เฮโรโดตุส

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ข้ามไปที่การนำทาง ข้ามไปที่การค้นหา

เฮโรโดตุส
Ἡρόδοτος
Cropped-removebg-herodotus-historian.png
สำเนาโรมัน (ศตวรรษที่ 2 AD ) ของกรีกหน้าอกของตุสจากช่วงครึ่งแรกของศตวรรษที่ 4
เกิดค.  484  ปีก่อนคริสตกาล
Halicarnassus , Caria , Asia Minor , Persian Empire
เสียชีวิตค.  425  ปีก่อนคริสตกาล (อายุประมาณ 60 ปี)
Thurii , CalabriaหรือPella , Macedon , กรีกโบราณ
อาชีพนักประวัติศาสตร์
ผลงานเด่น
ประวัติศาสตร์
ผู้ปกครอง)
  • ลิซ (พ่อ)
  • ดรายทัส (แม่)
ญาติ
  • ธีโอโดรัส (น้องชาย)
  • Panyassis (ลุงหรือลูกพี่ลูกน้อง)

ตุส ( / ชั่วโมงɪ R ɒ d ə ทีə s / hirr- OD -ə-təs ; กรีกโบราณ : Ἡρόδοτος , romanized :  Herodotos , ห้องใต้หลังคากรีกออกเสียง:  [hɛːródotos] ; c.  484  . - ค 425 ปีก่อนคริสตกาล ) เป็นกรีกโบราณ นักเขียน , ภูมิศาสตร์และประวัติศาสตร์ที่เกิดในเมืองกรีกHalicarnassusเป็นส่วนหนึ่งของจักรวรรดิเปอร์เซีย (ตอนนี้โบดรัม , ตุรกี ) เขาเป็นที่รู้จักสำหรับการเขียนประวัติศาสตร์ - บัญชีรายละเอียดของสงครามกรีกเปอร์เซีย Herodotus เป็นนักเขียนคนแรกที่ทำการสอบสวนเหตุการณ์ทางประวัติศาสตร์อย่างเป็นระบบ เขาจะเรียกว่าเป็น " พระบิดาแห่งประวัติศาสตร์ " ชื่อหารือกับเขาโดยโรมันโบราณโจทก์ซิเซโร [1] [2]

ประวัติศาสตร์ส่วนใหญ่ครอบคลุมชีวิตของพระมหากษัตริย์ที่โดดเด่นและมีชื่อเสียงต่อสู้เช่นมาราธอน , เทอร์โม , Artemisium , ซาลา , ทีอและMycaleงานของเขาเบี่ยงเบนไปจากหัวข้อหลักเพื่อให้ภูมิหลังทางวัฒนธรรมชาติพันธุ์ภูมิศาสตร์ และประวัติศาสตร์ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของการเล่าเรื่องและให้ข้อมูลเพิ่มเติมแก่ผู้อ่าน

Herodotus ถูกวิพากษ์วิจารณ์ถึงการรวม "ตำนานและเรื่องราวที่เพ้อฝัน" ไว้ในงานของเขา ทูซิดิดีสเพื่อนนักประวัติศาสตร์กล่าวหาว่าเขาแต่งเรื่องเพื่อความบันเทิง ในการตอบสนอง เฮโรโดตุสอธิบายว่าเขารายงานสิ่งที่เขา "เห็นและ [สิ่งที่] บอกกับเขา" ส่วนขนาดใหญ่ของประวัติศาสตร์ได้ตั้งแต่รับการยืนยันจากนักประวัติศาสตร์สมัยใหม่และนักโบราณคดี

ชีวิต

นักวิชาการสมัยใหม่มักหันไปใช้งานเขียนของเฮโรโดตุสเพื่อหาข้อมูลที่เชื่อถือได้เกี่ยวกับชีวิตของเขา[3] : 7 เสริมด้วยแหล่งข้อมูลโบราณแต่ในภายหลัง เช่นไบแซนไทน์ สุดาสารานุกรมสมัยศตวรรษที่ 11 ที่อาจนำข้อมูลจากบัญชีแบบเดิมมาใช้

ข้อมูลมีน้อย - ข้อมูลเหล่านี้ขึ้นอยู่กับอำนาจหน้าที่เล็กน้อยและล่าช้า พวกเขาไม่น่าจะเป็นไปได้หรือขัดแย้งกันมากจนการรวบรวมพวกเขาไว้ในชีวประวัติก็เหมือนกับการสร้างบ้านไพ่ซึ่งการวิจารณ์ครั้งแรกจะพัดไปที่พื้น ถึงกระนั้นบางจุดอาจได้รับการแก้ไขโดยประมาณ ...

—  จี รอลินสัน [4] : 1 

วัยเด็ก

บัญชีที่ทันสมัยของชีวิตของเขาโดยทั่วไป[4] : บทนำ  [3] : ความรู้เบื้องต้น ไปบางอย่างเช่นนี้ตุสเกิดที่Halicarnassusรอบ 485  ปีก่อนคริสตกาลไม่มีเหตุผลที่จะไม่เชื่อข้อมูลของสุดาเกี่ยวกับครอบครัวของเขา: นั่นเป็นอิทธิพลและเป็นลูกชายของ Lyxes และ Dryo และเป็นน้องชายของ Theodorus และเขาก็เกี่ยวข้องกับPanyassisซึ่งเป็นกวีผู้ยิ่งใหญ่ของ เวลา.

