที่ 5; ต่อมามันถูกยึดโดยทุ่งในศตวรรษที่ 8 ในปี ค.ศ. 1147 Afonso Henriques ได้ ยึดครองเมืองและตั้งแต่นั้นมาก็เป็นศูนย์กลางทางการเมืองเศรษฐกิจและวัฒนธรรมของโปรตุเกส

นิรุกติศาสตร์

ชื่อของลิสบอนอาจมาจากภาษาโปรโต-เซลติกหรือเซลติก โอลิซิปโป , ลิสซอปโปหรือชื่อที่คล้ายกันซึ่งผู้มาเยือนอื่น ๆ เช่น ชาวฟินีเซียน กรีก และโรมันโบราณ นำมาดัดแปลงให้สอดคล้องกัน เช่น ชื่อเรียกของแม่น้ำเทกัส ลิซโซหรือลูซิโอในยุคก่อนโรมัน. ผู้เขียนคลาสสิกการเขียนในภาษาละตินและกรีกรวมทั้งสตราโบ , SolinusและMartianus Capella , [18] [19]อ้างถึงตำนานยอดนิยมที่เมืองลิสบอนก่อตั้งโดยพระเอกตำนานยูลิสซิ ( Odysseus ) (20) [21]ชื่อเมืองลิสบอนถูกเขียนขึ้นUlyssippoในละตินโดยภูมิศาสตร์Pomponius เมชาวสเปน ต่อมาเรียกว่า "Olisippo" โดยPliny the Elderและโดยชาวกรีกในชื่อOlissipo (Ὀλισσιπών) หรือOlissipona (Ὀλισσιπόνα) [22] [23]

อีกข้ออ้างที่กล่าวซ้ำในวรรณคดีที่ไม่ใช่เชิงวิชาการก็คือ ชื่อของลิสบอนสามารถสืบย้อนไปถึงสมัยฟินิเซียนได้ โดยอ้างอิงจากคำภาษาฟินีเซียนที่สันนิษฐานว่าAlis-Uboซึ่งหมายถึง "ท่าเรือที่ปลอดภัย" [24]แม้ว่าการขุดค้นทางโบราณคดีสมัยใหม่แสดงให้เห็นว่ามีชาวฟินีเซียนอยู่ที่ตำแหน่งนี้ตั้งแต่ 1200  ปีก่อนคริสตกาล[25]นิรุกติศาสตร์พื้นบ้านนี้ไม่มีความน่าเชื่อถือทางประวัติศาสตร์

ชื่อของลิสบอนมักย่อว่า "LX" หรือ "Lx" ซึ่งมาจากการสะกดแบบโบราณของลิสบอนว่า ''Lixbõa'' [26]แม้ว่าการสะกดคำแบบเก่าจะถูกยกเลิกโดยสิ้นเชิงจากการใช้และขัดต่อมาตรฐานภาษาสมัยใหม่ แต่คำย่อก็ยังคงใช้อยู่ทั่วไป

ประวัติ

ต้นกำเนิด

ขุดค้น Phoenician ในกุฏิของที่วิหารลิสบอน

ในช่วงยุคระยะเวลาภูมิภาคเป็นที่อยู่อาศัยโดยชนเผ่าเซลติก Pre-ใครเป็นคนสร้างทางศาสนาและอนุเสาวรีย์, megaliths , เวทมนตร์และMenhirsซึ่งยังคงอยู่รอดได้ในพื้นที่ที่อยู่รอบนอกลิสบอน[27]ยูโรเปียน เซลติกส์บุกใน 1 พันปีก่อนคริสต์ศักราชผสมกับPre-ยูโรเปียประชากรจึงก่อให้เกิดเซลติกที่พูดภาษาชนเผ่าท้องถิ่นเช่น Cempsi หรือSefes

แม้ว่าป้อมปราการแรกบนเนินเขาCasteloของลิสบอนจะเก่าแก่กว่าศตวรรษที่ 2 ก่อนคริสตกาล แต่การค้นพบทางโบราณคดีล่าสุดได้แสดงให้เห็นว่าผู้คนในยุคเหล็กเข้ายึดพื้นที่แห่งนี้ตั้งแต่ศตวรรษที่ 8 ถึง 6 ก่อนคริสตกาล[28] [29] [30] การตั้งถิ่นฐานของชนพื้นเมืองนี้ยังคงรักษาความสัมพันธ์ทางการค้ากับชาวฟินีเซียน ซึ่งจะอธิบายถึงการค้นพบเครื่องปั้นดินเผาของชาวฟินีเซียนและวัตถุวัตถุอื่นๆ การขุดค้นทางโบราณคดีใกล้กับปราสาทเซาฮอร์เก ( Castelo de São Jorge ) และมหาวิหารลิสบอนบ่งชี้ว่ามีชาวฟินีเซียนอยู่ที่สถานที่นี้ตั้งแต่ 1200 ปีก่อนคริสตกาล[25]และสามารถระบุได้ด้วยความมั่นใจว่ามีเสาการค้าของชาวฟินีเซียนยืนอยู่บนไซต์[31] [32]ตอนนี้เป็นศูนย์กลางของเมืองปัจจุบัน บนทางลาดด้านใต้ของเนินเขาคาสเซิล[33]ท่าเรือที่กำบังในปากแม่น้ำเทกัส เป็นจุดที่เหมาะสำหรับการตั้งถิ่นฐานของชาวไอบีเรียและจะต้องจัดให้มีท่าเรือที่ปลอดภัยสำหรับการขนถ่ายและจัดเตรียมเรือฟินิเซียน[34]นิคม Tagus เป็นศูนย์กลางการค้าการค้าที่สำคัญกับชนเผ่าในแผ่นดิน ซึ่งเป็นช่องทางสำหรับโลหะมีค่า เกลือและปลาเค็มที่พวกเขารวบรวม และสำหรับการขายม้า Lusitanian ที่มีชื่อเสียงในสมัยโบราณ

ตามตำนานเล่าขาน สถานที่นี้ได้รับการตั้งชื่อตามตำนานUlyssesผู้ก่อตั้งเมืองเมื่อเขาแล่นเรือไปทางทิศตะวันตกไปยังจุดสิ้นสุดของโลกที่รู้จัก [35]

ยุคโรมัน

ส่วนหนึ่งของCerca Velha (กำแพงเก่า) สร้างขึ้นโดยชาวโรมัน (36)

หลังจากความพ่ายแพ้ของฮันนิบาลใน 202 ปีก่อนคริสตกาล ระหว่างสงครามพิวนิกชาวโรมันมุ่งมั่นที่จะกีดกันคาร์เธจจากการครอบครองที่มีค่าที่สุด: ฮิสปาเนีย (คาบสมุทรไอบีเรีย) ความพ่ายแพ้ของกองกำลัง Carthaginian โดยสคิปิโอสในภาคตะวันออกของสเปนได้รับอนุญาตสงบของตะวันตกนำโดยกงสุลดิซิมัสจูเนียสบ รูตัสแคลไลคัส Decimus ได้รับพันธมิตรของOlissipo (ซึ่งส่งคนไปต่อสู้กับกองทัพโรมันเพื่อต่อสู้กับชนเผ่าเซลติกทางตะวันตกเฉียงเหนือ) โดยการรวมเข้ากับจักรวรรดิเช่นMunicipium Cives Romanorum Felicitas Julia. เจ้าหน้าที่ท้องถิ่นได้รับอนุญาตให้ปกครองตนเองในอาณาเขตที่ขยายออกไป 50 กิโลเมตร (31 ไมล์); ยกเว้นภาษี พลเมืองของตนได้รับสิทธิพิเศษในการเป็นพลเมืองโรมัน[17]และจากนั้นก็รวมเข้ากับจังหวัดลูซิทาเนียของโรมัน(ซึ่งมีเมืองหลวงคือ เอเมริตา ออกัสตา )

การจู่โจมและการกบฏของชาวลูซิทาเนียในระหว่างการยึดครองของโรมันจำเป็นต้องมีการสร้างกำแพงล้อมรอบนิคม ในช่วงรัชสมัยของออกัสตัสชาวโรมันได้สร้างโรงละครที่ยิ่งใหญ่ Cassian Baths (ใต้Rua da Prata ); วัดถึงดาวพฤหัสบดี , Diana , Cybele , Tethysและ Idea Phrygiae (ลัทธิที่ไม่ธรรมดาจากเอเชียไมเนอร์ ) นอกเหนือจากวัดของจักรพรรดิสุสานขนาดใหญ่ภายใต้Praça da Figueira ; เวทีขนาดใหญ่และอาคารอื่น ๆ เช่นinsulae(อาคารอพาร์ตเมนต์หลายชั้น) ในบริเวณระหว่างคาสเซิลฮิลล์และใจกลางเมืองประวัติศาสตร์ ซากปรักหักพังเหล่านี้จำนวนมากถูกค้นพบครั้งแรกในช่วงกลางศตวรรษที่ 18 (เมื่อการค้นพบเมืองปอมเปอีล่าสุดทำให้โบราณคดีโรมันเป็นที่นิยมในหมู่ชนชั้นสูงของยุโรป)

เมืองเจริญสุขละเมิดลิขสิทธิ์ถูกกำจัดและความก้าวหน้าทางเทคโนโลยีได้ถูกนำมาดังนั้นFelicitas จูเลียกลายเป็นศูนย์กลางของการค้ากับต่างจังหวัดของโรมันBritannia (โดยเฉพาะคอร์นวอลล์ ) และแม่น้ำไรน์ Olissipo แข็งแกร่งทางเศรษฐกิจเป็นที่รู้จักจากgarum (น้ำปลาที่ชนชั้นสูงของจักรวรรดิได้รับยกย่องและส่งออกไปในแอมโฟเรไปยังกรุงโรม) ไวน์ เกลือ และการเพาะพันธุ์ม้า ในขณะที่วัฒนธรรมโรมันแผ่ซ่านไปทั่วผืนแผ่นดินห่างไกลจากตัวเมือง เมืองนี้เชื่อมต่อกันด้วยถนนกว้างไปยังเมืองใหญ่อีกสองแห่งของเวสเทิร์นฮิสปาเนีย คือบราการาออกัสตาในจังหวัดทาร์ราโคเนนซิส (โปรตุเกสบรากา) และEmerita ออกัสตาเมืองหลวงของLusitaniaเมืองนี้ปกครองโดยสภาคณาธิปไตยที่ปกครองโดยสองครอบครัวคือ Julii และ Cassiae แม้ว่าอำนาจระดับภูมิภาคจะปกครองโดยผู้ว่าการโรมันแห่ง Emerita หรือโดยจักรพรรดิTiberiusโดยตรง ในบรรดาผู้พูดภาษาละตินส่วนใหญ่นั้น มีพ่อค้าและทาสชาวกรีกจำนวนน้อยอาศัยอยู่

Olissipo ก็เหมือนกับเมืองที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในจักรวรรดิตะวันตก เป็นศูนย์กลางของการเผยแพร่ศาสนาคริสต์ พระสังฆราชคนแรกที่เข้าร่วมคือโปตามิอุส (ค.ศ. 356) และมีมรณสักขีหลายคนในช่วงการกดขี่ข่มเหงชาวคริสต์: Verissimus, Maxima และ Juliaเป็นตัวอย่างที่สำคัญที่สุด เมื่อถึงเวลาที่กรุงโรมล่มสลาย Olissipo ได้กลายเป็นศูนย์กลางของคริสเตียนที่มีชื่อเสียง

São Jorge ปราสาทและละแวกใกล้เคียงโดยรอบของCastelo , Mouraria และAlfama

ยุคกลาง

หลังจากการล่มสลายของจักรวรรดิโรมันตะวันตก มีการรุกรานของชาวป่าเถื่อนระหว่าง 409 และ 429 เมืองถูกยึดครองโดยSarmatians , AlansและVandalsตามลำดับ Germanic Suebiผู้ก่อตั้งอาณาจักรในGallaecia ( แคว้นกาลิเซียในปัจจุบันและทางตอนเหนือของโปรตุเกส) โดยมีเมืองหลวงอยู่ในBracara Augustaยังควบคุมพื้นที่ของลิสบอนจนถึงปี 585 ในปี 585 ราชอาณาจักร Suebi ได้รวมเข้ากับ Germanic Visigothic Kingdom of Toledo ซึ่งประกอบด้วยทั้งหมดของคาบสมุทรไอบีเรี: ลิสบอนแล้วถูกเรียกว่าUlishbona

