ฮาลาคา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ส่วนหนึ่งของซีรีย์เรื่อง
ยูดาย
ดาวแห่งเดวิด  บัญญัติสิบประการ  เล่ม
การเคลื่อนไหว
ปรัชญา
ข้อความ
กฎ
 เมือง / สถานที่ศักดิ์สิทธิ์
ตัวเลขสำคัญ
บทบาททางศาสนา
วัฒนธรรมและการศึกษา
วัตถุมงคล
คำอธิษฐาน
วันหยุดสำคัญ
ศาสนาอื่น ๆ
หัวข้อที่เกี่ยวข้อง

Halakha ( / h ɑː ˈ l ɔː x ə / ; [1] ภาษาฮีบรู : הֲלָכָה , ศัพท์ ดิก : [halaˈχa] ) หรือทับศัพท์ว่าฮาลาชา ฮาลาคาห์ และฮาโลโช (อาชเคนาซิ ค : [haˈloχo] ) เป็นองค์กรรวมของกฎหมายทางศาสนา ของ ชาวยิว ซึ่งได้มาจากคัมภีร์โตราห์ที่เป็นลายลักษณ์อักษรและปากเปล่า Halakha ขึ้นอยู่กับบัญญัติในพระคัมภีร์ไบเบิล ( mitzvot )กฎหมาย ทัล มุดิกและนิและขนบธรรมเนียมและประเพณีที่รวบรวมไว้ในหนังสือหลายเล่มเช่น Shulchan Aruch Halakhaมักแปลว่า "กฎหมายของชาวยิว" แม้ว่าการแปลตามตัวอักษรมากกว่านั้นอาจเป็น "แนวทางปฏิบัติ" หรือ "แนวทางเดิน" คำนี้มาจากรากศัพท์ซึ่งแปลว่า "ประพฤติ" (เช่น "ไป" หรือ "เดิน") ฮาลาคาไม่เพียงเป็นแนวทางปฏิบัติและความเชื่อทางศาสนาเท่านั้น แต่ยังชี้นำแง่มุมต่าง ๆ ในชีวิตประจำวันอีกด้วย [2]

ในอดีต ในชาวยิวพลัดถิ่น ฮา ลาคารับใช้ชุมชนชาวยิวหลายแห่งในฐานะช่องทางที่บังคับใช้กฎหมาย ทั้งทางแพ่งและศาสนาเนื่องจากไม่มีการแบ่งแยกพวกเขาในศาสนายิวแบบดั้งเดิม นับตั้งแต่การตรัสรู้ของชาวยิว ( ฮั สคาลาห์ ) และ การ ปลดปล่อยชาวยิวบางคนมองว่าฮาลาคาเป็นสิ่งที่ผูกมัดน้อยลงในชีวิตประจำวัน เพราะอาศัยการตีความของพวกแรบบินิก ตรงข้ามกับข้อความบัญญัติที่เชื่อถือได้ซึ่งบันทึกไว้ในภาษาฮีบรู คัมภีร์ไบเบิล . ภายใต้กฎหมายร่วมสมัยของอิสราเอลกฎหมายครอบครัวและสถานะส่วนบุคคลของชาวอิสราเอลบางพื้นที่อยู่ภายใต้อำนาจของศาลรับบี ดังนั้นพวกเขาจึงได้รับการปฏิบัติตาม ฮา ลาคา ความแตกต่างเล็กน้อยในฮาลาคาพบได้ในหมู่ชาวยิวอาซเคนาซี ชาวยิวมิซราฮี ชาวยิวเซฟาร์ดี ชาวเยเมนชาวเอธิโอเปียและชุมชนชาวยิวอื่น ๆ ซึ่งในอดีตเคยอาศัยอยู่อย่างโดดเดี่ยว [3]

นิรุกติศาสตร์และคำศัพท์

ชุดเต็มของลมุดบาบิโลน

คำว่าฮาลาคามาจากรากศัพท์ภาษาฮีบรูฮาลาค – "เดิน" หรือ "ไป" [4] : 252 ดังนั้น ตามตัวอักษรฮาลาคา จึง แปลว่า "ทางที่จะเดิน" มากกว่า "กฎหมาย" คำว่าฮาลาคาหมายถึงคลังของตำรากฎหมายของพวกแรบไบ หรือหมายถึงระบบโดยรวมของกฎหมายศาสนา คำนี้อาจเกี่ยวข้องกับAkkadian ilkuซึ่งเป็นภาษีทรัพย์สิน ซึ่งแปลเป็นภาษาอราเมอิกว่าhalakhซึ่งกำหนดข้อผูกพันหนึ่งหรือหลายข้อ [5]มันอาจสืบเชื้อสายมาจากราก Proto-Semitic ที่สร้างขึ้นใหม่ตามสมมุติฐาน*halak-แปลว่า "ไป" ซึ่งมีลูกหลานในภาษาอัคคาเดียน อาหรับ อราเมอิก และอูการิติกด้วย [6]

Halakhaมักจะตรงกันข้ามกับaggadah ("การบอกเล่า") คลังข้อมูลที่หลากหลายของ rabbinic อรรถาธิบายคำบรรยาย ปรัชญา ลึกลับ และข้อความ "ที่ไม่ใช่กฎหมาย" อื่นๆ ในเวลาเดียวกัน เนื่องจากนักเขียนของฮาลาคาอาจดึงเอาวรรณกรรมที่แปลกประหลาดและแม้แต่วรรณกรรมลึกลับ การแลกเปลี่ยนแบบไดนามิกจึงเกิดขึ้นระหว่างประเภท Halakhaยังไม่รวมถึงส่วนของโทราห์ที่ไม่เกี่ยวข้องกับบัญญัติ

Halakhaถือเป็นการนำ613 mitzvot ("บัญญัติ") ในโตราห์ไปใช้จริง ซึ่งพัฒนาผ่านการอภิปรายและการโต้วาทีในวรรณกรรมแรบบินิกคลาสสิก โดยเฉพาะมิชนาห์และทัลมุด (" โทราห์ปากเปล่า ") และตามที่ประมวลไว้ใน มิชเน ห์ โทราห์และชุลชาน อารุช [7]เพราะฮาลาคาได้รับการพัฒนาและนำไปใช้โดยหน่วยงานฮาลาคิคมากกว่า "เสียงอย่างเป็นทางการ" แต่เพียงผู้เดียว บุคคลและชุมชนที่แตกต่างกันอาจมีคำตอบที่แตกต่างกันสำหรับคำถามฮาลาคิ มีข้อยกเว้นบางประการ ข้อโต้แย้งไม่ได้ถูกตัดสินผ่านโครงสร้างที่มีอำนาจ เนื่องจากในช่วงที่ชาวยิวพลัดถิ่นชาวยิวขาดลำดับชั้นการพิจารณาคดีเดียวหรือกระบวนการพิจารณาอุทธรณ์สำหรับ ฮา ลา คา