เมืองนี้อยู่ในจักรวรรดิเปอร์เซียในขณะนั้น ทำให้เฮโรโดตุสเป็นเรื่องของชาวเปอร์เซีย[5] [6]และอาจเป็นได้ว่าเฮโรโดตุสรุ่นเยาว์ได้ยินเรื่องราวจากพยานในท้องที่เกี่ยวกับเหตุการณ์ในจักรวรรดิและการเตรียมเปอร์เซียสำหรับการรุกรานกรีซ รวมทั้งการเคลื่อนไหวของกองทัพเรือท้องถิ่นภายใต้คำสั่งของArtemisia ผมของคาเรีย

คำจารึกที่ค้นพบเมื่อเร็ว ๆ นี้ที่ Halicarnassus ระบุว่าหลานชายของเธอLygdamisเจรจากับสมัชชาท้องถิ่นเพื่อยุติข้อพิพาทเกี่ยวกับทรัพย์สินที่ถูกยึดซึ่งสอดคล้องกับเผด็จการภายใต้แรงกดดัน ภายหลังไม่มีการกล่าวถึงชื่อของเขาในรายการบรรณาการของ Athenian Delian Leagueซึ่งบ่งชี้ว่าอาจมีการจลาจลต่อต้านเขาที่ประสบความสำเร็จในช่วงก่อน 454 ปีก่อนคริสตกาล

มีรายงานว่ากวีผู้ยิ่งใหญ่ ปันยาสซิสซึ่งเป็นญาติของเฮโรโดตุส ถูกรายงานว่ามีส่วนร่วมในการจลาจลที่ล้มเหลว Herodotus แสดงความรักต่อเกาะSamos (III, 39–60) และนี่เป็นข้อบ่งชี้ว่าเขาอาจอาศัยอยู่ที่นั่นในวัยหนุ่มของเขา ดังนั้นจึงเป็นไปได้ที่ครอบครัวของเขามีส่วนเกี่ยวข้องกับการจลาจลต่อต้าน Lygdamis ซึ่งนำไปสู่ช่วงเวลาของการเนรเทศไปยัง Samos และตามด้วยมือส่วนตัวในการล่มสลายของทรราชในที่สุด

รูปปั้นเฮโรโดตุสในบ้านเกิดของฮาลิคาร์นัสซัสโบดรัมสมัยใหม่ตุรกี

Herodotus เขียนประวัติศาสตร์ของเขาในภาษา Ionianแต่เขาก็เกิดใน Halicarnassus ซึ่งเป็นนิคมของDorianอ้างอิงจากสสุดาเฮโรโดตุสเรียนรู้ภาษาโยนกเมื่อยังเป็นเด็กที่อาศัยอยู่บนเกาะซามอส ซึ่งเขาได้หลบหนีไปกับครอบครัวจากการกดขี่ของลิกดามิส เผด็จการของฮาลิคาร์นาสซัส และหลานชายของอาร์เตมิเซีย

สุดายังบอกเราว่าตุสหลังจากนั้นจะกลับบ้านเพื่อนำไปสู่การก่อจลาจลที่ในที่สุดล้มล้างเผด็จการ เนื่องจากมีการค้นพบจารึกที่ Halicarnassus เมื่อเร็ว ๆ นี้เกี่ยวกับเวลาของ Herodotus ตอนนี้เรารู้แล้วว่ามีการใช้ภาษา Ionic ใน Halicarnassus ในเอกสารทางการบางฉบับดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องสันนิษฐาน (เช่นSuda ) ว่าเขาต้องเรียนรู้ภาษาถิ่นที่อื่น . [3] : 11 นอกจากนี้สุดาเป็นแหล่งเดียวที่เรามีให้สำหรับบทบาทของเฮโรโดตุสในฐานะผู้ปลดปล่อยวีรบุรุษในบ้านเกิดของเขา นั่นเป็นเหตุผลที่ดีที่จะสงสัยเรื่องโรแมนติกเช่นนี้ [4] : 11 

การเดินทางช่วงต้น

ดังที่เฮโรโดตุสเปิดเผยตัวเอง Halicarnassus แม้จะเป็นเมือง Dorian ได้ยุติความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดกับเพื่อนบ้าน Dorian หลังจากการทะเลาะวิวาทที่ไม่สมควร (I, 144) และได้ช่วยผู้บุกเบิกการค้าขายกับอียิปต์กับอียิปต์ (II, 178) ดังนั้นจึงเป็นท่าเรือที่มองออกไปภายนอกและมีความคิดที่เป็นสากลภายในจักรวรรดิเปอร์เซียและครอบครัวของนักประวัติศาสตร์อาจมีการติดต่อในประเทศอื่น ๆ ภายใต้การปกครองของเปอร์เซีย อำนวยความสะดวกในการเดินทางและการวิจัยของเขา

ตุสของบัญชีพยานระบุว่าเขาเดินทางในอียิปต์ร่วมกับเอเธนส์อาจจะหลังจาก 454  ปีก่อนคริสตกาลหรืออาจจะก่อนหน้านี้หลังจากที่เรือเดินสมุทรของเอเธนส์ได้ช่วยจลาจลต่อต้านการปกครองของเปอร์เซียใน 460-454  ปีก่อนคริสตกาลเขาอาจจะเดินทางไปยังยางต่อไปแล้วลงยูเฟรติสไปบาบิโลนด้วยเหตุผลบางอย่าง อาจเกี่ยวข้องกับการเมืองท้องถิ่น ต่อมาเขาพบว่าตัวเองไม่เป็นที่นิยมใน Halicarnassus และประมาณ 447  ปีก่อนคริสตกาลอพยพไปยังPericlean Athens– เมืองที่ประชาชนและสถาบันประชาธิปไตยที่เขาชื่นชมอย่างเปิดเผย (V, 78) เอเธนส์ยังเป็นสถานที่ที่เขาได้รู้จักภูมิประเทศในท้องถิ่น (VI, 137; VIII, 52–55) รวมถึงพลเมืองชั้นนำเช่นAlcmaeonidsซึ่งเป็นกลุ่มที่มีประวัติบ่อยครั้งในการเขียนของเขา