กษัตริย์Afonso Henriques reconquered เมืองจากที่จักรวรรดิ Almoravidที่ 1147 ล้อมลิสบอน

เมื่อวันที่ 6 สิงหาคม 711 ลิสบอนถูกกองกำลังมุสลิมยึดครอง ผู้พิชิตเหล่านี้ซึ่งส่วนใหญ่เป็นชาวเบอร์เบอร์และชาวอาหรับจากแอฟริกาเหนือและตะวันออกกลางได้สร้างมัสยิดและบ้านเรือนจำนวนมาก สร้างกำแพงเมืองขึ้นใหม่ (เรียกว่าCerca Moura ) และจัดตั้งการควบคุมการบริหารในขณะที่อนุญาตให้ประชากรที่หลากหลาย ( Muwallad , Mozarabs , Berbers , ชาวอาหรับ , ชาวยิว , ZanjและSaqaliba ) เพื่อรักษาวิถีชีวิตทางสังคมและวัฒนธรรมของพวกเขาโมซาราบิกเป็นภาษาพื้นเมืองที่ประชากรคริสเตียนส่วนใหญ่พูด แม้ว่าภาษาอาหรับจะเป็นที่รู้จักอย่างกว้างขวางว่าพูดโดยชุมชนทางศาสนาทั้งหมด ศาสนาอิสลามเป็นศาสนาที่เป็นทางการของชาวอาหรับ เบอร์เบอร์แซนจ์ ซากาลิบา และมูวัลลัด ( มุวัลลาดุน )

อิทธิพลของชาวมุสลิมยังคงปรากฏให้เห็นในเขตAlfamaซึ่งเป็นย่านเก่าแก่ของลิสบอนที่รอดชีวิตจากแผ่นดินไหวที่ลิสบอนในปี ค.ศ. 1755 : ชื่อสถานที่หลายแห่งมาจากภาษาอาหรับและ Alfama (เขตที่เก่าแก่ที่สุดของลิสบอนที่มีอยู่) มาจากภาษาอาหรับ " al- ฮัมมา" .

สำหรับช่วงเวลาสั้น ๆ , ลิสบอนเป็นอาณาจักรอิสระมุสลิมที่รู้จักในฐานะTaifa ลิสบอน (1022-1094) ก่อนที่จะถูกพิชิตโดยมีขนาดใหญ่Taifa ของ Badajoz

ในปี ค.ศ. 1108 ลิสบอนถูกบุกโจมตีและยึดครองโดยครูเซดชาวนอร์เวย์ที่นำโดยซิเกิร์ดที่ 1ระหว่างทางไปยังดินแดนศักดิ์สิทธิ์ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของสงครามครูเสดของนอร์เวย์และถูกกองกำลังสงครามครูเสดยึดครองเป็นเวลาสามปี [37]มันถูกยึดครองโดย Moorish Almoravidsในปี ค.ศ. 1111

1384 ล้อมลิสบอนในFroissart พงศาวดารของ

ในปี ค.ศ. 1147 โดยเป็นส่วนหนึ่งของReconquistaอัศวินผู้ทำสงครามที่นำโดยAfonso I แห่งโปรตุเกส ปิดล้อมและยึดครองลิสบอนอีกครั้ง เมืองซึ่งมีประชากรประมาณ 154,000 คนในขณะนั้น ได้กลับสู่การปกครองของคริสเตียน การพิชิตโปรตุเกสและการก่อตั้งศาสนาคริสต์ขึ้นใหม่เป็นหนึ่งในเหตุการณ์ที่สำคัญที่สุดในประวัติศาสตร์ของลิสบอน ซึ่งอธิบายไว้ในพงศาวดารExputnatione Lyxbonensiซึ่งอธิบายถึงเหตุการณ์อื่นๆ ที่บิชอปท้องถิ่นถูกสังหารโดยพวกครูเซดและชาวเมืองได้อธิษฐานพระแม่มารีที่มันเกิดขึ้น ชาวมุสลิมบางคนเปลี่ยนมานับถือนิกายโรมันคาธอลิกและส่วนใหญ่ที่ไม่เปลี่ยนศาสนาก็หนีไปยังส่วนอื่นของโลกอิสลามเป็นหลักมุสลิมสเปนและแอฟริกาเหนือ มัสยิดทั้งหมดถูกทำลายหรือดัดแปลงเป็นโบสถ์ อันเป็นผลมาจากการสิ้นสุดของการปกครองของชาวมุสลิม การพูดภาษาอาหรับสูญเสียสถานที่ในชีวิตประจำวันของเมืองอย่างรวดเร็วและหายไปโดยสิ้นเชิง

ด้วยทำเลที่ตั้งที่อยู่ใจกลางเมืองลิสบอนกลายเป็นเมืองหลวงของดินแดนโปรตุเกสใหม่ใน 1255. มหาวิทยาลัยโปรตุเกสแรกที่ก่อตั้งขึ้นในปี 1290 ในลิสบอนโดยกษัตริย์Denis ฉัน ; เป็นเวลาหลายปีStudium Generale ( การศึกษาทั่วไป ) ถูกย้ายไปเป็นระยะ ๆCoimbraที่มันถูกติดตั้งอย่างถาวรในศตวรรษที่ 16 ในขณะที่มหาวิทยาลัย Coimbra

ในปี ค.ศ. 1384 เมืองถูกปิดล้อมโดยกษัตริย์ฮวนที่ 1 แห่งกัสตียาซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของวิกฤต 1383–1385 ที่กำลังดำเนินอยู่ ผลจากการล้อมเป็นชัยชนะโปรตุเกสนำโดยNuno Álvaresรา

ในช่วงศตวรรษสุดท้ายของยุคกลาง เมืองได้ขยายตัวอย่างมากและกลายเป็นศูนย์กลางการค้าที่สำคัญกับทั้งเมืองในยุโรปเหนือและเมดิเตอร์เรเนียน

สมัยใหม่ตอนต้น

ภาพพาโนรามาที่เก่าแก่ที่สุดที่รู้จักของลิสบอน (ค.ศ. 1500–1510) จากCrónica de Dom Afonso HenriquesโดยDuarte Galvão

การเดินทางของชาวโปรตุเกสในยุคแห่งการค้นพบส่วนใหญ่ออกจากลิสบอนในช่วงปลายศตวรรษที่ 15 ถึงต้นศตวรรษที่ 17 รวมถึงการเดินทางของVasco da Gamaไปยังอินเดียในปี 1498 ในปีค.ศ. 1506 ชาวยิว 3,000 คนถูกสังหารใน ลิสบอน. [38]ศตวรรษที่ 16 เป็นยุคทองของลิสบอน: เมืองศูนย์กลางยุโรปของการค้าระหว่างแอฟริกา , อินเดียที่ตะวันออกไกลและต่อมา, บราซิลและได้รับความมั่งคั่งที่ดีโดยการใช้ประโยชน์จากการค้าเครื่องเทศทาส, น้ำตาล, สิ่งทอและอื่น ๆ สินค้า. ช่วงนี้เห็นความเจริญงอกงามของมานูเอลีนรูปแบบสถาปัตยกรรมซึ่งทิ้งร่องรอยไว้ในอนุสรณ์สถานสมัยศตวรรษที่ 16 หลายแห่ง (รวมถึงหอ Belémของลิสบอนและอาราม Jerónimosซึ่งได้รับการประกาศให้เป็นมรดกโลกโดยองค์การยูเนสโก ) คำอธิบายของลิสบอนในศตวรรษที่ 16 เขียนโดยDamião de Góisและตีพิมพ์ในปี 1554 [39]

พระมหากษัตริย์มานูเอลผมได้รับคำสั่งวัด Jeronimosจะสร้างขึ้นในBelémเพื่อทำหน้าที่ผู้ค้นพบโปรตุเกส
พระราชวัง RibeiraและTerreiro ทำPaçoที่ปรากฎใน 1662 โดยเดิร์ค Stoop

วิกฤตสืบทอดของ 1580 เริ่มมีรอบระยะเวลาหกสิบปีของสถาบันพระมหากษัตริย์คู่ในโปรตุเกสและสเปนภายใต้สเปน Habsburgs [40] [41]นี้เรียกว่า "การปกครองของฟิลิปปินส์" ( Domínio Filipino ) เนื่องจากทั้งสามกษัตริย์สเปนในช่วงเวลานั้นถูกเรียกว่าฟิลิป ( Filipe ) ในปี ค.ศ. 1589 ลิสบอนตกเป็นเป้าหมายของการจู่โจมโดยกองเรืออังกฤษที่นำโดยฟรานซิส เดรกขณะที่ควีนเอลิซาเบธสนับสนุนผู้อ้างสิทธิ์ชาวโปรตุเกสในอันโตนิโอ ก่อนแห่งคราโตแต่การสนับสนุนคราโตยังขาดอยู่และการสำรวจก็ล้มเหลว NSสงครามฟื้นฟูโปรตุเกสซึ่งเริ่มต้นด้วยการทำรัฐประหารที่จัดโดยชนชั้นสูงและชนชั้นนายทุนในลิสบอน และดำเนินการเมื่อวันที่ 1 ธันวาคม ค.ศ. 1640 ฟื้นฟูเอกราชของโปรตุเกส ช่วงเวลาระหว่างปี ค.ศ. 1640 ถึงปี ค.ศ. 1668 มีการปะทะกันเป็นระยะระหว่างโปรตุเกสและสเปน เช่นเดียวกับตอนสั้น ๆ ของการทำสงครามที่รุนแรงมากขึ้นจนกระทั่งสนธิสัญญาลิสบอนลงนามในปี ค.ศ. 1668

ในช่วงต้นศตวรรษที่ 18 ทองคำจากบราซิลอนุญาตให้พระเจ้าจอห์นที่ 5สนับสนุนการสร้างโบสถ์และโรงละครสไตล์บาโรกหลายแห่งในเมือง ก่อนศตวรรษที่ 18 ลิสบอนเคยประสบแผ่นดินไหวที่สำคัญหลายครั้ง – แปดครั้งในศตวรรษที่ 14, ห้าครั้งในศตวรรษที่ 16 (รวมถึงแผ่นดินไหวในปี 1531ที่ทำลายบ้านเรือน 1,500 หลังและแผ่นดินไหวในปี 1597 ซึ่งถนนสามสายหายไป) และสามครั้งในศตวรรษที่ 17 .