ตามที่นักวิชาการบางคน คำว่าฮาลาคาและชะ รีอะฮ์ ต่างก็มีความหมายตามตัวอักษรว่า "เส้นทางที่จะปฏิบัติตาม" วรรณกรรมเฟคห์นั้น คล้ายคลึงกับ กฎของ พวกรับบี ที่พัฒนาขึ้นในคัมภีร์ทัลมุดโดยฟัตวามีความคล้ายคลึงกับการตอบสนองของพวกรับบี [8] [9]

พระบัญญัติ (mitzvot)

ตาม Talmud ( Tractate Makot ) 613 mitzvotอยู่ในโตราห์ 248 บวก ("เจ้าจะ") mitzvotและ 365 ลบ ("เจ้าจะไม่") mitzvotเสริมด้วยเจ็ดmitzvot ออกกฎหมายโดยแรบไบในสมัยโบราณ [10]ปัจจุบัน บัญญัติ 613 ข้อไม่สามารถปฏิบัติตามได้จนกว่าการสร้างพระวิหารในกรุงเยรูซาเล็มและการตั้งถิ่นฐานใหม่โดยสากลของชาวยิวในดินแดนแห่งอิสราเอลโดยพระเมสสิยาห์ จากการนับหนึ่งครั้ง สามารถเก็บได้เพียง 369 ชิ้น หมายความว่า 40% ของมิทซ์วอตไม่สามารถแสดงได้ [11]

ศาสนารับบินิก ยูดายแบ่งกฎหมายออกเป็นหมวดหมู่: [12] [13]

Sefer Torahที่Glockengasse Synagogue (นิทรรศการพิพิธภัณฑ์), โคโลญจน์
  • กฎของโมเสสซึ่งเชื่อกันว่าพระเจ้าเปิดเผยแก่ชาวอิสราเอลที่ภูเขาซีนายในพระคัมภีร์ไบเบิล กฎหมายเหล่านี้ประกอบด้วยสิ่งต่อไปนี้:
    • The Written Torah , กฎหมายที่เขียนในฮีบรูไบเบิล
    • โท ราห์ปากเปล่ากฎหมายที่เชื่อกันว่าได้รับการถ่ายทอดด้วยปากเปล่าก่อนที่จะมีการรวบรวมเป็นข้อความในภายหลัง เช่น คัมภีร์มิชนาห์ ทัลมุด และรหัสแรบบินิก
  • กฎหมายกำเนิดมนุษย์ รวมถึงกฤษฎีกา การตีความ ขนบธรรมเนียม ฯลฯ

การแบ่งระหว่างพระบัญญัติที่เปิดเผยและรับบีอาจมีอิทธิพลต่อความสำคัญของกฎ การบังคับใช้ และลักษณะของการตีความอย่างต่อเนื่อง [12]ผู้มีอำนาจของ Halakhic อาจไม่เห็นด้วยว่ากฎหมายใดจัดอยู่ในประเภทใดหรือสถานการณ์ (ถ้ามี) ซึ่งผู้นับถือศาสนารับบีในยุคก่อนสามารถตรวจสอบอีกครั้งโดยแรบไบร่วมสมัย แต่ชาวยิว Halakhic ทั้งหมดถือว่าทั้งสองประเภทมีอยู่[ จำเป็นต้องอ้างอิง ]และนั่น ประเภทแรกไม่เปลี่ยนรูป โดยมีข้อยกเว้นสำหรับการช่วยชีวิตและสถานการณ์ฉุกเฉินที่คล้ายคลึงกันเท่านั้น

ความแตกต่างแบบคลาสสิกที่สองคือระหว่างกฎหมายลายลักษณ์อักษร กฎหมายที่เขียนในฮีบรูไบเบิลและกฎหมายปากเปล่า กฎหมายที่เชื่อกันว่าได้รับการถ่ายทอดด้วยปากเปล่าก่อนที่จะมีการรวบรวมเป็นข้อความในภายหลัง เช่น คัมภีร์มิชนาห์ ทัลมุด และรหัสแรบบินิก

บัญญัติแบ่งออกเป็นคำสั่งเชิงบวกและเชิงลบ ซึ่งได้รับการปฏิบัติต่างกันในแง่ของการลงโทษจากสวรรค์และมนุษย์ บัญญัติเชิงบวกกำหนดให้มีการกระทำและถือเป็นการนำนักแสดงเข้าใกล้พระเจ้ามากขึ้น บัญญัติเชิงลบ (ตามธรรมเนียมแล้วมีจำนวน 365 ข้อ) ห้ามการกระทำบางอย่าง และการฝ่าฝืนจะสร้างระยะห่างจากพระเจ้า

มีการแบ่งแยกเพิ่มเติมระหว่างchukim ("พระราชกฤษฎีกา" - กฎหมายที่ไม่มีคำอธิบายที่ชัดเจน เช่นshatnezกฎหมายห้ามสวมเสื้อผ้าที่ทำจากผ้าลินินและขนสัตว์ผสมกัน) มิชปาตี ("คำพิพากษา" - กฎหมายที่มีนัยทางสังคมที่ชัดเจน) และeduyot ( "ประจักษ์พยาน" หรือ "การรำลึก" เช่นวันถือบวชและวันหยุด) ตลอดหลายยุคหลายสมัย ผู้มีอำนาจของแรบบินต่างๆ ได้จำแนกพระบัญญัติ 613 ข้อไว้หลายวิธี

วิธีการที่แตกต่างกันแบ่งกฎหมายออกเป็นหมวดหมู่ต่างๆ: [ จำเป็นต้องอ้างอิง ]

  • กฎหมายที่เกี่ยวข้องกับพระเจ้า ( bein adam laMakom , ความหมายคือ "ระหว่างบุคคลและสถานที่") และ
  • กฎหมายเกี่ยวกับความสัมพันธ์กับบุคคลอื่น ( bein adam le-chavero , "ระหว่างบุคคลกับเพื่อนของเขา").