อ้างอิงจากสEusebius [7]และPlutarch , [8] Herodotus ได้รับรางวัลทางการเงินจากการประชุมในเอเธนส์เพื่อยกย่องงานของเขา

ภายหลังชีวิต

In 443 BC or shortly afterwards, he migrated to Thurium, in modern Calabria, as part of an Athenian-sponsored colony. Aristotle refers to a version of The Histories written by "Herodotus of Thurium," and some passages in the Histories have been interpreted as proof that he wrote about southern Italy from personal experience there (IV, 15,99; VI, 127). Intimate knowledge of some events in the first years of the Peloponnesian War (VI, 91; VII, 133, 233; IX, 73) indicate that he might have returned to Athens, in which case it is possible that he died there during an outbreak of the plague. Possibly he died in Macedoniaแทนหลังจากได้รับอุปถัมภ์ของศาลที่นั่น มิฉะนั้นเขาตายในทูเรียม ไม่มีสิ่งใดในประวัติศาสตร์ที่สามารถระบุวันที่ได้ช้ากว่า 430  ปีก่อนคริสตกาลด้วยความแน่นอน และโดยทั่วไปถือว่าเขาเสียชีวิตหลังจากนั้นไม่นาน อาจก่อนปีที่หกสิบของเขา

ผู้เขียนและผู้บรรยาย

Herodotus จะทำให้งานวิจัยของเขาเป็นที่รู้จักไปทั่วโลกผ่านการบรรยายด้วยวาจาต่อฝูงชนในที่สาธารณะ John Marincola เขียนในบทนำของเขาเกี่ยวกับThe Historiesฉบับ Penguin ว่ามีบางชิ้นที่สามารถระบุตัวตนได้ในหนังสือเล่มแรกๆ ของงานของ Herodotus ซึ่งอาจเรียกได้ว่าเป็น "ผลงานการแสดง" ส่วนต่าง ๆ ของการวิจัยเหล่านี้ดูเหมือนเป็นอิสระและ "แทบจะถอดออกได้" เพื่อที่ผู้เขียนอาจแยกส่วนเหล่านี้ออกเพื่อวัตถุประสงค์ในการแสดงด้วยวาจา Marincola แนะนำเมทริกซ์ทางปัญญาของศตวรรษที่ 5 ประกอบด้วยการแสดงด้วยวาจามากมายซึ่งนักปรัชญาจะท่องงานชิ้นที่ถอดออกได้อย่างมากแนวคิดคือการวิพากษ์วิจารณ์ข้อโต้แย้งก่อนหน้านี้ในหัวข้อและแทรกข้อโต้แย้งของพวกเขาอย่างเข้มข้นและกระตือรือร้นเพื่อที่จะเอาชนะผู้ชม[9]

เป็นธรรมเนียมปฏิบัติในสมัยของเฮโรโดตุสที่ผู้เขียนจะ "เผยแพร่" งานของตนด้วยการท่องตามเทศกาลต่างๆ ที่ได้รับความนิยม ตามคำกล่าวของLucian Herodotus นำงานที่ทำเสร็จแล้วของเขาส่งตรงจากอนาโตเลียไปยังการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกและอ่านประวัติศาสตร์ทั้งหมดให้ผู้ชมที่มาชุมนุมกันนั่งในที่เดียว และได้รับเสียงปรบมืออย่างปลาบปลื้มในตอนท้าย [4] : 14 ตามคำบอกเล่าของนักไวยากรณ์ในสมัยโบราณที่ต่างไปจากเดิม[10] Herodotus refused to begin reading his work at the festival of Olympia until some clouds offered him a bit of shade – by which time the assembly had dispersed. (Hence the proverbial expression "Herodotus and his shade" to describe someone who misses an opportunity through delay.) Herodotus's recitation at Olympia was a favourite theme among ancient writers, and there is another interesting variation on the story to be found in the Suda: that of Photius[11] and Tzetzes,[12] in which a young Thucydides happened to be in the assembly with his father, and burst into tears during the recital. Herodotus observed prophetically to the boy's father, "Your son's soul yearns for knowledge."

Eventually, Thucydides and Herodotus became close enough for both to be interred in Thucydides' tomb in Athens. Such at least was the opinion of Marcellinus in his Life of Thucydides.[13] According to the Suda, he was buried in Macedonian Pella and in the agora in Thurium.[4]: 25 

Place in history

Herodotus announced the purpose and scope of his work at the beginning of his Histories:{{efn| For the past several hundred years, the title of Herodotus's work has been translated rather roughly as The Histories or The History. The original title can be translated from the Greek as "researches" or "inquiries".[14]