เมื่อวันที่ 1 พฤศจิกายน ค.ศ. 1755 เมืองถูกทำลายโดยแผ่นดินไหวร้ายแรงอีกครั้งซึ่งคร่าชีวิตชาวเมืองลิสบอนไปประมาณ 30,000 ถึง 40,000 คน[42]ของประชากรประมาณระหว่าง 200,000 ถึง 275,000 [43] [44]และทำลายโครงสร้างของเมือง 85 เปอร์เซ็นต์ . [45]ในบรรดาอาคารที่สำคัญหลายแห่งของเมืองพระราชวัง Ribeiraและโรงพยาบาล Real de Todos os Santosได้สูญหายไป ในพื้นที่ชายฝั่งทะเลเช่นPenicheตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเกี่ยวกับลิสบอน 80 กม. (50 ไมล์) หลายคนถูกฆ่าตายโดยต่อไปนี้คลื่นสึนามิ

1755 ลิสบอนแผ่นดินไหวทำลายลิสบอนที่มีขนาดประมาณระหว่าง 8.5 และ 9.0

เมื่อถึงปี ค.ศ. 1755 ลิสบอนเป็นหนึ่งในเมืองที่ใหญ่ที่สุดในยุโรป เหตุการณ์หายนะทำให้ทั้งยุโรปตกใจและทิ้งความประทับใจลึก ๆ ให้กับจิตใจส่วนรวมวอลแตร์เขียนบทกวีขนาดยาวชื่อPoême sur le désastre de Lisbonneไม่นานหลังจากแผ่นดินไหว และกล่าวถึงเรื่องนี้ในนวนิยายCandideในปี ค.ศ. 1759 (อันที่จริง หลายคนโต้แย้งว่าการวิพากษ์วิจารณ์การมองโลกในแง่ดีนี้ได้รับแรงบันดาลใจจากแผ่นดินไหวครั้งนั้น) Oliver Wendell Holmes, Sr.ยังกล่าวถึงเรื่องนี้ในบทกวีปี 1857 ของเขาThe Deacon's Masterpiece หรือ The Wonderful One-Hoss Shay

หลังจากที่ 1755 แผ่นดินไหวเมืองที่ถูกสร้างขึ้นมาใหม่ส่วนใหญ่เป็นไปตามแผนของนายกรัฐมนตรีSebastiãoJoséเดอร์วัลโญ่อี Meloที่1 มาร์ควิสแห่งปอม ; เมืองตอนล่างเริ่มเป็นที่รู้จักในชื่อBaixa Pombalina ( ย่านกลาง Pombaline ) แทนที่จะสร้างเมืองในยุคกลางขึ้นใหม่ Pombal ตัดสินใจรื้อถอนสิ่งที่เหลืออยู่หลังจากเกิดแผ่นดินไหวและสร้างใจกลางเมืองขึ้นใหม่ตามหลักการออกแบบเมืองสมัยใหม่ สร้างขึ้นใหม่ในแผนผังสี่เหลี่ยมเปิดที่มีสี่เหลี่ยมจัตุรัสขนาดใหญ่สองแห่ง ได้แก่Praça do RossioและPraça do Comércio. อย่างแรกคือย่านการค้ากลางคือสถานที่ชุมนุมแบบดั้งเดิมของเมืองและที่ตั้งของร้านกาแฟ โรงละครและร้านอาหารที่มีอายุมากกว่า ที่สองกลายเป็นทางเข้าหลักของเมืองสู่แม่น้ำเทกัสและจุดเริ่มต้นและการมาถึงของเรือเดินทะเล ประดับด้วยประตูชัย (1873) และอนุสาวรีย์ของกษัตริย์โจเซฟที่ 1

ยุคใหม่

ประกาศของโปรตุเกสในปี 1910

ในช่วงปีแรกของศตวรรษที่ 19 โปรตุเกสถูกกองทัพของนโปเลียน โบนาปาร์ตรุกรานบังคับให้สมเด็จพระราชินีมาเรียที่ 1และเจ้าชายจอห์น (พระเจ้าจอห์นที่ 6 ในอนาคต) ทรงต้องหลบหนีไปยังบราซิลชั่วคราว เมื่อกษัตริย์องค์ใหม่เสด็จกลับมายังกรุงลิสบอน อาคารและทรัพย์สินจำนวนมากถูกปล้น ไล่ออก หรือถูกทำลายโดยผู้บุกรุก

ในช่วงศตวรรษที่ 19 ขบวนการเสรีนิยมได้นำการเปลี่ยนแปลงใหม่มาสู่ภูมิทัศน์เมือง พื้นที่หลักอยู่ในเขตBaixaและตามแนวเขตChiadoซึ่งมีร้านค้า ร้านขายบุหรี่ คาเฟ่ ร้านหนังสือ คลับ และโรงละครเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว การพัฒนาอุตสาหกรรมและการพาณิชย์เป็นตัวกำหนดการเติบโตของเมือง โดยเห็นการเปลี่ยนแปลงของPasseio Públicoซึ่งเป็นสวนสาธารณะในยุคปอมบาลีน ให้กลายเป็นAvenida da Liberdadeขณะที่เมืองเติบโตขึ้นจาก Tagus

ลิสบอนเคยเป็นที่ตั้งของการฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ของคาร์ลอสที่ 1 แห่งโปรตุเกสในปี ค.ศ. 1908 ซึ่งเป็นเหตุการณ์ที่สิ้นสุดในอีกสองปีต่อมาในการก่อตั้งสาธารณรัฐที่หนึ่ง

พระราชวัง Ajudaถูกสร้างขึ้นเป็นที่ประทับที่พระมหากษัตริย์ของโปรตุเกสต่อไปนี้1755 ลิสบอนแผ่นดินไหว
โรงละครแห่งชาติ Queen Maria IIสร้างขึ้นในปี พ.ศ. 2385

เมืองนี้ได้ก่อตั้งมหาวิทยาลัยขึ้นใหม่ในปี ค.ศ. 1911 หลังจากไม่มีการใช้งานเป็นเวลาหลายศตวรรษในลิสบอน โดยผสมผสานวิทยาลัยเก่าที่ได้รับการปฏิรูปและโรงเรียนการศึกษาระดับอุดมศึกษาที่ไม่ใช่มหาวิทยาลัยอื่นๆ ของเมือง (เช่นEscola Politécnica - ปัจจุบันคือFaculdade de Ciências ) ปัจจุบันมีมหาวิทยาลัยของรัฐสองแห่งในเมือง ( University of LisbonและNew University of Lisbon ) สถาบันมหาวิทยาลัยของรัฐ ( ISCTE - Lisbon University Institute ) และสถาบันโพลีเทคนิค (IPL – Instituto Politécnico de Lisboa )

ในช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2ลิสบอนเป็นหนึ่งในท่าเรือที่เป็นกลางและเปิดโล่งเพียงไม่กี่แห่งในมหาสมุทรแอตแลนติกของยุโรป ซึ่งเป็นประตูสำคัญสำหรับผู้ลี้ภัยไปยังสหรัฐอเมริกา และเป็นสวรรค์ของสายลับ ผู้ลี้ภัยมากกว่า 100,000 คนสามารถหลบหนีจากนาซีเยอรมนีผ่านทางลิสบอนได้ [46]

ระหว่างการปกครองของเอสตาโด โนโว (ค.ศ. 1926–1974) ลิสบอนขยายพื้นที่ด้วยค่าใช้จ่ายของเขตอื่น ๆ ภายในประเทศ ส่งผลให้เกิดโครงการชาตินิยมและโครงการที่ยิ่งใหญ่ มีการสร้างที่อยู่อาศัยและการพัฒนาสาธารณะใหม่ โซนBelémได้รับการแก้ไขสำหรับนิทรรศการโปรตุเกสปี 1940ในขณะที่บริเวณรอบนอกดูเหมือนจะเป็นที่อยู่อาศัยของประชากรที่เพิ่มขึ้น การเปิดสะพานข้ามแม่น้ำเทกัสทำให้เกิดการเชื่อมต่ออย่างรวดเร็วระหว่างทั้งสองฝั่งของแม่น้ำ

ลิสบอนเคยเป็นที่ตั้งของการปฏิวัติสามครั้งในศตวรรษที่ 20 ครั้งแรกที่5 ตุลาคม 1910 การปฏิวัตินำสิ้นไปที่สถาบันพระมหากษัตริย์โปรตุเกสและเป็นที่ยอมรับไม่แน่นอนสูงและเสียหายโปรตุเกสแรกของสาธารณรัฐ การปฏิวัติในวันที่ 6 มิถุนายน พ.ศ. 2469จะได้เห็นจุดสิ้นสุดของสาธารณรัฐแรกนั้นและสถาปนาเอสตาโดโนโวหรือสาธารณรัฐโปรตุเกสที่สองอย่างมั่นคงในฐานะระบอบการปกครอง

ร่วมสมัย

สนธิสัญญาลิสบอนซึ่งรูปแบบพื้นฐานตามรัฐธรรมนูญของสหภาพยุโรปได้รับการลงนามในการวัด Jeronimosในปี 2007

สีชมพูปฏิวัติที่เกิดขึ้นวันที่ 25 เมษายนปี 1974 สิ้นสุดวันที่ขวาปีกเอสตาโดโนโวระบอบการปกครองและการปฏิรูปประเทศที่จะกลายเป็นว่ามันเป็นวันที่โปรตุเกสสาธารณรัฐที่สาม

ในช่วงทศวรรษ 1990 หลายเขตได้รับการปรับปรุงใหม่และโครงการต่างๆ ในย่านประวัติศาสตร์ได้รับการจัดตั้งขึ้นเพื่อปรับปรุงพื้นที่เหล่านั้นให้ทันสมัย ​​เช่น อาคารสถาปัตยกรรมและมรดกได้รับการปรับปรุงใหม่ ขอบด้านเหนือของ Tagus ถูกนำมาใช้เพื่อการพักผ่อนและที่อยู่อาศัยสะพาน Vasco da Gamaถูกสร้างขึ้นและทางทิศตะวันออกของเขตเทศบาลได้ถูกกำหนดใหม่สำหรับExpo '98เพื่อเฉลิมฉลองครบรอบ 500 ปีของการเดินทางทางทะเลของVasco da Gamaไปยังอินเดีย การเดินทางที่จะนำความมั่งคั่งมหาศาลมาสู่เมืองลิสบอน สถานที่สำคัญของลิสบอนที่จะสร้าง

ในปี 1988 ไฟไหม้ในย่านประวัติศาสตร์ของChiadoได้ทำลายอาคารสไตล์ Pombalineสมัยศตวรรษที่ 18 หลายแห่งถูกทำลาย งานบูรณะหลายชุดได้นำพื้นที่กลับมาสู่สภาพเดิมและทำให้เป็นย่านช็อปปิ้งระดับสูง

ลิสบอนวาระที่เป็นข้อตกลงของสหภาพยุโรปเกี่ยวกับมาตรการที่จะฟื้นฟูเศรษฐกิจของสหภาพยุโรปลงนามในลิสบอนมีนาคม 2000 ตุลาคม 2007 ลิสบอนเป็นเจ้าภาพการประชุมสุดยอดสหภาพยุโรป 2007ที่ถึงข้อตกลงเกี่ยวกับรูปแบบการกำกับใหม่ของสหภาพยุโรป ผลการลงนามสนธิสัญญาลิสบอนเมื่อวันที่ 13 ธันวาคม พ.ศ. 2550 และมีผลบังคับใช้เมื่อวันที่ 1 ธันวาคม พ.ศ. 2552

ลิสบอนเป็นสถานที่จัดงานและโปรแกรมระดับนานาชาติมากมาย ในปี 1994, ลิสบอนเป็นทุนทางวัฒนธรรมของยุโรปเมื่อวันที่ 3 พฤศจิกายน 2005 ในลิสบอนเป็นเจ้าภาพการแข่งขันรางวัลเอ็มทีวียุโรปมิวสิคเมื่อวันที่ 7 กรกฎาคม พ.ศ. 2550 ลิสบอนได้จัดพิธี "New 7 Wonders Of The World" [47]การเลือกตั้ง ในสนามกีฬา Luzโดยมีการถ่ายทอดสดสำหรับผู้คนนับล้านทั่วโลก ทุกๆ สองปี ลิสบอนจะเป็นเจ้าภาพจัดRock in Rio Lisboa Music Festival ซึ่งเป็นหนึ่งในเทศกาลที่ใหญ่ที่สุดในโลก ลิสบอนเป็นเจ้าภาพการประชุมสุดยอด NATO (19-20 พฤศจิกายน 2553) ซึ่งเป็นการประชุมสุดยอดที่ถือเป็นโอกาสสำหรับประมุขแห่งรัฐและหัวหน้ารัฐบาลของประเทศสมาชิกของ NATOเพื่อประเมินและกำหนดทิศทางเชิงกลยุทธ์สำหรับกิจกรรมพันธมิตร [48]เมืองเจ้าภาพการประชุมสุดยอดเว็บและเป็นสำนักงานใหญ่สำหรับกลุ่มเจ็ดพลัส (G7 +) ในปี 2018 มันเป็นเจ้าภาพการประกวดเพลงยูโรเป็นครั้งแรกเช่นเดียวกับมิชลิน Gala [49]เมื่อวันที่ 11 กรกฎาคม 2018 ที่Aga Khanอย่างเป็นทางการเลือก Henrique de Mendonçaพระราชวังที่ตั้งอยู่บนเรือ Marques de Fronteira เป็นDivanหรือที่นั่งของโลกNizari มุสลิม อิหม่าม [50] [51]

ภูมิศาสตร์

แผนที่ของ 24 freguesias (ส่วนการปกครองของเมือง) ของลิสบอนจัดกลุ่มตามโซน:
  ศูนย์ประวัติศาสตร์
  เวสเทิร์นลิสบอน
  เซ็นทรัลลิสบอน
  ลิสบอนตะวันออก
  ลิสบอนตอนเหนือ