ที่มาและกระบวนการ

ยุคของกฎหมายยิว
  • Chazal ( มีความ หมายว่า "ปราชญ์ของเรา ขอความจำเริญแก่พวกเขา"): ปราชญ์ชาวยิวในยุคมิชนา โท เซฟตา และทัลมุด ( ราว 250 ปี ก่อนคริสตศักราช – ประมาณ 625 ซีอี)
    • Zugot ( "คู่") ทั้งสองช่วงเวลา 200 ปี (ประมาณ 170 ก่อนคริสตศักราช - 30 CE, "ยุคของคู่") ในช่วงระยะเวลาที่สองของวิหารซึ่งความเป็นผู้นำทางจิตวิญญาณอยู่ในมือของ "คู่" ห้าคน "ของครูสอนศาสนาและแต่ละคู่นี้เอง
    • Tannaim (" ผู้พูดซ้ำ") เป็นแรบไบที่อาศัยอยู่ในEretz Yisrael เป็นหลัก ซึ่งประมวลOral Torahในรูปแบบของ Mishnah; 0–200 ส.ศ.
    • Amoraim (" ผู้ พูด") อาศัยอยู่ในทั้ง Eretz Yisrael และBabylonia คำสอนและการสนทนาของพวกเขาถูกรวบรวมเป็นสองรุ่นของGemara ; 200–500.
    • ชาวซาโวราอิม (" ผู้มี เหตุผล ") อาศัยอยู่ในซา สซานิด บาบิโลเนียเป็นหลักเนื่องจากการปราบปรามของศาสนายูดายในจักรวรรดิโรมันตะวันออกภายใต้ การปกครองของ ธีโอโดสิอุสที่ 2 ; 500–650.
  • Geonim (" ผู้ยิ่งใหญ่" หรือ "อัจฉริยะ") เป็นประธานในสถาบันการศึกษาใหญ่ของบาบิโลนสองแห่งคือSuraและPumbedita ; 650–1038.
  • ริ โชนิม ("พวกแรก") เป็นแรบไบของยุคกลางตอนปลาย (ค.ศ. 1038–1563) ซึ่งมีมาก่อนชุลชานอารุค
  • Acharonim ("สุดท้าย") เป็นแรบไบจากค. 1500 ถึงปัจจุบัน

พัฒนาการของฮาลาคาในช่วงก่อนMaccabeesซึ่งได้รับการอธิบายว่าเป็นช่วงเวลาก่อร่างสร้างตัวในประวัติศาสตร์ของการพัฒนานั้นถูกปกคลุมไปด้วยความคลุมเครือ นักประวัติศาสตร์Yitzhak Baerโต้แย้งว่าในช่วงเวลานี้มีกิจกรรมทางกฎหมายเชิงวิชาการเพียงเล็กน้อย และกฎหมายหลายฉบับที่ถือกำเนิดขึ้นในเวลานี้ได้จัดทำขึ้นโดยใช้หลักเกณฑ์ความประพฤติที่ดีของเพื่อนบ้านในลักษณะเดียวกับที่ดำเนินการโดยชาวกรีกในยุคของโซลอน [14]ตัวอย่างเช่น บทแรกของBava Kammaมีการกำหนดกฎแห่งการละเมิดที่ใช้ถ้อยคำในบุคคลแรก [4] : 256 

ขอบเขตของกฎหมายยิวถูกกำหนดผ่านกระบวนการฮาลาคิก ซึ่งเป็นระบบการใช้เหตุผลทางกฎหมายตามหลักจริยธรรมทางศาสนา โดยทั่วไปแล้วแรบไบจะตั้งฐานความคิดเห็นของพวกเขาเกี่ยวกับแหล่งที่มาเบื้องต้นของฮาลาคาและแบบอย่างที่กำหนดโดยความคิดเห็นของแรบไบคนก่อนๆ แหล่งที่มาและประเภทของฮาลาคา ที่ สำคัญ ได้แก่ :

  • วรรณกรรมพื้นฐานเกี่ยวกับลมุด (โดยเฉพาะMishnaและBabylonian Talmud ) พร้อมข้อคิด;
    • ศาสตร์ แห่งคัมภีร์ทัลมุดิก : วิทยาศาสตร์ซึ่งกำหนดหลักเกณฑ์และวิธีการสำหรับการตรวจสอบและการกำหนดความหมายของพระคัมภีร์อย่างแม่นยำ รวมถึงกฎที่ Halakot ได้รับมาจากและกำหนดโดยกฎหมายลายลักษณ์อักษร สิ่งเหล่านี้อาจถูกมองว่าเป็นกฎที่ได้มาจากกฎหมายยิวยุคแรก
    • Gemara – กระบวนการทางลมปราณในการอธิบายฮาลาคา
  • วรรณกรรมเชิงประมวลยุคหลังคัมภีร์ทัลมุด เช่นMishneh Torah ของ Maimonides และShulchan Aruchพร้อมข้อคิดเห็น (ดู#หลักปฏิบัติของกฎหมายยิวด้านล่าง);
  • ข้อบังคับและกฎหมาย "กฎหมาย" อื่น ๆ ที่ประกาศใช้โดยแรบไบและองค์กรชุมชน:
  • มินฮัก : จารีตประเพณี แนวทางปฏิบัติของชุมชน และกฎหมายจารีตประเพณี เช่นเดียวกับการกระทำที่เป็นแบบอย่างของพระ (หรือท้องถิ่น) ที่มีชื่อเสียง
  • วรรณคดี she'eloth u-teshuvoth ( responsa , "questions and answers")
  • Dina d'malchuta dina ("กฎหมายของกษัตริย์คือกฎหมาย"): ลักษณะเพิ่มเติมของฮาลาคาโดยเป็นหลักการที่รับรองกฎหมายที่ไม่ใช่ของชาวยิวและเขตอำนาจทางกฎหมายที่ไม่ใช่ของชาวยิวว่ามีผลผูกพันพลเมืองชาวยิว โดยมีเงื่อนไขว่าจะไม่ขัดต่อ กฎหมายในศาสนายูดาย หลักการนี้ใช้เป็นหลักในด้านกฎหมายพาณิชย์ แพ่งและอาญา

ในสมัยโบราณ สภา แซนเฮดรินทำหน้าที่เป็น ศาลสูงสุดและสภานิติบัญญัติ (ในระบบตุลาการของสหรัฐฯ) สำหรับศาสนายูดาย และมีอำนาจในการบริหารกฎหมายที่มีผลผูกพัน รวมทั้งกฎหมายที่ได้รับและกฤษฎีกาของพวกแรบบินิกของตนเอง ต่อชาวยิวทั้งหมด—คำวินิจฉัยของสภาซันเฮดริน กลายเป็นฮาลาคา ; ดูกฎหมายช่องปาก ศาลนั้นหยุดทำงานเต็มรูปแบบในปี ส.ศ. 40 ทุกวันนี้ การบังคับใช้กฎหมายยิวที่มีอำนาจนั้นตกเป็นของแรบไบในท้องที่และศาลรับบีในท้องที่เท่านั้น ในสาขาต่างๆ ของศาสนายูดายที่ดำเนินตามฮาลาคาฆราวาสจะทำการตัดสินใจเฉพาะกิจหลายครั้ง แต่ถูกมองว่าไม่มีอำนาจในการตัดสินใจประเด็นบางอย่างอย่างเด็ดขาด

อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่สมัยของสภาแซนเฮดริน ไม่มีองค์กรหรือหน่วยงานใดที่ได้รับการยอมรับโดยทั่วไปว่ามีอำนาจในการสร้างแบบอย่างที่เป็นที่ยอมรับในระดับสากล ผลที่ตามมาฮาลาคาได้พัฒนาในรูปแบบที่ค่อนข้างแตกต่างไปจากระบบกฎหมายแองโกล-อเมริกัน โดยศาลสูงสุดสามารถให้แบบอย่างที่ยอมรับกันในระดับสากลได้ โดยทั่วไปแล้ว การโต้เถียงแบบฮาลาคิกนั้นมีประสิทธิภาพ เมื่อ แรบบินิ กวางตัว ("ผู้แถลง" "ผู้ตัดสิน") เสนอการตีความกฎหมายเพิ่มเติม การตีความนั้นอาจถือว่ามีผลผูกพันต่อผู้ถามหรือชุมชนที่ใกล้ชิด ขึ้นอยู่กับความสูงของท่าทางและคุณภาพของการตัดสินใจ

ภายใต้ระบบนี้ มีความตึงเครียดระหว่างความเกี่ยวข้องของผู้มีอำนาจก่อนหน้านี้และในภายหลังในการจำกัดการตีความฮาลาคิกและนวัตกรรม ในแง่หนึ่ง มีหลักการในฮาลาคาที่จะไม่ลบล้างกฎหมายเฉพาะจากยุคก่อน หลังจากที่ชุมชนได้รับการยอมรับว่าเป็นกฎหมายหรือคำปฏิญาณ[15]เว้นแต่จะได้รับการสนับสนุนจากผู้อื่น ที่เกี่ยวข้องก่อนหน้านี้; ดูรายการด้านล่าง ในทางกลับกัน หลักการอีกประการหนึ่งยอมรับความรับผิดชอบและอำนาจของผู้มีอำนาจในภายหลัง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งท่าทาง ใน การจัดการกับคำถามปัจจุบันในขณะนั้น นอกจากนี้ฮาลาคา ยัง รวบรวมหลักการต่างๆ มากมายที่อนุญาตให้ใช้ดุลยพินิจของศาลและการเบี่ยงเบน (เบน-เมนาเฮม)

แม้จะมีศักยภาพในการสร้างสรรค์นวัตกรรม แต่แรบไบและชุมชนชาวยิวก็แตกต่างกันอย่างมากในการเปลี่ยนแปลง ฮา ลาคา โดยเฉพาะอย่างยิ่งposkimมักจะขยายการบังคับใช้กฎหมายในสถานการณ์ใหม่ ๆ แต่ไม่ถือว่าการบังคับใช้ดังกล่าวถือเป็น "การเปลี่ยนแปลง" ใน ฮา ลาคา ตัวอย่างเช่น กฎของ ออร์โธดอกซ์เกี่ยวกับไฟฟ้ามีที่มาจากกฎเกี่ยวกับไฟ เนื่องจากการปิดวงจรไฟฟ้าอาจทำให้เกิดประกายไฟ ในทางตรงข้าม นักโพสคิมหัวโบราณพิจารณาว่าการเปิดอุปกรณ์ไฟฟ้านั้นมีลักษณะทางกายภาพและทางเคมีเหมือนกับการเปิดก๊อกน้ำมากกว่า (ซึ่งเป็นสิ่งที่ฮาลาคา อนุญาต) มากกว่าการจุดไฟ (ซึ่งไม่อนุญาต) ดังนั้นจึงได้รับอนุญาตในวันถือบวช ในบางกรณี ศาสนายูดายเชิงปฏิรูปตีความฮาลาคา อย่างชัดแจ้งโดย คำนึงถึงมุมมองของสังคมร่วมสมัย ตัวอย่างเช่น แรบไบหัวโบราณส่วนใหญ่ขยายการใช้ข้อผูกมัดของชาวยิวและกิจกรรมที่อนุญาตแก่สตรี (ดูด้านล่าง )

ภายในชุมชนชาวยิวบางแห่ง ภายในศาสนายูดายออร์โธดอกซ์สมัยใหม่ไม่มีคณะกรรมการหรือผู้นำแม้แต่คนเดียว แต่แรบไบออร์โธดอกซ์สมัยใหม่ในสหรัฐอเมริกาโดยทั่วไปเห็นด้วยกับมุมมองที่กำหนดโดยฉันทามติโดยผู้นำของRabbinical Council of America ภายในศาสนายูดายอนุรักษ์นิยม Rabbinical Assemblyมีคณะกรรมการอย่างเป็นทางการเกี่ยวกับกฎหมายและมาตรฐานของชาวยิว [16]

โปรดทราบว่าtakkanot (พหูพจน์ของtakkanah ) โดยทั่วไปจะไม่ส่งผลกระทบหรือจำกัดการปฏิบัติตามTorah mitzvot (บางครั้งทัก คานาห์ หมายถึงเกซีโรต์หรือทั คคาโน ท) อย่างไรก็ตาม คัมภีร์ทัลมุดระบุว่า ในกรณีพิเศษ ปราชญ์มีอำนาจในการ "ถอนเรื่องออกจากโทราห์" ในวรรณกรรมทัลมุดิก และวรรณกรรมฮาลาคิกคลาสสิก อำนาจนี้หมายถึงอำนาจที่จะห้ามบางสิ่งที่อาจถูกลงโทษตามพระคัมภีร์ แรบไบอาจกำหนดว่ามิทซ์วาห์เฉพาะเจาะจงจากโตราห์ไม่ควรทำ เช่น การเป่าโชฟาร์ในวันถือบวช หรือการlulav และ etrogในวันถือบวช ตัวอย่างของทัคคะโนทเหล่านี้ซึ่งอาจถูกประหารชีวิตด้วยความระมัดระวัง เกรงว่าบางคนอาจนำสิ่งของดังกล่าวไปไว้ระหว่างบ้านกับธรรมศาลา ซึ่งเป็นการละเมิดวันสะบาโตมะละข่า โดยไม่ ได้ทักคานาห์รูปแบบที่หายากและจำกัดอีกรูปแบบหนึ่งเกี่ยวข้องกับการเอาชนะข้อห้ามของโทราห์ ในบางกรณี นักปราชญ์อนุญาตให้มีการละเมิดข้อห้ามชั่วคราวเพื่อรักษาระบบของชาวยิวโดยรวม นี่เป็นส่วนหนึ่งของพื้นฐานความสัมพันธ์ของเอสเธอร์ กับ อาหสุเอรัส (ซีเรส) สำหรับการใช้ทักคานาท โดยทั่วไปในประวัติศาสตร์ชาวยิว โปรดดูบทความ Takkanah สำหรับตัวอย่างที่ใช้ในจารีตยูดาย ดูที่ลา คา จารีต