"ต่อไปนี้จะนำเสนอผลการสอบสวนที่ดำเนินการโดย Herodotus of Halicarnassus จุดประสงค์คือเพื่อป้องกันไม่ให้ร่องรอยของเหตุการณ์ของมนุษย์ถูกลบไปตามกาลเวลา และเพื่อรักษาชื่อเสียงของความสำเร็จที่สำคัญและน่าทึ่งที่ผลิตโดยทั้งชาวกรีกและผู้ที่ไม่ใช่ ชาวกรีก; ในบรรดาเรื่องที่ครอบคลุมโดยเฉพาะอย่างยิ่งสาเหตุของการสู้รบระหว่างชาวกรีกกับคนที่ไม่ใช่ชาวกรีก” — Herodotus, The Histories (tr. R. Waterfield, 2008) [15]

รุ่นก่อน

บันทึกของเขาเกี่ยวกับความสำเร็จของผู้อื่นเป็นความสำเร็จในตัวเอง แม้ว่าจะมีการถกเถียงกันถึงขอบเขตของความสำเร็จก็ตาม สถานที่ในประวัติศาสตร์และความสำคัญของเฮโรโดตุสอาจเข้าใจได้ตามประเพณีที่เขาทำงาน งานของเขาเป็นงานวรรณกรรมกรีกที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังหลงเหลืออยู่ อย่างไรก็ตามDionysius of Halicarnassusนักวิจารณ์วรรณกรรมของAugustan Romeระบุเจ็ดผู้บุกเบิกของ Herodotus อธิบายงานของพวกเขาว่าเรียบง่ายไม่มีเครื่องตกแต่งของเมืองและคนอื่น ๆ ของชาวกรีกหรือชาวต่างประเทศรวมถึงตำนานที่เป็นที่นิยมซึ่งบางครั้งก็เป็นเรื่องประโลมโลกและไร้เดียงสาบ่อยครั้ง มีเสน่ห์ – ลักษณะทั้งหมดที่สามารถพบได้ในผลงานของ Herodotus เอง[16]

Modern historians regard the chronology as uncertain, but according to the ancient account, these predecessors included Dionysius of Miletus, Charon of Lampsacus, Hellanicus of Lesbos, Xanthus of Lydia and, the best attested of them all, Hecataeus of Miletus. Of these, only fragments of Hecataeus's works survived, and the authenticity of these is debatable,[3]: 27  but they provide a glimpse into the kind of tradition within which Herodotus wrote his own Histories.

Contemporary and modern critics

เป็นเพราะเรื่องราวแปลก ๆ มากมายและนิทานพื้นบ้านที่เขารายงานว่านักวิจารณ์ของเขาตีตราเขาว่าเป็น "บิดาแห่งการโกหก" [3] : 10  [17]แม้แต่คนในสมัยของเขาเองก็พบว่ามีเหตุผลที่จะเยาะเย้ยความสำเร็จของเขา อันที่จริง นักวิชาการสมัยใหม่คนหนึ่ง[4]สงสัยว่า Herodotus ออกจากบ้านของเขาใน Greek Anatolia หรือไม่โดยอพยพไปทางตะวันตกไปยังกรุงเอเธนส์และที่อื่นๆ เพราะเพื่อนร่วมชาติของเขาเยาะเย้ยงานของเขา สถานการณ์ที่อาจบอกเป็นนัยในคำจารึกที่กล่าวว่าอุทิศให้กับ Herodotus ที่หนึ่งในสามสถานที่พักผ่อนของเขาThuria :

Herodotus บุตรชายของ Sphynx
โกหก; ในประวัติศาสตร์ไอออนิกโดยไม่มีเพื่อน
Dorian เกิดที่หนีจากการใส่ร้ายป้ายสี

and made in Thuria his new native land.[3]: 13 

Yet it was in Athens where his most formidable contemporary critics could be found. In 425 BC, which is about the time that Herodotus is thought by many scholars to have died, the Athenian comic dramatist Aristophanes created The Acharnians, in which he blames the Peloponnesian War on the abduction of some prostitutes – a mocking reference to Herodotus, who reported the Persians' account of their wars with Greece, beginning with the rapes of the mythical heroines Io, Europa, Medea, and Helen.[18][19]

Similarly, the Athenian historian Thucydides dismissed Herodotus as a "logos-writer" (story-teller).[20]: 191  Thucydides, who had been trained in rhetoric, became the model for subsequent prose-writers as an author who seeks to appear firmly in control of his material, whereas with his frequent digressions Herodotus appeared to minimize (or possibly disguise) his authorial control.[15] Moreover, Thucydides developed a historical topic more in keeping with the Greek world-view: Focused on the context of the polisหรือนครรัฐ การทำงานร่วมกันของอารยธรรมมีความเกี่ยวข้องมากขึ้นกับชาวกรีกที่อาศัยอยู่ในอนาโตเลียเช่น Herodotus เองซึ่งชีวิตภายในอารยธรรมต่างประเทศเป็นความทรงจำล่าสุด (20) : 191 

ก่อนเกิดวิกฤตในเปอร์เซีย ประวัติศาสตร์ได้ถูกนำเสนอในหมู่ชาวกรีกโดยประเพณีท้องถิ่นหรือครอบครัวเท่านั้น "สงครามแห่งการปลดปล่อย" ได้มอบแรงบันดาลใจทางประวัติศาสตร์ครั้งแรกให้กับเฮโรโดทัสอย่างแท้จริงโดยชาวกรีก สงครามเหล่านี้แสดงให้เขาเห็นว่ามีชีวิตองค์กร สูงกว่าในเมือง ซึ่งอาจบอกเล่าเรื่องราวได้ และพวกเขาเสนอให้เขาเป็นเรื่องดราม่าของการปะทะกันระหว่างตะวันออกและตะวันตก จิตวิญญาณแห่งประวัติศาสตร์ได้ถือกำเนิดขึ้นในกรีซร่วมกับเขา และการทำงานของเขาเรียกว่าหลังจากแรงบันดาลใจเก้าเป็นจริงคำพูดแรกของคลีโอ