ภูมิศาสตร์กายภาพ

มุมมองของพื้นที่นครบาลลิสบอนกับโปรตุเกสริเวียร่าไปทางตะวันตกของลิสบอนและที่Setúbalคาบสมุทรทางทิศใต้ของแม่น้ำเทกัส

ลิสบอนตั้งอยู่ที่38°42′49.75″N 9°8′21.79″Wตั้งอยู่ที่ปากแม่น้ำ Tagusและเป็นเมืองหลวงทางตะวันตกสุดของประเทศในยุโรปแผ่นดินใหญ่  / 38.7138194°N 9.1393861°W / 38.7138194; -9.1393861

ส่วนทางตะวันตกสุดของลิสบอนถูกครอบครองโดยMonsanto Forest Parkซึ่งเป็นสวนสาธารณะในเมืองขนาด10 กม. 2 (4 ตารางไมล์) ที่ใหญ่ที่สุดแห่งหนึ่งในยุโรป และครอบครอง 10% ของเขตเทศบาล

เมืองนี้มีพื้นที่ 100.05 กม. 2 (39 ตารางไมล์) และเขตแดนของเมือง ซึ่งแตกต่างจากเมืองใหญ่ๆ ส่วนใหญ่ ตรงกับเขตเทศบาล [52]ส่วนที่เหลือของพื้นที่ในเขตเมืองของลิสบอนที่มีลักษณะเป็นเมือง รู้จักกันทั่วไปว่าเกรตเตอร์ลิสบอน ( โปรตุเกส : Grande Lisboa ) รวมถึงเมืองและเทศบาลต่างๆ ที่กำหนดไว้สำหรับการบริหาร ทางฝั่งเหนือของแม่น้ำเทกัส พื้นที่มหานครลิสบอนที่ใหญ่ขึ้นรวมถึงคาบสมุทรเซตูบัลทางทิศใต้

สภาพภูมิอากาศ

ลิสบอนมีภูมิอากาศแบบเมดิเตอร์เรเนียน ( Köppen : Csa ) [53]โดยมีอากาศอบอุ่นในฤดูหนาวและมีฝนตกชุก และอบอุ่นถึงร้อนและแห้งในฤดูร้อน อุณหภูมิเฉลี่ยทั้งปีคือ 17.4 °C (63.3 °F), 21.3 °C (70.3 °F) ในตอนกลางวัน และ 13.5 °C (56.3 °F) ในตอนกลางคืน

ในเดือนที่หนาวที่สุด – มกราคม – อุณหภูมิสูงสุดในระหว่างวันโดยทั่วไปอยู่ในช่วง 11 ถึง 19 °C (52 ถึง 66 °F) อุณหภูมิต่ำสุดในตอนกลางคืนอยู่ระหว่าง 3 ถึง 13 °C (37 ถึง 55 °F) และ อุณหภูมิน้ำทะเลเฉลี่ย 16 °C (61 °F) [54]ในเดือนที่อากาศอบอุ่นที่สุด – สิงหาคม – อุณหภูมิสูงสุดในระหว่างวันโดยทั่วไปอยู่ในช่วง 25 ถึง 32 °C (77 ถึง 90 °F) อุณหภูมิต่ำสุดในตอนกลางคืนอยู่ระหว่าง 14 ถึง 20 °C (57 ถึง 68 °F) ) และอุณหภูมิทะเลเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ 20 °C (68 °F) [54]

ในบรรดาเมืองหลวงของยุโรป ลิสบอนจัดอยู่ในกลุ่มที่มีฤดูหนาวที่อบอุ่นที่สุด และมีคืนฤดูหนาวที่อากาศอบอุ่นที่สุดในเมืองใหญ่ๆ ของยุโรป โดยมีค่าเฉลี่ย 8.3 °C (46.9 °F) ในเดือนที่หนาวที่สุด และ 18.6 °C (65.5 °F) ) ในเดือนที่อบอุ่นที่สุด อุณหภูมิที่หนาวที่สุดที่เคยบันทึกไว้ในลิสบอนคือ −1.2 °C (30 °F) ในเดือนกุมภาพันธ์ 1956 อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึกไว้ในลิสบอนคือ 44.0 °C (111.2 °F) เมื่อวันที่ 4 สิงหาคม 2018 [55]

เมืองนี้มีแสงแดดประมาณ 2,806 ชั่วโมงต่อปี โดยโดยเฉลี่ยแล้วจะมีแสงแดด 4.6 ชั่วโมงต่อวันในเดือนธันวาคม และแสงแดด 11.4 ชั่วโมงต่อวันในเดือนกรกฎาคม ในเดือนสิงหาคม แม้ว่าจริง ๆ แล้วเดือนสิงหาคมจะเป็นช่วงที่มีแดดจัดมากที่สุด โดยมีโอกาสมากกว่า 80% แสงแดดกระทบพื้นโดยตรง [56]

ลิสบอนมีฝนประมาณ 750 มม. (30 นิ้ว) ต่อปี เดือนพฤศจิกายนและธันวาคมเป็นเดือนที่ฝนตกชุกที่สุด โดยคิดเป็นสัดส่วนหนึ่งในสามของปริมาณฝนทั้งปีทั้งหมด กรกฎาคมและสิงหาคมเป็นช่วงที่แห้งแล้งที่สุด [57]

ข้อมูลภูมิอากาศสำหรับ ลิสบอน(ระดับความสูง: 77 masl , ~1km จากทะเล, ตำแหน่งบนแผนที่ )
เดือน ม.ค ก.พ. มี.ค เม.ย. อาจ จุน ก.ค. ส.ค ก.ย ต.ค. พ.ย ธ.ค ปี
บันทึกสูง °C (°F) 22.6
(72.7) 		24.8
(76.6) 		29.4
(84.9) 		32.2
(90.0) 		34.8
(94.6) 		41.5
(106.7) 		40.6
(105.1) 		44.0
(111.2) 		41.4
(106.5) 		32.6
(90.7) 		25.3
(77.5) 		23.2
(73.8) 		44.0
(111.2)
สูงเฉลี่ย °C (°F) 14.8
(58.6) 		16.2
(61.2) 		18.8
(65.8) 		19.8
(67.6) 		22.1
(71.8) 		25.7
(78.3) 		27.9
(82.2) 		28.3
(82.9) 		26.5
(79.7) 		22.5
(72.5) 		18.2
(64.8) 		15.3
(59.5) 		21.3
(70.4)
ค่าเฉลี่ยรายวัน °C (°F) 11.6
(52.9) 		12.7
(54.9) 		14.9
(58.8) 		15.9
(60.6) 		18.0
(64.4) 		21.2
(70.2) 		23.1
(73.6) 		23.5
(74.3) 		22.1
(71.8) 		18.8
(65.8) 		15.0
(59.0) 		12.4
(54.3) 		17.4
(63.4)
เฉลี่ยต่ำ °C (°F) 8.3
(46.9) 		9.1
(48.4) 		11.0
(51.8) 		11.9
(53.4) 		13.9
(57.0) 		16.6
(61.9) 		18.2
(64.8) 		18.6
(65.5) 		17.6
(63.7) 		15.1
(59.2) 		11.8
(53.2) 		9.4
(48.9) 		13.5
(56.2)
บันทึกอุณหภูมิต่ำ °C (°F) 1.0
(33.8) 		−1.2
(29.8) 		0.2
(32.4) 		5.5
(41.9) 		6.8
(44.2) 		10.4
(50.7) 		14.1
(57.4) 		14.7
(58.5) 		12.1
(53.8) 		9.2
(48.6) 		4.3
(39.7) 		2.1
(35.8) 		−1.2
(29.8)
ปริมาณน้ำฝนเฉลี่ย มม. (นิ้ว) 99.9
(3.93) 		84.9
(3.34) 		53.2
(2.09) 		68.1
(2.68) 		53.6
(2.11) 		15.9
(0.63) 		4.2
(0.17) 		6.2
(0.24) 		32.9
(1.30) 		100.8
(3.97) 		127.6
(5.02) 		126.7
(4.99) 		774
(30.47)
วันที่ฝนตกโดยเฉลี่ย(≥ 0.1 มม.) 15.0 15.0 13.0 12.0 8.0 5.0 2.0 2.0 6.0 11.0 14.0 14.0 117
ชั่วโมงแสงแดดเฉลี่ยต่อเดือน 142.6 156.6 207.7 234.0 291.4 303.0 353.4 344.1 261.0 213.9 156.0 142.6 2,806.3
ที่มา: Instituto de Meteorologia , [57] Hong Kong Observatory [58] สำหรับข้อมูลเฉลี่ย วันที่ฝนตกและชั่วโมงแสงแดด

เทศบาลตำบล

เทศบาลเมืองลิสบอนรวม 53 freguesias ( ตำบลพลเรือน ) จนถึงเดือนพฤศจิกายน 2012 กฎหมายใหม่ ("Lei n.º 56/2012") ลดจำนวนfreguesiasเป็น 24 ต่อไปนี้: [59]

บริเวณใกล้เคียง

Partial view of Lisbon's waterfront districts from the Tagus River.

Locally, Lisbon's inhabitants may commonly refer to the spaces of Lisbon in terms of historic Bairros de Lisboa (neighbourhoods). These communities have no clearly defined boundaries and represent distinctive quarters of the city that have in common a historical culture, similar living standards, and identifiable architectural landmarks, as exemplified by the Bairro Alto, Alfama, Chiado, and so forth.

Alcântara

Alcântara from the Port of Lisbon.

Although today it is quite central, it was once a mere suburb of Lisbon, comprising mostly farms and country estates of the nobility with their palaces. In the 16th century, there was a brook there which the nobles used to promenade in their boats. During the late 19th century, Alcântara became a popular industrial area, with many small factories and warehouses.

In the early 1990s, Alcântara began to attract youth because of the number of pubs and discothèques. This was mainly due to its outer area of mostly commercial buildings, which acted as barriers to the noise-generating nightlife (which acted as a buffer to the residential communities surrounding it). In the meantime, some of these areas began to become gentrified, attracting loft developments and new flats, which have profited from its river views and central location.

The riverfront of Alcântara is known for its nightclubs and bars. The area is commonly known as docas (docks), since most of the clubs and bars are housed in converted dock warehouses.

Alfama

Alfama, with the churches of S. Vicente de Fora, S. Engrácia, and S. Estêvão, and the Tagus river behind.

The oldest district of Lisbon, it spreads down the southern slope from the Castle of São Jorge to the River Tagus. Its name, derived from the Arabic Al-hamma, means fountains or baths. During the Islamic invasion of Iberia, the Alfama constituted the largest part of the city, extending west to the Baixa neighbourhood. Increasingly, the Alfama became inhabited by fishermen and the poor: its fame as a poor neighbourhood continues to this day. While the 1755 Lisbon earthquake caused considerable damage throughout the capital, the Alfama survived with little damage, thanks to its compact labyrinth of narrow streets and small squares.

View from the São Jorge Castle, including the Praça do Comércio on the waterfront

It is a historical quarter of mixed-use buildings occupied by Fado bars, restaurants, and homes with small shops downstairs. Modernising trends have invigorated the district: old houses have been re-purposed or remodelled, while new buildings have been constructed. Fado, the typically Portuguese style of melancholy music, is common (but not obligatory) in the restaurants of the district.

Mouraria

The Mouraria, or Moorish quarter, is one of the most traditional neighbourhoods of Lisbon,[60] although most of its old buildings were demolished by the Estado Novo between the 1930s and the 1970s.[61] It takes its name from the fact that after the reconquest of Lisbon, the Muslims who remained were confined to this part of the city.[62] In turn, the Jews were confined to three neighbourhoods called "Judiarias"[63]

Bairro Alto

Duke of Cadaval Square, bordering Bairro Alto and the Baixa Pombalina.

Bairro Alto (literally the upper quarter in Portuguese) is an area of central Lisbon that functions as a residential, shopping and entertainment district; it is the center of the Portuguese capital's nightlife, attracting hipster youth and members of various music subcultures. Lisbon's Punk, Gay, Metal, Goth, Hip Hop and Reggae scenes all find a home in the Bairro with its many clubs and bars that cater to them. The crowds in the Bairro Alto are a multicultural mix of people representing a broad cross-section of modern Portuguese society, many of them being entertainment seekers and devotees of various music genres outside the mainstream, Fado, Portugal's national music, still survives in the midst of the new nightlife.