การวิเคราะห์ทางประวัติศาสตร์

ยุค Rabbinical

ความเก่าแก่ของกฎสามารถกำหนดได้โดยวันที่ของเจ้าหน้าที่ที่อ้างถึงเท่านั้น โดยทั่วไปแล้ว พวกเขาไม่สามารถประกาศได้อย่างปลอดภัยว่าแก่กว่าแทนนา ("ทวน") ซึ่งพวกเขาถูกกำหนดให้เป็นคนแรก อย่างไรก็ตาม เป็นที่แน่ชัดว่าจุดกึ่งกลางทั้งเจ็ด ("การวัด" และหมายถึงพฤติกรรม [ที่ดี]) ของฮิลเลลและสิบสามของอิชมาเอลนั้นเกิดขึ้นก่อนสมัยของฮิลเลลเอง ซึ่งเป็นผู้แรกที่แพร่เชื้อเหล่านี้

ลมุดไม่ได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับต้นกำเนิดของมิดดอต แม้ว่า Geonim ("Sages") จะมองว่าพวกมันเป็นซินายติก ( กฎที่มอบให้กับโมเสสที่ซีนาย ) Artscroll Series เขียนภาพรวมในหนังสือของ Ezra: [17]

"ในช่วงยุคมิชไนต์และยุคทัลมุด ปราชญ์แห่งอิสราเอล... ใช้เครื่องมืออรรถาธิบายนิรันดรและใช้มันเพื่อเปิดเผยความลับที่ถูกปิดไว้เสมอในถ้อยคำของโทราห์ ความลับที่โมเสสสอนอิสราเอล และใน ได้รับการถ่ายทอดทางวาจามากว่าพันปีจนกระทั่งประเพณีทางปากเริ่มสลายไปเนื่องจากการประหัตประหารและการขาดความขยันหมั่นเพียร พวกเขาไม่ได้ทำอะไรใหม่และแน่นอนไม่ได้เปลี่ยนแปลงในโตราห์ พวกเขาเพียงแต่ใช้หลักการลึกลับที่ไม่เคยมีมาก่อน เป็นที่ต้องการในขณะที่ประเพณีการศึกษายังคงอยู่ที่จุดสูงสุด" (หน้า xii-xiii)

Middot ดูเหมือนจะถูกวางไว้เป็นกฎนามธรรมโดยครูของ Hillel แม้ว่าพวกเขาจะไม่ได้รับการยอมรับในทันทีว่าถูกต้องและมีผลผูกพัน โรงเรียนต่าง ๆ ตีความและแก้ไข จำกัด หรือขยายด้วยวิธีต่าง ๆ รับบีอากิวาและรับบีอิชมาเอลและนักวิชาการของพวกเขามีส่วนอย่างยิ่งในการพัฒนาหรือจัดตั้งกฎเหล่านี้ "อย่างไรก็ตาม ต้องระลึกไว้เสมอว่า ทั้งฮิลเลล อิชมาเอล และ [ผู้ร่วมสมัยในชื่อของพวกเขา] เอลีเซอร์ เบน โฮเซพยายามที่จะแจกแจงกฎการตีความปัจจุบันในสมัยของเขาอย่างครบถ้วน แต่พวกเขาละเว้นจากคอลเล็กชันของพวกเขา กฎมากมายที่ตามมาหลังจากนั้น” [18]

Akiva ทุ่มเทความสนใจเป็นพิเศษกับกฎทางไวยากรณ์และอรรถาธิบาย ในขณะที่ Ishmael พัฒนาตรรกะ กฎที่วางไว้โดยโรงเรียนหนึ่งมักถูกปฏิเสธโดยอีกโรงเรียนหนึ่ง เนื่องจากหลักการที่ชี้นำพวกเขาในสูตรต่างๆ นั้นแตกต่างกันโดยพื้นฐาน จากข้อมูลของ Akiva ภาษาศักดิ์สิทธิ์ของโทราห์นั้นแตกต่างจากคำพูดของมนุษย์เนื่องจากในอดีตไม่มีคำหรือเสียงใดที่ฟุ่มเฟือย

นักวิชาการบางคนสังเกตเห็นความคล้ายคลึงกันระหว่างกฎการตีความของพวกแรบบินกับการตีความของวัฒนธรรมขนมผสมน้ำยาโบราณ ตัวอย่างเช่น ซอล ลีเบอร์แมนโต้แย้งว่าชื่อของมิดดอตของแรบไบอิชมาเอล(เช่น คาลวาโฮเมอร์ เป็นการรวมคำแบบโบราณของคำว่า "ฟาง" และคำว่า "ดินเหนียว" - "ฟางและดินเหนียว" ซึ่งหมายถึงสิ่งที่ชัดเจน [วิธีการทำอิฐโคลน]) เป็นคำแปลภาษาฮีบรูจากคำศัพท์ภาษากรีก แม้ว่าวิธีการของมิดดอทเหล่านั้นจะไม่ใช่ภาษากรีกโดยกำเนิด [19] [20] [21]

เข้าชมวันนี้

จิตวิญญาณแห่งเสรีภาพทางศิลปะของอักกาดาห์ (ซ้าย แสดงโดยโซโลมอน ) และคำตัดสินทางกฎหมายจากสวรรค์ของฮาลาคาห์ (ขวา แสดงโดยอาโรนและบุตรของเขา) บนค เนส เซ็ต เมโนราห์

ศาสนายูดายออร์โธดอกซ์ถือว่าฮาลาคาเป็นกฎศักดิ์สิทธิ์ตามที่กำหนดไว้ในโตราห์ (หนังสือห้าเล่มของโมเสส) กฎหมายของพวกรับบี คำสั่งของพวกรับบี และขนบธรรมเนียมรวมกัน พวกแรบไบซึ่งได้เพิ่มเติมและตีความกฎหมายของชาวยิวหลายครั้ง ได้ทำตามระเบียบที่พวกเขาเชื่อว่าได้รับเพื่อจุดประสงค์นี้แก่โมเสสบนภูเขาซีนายเท่านั้น ดู เฉลย ธรรมบัญญัติ 17:11 ดูศาสนายิวออร์โธดอกซ์ ความเชื่อเกี่ยวกับกฎหมายและประเพณีของชาวยิว [22]

ศาสนายูดายหัวโบราณถือว่าฮาลาคาเป็นบรรทัดฐานและมีผลผูกพัน และได้รับการพัฒนาให้เป็นหุ้นส่วนระหว่างผู้คนกับพระเจ้าตามซีไนติกโตราห์ แม้ว่าจะมีมุมมองเชิงอนุรักษ์นิยมที่หลากหลาย แต่ความเชื่อทั่วไปคือฮาลาคาเป็นและเคยเป็นมาเสมอ เป็นกระบวนการที่พัฒนาภายใต้การตีความโดยแรบไบในทุกช่วงเวลา ดูจารีต ยูดาย ความเชื่อ