—  อาร์ซี เจบบ์ , [21]

ดูเพิ่มเติม

ฉบับวิจารณ์

  • C. Hude (ed.) Herodoti Historiae. Tomvs ก่อนหน้า: Libros I–IV ทวีป (อ็อกซ์ฟอร์ด 1908)
  • C. Hude (ed.) Herodoti Historiae. Tomvs alter: ทวีป Libri V–IX (อ็อกซ์ฟอร์ด 1908)
  • HB Rosén (เอ็ด) Herodoti Historiae ฉบับที่ I: ทวีป Libros I–IV (ไลป์ซิก 1987)
  • HB Rosén (เอ็ด) Herodoti Historiae ฉบับที่ II: Libros V–IX ยังคงมีคำวิพากษ์วิจารณ์จาก indicibus adiectis (สตุตการ์ต 1997)
  • NG Wilson (เอ็ด) Herodoti Historiae Tomvs ก่อนหน้า: Libros I–IV ทวีป (อ็อกซ์ฟอร์ด 2015)
  • NG Wilson (เอ็ด) Herodoti Historiae Tomvs alter: ทวีป Libri V–IX (อ็อกซ์ฟอร์ด 2015)

การแปล

ฉบับแปลภาษาอังกฤษหลายฉบับของThe Histories of Herodotusมีจำหน่ายในหลายฉบับ ที่หาได้ง่ายที่สุดคือที่แปลโดย:

  • Henry Cary (ผู้พิพากษา) , การแปล 1849: text Internet Archive
  • George Rawlinson, translation 1858–1860. Public domain; many editions available, although Everyman Library and Wordsworth Classics editions are the most common ones still in print.[4]
  • George Campbell Macaulay, translation 1890, published in two volumes. London: Macmillan and Co.
  • A. D. Godley 1920; revised 1926. Reprinted 1931, 1946, 1960, 1966, 1975, 1981, 1990, 1996, 1999, 2004. Available in four volumes from Loeb Classical Library, Harvard University Press. ISBN 0-674-99130-3 Printed with Greek on the left and English on the right:
    • AD Godley Herodotus : The Persian Wars : Volume I : Books 1–2 (เคมบริดจ์ แมสซาชูเซตส์ 1920)
    • AD Godley Herodotus : The Persian Wars : Volume II : Books 3-4 (เคมบริดจ์ แมสซาชูเซตส์ 1921)
    • AD Godley Herodotus : The Persian Wars : Volume III : Books 5-7 (เคมบริดจ์ แมสซาชูเซตส์ 1922)
    • AD Godley Herodotus : The Persian Wars : Volume IV : Books 8-9 (เคมบริดจ์ แมสซาชูเซตส์ 2468)
  • Aubrey de Sélincourtเดิมที 2497; แก้ไขโดยจอห์น Marincola ในปี 1996 หลายฉบับจากเพนกวินหนังสือที่มีอยู่
  • David Grene , ชิคาโก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยชิคาโก, 1985.
  • Robin Waterfieldพร้อมบทนำและบันทึกโดยCarolyn Dewald , Oxford World Classics, 1997. ISBN 978-0-19-953566-8 
  • Andrea L. Purvis, The Landmark Herodotusเรียบเรียงโดย Robert B. Strassler Pantheon, 2007. ISBN 978-0-375-42109-9พร้อมข้อมูลเสริมที่เพียงพอ 
  • วอลเตอร์ บลังโก, Herodotus: The Histories: The Complete Translation, Backgrounds, Commentaries . แก้ไขโดย Jennifer Tolbert Roberts นิวยอร์ก: WW Norton, 2013
  • ทอม ฮอลแลนด์ , ประวัติศาสตร์, เฮโรโดตุส . บทนำและบันทึกโดย Paul Cartledge นิวยอร์ก เพนกวิน 2013