Baixa

The heart of the city is the Baixa or city centre; the Pombaline Baixa is an elegant district, primarily constructed after the 1755 Lisbon earthquake, taking its name from its benefactor, Sebastião José de Carvalho e Melo, 1st Marquis of Pombal, who was the minister of Joseph I of Portugal (1750–1777) and a key figure during the Portuguese Enlightenment. Following the 1755 disaster, Pombal took the lead in rebuilding Lisbon, imposing strict conditions and guidelines on the construction of the city, and transforming the organic street plan that characterised the district before the earthquake into its current grid pattern. As a result, the Pombaline Baixa is one of the first examples of earthquake-resistant construction. Architectural models were tested by having troops march around them to simulate an earthquake. Notable features of Pombaline structures include the Pombaline cage, a symmetrical wood-lattice framework aimed at distributing earthquake forces, and inter-terrace walls that were built higher than roof timbers to inhibit the spread of fires.

Praça do Comércio, with the Rua Augusta Arch, in the Lisbon Baixa.

Beato

Facade of Teatro Ibérico, in Beato

The parish of Beato stands out for the new cultural dynamics it has been experiencing in recent years. The manufacturing districts and the industrial facilities by the riverside docks are the place of choice for contemporary art galleries, iconic bars, and gourmet restaurants that simmer in the streets. This reality has not gone unnoticed by the national press, and Visão,[64] TimeOut,[65] or Jornal de Negócios[66] have already made notice of this parish that hides treasures such as the National Museum of the Azulejo or the Palacio do Grilo.

Belém

Belém is famous as the place from which many of the great Portuguese explorers set off on their voyages of discovery. In particular, it is the place from which Vasco da Gama departed for India in 1497 and Pedro Álvares Cabral departed for Brazil in 1499. It is also a former royal residence and features the 17th – 18th-century Belém Palace, a former royal residence now occupied by the President of Portugal, and the Ajuda Palace, begun in 1802 but never completed.

Perhaps Belém's most famous feature is its tower, Torre de Belém, whose image is much used by Lisbon's tourist board. The tower was built as a fortified lighthouse late in the reign of Dom Manuel l (1515–1520) to guard the entrance to the port. It stood on a little island on the right side of the Tagus, surrounded by water. Belém's other major historical building is the Mosteiro dos Jerónimos (Jerónimos Monastery), which the Torre de Belém was built partly to defend. Belém's most notable modern feature is the Padrão dos Descobrimentos (Monument to the Discoveries) built for the Portuguese World Fair in 1940. In the heart of Belém is the Praça do Império: gardens centred upon a large fountain, laid out during World War II. To the west of the gardens lies the Centro Cultural de Belém. Belém is one of the most visited Lisbon districts. Here is located the Estádio do Restelo, house of Belenenses.

View of Jerónimos Monastery and Praça do Império (Empire Square) from the top of the Padrão dos Descobrimentos in Belém.

Chiado

Monument to Luís de Camões, considered the greatest poet of the Portuguese language, in Chiado.

The Chiado is a traditional shopping area that mixes old and modern commercial establishments, concentrated specially in the Rua do Carmo and the Rua Garrett. Locals as well as tourists visit the Chiado to buy books, clothing and pottery as well as to have a cup of coffee. The most famous café of Chiado is A Brasileira, famous for having had poet Fernando Pessoa among its customers. The Chiado is also an important cultural area, with several museums and theatres, including the opera. Several buildings of the Chiado were destroyed in a fire in 1988, an event that deeply shocked the country. Thanks to a renovation project that lasted more than 10 years, coordinated by celebrated architect Siza Vieira, the affected area has now virtually recovered.

The ornate, late 18th-century Estrela Basilica is the main attraction of this district. The church with its large dome is located on a hill in what was at the time the western part of Lisbon and can be seen from great distances. The style is similar to that of the Mafra National Palace, late baroque and neoclassical. The façade has twin bell towers and includes statues of saints and some allegorical figures. São Bento Palace, the seat of the Portuguese parliament and the official residences of the Prime Minister of Portugal and the President of the Assembly of the Republic of Portugal, are in this district. Also in this district is Estrela Park, a favorite with families. There are exotic plants and trees, a duck pond, various sculptures, a children's playground, and many cultural events going on throughout the year, including outdoor cinema, markets, and music festivals.

Parque das Nações

The Parque das Nações district was initially built for the Lisbon World Expo.

Parque das Nações (Park of Nations) is the newest district in Lisbon; it emerged from an urban renewal program to host the 1998 World Exhibition of Lisbon, also known as Expo'98. The area suffered massive changes giving Parque das Nações a futuristic look. A long-lasting legacy of the same, the area has become another commercial and higher-end residential area for the city.

Central in the area is the Gare do Oriente (Orient railway station), one of the main transport hubs of Lisbon for trains, buses, taxis, and the metro. Its glass and steel columns are inspired by Gothic architecture, lending the whole structure a visual fascination (especially in sunlight or when illuminated at night). It was designed by the architect Santiago Calatrava from Valencia, Spain. The Parque das Nações is across the street.

The area is pedestrian-friendly with new buildings, restaurants, gardens, the Casino Lisbon, the FIL building (International Exhibition and Fair), the Camões Theatre and the Oceanário de Lisboa (Lisbon Oceanarium), which is the second-largest in the world. The district's Altice Arena has become Lisbon's "jack-of-all-trades" performance arena. Seating 20,000, it has staged events from concerts to basketball tournaments.

Politics

Lisbon City Hall, the seat of Lisbon's municipal government.
Current composition of Lisbon city council (2021-2025):
  PPD/PSD/CDS-PP/A/MPT/PPM (7)
  PS/L (7)
  CDU (2)
  BE (1)

Carlos Moedas took office as the 78th and current Mayor of Lisbon on 18 October 2021, following the 2021 local elections.

Local election results 1976–2021

Summary of local elections for Lisbon city hall, 1976–2021
Election PCP PS PSD CDS PPM UDP APU CDU BE CR HR PAN IL CH O/I* Turnout
1976 20.7 35.5 15.2 19.0 0.4 - - - - - - - - - 9.1 66.5
1979 - 23.4 46.7 2.2 25.1 - - - - - - - 2.7 75.6
1982 - 27.0 41.3 0.8 26.7 - - - - - - - 4.3 72.2
1985 - 18.0 44.8 - 5.1 1.5 27.5 - - - - - - - 3.2 58.7
1989 - 49.1 42.1 - - w.PS - - - - - - 8.9 54.8
1993 - 56.7 26.4 7.8 - - - w.PS - - - - - - 9.3 53.5
1997 - 51.9 39.3 - - - w.PS - - - - - - 8.8 48.3
2001 - 41.7 42.0 7.6 w.PSD - - w.PS 3.8 - - - - - 4.9 55.0
2005 - 26.6 42.4 5.9 - - - 11.4 7.9 - - - - - 5.9 52.7
2007 - 29.5 15.7 3.7 0.4 - - 9.5 6.8 16.7 10.2 - - - 7.8 37.4
2009 - 44.0 38.7 - - 8.1 4.6 - - - - - 4.7 53.4
2013 - 50.9 22.4 1.2 - - 9.9 4.6 - - 2.3 - - 8.7 45.1
2017 - 42.0 11.2 20.6 - - 9.6 7.1 - - 3.0 - - 6.5 51.2
2021 - 33.3 34.3 - - 10.5 6.2 - - 2.7 4.2 4.4 4.4 50.9
*O/I: Other parties and Invalid/Blank votes.
Source: Comissão Nacional de Eleições

Culture

The National Coach Museum has the largest collection of royal carriages in the world and is one of Lisbon's most visited institutions
The National Museum of Ancient Art has one of the largest art collections in the world

The city of Lisbon is rich in architecture; Romanesque, Gothic, Manueline, Baroque, Modern and Postmodern constructions can be found all over Lisbon. The city is also crossed by historical boulevards and monuments along the main thoroughfares, particularly in the upper districts; notable among these are the Avenida da Liberdade (Avenue of Liberty), Avenida Fontes Pereira de Melo, Avenida Almirante Reis and Avenida da República (Avenue of the Republic).

Lisbon is home to numerous prominent museums and art collections, from all around the world. The National Museum of Ancient Art, which has one of the largest art collections in the world, and the National Coach Museum, which has the world's largest collection of royal coaches and carriages, are the two most visited museums in the city. Other notable national museums include the National Museum of Archaeology, the Museum of Lisbon, the National Azulejo Museum, the National Museum of Contemporary Art, and the National Museum of Natural History & Science.

The Belém Tower, one of the most famous and visited landmarks in Lisbon and throughout Portugal.

Prominent private museums and galleries include the Gulbenkian Museum (run by the Calouste Gulbenkian Foundation, one of the wealthiest foundations in the world), which houses one of the largest private collections of antiquaries and art in the world, the Berardo Collection Museum, which houses the private collection of Portuguese billionaire Joe Berardo, the Museum of Art, Architecture and Technology, and the Museum of the Orient. Other popular museums include the Electricity Museum, the Ephemeral Museum, the Museu da Água, and the Museu Benfica, among many others.

Lisbon's Opera House, the Teatro Nacional de São Carlos, hosts a relatively active cultural agenda, mainly in autumn and winter. Other important theatres and musical houses are the Centro Cultural de Belém, the Teatro Nacional D. Maria II, the Gulbenkian Foundation, and the Teatro Camões.

The monument to Christ the King (Cristo-Rei) stands on the southern bank of the Tagus River, in Almada. With open arms, overlooking the whole city, it resembles the Corcovado monument in Rio de Janeiro, and was built after World War II, as a memorial of thanksgiving for Portugal's being spared the horrors and destruction of the war.

The Calouste Gulbenkian Foundation is one of the wealthiest foundations in the world and houses one of the largest private collections of antiquaries and art in the world, within the Gulbenkian Museum.

13 June is Lisbon´s holiday in honour of the city's saint, Anthony of Lisbon (Portuguese: Santo António). Saint Anthony, also known as Saint Anthony of Padua, was a wealthy Portuguese bohemian who was canonised and made Doctor of the Church after a life preaching to the poor. Although Lisbon’s patron saint is Saint Vincent of Saragossa, whose remains are housed in the Sé Cathedral, there are no festivities associated with this saint.

Eduardo VII Park, the second-largest park in the city following the Parque Florestal de Monsanto (Monsanto Forest Park), extends down the main avenue (Avenida da Liberdade), with many flowering plants and green spaces, that includes the permanent collection of subtropical and tropical plants in the winter garden (Portuguese: Estufa Fria). Originally named Parque da Liberdade, it was renamed in honour of Edward VII who visited Lisbon in 1903.

Rossio Square, with Queen Maria II National Theatre in the background

Lisbon is home every year to the Lisbon Gay & Lesbian Film Festival,[67] the Lisboarte, the DocLisboa – Lisbon International Documentary Film Festival,[68] the Festival Internacional de Máscaras e Comediantes, the Lisboa Mágica – Street Magic World Festival, the Monstra – Animated Film Festival, the Lisbon Book Fair,[69] the Peixe em Lisboa – Lisbon Fish and Flavours,[70] and many others.

Lisbon has two sites listed by UNESCO as a World Heritage Site: Belém Tower and Jerónimos Monastery. Furthermore, in 1994, Lisbon was the European Capital of Culture and, in 1998, organised the Expo '98 (1998 Lisbon World Exposition).

Lisbon is also home to the Lisbon Architecture Triennial,[71] the Moda Lisboa (Fashion Lisbon),[72] ExperimentaDesign – Biennial of Design[73] and LuzBoa – Biennial of Light.[74]

In addition, the mosaic Portuguese pavement (Calçada Portuguesa) was born in Lisbon, in the mid-1800s. The art has since spread to the rest of the Portuguese Speaking world. The city remains one of the most expansive examples of the technique, nearly all walkways and even many streets being created and maintained in this style.

In May 2018, the city hosted the 63rd edition of the Eurovision Song Contest, after the victory of Salvador Sobral with the song "Amar pelos dois" in Kyiv on 13 May 2017.