ลัทธิยูดาย แนวปฏิรูป นิยมถือว่าฮาลาคาเป็นบรรทัดฐานและมีผลผูกพัน ขณะเดียวกันก็เชื่อว่าเป็นแนวคิดที่พัฒนาไปเรื่อย ๆ และระบบฮาลาคิแบบดั้งเดิมไม่สามารถสร้างแนวทางปฏิบัติที่มีความหมายสำหรับชาวยิวร่วมสมัยส่วนใหญ่ที่ยอมรับได้ Mordecai Kaplanผู้ก่อตั้ง Reconstructionist เชื่อว่า "ชีวิตของชาวยิว [จะ] ไร้ความหมายหากปราศจากกฎหมายของชาวยิว" และหนึ่งในกระดานของ Society for the Jewish Renascence ซึ่ง Kaplan เป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งกล่าวว่า: "เรายอมรับ halakha ซึ่ง มีรากฐานมาจากทัลมุด ซึ่งเป็นบรรทัดฐานของชีวิตชาวยิว ในขณะเดียวกันก็ใช้ประโยชน์จากวิธีการที่แฝงอยู่ในนั้นเพื่อตีความและพัฒนาเนื้อหาของกฎหมายยิวให้สอดคล้องกับสภาพความเป็นจริงและความต้องการทางจิตวิญญาณของชีวิตสมัยใหม่"

ศาสนายูดายปฏิรูปถือได้ว่ามุมมองสมัยใหม่ของการพัฒนากฎหมายโตราห์และแรบบินิกเป็นนัยว่าเนื้อหาของกฎหมายแรบบินิกของชาวยิวไม่ได้เป็นบรรทัดฐานอีกต่อไป (มองว่าเป็นการผูกมัด) กับชาวยิวในปัจจุบัน ผู้ที่อยู่ในปีก "อนุรักษนิยม" เชื่อว่าฮาลาคาแสดงถึงจุดเริ่มต้นส่วนตัว โดยถือว่าชาวยิวแต่ละคนมีหน้าที่ต้องตีความโตราห์ ทัลมุด และงานอื่นๆ ของชาวยิวด้วยตนเอง และการตีความนี้จะสร้างบัญญัติแยกต่างหากสำหรับแต่ละคน ผู้ที่อยู่ในปีกของการปฏิรูปแบบเสรีนิยมและคลาสสิกเชื่อว่าในยุคปัจจุบัน พิธีกรรมทางศาสนาของชาวยิวส่วนใหญ่ไม่จำเป็นอีกต่อไป และหลายคนถือว่าการปฏิบัติตามกฎหมายของชาวยิวส่วนใหญ่เป็นการต่อต้าน พวกเขาเสนอว่าศาสนายูดายได้เข้าสู่ช่วงของการนับถือพระเจ้าองค์เดียวที่มีจริยธรรม และกฎของศาสนายูดายเป็นเพียงสิ่งที่เหลืออยู่ของวิวัฒนาการทางศาสนาในระยะก่อนหน้า และไม่จำเป็นต้องปฏิบัติตาม สิ่งนี้ถือว่าผิดและนอกรีตโดยศาสนายูดายออร์โธดอกซ์และอนุรักษ์นิยม

ชาวยิวที่เห็นอกเห็นใจเห็นคุณค่าของโตราห์ในฐานะข้อความทางประวัติศาสตร์ การเมือง และสังคมวิทยาที่บรรพบุรุษของพวกเขาเขียนขึ้น พวกเขาไม่เชื่อ "ว่าทุกคำในโตราห์เป็นความจริง หรือแม้แต่ความถูกต้องทางศีลธรรม เพียงเพราะว่าโตราห์นั้นเก่า" โทราห์มีทั้งไม่เห็นด้วยและตั้งคำถาม ชาวยิวที่เห็นอกเห็นใจเชื่อว่าควรศึกษาประสบการณ์ของชาวยิวทั้งหมด ไม่ใช่เฉพาะคัมภีร์โตราห์เท่านั้น เพื่อเป็นแหล่งข้อมูลสำหรับพฤติกรรมของชาวยิวและค่านิยมทางจริยธรรม [24]

ชาว ยิวเชื่อว่า คนต่างชาติ ถูกผูกมัดด้วยชุดย่อยของฮาลาคาที่เรียกว่ากฎทั้งเจ็ดของโนอาห์หรือที่เรียกว่า กฎของโนอาห์ เป็นชุดของความจำเป็นซึ่งตามคัมภีร์ทัลมุด พระเจ้าประทานแก่ "ลูกหลานของโนอาห์" นั่นคือมนุษยชาติทั้งหมด [25]

ความยืดหยุ่น

แม้จะมีความเข้มงวดภายใน แต่ฮาลาคาก็มีความยืดหยุ่นในระดับหนึ่งในการหาวิธีแก้ไขปัญหาสมัยใหม่ที่ไม่ได้กล่าวถึงอย่างชัดเจนในโทราห์ จากจุดเริ่มต้นของ Rabbinic Judaism การไต่สวนแบบฮาลาคิกอนุญาตให้ "ความรู้สึกต่อเนื่องระหว่างอดีตและปัจจุบัน ความเชื่อมั่นที่ชัดเจนในตัวเองว่าแบบแผนชีวิตและความเชื่อของพวกเขาสอดคล้องกับรูปแบบและความเชื่ออันศักดิ์สิทธิ์ที่นำเสนอโดยคัมภีร์และประเพณี" [26]จากการวิเคราะห์ของนักวิชาการชาวยิว เจฟฟรีย์ รูเบนสไตน์ จากหนังสือRabbinic Authority ของ Michael Berger อำนาจที่แรบไบถือ "ไม่ได้มาจากสถาบันหรืออำนาจส่วนบุคคลของปราชญ์ แต่มาจากส่วนรวม "การตัดสินใจที่จะยอมรับอำนาจนั้น เท่ากับที่ชุมชนยอมรับระบบตุลาการบางอย่างเพื่อแก้ไขข้อพิพาทและตีความกฎหมายของมัน" [27]ด้วยความสัมพันธ์ตามข้อตกลงนี้ แรบไบจึงถูกกล่าวหาว่าเชื่อมโยงชุมชนร่วมสมัยกับประเพณีและแบบอย่างในอดีต