หมายเหตุ

อ้างอิง

  1. ^ Luce, T. James (2002). The Greek Historians. p. 26.
  2. ^ "Herodotus". Encyclopædia Britannica.
  3. ^ a b c d e f g Burn, A.R. (1972). Herodotus: The Histories. Penguin Classics.
  4. ^ a b c d e f g h i j k l m Rawlinson, George (1859). The History of Herodotus. 1. New York, NY: D. Appleton and Company. "ผ่าน The Internet Classics Archive" . คลาสสิก แปลโดย รอลินสัน, จอร์จ. สถาบันเทคโนโลยีแมสซาชูเซตส์ .
  5. ^ Dandamaev ซาชูเซตส์ (1989) ประวัติศาสตร์ทางการเมืองของ Achaemenid อาณาจักร ยอดเยี่ยม NS. 153. ISBN 978-90-04-09172-6. 'บิดาแห่งประวัติศาสตร์' Herodotus เกิดที่ Halicarnassus และก่อนที่เขาจะอพยพไปยังแผ่นดินกรีซเป็นหัวข้อของอาณาจักรเปอร์เซีย
  6. ^ Kia, Mehrdad (2016) จักรวรรดิเปอร์เซีย: สารานุกรมประวัติศาสตร์ เอบีซี-คลีโอ NS. 161. ISBN 978-1-61069-391-2. ในช่วงที่เกิดของ Herodotus ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเอเชียไมเนอร์ รวมทั้ง Halicarnassus อยู่ภายใต้การปกครองของ Persian Achaemenid
  7. ^ นักบุญ Chron สามารถ. พาร์ส  ครั้งที่สอง หน้า 339, 01.83.4, อ้างโดย. [4] : บทนำ 
  8. ^ ตาร์คเดอใส่ร้าย เฮโรด.  ครั้งที่สอง หน้า 862 A อ้างโดย. [4] : บทนำ 
  9. ^ ประวัติศาสตร์ . บทนำและหมายเหตุโดย John Marincola; ทรานส์ โดย Aubrey de Selincourt หนังสือเพนกวิน. 2546. หน้า xii.CS1 maint: others (link)
  10. ^ Montfaucon ของ Bibliothec คอยล์. ปลาคอด  clxxvii พี 609 อ้างโดย. [4] : 14 
  11. ^ โฟติ Bibliothec ปลาคอด  lx หน้า 59, อ้างโดย ราลินสัน [4] : 15 
  12. ^ Tzetzesชิล.  1.19 อ้างโดย. [4] : 15 
  13. ^ Marcellinus,ใน Vita ทูซิด. NS. ix อ้างโดย. [4] : 25 
  14. ^ "เฮโรโดทัส" . สารานุกรมชีวประวัติโลก . เดอะ เกล กรุ๊ป. สืบค้นเมื่อ11 มีนาคม 2018 .
  15. อรรถเป็น ข ดี วัลด์, แคโรลีน, เอ็ด. (1998). ประวัติศาสตร์ โดย Herodotus . แปลโดย Waterfield, Robin & Dewald, Carolyn อ็อกซ์ฟอร์ด สหราชอาณาจักร: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด "บทนำ", น. สิบแปด CS1 maint: multiple names: translators list (link)
  16. ↑ , [3] : 23 อ้างถึง Dionysius On Thucydides
  17. ^ ไปป์, เดวิด. "เฮโรโดตุส บิดาแห่งประวัติศาสตร์ บิดาแห่งการโกหก" . สืบค้นเมื่อ16 พฤศจิกายน 2552 .
  18. ^ Tritle. ลอว์เรนซ์ เอ. (2004). สงครามเพโลพอนนีเซียน . กลุ่มสำนักพิมพ์กรีนวูด หน้า 147–148.
  19. ↑ ฮาร์ต, จอห์น (1982). เฮโรโดตุสและประวัติศาสตร์กรีก . เทย์เลอร์และฟรานซิส. NS. 174.
  20. อรรถเป็น ข เมอร์เรย์, ออสวิน (1986). "นักประวัติศาสตร์กรีก" . ในบอร์ดแมน จอห์น; กริฟฟิน, แจสเปอร์; เมอร์เรย์, ออสวิน (สหพันธ์). ประวัติความเป็นมาฟอร์ดของโลกคลาสสิก สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด. น.  186–203 . ISBN  978-0-19-872112-3.
  21. ^ Jebb, ริชาร์ดซีอัจฉริยะของเคิลส์ ส่วนที่ 7  