Demographics

Largest groups of foreign residents in 2019[75]
Nationality Population
 Brazil 16,962
 China 9,527
   Nepal 7,707
 France 7,319
 Italy 7,059
 Bangladesh 4,707
 Spain 4,444
 Germany 3,806
 India 3,260
 Angola 2,722
 United Kingdom 2,683
 Cabo Verde 2,670
 Netherlands 2,252
 Romania 1,976
 Ukraine 1,572
 Guinea-Bissau 1,301
 Sweden 1,069
 Pakistan 1,024
 United States of America 1,005

The historical population of the city was around 35,000 in 1300 AD. Up to 60,000 in 1400 AD, and rising to 70,000 in 1500 AD. Between 1528 and 1590 the population went from 70,000 to 120,000. The population was about 150,000 in 1600 AD, and almost 200,000 in 1700 AD.[76][77][78]

The Lisbon metropolitan area incorporates two NUTS III (European statistical subdivisions): Grande Lisboa (Greater Lisbon), along the northern bank of the Tagus River, and Península de Setúbal (Setúbal Peninsula), along the southern bank. These two subdivisions make for the Região de Lisboa (Lisbon Region). The population density of the city itself is 6,458 inhabitants per square kilometre (16,730/sq mi).

Lisbon has 544,851[1] inhabitants within the administrative center on the area of only 100.05 km2[3] Administratively defined cities that exist in the vicinity of the capital are in fact part of the metropolitan perimeter of Lisbon. The urban area has a population of 2,666,000 inhabitants, being the eleventh largest urban area in the European Union.[4] The whole metropolis of Lisbon (metropolitan area) has about 3 million inhabitants. According to official government data, the Lisbon metropolitan area has 3,643,876 inhabitants.[5] Other sources also show a similar number, according to the Organisation for Economic Co-operation and Development – 2,797,612 inhabitants;[79] according to the Department of Economic and Social Affairs of the United Nations – 2,890,000;[80] according to the European Statistical Office Eurostat – 2,839,908;[81] according to the Brookings Institution has 2,968,600 inhabitants.[82]

Historical population
YearPop.±%
43 30,000—    
900 100,000+233.3%
1552 200,000+100.0%
1598 150,000−25.0%
1720 185,000+23.3%
1755 180,000−2.7%
1756 165,000−8.3%
1801 203,999+23.6%
1806 250,000+22.5%
1849 174,668−30.1%
1864 190,311+9.0%
1878 240,740+26.5%
1890 300,964+25.0%
YearPop.±%
1900 351,210+16.7%
1911 431,738+22.9%
1920 484,664+12.3%
1930 591,939+22.1%
1940 694,389+17.3%
1950 783,226+12.8%
1960 802,230+2.4%
1970 769,044−4.1%
1981 807,937+5.1%
1991 663,394−17.9%
2001 564,657−14.9%
2011 552,700−2.1%
2021 544,851−1.4%
Source: INE[83]

Economy

Avenida da Liberdade is one of the most expensive shopping streets in Europe and famous as a popular destination for luxury goods shopping.

The Lisbon region is the wealthiest region in Portugal and it is well above the European Union's GDP per capita average – it produces 45% of the Portuguese GDP. Lisbon's economy is based primarily on the tertiary sector. Most of the headquarters of multinationals operating in Portugal are concentrated in the Grande Lisboa Subregion, especially in the Oeiras municipality. The Lisbon metropolitan area is heavily industrialized, especially the south bank of the Tagus river (Rio Tejo).

Lisbon is the home of Web Summit, the largest tech event in the world.
The Port of Lisbon is one of the busiest ports in Europe.[84]

The Lisbon region is rapidly growing, with GDP (PPP) per capita calculated for each year as follows: €22,745 (2004)[85] – €23,816 (2005)[86] – €25,200 (2006)[87] – €26,100 (2007).[88] The Lisbon metropolitan area had a GDP amounting to $110.4 billion, and $32,434 per capita.[89]

The country's chief seaport, featuring one of the largest and most sophisticated regional markets on the Iberian Peninsula, Lisbon and its heavily populated surroundings are also developing as an important financial centre and a dynamic technological hub. Automobile manufacturers have erected factories in the suburbs, for example, AutoEuropa.

Lisbon has the largest and most developed mass media sector of Portugal and is home to several related companies ranging from leading television networks and radio stations to major newspapers.

The Euronext Lisbon stock exchange, part of the pan-European Euronext system together with the stock exchanges of Amsterdam, Brussels and Paris, is tied with the New York Stock Exchange since 2007, forming the multinational NYSE Euronext group of stock exchanges.

The lisbonite industry has very large sectors in oil, as refineries are found just across the Tagus, textile mills, shipyards and fishing.

Before Portugal's sovereign debt crisis and an EU-IMF rescue plan, for the decade of 2010 Lisbon was expecting to receive many state-funded investments, including building a new airport, a new bridge, an expansion of the Lisbon Metro 30 km (18.64 mi) underground, the construction of a mega-hospital (or central hospital), the creation of two lines of a TGV to join Madrid, Porto, Vigo and the rest of Europe, the restoration of the main part of the town (between the Marquês de Pombal roundabout and Terreiro do Paço), the creation of a large number of bike lanes, as well as modernization and renovation of various facilities.[90]

Lisbon was the 10th most "livable city" in the world in 2019 according to lifestyle magazine Monocle.[91]

Tourism is also a significant industry; a 2018 report stated that the city receives an average of 4.5 million tourists per year.[92] Hotel revenues alone generated €714.8 million in 2017, an increase of 18.7% over 2016.[93]

Lisboa was elected the "World's Leading City Destination and World's Leading City Break Destination 2018".[94]

Transport

Metro

The Lisbon Metro is Portugal's oldest and largest subway system.

The Lisbon Metro connects the city centre with the upper and eastern districts, and also reaches some suburbs that are part of the Lisbon metropolitan area, such as Amadora and Loures. It is the fastest way to get around the city and it provides a good number of interchanging stations with other types of transportation. From the Lisbon Airport station to the city centre it may take roughly 25 mins. As of 2018, the Lisbon Metro comprises four lines, identified by individual colours (blue, yellow, green and red) and 56 stations, with a total length of 44.2 km. Several expansion projects have been proposed, being the most recent the transformation of the Green Line into a circular line and the creation of two more stations (Santos and Estrela).

Trams

A Lisbon tram by Lisbon Cathedral and Santo António Church.

A traditional form of public transport in Lisbon is the tram. Introduced in 1901, electric trams were originally imported from the US,[95] and called the americanos. The earliest trams can still be seen in the Museu da Carris (the Public Transport Museum). Other than on the modern Line 15, the Lisbon tramway system still employs small (four-wheel) vehicles of a design dating from the early twentieth century. These distinctive yellow trams are one of the tourist icons of modern Lisbon, and their size is well suited to the steep hills and narrow streets of the central city.[96][97]

Trains

Gare do Oriente train station, designed by Santiago Calatrava.

There are four commuter train lines departing from Lisbon: the Sintra, Azambuja, Cascais and Sado lines (operated by CP – Comboios de Portugal), as well as a fifth line to Setúbal (operated by Fertagus), which crosses the Tagus river via the 25 de Abril Bridge. The major railway stations are Santa Apolónia, Rossio, Gare do Oriente, Entrecampos, and Cais do Sodré.

Buses

The local bus service within Lisbon is operated by Carris.

There are other commuter bus services from the city (connecting cities outside Lisbon, and connecting these cities to Lisbon): Vimeca,[98] Rodoviária de Lisboa,[99] Transportes Sul do Tejo,[100] Boa Viagem,[101] Barraqueiro[102] are the main ones, operating from different terminals in the city.

Lisbon is connected to its suburbs and throughout Portugal by an extensive motorway network. There are three circular motorways around the city; the 2ª Circular, the IC17 (CRIL), and the A9 (CREL).

Bridges and ferries

The 25 de Abril Bridge crosses the Tagus River from Alcântara to Almada.

The city is connected to the far side of the Tagus by two important bridges:

The foundations for a third bridge across the Tagus have already been laid, but the overall project has been postponed due to the economic crisis in Portugal and all of Europe.

Another way of crossing the river is by taking the ferry. The operator is Transtejo & Soflusa,[105] which runs from different locations within the city: Cacilhas, Seixal, Montijo, Porto Brandão and Trafaria under the brand Transtejo and to Barreiro under the brand Soflusa.

Air travel

Humberto Delgado Airport is located within the city limits. It is the headquarters and hub for TAP Portugal as well as a hub for Easyjet, Azores Airlines, Ryanair, EuroAtlantic Airways, White Airways, and Hi Fly. A second airport has been proposed, but the project has been put on hold because of the Portuguese and European economic crisis, and also because of the long discussion on whether a new airport is needed. However, the last proposal is a military airbase in Montijo that would be replaced by a civil airport. So, Lisbon would have two airports, the current airport in the north and a new one in the south of the city.

Cascais Aerodrome, 20 km West of the city centre, in Cascais, offers commercial domestic flights.

Cycling

Lisbon (45923876392).jpg

Following the Covid-19 pandemic, Lisbon has seen a significant increase in cycling and plans to expand the current Gira bike hire system from 600 bikes to 1,500 by summer 2021. Many of these bikes will be electric to deal with Lisbon's hills. The city will also expand its network of cycle paths.[106]

Public transportation statistics

The average amount of time people spend commuting with public transit in Lisbon, for example to and from work, on a weekday is 59 min. 11.5% of public transit riders, ride for more than 2 hours every day. The average amount of time people wait at a stop or station for public transit is 14 min, while 23.1% of riders wait for over 20 minutes on average every day. The average distance people usually ride in a single trip with public transit is 6 km, while 10% travel for over 12 km in a single direction.[107]

Education

The rectory and main campus of the New University of Lisbon.

International schools

In Greater Lisbon area, particularly in the Portuguese Riviera, an area popular with expats and foreign nationals, there are numerous international schools, including the Carlucci American International School of Lisbon (only American school in Portugal), Saint Julian's School (British), Saint Dominic's International School (British), Deutsche Schule Lissabon (German), Instituto Español Giner de los Ríos (Spanish), and Lycée Français Charles Lepierre (French).

Higher education

Instituto Superior Técnico, which belongs to the University of Lisbon is based on the Alameda D. Afonso Henriques.

In the city, there are three public universities and a university institute. The University of Lisbon, which is the largest university in Portugal, was created in 2013 with the union of the Technical University of Lisbon and the Classical University of Lisbon (which was known as the University of Lisbon). The New University of Lisbon, founded in 1973, is another public university in Lisbon and is known internationally by its Nova School of Business and Economics (Nova SBE), its economics and management faculty. The third public university is Universidade Aberta. Additionally, there's ISCTE - Lisbon University Institute (founded in 1972), a university institute that provides degrees in all academic disciplines.

Major private institutions of higher education include the Portuguese Catholic University, focused on law and management, as well as the Lusíada University, the Universidade Lusófona, and the Universidade Autónoma de Lisboa, among others.

The total number of enrolled students in higher education in Lisbon was, for the 2007–2008 school year, of 125,867 students, of whom 81,507 in the Lisbon's public institutions.[108]

Libraries

Lisbon is home to Biblioteca Nacional de Portugal, the Portuguese national library, which has over 3 million books and manuscripts. The library has some rare books and manuscripts, such as an original Gutenberg Bible and original books by Erasmus, Christophe Platin and Aldus Manutius. Torre do Tombo, the national archive, is one of the most important archives in the world, with over 600 years and one of the oldest active Portuguese institutions. There are, among several others, the Arquivo Histórico Ultramarino and the Arquivo Histórico Militar.

Sports

Estádio da Luz (top), home to S.L. Benfica, and Estádio do Alvalade (bottom), home to Sporting CP.

Lisbon has a long tradition in sports. It hosted several matches, including the final, of the UEFA Euro 2004 championship. The city also played host to the final of the 2001 IAAF World Indoor Championships and the European Fencing Championships in 1983 and 1992, as well as the 2003 World Men's Handball Championship, and the 2008 European Judo Championships. From 2006 to 2008, Lisbon was the starting point for the Dakar Rally. The city hosted the 2014 and 2020 UEFA Champions League finals. In 2008 and 2016, the city hosted the European Triathlon Championships. Lisbon has a leg at the Volvo Ocean Race.