เมื่อนำเสนอในประเด็นร่วมสมัย แรบไบต้องผ่านกระบวนการฮาลาคิคเพื่อหาคำตอบ วิธีการแบบดั้งเดิมได้อนุญาตให้มีการตัดสินใหม่เกี่ยวกับเทคโนโลยีสมัยใหม่ ตัวอย่างเช่น กฎบางข้อแนะนำผู้สังเกตการณ์ชาวยิวเกี่ยวกับการใช้ไฟฟ้า อย่างเหมาะสม ในวันสะบาโตและวันหยุด บ่อยครั้ง เกี่ยวกับการบังคับใช้กฎหมายในสถานการณ์ใดก็ตาม เงื่อนไขคือให้ "ปรึกษากับแรบไบในพื้นที่ของคุณ แนวคิดนี้ทำให้แรบไบได้รับอำนาจในระดับหนึ่งจากท้องถิ่น อย่างไรก็ตาม สำหรับคำถามที่ซับซ้อนกว่านี้ ประเด็นจะถูกส่งต่อไปยังแรบไบระดับสูงซึ่งจะออกteshuvaซึ่งเป็นคำตอบที่มีผลผูกพัน [28]อันที่จริง แรบไบจะออกความคิดเห็นที่แตกต่างกันอย่างต่อเนื่อง และจะตรวจสอบงานของกันและกันอย่างต่อเนื่องเพื่อรักษาความรู้สึกที่แท้จริงของ ฮา ลาคา โดยรวมแล้ว กระบวนการนี้ช่วยให้แรบไบสามารถรักษาความเชื่อมโยงของกฎหมายยิวดั้งเดิมกับชีวิตสมัยใหม่ได้ แน่นอน ระดับของความยืดหยุ่นขึ้นอยู่กับนิกายของศาสนายูดาย โดยการปฏิรูปมีความยืดหยุ่นมากที่สุด อนุรักษ์นิยมค่อนข้างอยู่ตรงกลาง และออร์โธดอกซ์เข้มงวดและเคร่งครัดกว่ามาก อย่างไรก็ตาม นักวิจารณ์สมัยใหม่ได้ตั้งข้อหาว่า ด้วยการเพิ่มขึ้นของการเคลื่อนไหวที่ท้าทายอำนาจ "ศักดิ์สิทธิ์" ของฮาลาคาชาวยิวดั้งเดิมจึงลังเลที่จะเปลี่ยนแปลงมากขึ้น ไม่เพียงแต่ตัวกฎหมายเท่านั้น แต่ยังรวมถึงขนบธรรมเนียมและนิสัยอื่นๆ การถือกำเนิดของการปฏิรูปในศตวรรษที่ 19

แนวทางนิกาย

ศาสนายิวออร์โธดอกซ์

Hasidim เดินไปที่ธรรมศาลาเมืองRehovotประเทศอิสราเอล

ชาวยิวออร์โธดอกซ์เชื่อว่าฮาลาคาเป็นระบบศาสนาที่มีแกนกลางแสดงถึงพระ ประสงค์ที่ เปิดเผยของพระเจ้า แม้ว่าศาสนายูดายออร์โธดอกซ์จะยอมรับว่าพวกแรบไบได้ตัดสินใจและออกกฤษฎีกามากมายเกี่ยวกับกฎหมายของชาวยิว โดยที่โตราห์ที่เป็นลายลักษณ์อักษรนั้นไม่เฉพาะเจาะจง พวกเขาทำตามกฎข้อบังคับ ที่ โมเสส ได้รับ บนภูเขาซีนาย เท่านั้น (ดูเฉลยธรรมบัญญัติ 5:8–13 ) ระเบียบเหล่านี้ถูกถ่ายทอดด้วยปากเปล่าจนกระทั่งหลังจากการทำลายวิหารแห่งที่สอง ได้ไม่นาน. จากนั้นพวกเขาถูกบันทึกไว้ในมิชนาห์ และอธิบายในทัลมุดและข้อคิดเห็นตลอดประวัติศาสตร์จนถึงปัจจุบัน ศาสนายูดายออร์โธดอกซ์เชื่อว่าการตีความที่ตามมานั้นได้รับมาอย่างถูกต้องและระมัดระวังที่สุด หลักกฎหมายของชาวยิวที่ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางที่สุดเรียกว่าMishneh TorahและShulchan Aruch [29]

ศาสนายูดายออร์โธดอกซ์มีความคิดเห็นที่หลากหลายเกี่ยวกับสถานการณ์และขอบเขตที่อนุญาตให้เปลี่ยนแปลงได้ ชาวยิว Harediโดยทั่วไปถือว่าแม้แต่minhagim (ประเพณี) จะต้องคงไว้ และแบบอย่างที่มีอยู่ไม่สามารถพิจารณาใหม่ได้ ผู้มีอำนาจของ ออร์โธดอกซ์สมัยใหม่มีแนวโน้มที่จะอนุญาตให้มีการเปลี่ยนแปลงศุลกากรอย่าง จำกัด และการพิจารณาแบบอย่างบางอย่างใหม่ [30]

ศาสนายูดายอนุรักษ์นิยม

กลุ่ม อนุรักษ์นิยมเพศผสมและคุ้มทุนที่Robinson's Arch , Western Wall

มุมมองที่ถือโดยจารีตยูดายคือว่าโตราห์ไม่ใช่พระวจนะของพระเจ้าในความหมายที่แท้จริง อย่างไรก็ตาม โตราห์ยังคงเป็นบันทึกของมนุษยชาติเกี่ยวกับความเข้าใจในการเปิดเผยของพระเจ้า และด้วยเหตุนี้จึงยังคงมีอำนาจจากสวรรค์ ดังนั้นฮาลาคาจึงยังถูกมองว่ามีผลผูกพัน ชาวยิวหัวโบราณใช้วิธีการศึกษาประวัติศาสตร์สมัยใหม่เพื่อเรียนรู้ว่ากฎหมายยิวมีการเปลี่ยนแปลงอย่างไรเมื่อเวลาผ่านไป และในบางกรณี เต็มใจที่จะเปลี่ยนแปลงกฎหมายยิวในปัจจุบัน [31]