ที่มา

  • อาชโบลต์, พอล (2002). "เฮโรโดตุส (ค. 480–ค. 420)" . ใน Amoia, Alba della Fazia; แนปป์, เบ็ตติน่า ลีโบวิทซ์ (สหพันธ์). นักเขียนหลากวัฒนธรรมตั้งแต่สมัยโบราณจนถึงปี ค.ศ. 1945: แหล่งข้อมูลทางบรรณานุกรมชีวภาพ . กลุ่มสำนักพิมพ์กรีนวูด น.  168–172 . ISBN 978-0-313-30687-7.
  • อาเชรี, เดวิด; ลอยด์ อลัน; คอร์เซลลา, อัลโด (2007). อรรถกถาบนตุส 1-4 สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด. ISBN 978-0-19-814956-9.
  • ออบิน, เฮนรี่ (2002). กอบกู้กรุงเยรูซาเลม . นิวยอร์ก นิวยอร์ก: Soho Press ISBN 978-1-56947-275-0.
  • Baragwanath, เอมิลี่; เดอ บัคเกอร์, มาติเยอ (2010). เฮโรโดทัส . คู่มือการวิจัยบรรณานุกรมออนไลน์ของ Oxford สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด. ISBN 978-0-19-980286-9.
  • เฮโรโดตุส; บลังโก, วอลเตอร์ (2013). ประวัติศาสตร์ . นิวยอร์ก: WW Norton & Company ISBN 978-0-393-93397-0.
  • โบเดเกอร์, เดโบราห์ (2000). "ประเภทของเฮโรโดทัส". ใน Depew แมรี่; ออบบินก์, เดิร์ก (สหพันธ์). การฝึกอบรมของแนวหนัง: ผู้เขียนทั่วไปและสังคม สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยฮาร์วาร์ด. หน้า 97–114. ISBN 978-0-674-03420-4.
  • คาเมรอน, อลัน (2004). Mythography กรีกในโลกโรมัน สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด. ISBN 978-0-19-803821-4.
  • Dalley, S. (2003). "ทำไมเฮโรโดตุสไม่กล่าวถึงสวนลอยแห่งบาบิโลน" ใน Derow, P.; Parker, R. (สหพันธ์). ตุสและโลกของเขา นิวยอร์ก นิวยอร์ก: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด หน้า 171–189. ISBN 978-0-19-925374-6.
  • Dalley, S. (2013). ความลึกลับของแขวนสวนแห่งบาบิโลน: การ Elusive โลก Wonder สืบ สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด. ISBN 978-0-19-966226-5.
  • อีแวนส์, JAS (1968). "บิดาแห่งประวัติศาสตร์หรือบิดาแห่งการโกหก ชื่อเสียงของเฮโรโดตุส" วารสารคลาสสิก . 64 : 11–17.
  • ฟาร์ลีย์, เดวิด จี. (2010). สมัยการเขียนการเดินทาง: ปัญญาชนต่างประเทศ โคลัมเบีย มิสซูรี: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยมิสซูรี ISBN 978-0-8262-7228-7.
  • Fehling, Detlev (1989) [1971]. Herodotos และ 'แหล่งที่มา' ของเขา: อ้างอิงการประดิษฐ์และการบรรยายศิลปะ ตำราคลาสสิกและยุคกลางของ Arca เอกสารและเอกสาร 21 . แปลโดย Howie, JG Leeds: Francis Cairns ISBN 978-0-905205-70-0.
  • โกลด์, จอห์น (1989). เฮโรโดทัส . นักประวัติศาสตร์กับนักประวัติศาสตร์ ลอนดอน สหราชอาณาจักร: George Weidenfeld & Nicolson ISBN 978-0-297-79339-7.
  • Immerwahr, Henry R. (1985). "เฮโรโดทัส". ใน Easterling, PE; น็อกซ์, บีเอ็มดับเบิลยู (สหพันธ์). วรรณคดีกรีก . ประวัติศาสตร์วรรณคดีกรีกคลาสสิกเคมบริดจ์ 1 . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. ISBN 978-0-2521-21042-3.
  • เชน, มีนาคชี (2554). อินเดียที่พวกเขาเห็นบัญชีต่างประเทศ นิวเดลี IN: หนังสือมหาสมุทร ISBN 978-81-8430-106-9.
  • ลอยด์, อลัน บี. (1993). ตุส, หนังสือเล่มที่สอง Études préliminaires auxศาสนา orientales dans l'Empire romain. 43 . ไลเดน: ยอดเยี่ยม ISBN 978-90-04-07737-9.
  • มาจุมดาร์ อาร์ซี (1981). บัญชีคลาสสิกของอินเดีย: เป็นการรวบรวมคำแปลภาษาอังกฤษของบัญชีที่เหลือโดย Herodotus, Megasthenes, Arrian, Strabo, Quintus, Diodorus, Siculus, Justin, Plutarch, Frontinus, Nearchus, Apollonius, Pliny, Ptolemy, Aelian และอื่น ๆ กับแผนที่ กัลกัตตา IN: Firma KLM ISBN 978-0-8364-0704-4.
  • มารินโคลา, จอห์น (2001). นักประวัติศาสตร์กรีก . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด. ISBN 978-0-19-922501-9.
  • มิคัลสัน, จอน ดี. (2003). ตุสและศาสนาในเปอร์เซียสงคราม ชาเปลฮิลล์ NC: Univ of North Carolina Press ISBN 978-0-8078-2798-7.
  • นีลเส็น, เฟลมมิง เอเจ (1997). โศกนาฏกรรมในประวัติศาสตร์: Herodotus และประวัติศาสตร์ดิวเทอโรโนมิสติก . เอ แอนด์ ซี แบล็ค ISBN 978-1-85075-688-0.
  • โรเบิร์ตส์, เจนนิเฟอร์ ที. (2011). Herodotus: บทนำสั้นมาก . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด. ISBN 978-0-19-957599-2.
  • รอมม์, เจมส์ (1998). เฮโรโดทัส . New Haven, CT: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเยล ISBN 978-0-300-07229-7.
  • สปาร์คส์, เคนตัน แอล. (1998). เชื้อชาติและเอกลักษณ์ในอิสราเอลโบราณ: Prolegomena เพื่อศึกษาความรู้สึกชาติพันธุ์และการแสดงออกของพวกเขาในภาษาฮีบรูไบเบิล Winona Lake, IN: ไอเซนบรันส์ ISBN 978-1-57506-033-0.
  • น่านน้ำ, KH (1985). Herodotos the Historian: ปัญหา วิธีการ และความคิดริเริ่มของเขา. Tulsa, OK: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโอคลาโฮมา. ISBN 978-0-8061-1928-1.
  • เวลส์บี, ดีเร็ก (1996). อาณาจักรกูช . ลอนดอน สหราชอาณาจักร: สำนักพิมพ์บริติชมิวเซียม. ISBN 978-0-7141-0986-2.