Football

The city hosts three association football clubs in Portugal's highest league, the Primeira Liga. Sport Lisboa e Benfica, commonly known as simply Benfica, has won 37 league titles in addition to two European Cups. Lisbon's second-most successful club is Sporting Clube de Portugal (commonly known as Sporting and often referred to as Sporting Lisbon abroad to prevent confusion with other teams with the same name), winner of 19 league titles and the UEFA Cup Winners' Cup. A third club, C.F. Os Belenenses (commonly Belenenses or Belenenses Lisbon), based in the Belém quarter, has solely won one league title. Other major clubs in Lisbon include Atlético, Casa Pia, and Oriental.

Lisbon has two UEFA category four stadiums; Benfica's Estádio da Luz (Stadium of Light), with a capacity of over 65,000 and Sporting's Estádio José Alvalade, with a capacity of over 50,000. The Estádio da Luz held both the 2014 and 2020 UEFA Champions League Final. There is also Belenenses' Estádio do Restelo, with a capacity of over 30,000. The Estádio Nacional, in nearby Oeiras, has a capacity of 37,000 and was used exclusively for Portuguese international football matches and cup finals until the construction of larger stadia in the city. It held the 1967 European Cup Final.

Other sports

Other sports, such as basketball, futsal, handball, roller hockey, rugby union and volleyball are also popular; the latter's national stadium is in Lisbon. There are many other sports facilities in Lisbon, ranging from athletics, sailing, golfing to mountain-biking. Lisboa and Troia golf course are two of many stunning golf courses located in Lisbon. Every March the city hosts the Lisbon Half Marathon, while in September the Portugal Half Marathon.

International relations

Union of Luso-Afro-Americo-Asiatic Capital Cities

Lisbon is part of the Union of Luso-Afro-Americo-Asiatic Capital Cities[109][110][111] from 28 June 1985, establishing brotherly relations with the following cities:

Union of Ibero-American Capital Cities

Lisbon is part of the Union of Ibero-American Capital Cities[112] from 12 October 1982 establishing brotherly relations with the following cities:

Cooperation agreements

Lisbon has additional cooperation agreements with the following cities:[110][111]

See also

References

  1. ^ a b c d e "Resultados Preliminares Censos 2021 INE". Retrieved 1 September 2021.
  2. ^ Wells, John C. (21 July 2010). "Portuguese". Archived from the original on 8 April 2012. Retrieved 17 June 2012.
  3. ^ a b "Áreas das freguesias, concelhos, distritos e país". Archived from the original on 5 November 2018. Retrieved 5 November 2018.
  4. ^ a b Demographia: World Urban Areas Archived 5 August 2011 at the Wayback Machine, 2017
  5. ^ a b Diário da República, 1.ª série — N.º 176 — 12 de setembro de 2013 Archived 27 April 2014 at the Wayback Machine – Assembly of the Republic (Portugal), 2013
  6. ^ "The World According to GaWC 2010". Globalization and World Cities Research Network. Archived from the original on 10 October 2013. Retrieved 23 November 2012.
  7. ^ "The World According to GaWC 2010". Globalization and World Cities Study Group and Network, Loughborough University. Archived from the original on 10 October 2013. Retrieved 3 March 2009.
  8. ^ "Inventory of World Cities". Globalization and World Cities (GaWC) Study Group and Network. Archived from the original on 14 October 2013. Retrieved 1 December 2007.
  9. ^ "Avance del Plan Territorial Sectorial de la Red Intermodal y Logística del Transporte de la Comunidad Autónoma del País Vasco" Archived 8 September 2013 at the Wayback Machine – Eusko Jaurlaritza – Gobierno Vasco
  10. ^ "Aeroportos portugueses atingiram 51,8 milhões de passageiros em 2017". Archived from the original on 26 August 2018. Retrieved 25 March 2018.
  11. ^ "Alta Velocidade em Síntese". Rave.pt. Archived from the original on 4 October 2010. Retrieved 21 November 2010.
  12. ^ "Euromonitor Resources Page". go.euromonitor.com. Retrieved 22 November 2020.
  13. ^ "Global Metro Monitor". 22 January 2015. Archived from the original on 25 May 2017. Retrieved 26 February 2017.
  14. ^ "Global city GDP rankings 2008–2025". Pricewaterhouse Coopers. Archived from the original on 13 May 2011. Retrieved 16 December 2009.
  15. ^ "Ranking: The richest cities in the world" Archived 23 March 2019 at the Wayback Machine – City Mayors.com
  16. ^ "Lisboa é 9ª cidade que mais recebe congressos internacionais" – Agência LUSA
  17. ^ a b H. V. Livermore (1973). Portugal: A Short History. Edinburgh University Press. p. 4. ISBN 978-0-85224-207-0.
  18. ^ Pliny the Elder (21 May 2015). "35, note 22". In John Bostock; H.T. Riley (eds.). Pliny the Elder: The Natural History Book IV. ISBN 978-1-4725-2101-9. Archived from the original on 28 April 2017. Retrieved 4 September 2019. Now Lisbon. Both Strabo, Solinus, and Martianus Capella make mention of a story that Ulysses came to Spain and founded this city.
  19. ^ William Harris Stahl; E. L. Burge; Richard Johnson (June 1992). Martianus Capella and the Seven Liberal Arts: The Marriage of Philology and Mercury. II. Columbia University Press. p. 233. ISBN 978-0-231-09636-2.
  20. ^ Adrien Delmas; Nigel Penn (20 January 2012). Written Culture in a Colonial Context: Africa and the Americas 1500–1900. BRILL. p. 348. ISBN 978-90-04-22524-4. Archived from the original on 5 May 2016. Retrieved 29 October 2015.
  21. ^ Vincent Barletta (15 May 2010). Death in Babylon: Alexander the Great and Iberian Empire in the Muslim Orient. University of Chicago Press. p. 39. ISBN 978-0-226-03739-4. Archived from the original on 28 November 2016. Retrieved 15 May 2016.
  22. ^ Justino Mendes de Almeida (1992). De Olisipo a Lisboa: estudos olisiponenses. Edições Cosmos. p. 19. ISBN 978-972-9170-75-1. Archived from the original on 10 June 2016. Retrieved 29 October 2015. ...que o nome Lisboa derivaria de um acusativo grego da 3° declinação, Olisipona.", p. 19, (...the name Lisbon derives from the third declension of the Greek accusative singular, Olisipona.)
  23. ^ Smith, William (1854), Dictionary of Greek and Roman Geography, illustrated by numerous engravings on wood, London, England: Walton and Maberly
  24. ^ Various, compiled (1780). An Universal History, From the Earliest Accounts to the Present Time. p. 345. Archived from the original on 28 November 2016. Retrieved 15 May 2016.
  25. ^ a b Peter Whitfield (2005). Cities of the World: A History in Maps. University of California Press. p. 99. ISBN 978-0-520-24725-3. Archived from the original on 28 November 2016. Retrieved 15 May 2016.
  26. ^ "Lx., abreviatura de Lisboa - Ciberdúvidas da Língua Portuguesa". ciberduvidas.iscte-iul.pt. Archived from the original on 4 April 2019. Retrieved 7 April 2020.
  27. ^ Rodrigo Banha da Silva (September 2013). "A ocupação da idade do bronze final da Praça da Figueira (Lisboa): novos e velhos dados sobre os antecedentes da cidade de Lisboa" (PDF). Cira Arqueologia. Cira Arqueologia II (in Portuguese). Museu da Rede Portuguesa de Museus (2, Tejo, palco de interação entre Indígenas e Fenícios). Archived from the original (PDF) on 21 June 2014. Retrieved 21 June 2014.
  28. ^ Carlos Gómez Bellard (2003). Ecohistoria del paisaje agrario: La agricultura fenicio-púnica en el Mediterráneo. Universitat de València. p. 213. ISBN 978-84-370-5508-4. Archived from the original on 28 November 2016. Retrieved 12 October 2016.
  29. ^ Ana Margarida Arruda (2002). Los fenicios en Portugal: fenicios y mundo indígena en el centro y sur de Portugal (siglos VIII-VI a.C.). Carrera Edició. pp. 113–115. ISBN 978-84-88236-11-1. Archived from the original on 28 November 2016. Retrieved 12 October 2016.
  30. ^ John Laidlar (1997). Lisbon. Clio Press. p. 63. ISBN 978-1-85109-268-0.
  31. ^ Nathan Laughlin Pilkington (2013). An Archaeological History of Carthaginian Imperialism. Academic Commons, Columbia.edu (Thesis). Columbia University. p. 170. doi:10.7916/D80G3SCF. Archived from the original on 3 September 2014. Retrieved 19 August 2014.
  32. ^ David Wright; Patrick Swift (1 January 1971). Lisbon: a portrait and a guide. Barrie and Jenkins. p. 150. ISBN 978-0-214-65309-4.
  33. ^ Wachsmann, Shelley; Dunn, Richard K.; Hale, John R.; Hohlfelder, Robert L.; Conyers, Lawrence B.; Ernenwein, Eileen G.; Sheets, Payson; Blot, Maria Luisa Pienheiro; Castro, Filipe; Davis, Dan (September 2009). "The Palaeo-Environmental Contexts of Three Possible Phoenician Anchorages in Portugal" (PDF). International Journal of Nautical Archaeology. Blackwell Publishing Ltd. 38 (2): 221–253. doi:10.1111/j.1095-9270.2009.00224.x. S2CID 130964094. Archived from the original (PDF) on 13 October 2016.
  34. ^ Pedro Telhado Pereira; Maria Eugénia Mata (6 December 2012). Urban Dominance and Labour Market Differentiation of a European Capital City: Lisbon 1890–1990. Springer Science & Business Media. p. 123. ISBN 978-94-011-5382-9. Archived from the original on 28 November 2016. Retrieved 12 October 2016.
  35. ^ Malcolm Jack (22 August 2019). Lisbon, City of the Sea: A History. Bloomsbury Publishing. pp. 14–15. ISBN 978-1-83860-172-0.
  36. ^ "Cerca Moura de Lisboa afinal é romana", Francisco Nieves, publico.pt, 11 October 2001
  37. ^ Pires, Helio. "Sigurđr's Attack on Lisbon: Where Exactly?" In Viking and Medieval Scandinavia 8 (2012) – Turnhout, Belgium: Brepols Publishers, c = 2012, pp. 199–205.
  38. ^ Rabbi Jules Harlow (2011), "A 500-Year-Old Memory – Another tragic date in Jewish history", Jewish Week (in Portuguese), Lisbon, Portugal: Comunidade Judaica Masorti – Lisboa
  39. ^ Jeffrey S. Ruth, ed. (1996) [1554], "Urbis Olisiponis descriptio", Lisbon in the Renaissance, New York, New York
  40. ^ EncyclopædiaBritannica. "John IV (king of Portugal)". Archived from the original on 13 March 2012. Retrieved 10 March 2012. king of Portugal from 1640 as a result of the national revolution or restoration, which ended 60 years of Spanish rule.
  41. ^ Geoffrey Parker The army of Flanders and the Spanish road, London, 1972 ISBN 0-521-08462-8, p. 35
  42. ^ Pereira, A.S. (March 2006). "The Opportunity of a Disaster: The Economic Impact of the Lisbon 1755 Earthquake" (PDF). Centre for Historical Economics and Related Research at York, York University. Archived (PDF) from the original on 5 June 2011. Retrieved 21 November 2010.
  43. ^ "The Economic Impact of the Lisbon 1755 Earthquake – p. 8, estimates a population of 200,000" (PDF). March 2006. Archived (PDF) from the original on 5 June 2011. Retrieved 21 November 2010.
  44. ^ "Historical Depictions of the 1755 Lisbon Earthquake, citing an unreferenced estimate of 275,000". Nisee.berkeley.edu. 12 November 1998. Archived from the original on 11 March 2011. Retrieved 21 November 2010.
  45. ^ "Historical Depictions of the 1755 Lisbon Earthquake". Nisee.berkeley.edu. 12 November 1998. Archived from the original on 11 March 2011. Retrieved 21 November 2010.
  46. ^ "Portugal Archived 21 January 2017 at the Wayback Machine". The Virtual Jewish History Tour.
  47. ^ "Welcome to the official global voting platform of". New7Wonders. Archived from the original on 20 December 2009. Retrieved 8 July 2009.
  48. ^ "NATO, NATO Summit Meetings, 4 December 2006". Archived from the original on 14 September 2011. Retrieved 7 April 2020.
  49. ^ "Meeting Spotlight | The meeting planner destination resource". meetingspotlight.com. Archived from the original on 24 February 2020. Retrieved 7 April 2020.
  50. ^ "Photos: Ismaili Imamat establishes headquarters in Portugal". Retrieved 22 October 2020.
  51. ^ Darcy, Marie-Line (12 July 2018). "Lisbon as the 'Holy See' for Ismaili Shia Muslims". Retrieved 22 October 2020.
  52. ^ IGP, ed. (2011), Carta Administrativa Oficial de Portugal (in Portuguese), Lisbon, Portugal: Instituto Geográfico Português
  53. ^ "World Map of Köppen−Geiger Climate Classification". Archived from the original on 6 September 2010.
  54. ^ a b Lisbon average sea temperature Archived 7 March 2018 at the Wayback Machine – seatemperature.org.
  55. ^ "G.Coutinho and Tapada weather stations meassure the Lisbon highest temperature record". 5 August 2018. Archived from the original on 20 May 2019. Retrieved 24 February 2019.
  56. ^ "Climatological Normals of Lisbon". Archived from the original on 29 January 2019. Retrieved 31 August 2017.
  57. ^ a b "Monthly Averages for Lisbon, Portugal (1981–2010)". Instituto de Meteorologia. Archived from the original on 26 November 2012. Retrieved 10 August 2012.
  58. ^ "Climatological Information for Lisbon, Portugal" (1961–1990) Archived 29 January 2019 at the Wayback Machine – Hong Kong Observatory
  59. ^ Diário da República. "Law nr. 56/2012, pages 6454–6460" (pdf) (in Portuguese). Archived from the original on 29 November 2014. Retrieved 20 November 2014.
  60. ^ Joaquim Carvalho (2007). Religion and Power in Europe: Conflict and Convergence. Edizioni Plus. p. 38. ISBN 978-88-8492-464-3. Archived from the original on 9 May 2016. Retrieved 29 October 2015.
  61. ^ Michael Colvin (2008). The Reconstruction of Lisbon: Severa's Legacy and the Fado's Rewriting of Urban History. Associated University Presse. p. 98. ISBN 978-0-8387-5708-6. Archived from the original on 8 May 2016. Retrieved 29 October 2015.
  62. ^ François Soyer (15 October 2007). The Persecution of the Jews and Muslims of Portugal: King Manuel I and the End of Religious Tolerance (1496–7). BRILL. p. 41. ISBN 978-90-04-16262-4. Archived from the original on 3 June 2016. Retrieved 29 October 2015.
  63. ^ Patrick O'Flanagan (1 January 2008). Port Cities of Atlantic Iberia, C. 1500–1900. Ashgate Publishing, Ltd. p. 147. ISBN 978-0-7546-6109-2. Archived from the original on 11 May 2016. Retrieved 29 October 2015.
  64. ^ Revista, Visão (June 2018). "Tudo o que há para ver e fazer de Marvila ao Beato". Visao. Archived from the original on 14 January 2020. Retrieved 14 January 2020.
  65. ^ Revista, TimeOut (December 2019). "Roteiro perfeito em Marvila". TimeOut. Archived from the original on 14 January 2020. Retrieved 14 January 2020.
  66. ^ de Negócios, Jornal (May 2017). "Lisboa: ocírculo alternativo das galerias de arte". Jornal de Negócios. Archived from the original on 14 January 2020. Retrieved 14 January 2020.
  67. ^ "Official web-site". Lisbon Gay and Lesbian Film Festival. Archived from the original on 26 October 2006. Retrieved 6 November 2006.
  68. ^ "doclisboa 2009". Doclisboa.org. Archived from the original on 7 July 2009. Retrieved 8 July 2009.
  69. ^ "Feira do Livro de Lisboa". Feiradolivrodelisboa.pt. Archived from the original on 1 March 2010. Retrieved 30 April 2010.
  70. ^ "Peixe em Lisboa". Peixemlisboa.com. Archived from the original on 13 February 2009. Retrieved 8 July 2009.
  71. ^ "Trienal de Arquitectura de Lisboa". trienaldelisboa.com. Archived from the original on 5 June 2009. Retrieved 8 July 2009.
  72. ^ "ModaLisboa – LisboaFashionWeek – Semana oficial da moda portuguesa". Modalisboa.pt. Archived from the original on 2 August 2009. Retrieved 8 July 2009.
  73. ^ "Experimentadesign". Experimentadesign.pt. Archived from the original on 10 July 2009. Retrieved 8 July 2009.
  74. ^ "Luzboa 2008". Luzboa.com. Archived from the original on 1 October 2009. Retrieved 8 July 2009.
  75. ^ Estrangeiros residentes em: Lisboa / Lisboa. SEFSTAT – Portal de Estatística
  76. ^ Paul Bairoch (1991). Cities and Economic Development: From the Dawn of History to the Present. University of Chicago Press. p. 180. ISBN 978-0-226-03466-9. Archived from the original on 28 July 2014. Retrieved 13 December 2015.
  77. ^ Luis Frois SJ (2014). The First European Description of Japan, 1585: A Critical English-Language Edition of Striking Contrasts in the Customs of Europe and Japan by Luis Frois, S.J. Routledge. p. 194. ISBN 978-1-317-91781-6. Archived from the original on 18 July 2014. Retrieved 13 December 2015.
  78. ^ Richard W. Mansbach; Kirsten L. Taylor (2013). Introduction to Global Politics. Routledge. p. 40. ISBN 978-1-136-51738-9. Archived from the original on 27 July 2014. Retrieved 13 December 2015.
  79. ^ Metro eXplorer Archived 10 April 2015 at the Wayback Machine – OECD
  80. ^ World Urbanization Prospects Archived 25 May 2017 at the Wayback Machine – Department of Economic and Social Affairs, United Nations, 2007
  81. ^ "Population by sex and age groups on 1 January" Archived 22 August 2016 at the Wayback Machine – Eurostat, 2012
  82. ^ 2014 Global Metro Monitor Archived 21 March 2015 at the Wayback Machine – Brookings Institution, 2015
  83. ^ Instituto Nacional de Estatística (Recenseamentos Gerais da População) - https://www.ine.pt/xportal/xmain?xpid=INE&xpgid=ine_publicacoes
  84. ^ "Eurogate Lisbon". Archived from the original on 10 November 2017. Retrieved 9 November 2017.
  85. ^ "GDP per inhabitant in 2004" (PDF). Eurostat. Archived from the original (PDF) on 26 March 2009. Retrieved 17 November 2012.
  86. ^ "GDP per inhabitant in 2005" (PDF). Eurostat. Archived from the original (PDF) on 16 February 2008. Retrieved 17 November 2012.
  87. ^ "GDP per inhabitant in 2006" (PDF). Eurostat. Archived from the original (PDF) on 25 March 2009. Retrieved 17 November 2012.
  88. ^ "GDP per inhabitant in 2007" (PDF). Eurostat. Archived from the original (PDF) on 9 November 2014. Retrieved 17 November 2012.
  89. ^ "Global Metro Monitor GDP 2014". Brookings Institution. 22 January 2015. Archived from the original on 21 March 2015. Retrieved 16 February 2015.
  90. ^ "Pequeno Resumo Histórico de Lisboa" Archived 20 April 2010 at the Wayback Machine – Câmara Municipal de Lisboa
  91. ^ "The Monocle Quality of Life Survey 2019". Monocle. 2019. Retrieved 25 September 2020.
  92. ^ "Lisbon, Porto have more tourists per local than Barcelona, Prague: report". Xinhuanet.com. 5 April 2018. Archived from the original on 25 September 2019. Retrieved 21 August 2021.
  93. ^ Candeias, Francisco (24 June 2017). "Tourism in Lisbon in 2017 reveals a bigger growth than in 2016". lisbon-id.com. Archived from the original on 26 September 2019. Retrieved 21 August 2021.
  94. ^ "World's Leading City Destination 2018". World Travel Awards. Archived from the original on 5 December 2019. Retrieved 7 April 2020.
  95. ^ Electrical World. McGraw-Hill. 1900. p. 566.
  96. ^ [1] Archived 3 January 2007 at the Wayback Machine Information from Carris, Lisbon transportation company.
  97. ^ "Archived copy". Archived from the original on 15 May 2011. Retrieved 10 March 2011.CS1 maint: archived copy as title (link) Details of Lisbon's trams, from Luso Pages
  98. ^ "vimeca". Vimeca.pt. Archived from the original on 28 February 2009. Retrieved 8 July 2009.
  99. ^ "Bem vindo ao site da Rodoviária de Lisboa". Rodoviária de Lisboa. Archived from the original on 7 July 2009. Retrieved 8 July 2009.
  100. ^ "TST – Transportes Sul do Tejo". Tsuldotejo.pt. Archived from the original on 28 February 2009. Retrieved 8 July 2009.
  101. ^ "Boa Viagem". Boa-viagem.pt. Archived from the original on 16 July 2009. Retrieved 8 July 2009.
  102. ^ "Barraqueiro Transportes". Barraqueirotransportes.pt. Archived from the original on 16 April 2009. Retrieved 8 July 2009.
  103. ^ "Suspension bridge". Encyclopædia Britannica. 15 November 2016. Archived from the original on 31 January 2018. Retrieved 30 January 2018.
  104. ^ "The highest, tallest, longest and oldest bridges in the world". The Telegraph. Archived from the original on 31 January 2018. Retrieved 30 January 2018.
  105. ^ "Transtejo e Soflusa". Transtejo.pt. Archived from the original on 13 July 2009. Retrieved 8 July 2009.
  106. ^ "Lisboa duplica oferta de bicicletas. Utilização subiu 50% num ano".
  107. ^ "Lisboa Public Transportation Statistics". Global Public Transit Index by Moovit. Archived from the original on 1 September 2017. Retrieved 19 June 2017. CC-BY icon.svg Material was copied from this source, which is available under a Creative Commons Attribution 4.0 International License.
  108. ^ "Statistics on enrollment from GPEARI/Ministry of Science, Technology and Higher Education (MCES) (Excel spreadsheet, 2007/08 school year)". Estatistics.gpeari.mctes.pt. Archived from the original on 23 June 2009. Retrieved 17 November 2012.
  109. ^ "UCCLA". Archived from the original on 13 November 2017. Retrieved 21 November 2017.
  110. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r "Geminações de Cidades e Vilas: Lisbon" [Twinning Cities and Towns: Lisbon] (in Portuguese). Lisbon, Portugal: Associação Nacional de Municípios Portugueses [pt] [National Association of Portuguese Municipalities]. Archived from the original on 1 February 2015. Retrieved 12 March 2015.
  111. ^ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y "Acordos de geminação, de cooperação e de amizade" [Twinning agreements, cooperation and friendship] (in Portuguese). Lisbon, Portugal: Camara Municipal de Lisboa. Archived from the original on 31 October 2013. Retrieved 12 March 2015.
  112. ^ "Declaración de Hermanamiento múltiple y solidario de todas las Capitales de Iberoamérica (12-10-82)" (PDF). 12 October 1982. Archived from the original (PDF) on 10 May 2013. Retrieved 12 March 2015.
  113. ^ "Sítio da Câmara Municipal de Lisboa: Relações Internacionais". Archived from the original on 31 October 2013. Retrieved 23 August 2013.
  114. ^ The City of Lisbon; Bangkok Metropolitan Administration (19 July 2016). "Friendship And Co-Operation Agreement between The City of Lisbon Portuguese Republic and The Bangkok Metropolitan Administration Kingdom of Thailand" (PDF). Archived (PDF) from the original on 8 October 2016. Retrieved 13 January 2018.
  115. ^ "Bethlehem Municipality". bethlehem-city.org. Archived from the original on 24 July 2010. Retrieved 10 October 2009.
  116. ^ "Mapa Mundi de las ciudades hermanadas" (council webpage). Ayuntamiento de Madrid.
  117. ^ "Twin Cities plan will boost Malacca". New Straits Times. Retrieved 9 July 2013.

Bibliography

External links

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Lisbon&oldid=1051180716"
0.10527300834656