อ่านเพิ่มเติม

  • แบ็กเกอร์, เอ็กเบิร์ต เจ. ; เดอจอง ไอรีน เจเอฟ; ฟาน วีส, ฮานส์, สหพันธ์. (2002). คู่หูสุดยอดของสตุส ไลเดน: อีเจ บริลล์ ISBN 978-90-04-12060-0.
  • Baragwanath, เอมิลี่ (2010). แรงจูงใจและการบรรยายในตุส เอกสารคลาสสิกของอ็อกซ์ฟอร์ด สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด. ISBN 978-0-19-964550-3.
  • บิวรี่ เจบี ; เมกส์, รัสเซลล์ (1975). ประวัติศาสตร์กรีก (ฉบับที่สี่) ลอนดอน: MacMillan Press. น. 251–252. ISBN 978-0-333-15492-2.
  • De Selincourt, ออเบรย์ (1962) โลกของเฮโรโดทัส . ลอนดอน: Secker และ Warburg
  • ดีวัลด์, แคโรลีน; มารินโคลา, จอห์น, สหพันธ์. (2006). เคมบริดจ์สหายตุส เคมบริดจ์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. ISBN 978-0-521-83001-0.
  • อีแวนส์, JAS (2006). จุดเริ่มต้นของประวัติศาสตร์: Herodotus และสงครามเปอร์เซีย . Campbellville, Ont.: เอ็ดการ์ เคนท์. ISBN 978-0-88866-652-9.
  • อีแวนส์, JAS (1982). เฮโรโดทัส . บอสตัน: ทเวย์น. ISBN 978-0-8057-6488-8.
  • อีแวนส์, JAS (1991). Herodotus นักสำรวจแห่งอดีต: สามเรียงความ . พรินซ์ตัน, นิวเจอร์ซีย์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน. ISBN 978-0-691-06871-8.
  • ฟลอรี, สจ๊วต (1987). รอยยิ้มโบราณตุส ดีทรอยต์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยแห่งรัฐเวย์น ISBN 978-0-8143-1827-0.
  • ฟอร์นารา, ชาร์ลส์ ดับเบิลยู. (1971). Herodotus: เรียงความการตีความ . อ็อกซ์ฟอร์ด: คลาเรนดอนกด.
  • กีสเซิน, ฮันส์ ดับเบิลยู. กีสเซิน (2010). มิธอส มาราธอน. Von Herodot über Bréal bis zur Gegenwart . รถม้า: Verlag Empirische Pädagogik (= Landauer Schriften zur Kommunikations- und Kulturwissenschaft. Band 17). ISBN 978-3-941320-46-8.
  • แฮร์ริงตัน, จอห์น ดับเบิลยู. (1973). หากต้องการดูโลก เซนต์หลุยส์: GV Mosby Co. ISBN 978-0-8016-2058-4.
  • Hartog, François (2000). "การประดิษฐ์ประวัติศาสตร์: ยุคก่อนประวัติศาสตร์ของแนวคิดจากโฮเมอร์ถึงเฮโรโดทัส" ประวัติศาสตร์และทฤษฎี . 39 (3): 384–395. ดอย : 10.1111/0018-2656.00137 .
  • ฮาร์ทอก, ฟรองซัวส์ (1988). กระจกเงาของเฮโรโดตุส: การเป็นตัวแทนของผู้อื่นในการเขียนประวัติศาสตร์ . เจเน็ต ลอยด์, ทรานส์. เบิร์กลีย์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยแห่งแคลิฟอร์เนีย ISBN 978-0-520-05487-5.
  • อย่างไร วอลเตอร์ ดับเบิลยู.; เวลส์, โจเซฟ, สหพันธ์. (1912). อรรถกถาบนตุส อ็อกซ์ฟอร์ด: คลาเรนดอนกด.
  • ฮันเตอร์ เวอร์จิเนีย (1982) อดีตและกระบวนการในตุสและเดส พรินซ์ตัน, นิวเจอร์ซีย์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยพรินซ์ตัน. ISBN 978-0-691-03556-7.
  • Immerwahr, H. (1966). รูปแบบและความคิดในเฮโรโดตุส . คลีฟแลนด์: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัย Case Western Reserve
  • Kapuściński, ริสซาร์ด (2007). เดินทางไปกับตุส คลาร่า โกลว์เชวสกา, ทรานส์. นิวยอร์ก: Knopf. ISBN 978-1-4000-4338-5.
  • Lateiner, โดนัลด์ (1989). วิธีการทางประวัติศาสตร์ของ Herodotus . โตรอนโต: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโตรอนโต. ISBN 978-0-8020-5793-8.
  • เหยือก, ลุค (2009). ประวัติศาสตร์โบราณเขียน: บทนำ Historiography นิวยอร์ก: IB Taurus & Co Ltd.
  • มารอซซี, จัสติน (2008) วิถีของเฮโรโดตุส: เดินทางไปกับชายผู้คิดค้นประวัติศาสตร์ . เคมบริดจ์แมสซาชูเซตส์: Da Capo Press ISBN 978-0-306-81621-5.
  • โมมิกลิอาโน, อาร์นัลโด้ (1990). ฐานรากคลาสสิกของประวัติศาสตร์สมัยใหม่ เบิร์กลีย์: ม. ของสำนักพิมพ์แคลิฟอร์เนีย ISBN 978-0-520-06890-2.
  • ไมเรส, จอห์น แอล. (1971). ตุส: บิดาแห่งประวัติศาสตร์ ชิคาโก: Henry Regnrey ISBN 978-0-19-924021-0.
  • พริตเชตต์, ดับเบิลยู. เคนดริก (1993). โรงเรียนโกหกตุส อัมสเตอร์ดัม: กีเบน. ISBN 978-90-5063-088-7.
  • เซลเดน, แดเนียล (1999). "ความบ้าคลั่งของ Cambyses หรือเหตุผลของประวัติศาสตร์". Materiali e Discussioni ต่อ l'Analisi dei Testi Classici . 42 (42): 33–63. ดอย : 10.2307/40236137 . JSTOR  40236137 .
  • Thomas, Rosalind (2000). Herodotus in context: ethnography, science and the art of persuasion. Cambridge: Cambridge University Press. ISBN 978-0-521-66259-8.
  • Waters, K.H. (1985). Herodotus the Historian: His Problems, Methods and Originality. Beckenham: Croom Helm Ltd.

External links

Library resources about
Herodotus
By Herodotus
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Herodotus&oldid=1046014079"