ความแตกต่างในทางปฏิบัติที่สำคัญระหว่างแนวทางอนุรักษ์นิยมและออร์โธดอกซ์คือ ศาสนายูดายอนุรักษ์นิยมถือว่าอำนาจของคณะแรบบินิกนั้นไม่ได้จำกัดอยู่เพียงการพิจารณาแบบอย่างที่เกิดขึ้นภายหลังโดยอ้างอิงจากแหล่งข้อมูลก่อนหน้านี้ แต่คณะกรรมการกฎหมายและมาตรฐานของชาวยิว (CJLS) มีอำนาจที่จะลบล้างข้อห้ามในพระคัมภีร์ไบเบิลและทานิติก โดยtakkanah(กฤษฎีกา) เมื่อเห็นว่าไม่สอดคล้องกับข้อกำหนดสมัยใหม่หรือมุมมองของจริยธรรม. CJLS ใช้อำนาจนี้หลายครั้ง โด่งดังที่สุดใน "การขับเทชูวา" ซึ่งกล่าวว่าถ้าใครไม่สามารถเดินไปที่ธรรมศาลาในวันสะบาโตได้ นำพวกเขาให้ทิ้งมันโดยสิ้นเชิง แรบไบของพวกเขาอาจให้การแจกจ่ายแก่พวกเขาเพื่อขับรถไปและกลับ และเมื่อไม่นานมานี้ในการตัดสินใจห้ามการรับหลักฐานเกี่ยวกับสถานะของแมมเซอร์โดยอ้างว่าการใช้สถานะดังกล่าวนั้นผิดศีลธรรม CJLS ยังถือได้ว่าแนวคิดเรื่องลมุดของKavod HaBriyotอนุญาตให้ยกเลิกกฤษฎีกาของพวกรับบี (ซึ่งแตกต่างจากการแกะสลักข้อยกเว้นแคบ ๆ ) ด้วยเหตุผลของศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ และใช้หลักการนี้ในความเห็นเดือนธันวาคม 2549 ที่ยกเลิกข้อห้ามของพวกรับบีทั้งหมดเกี่ยวกับพฤติกรรมรักร่วมเพศและสิ่งนี้ยังคงห้ามอยู่) ศาสนายูดายหัวโบราณยังทำการเปลี่ยนแปลงบทบาทของผู้หญิงในศาสนายูดายจำนวนมากรวมถึงการนับผู้หญิงในมิน ยาน [32]การอนุญาตให้ผู้หญิงสวดมนต์จากโตราห์[33]และการบวชผู้หญิงเป็นแรบไบ [34]

แนวทางอนุรักษ์นิยมในการตีความฮาลาคิกสามารถเห็นได้จากการยอมรับของ CJLS ต่อคำตอบของ Rabbi Elie Kaplan Spitz ที่ตัดสินหมวดหมู่ของมัมเซอร์ในพระคัมภีร์ไบเบิลว่า "ใช้การไม่ได้" [35] CJLS รับเอามุมมองของ responsum ที่ว่า "ศีลธรรมซึ่งเราเรียนรู้ผ่านการเล่าเรื่องที่ขยายใหญ่ขึ้นและเปิดเผยเกี่ยวกับประเพณีของเรา" แจ้งการประยุกต์ใช้กฎหมายของโมเสก [35]คำตอบดังกล่าวอ้างถึงตัวอย่างหลายประการของวิธีที่ปราชญ์แรบบินิกปฏิเสธที่จะบังคับใช้การลงโทษที่ได้รับคำสั่งจากกฎหมายโตราห์อย่างชัดเจน ตัวอย่าง ได้แก่ การพิจารณาคดีผู้ต้องหาหญิงที่ล่วงประเวณี ( โซตาห์) "กฎหมายหักคอวัวสาว" และการใช้โทษประหารชีวิตสำหรับ "เด็กที่ดื้อรั้น" [36]Kaplan Spitz โต้แย้งว่าการลงโทษของแมมเซอร์ไม่ได้ผลมาเป็นเวลาเกือบสองพันปีแล้ว เนื่องจากพวกแรบไบนิกจงใจไม่ปฏิบัติตาม นอกจากนี้เขายังเสนอว่าพวกรับบีถือว่าการลงโทษที่ประกาศโดยโตราห์เป็นเรื่องผิดศีลธรรมมานานแล้ว และได้ข้อสรุปว่าไม่มีศาลใดควรตกลงที่จะฟังคำให้การเกี่ยวกับ มั ม เซรุต

ประมวลกฏหมายยิว

หน้าของ ชุลชาน อารุช ; แม้แต่มาตรา Ha'ezerกฎของKetubot
ชุดของ Mishneh Torah
ชุลชาน อารุช ฮาราฟ

ประมวลกฎหมายที่สำคัญที่สุดของชาวยิวมีดังต่อไปนี้ สำหรับการอภิปรายเพิ่มเติม โปรดดูประวัติการตอบสนองในศาสนายูดายด้วย

  • The Mishnahแต่งโดยRabbi Judah the Princeในปี 200 CE เป็นโครงร่างพื้นฐานเกี่ยวกับสถานะของกฎหมายปากเปล่าในสมัยของเขา นี่คือกรอบที่ลมุดเป็นฐาน; การวิเคราะห์ เชิงวิภาษของทัลมุด เกี่ยว กับเนื้อหาของมิชนา ( gemara ; สร้างเสร็จประมาณ ค.ศ. 500) กลายเป็นพื้นฐานสำหรับการตัดสินใจ แบบฮาลาคิคในภายหลัง และรหัสที่ ตามมา ทั้งหมด
  • ประมวลโดยGeonimของวัสดุ halakhic ใน Talmud
    • งานชิ้นแรกShe'iltot ("คำถาม") โดยAchai of Shabcha (c. 752) กล่าวถึง 190 mitzvot - สำรวจและตอบคำถามต่างๆ เกี่ยวกับสิ่งเหล่านี้ She'iltotมีอิทธิพลต่อทั้งสองผลงานต่อไปนี้
    • Codexทางกฎหมายฉบับแรกที่เหมาะสมHalakhot Pesukot ("Decided Laws") โดยYehudai Gaon (ค.ศ. 760) จัดเรียงทางเดินลมุดใหม่ในโครงสร้างที่จัดการได้สำหรับคนธรรมดา (เขียนเป็นภาษาอราเมอิกพื้นถิ่นและต่อมาแปลเป็นภาษาฮีบรูว่าHilkhot Riu )
    • Halakhot Gedolot ("หนังสือกฎหมายอันยิ่งใหญ่") โดย R. Simeon Kayyaraซึ่งจัดพิมพ์ในอีกสองรุ่นต่อมา (แต่อาจเขียนขึ้นราวคริสตศักราช 743) มีเนื้อหาเพิ่มเติมมากมาย ส่วนใหญ่มาจากResponsaและMonographsของ Geonim และนำเสนอในรูปแบบ ที่ใกล้เคียงกับภาษาและโครงสร้างดั้งเดิมของทัลมุดมากขึ้น (อาจเป็นเพราะมีการเผยแพร่ในหมู่ ชุมชน Ashkenazi ที่เพิ่งจัดตั้งขึ้นใหม่ ด้วย)
  • The Hilchot HaRifเขียนโดย รับบีไอแซก อัลฟาซี (1013–1103); มันมีผลรวมของเนื้อหาทางกฎหมายที่พบในลมุด อัลฟาซีคัดลอกข้อสรุปฮาลาคิของลมุดทุกคำโดยปราศจากการไตร่ตรองโดยรอบ เขายังไม่รวมเรื่องaggadic (ที่ไม่ใช่กฎหมายและเรื่องตลกขบขัน) ทั้งหมด ในไม่ช้าฮิ ลโชตก็มาแทนที่รหัสทางภูมิศาสตร์ เนื่องจากมีการตัดสินใจทั้งหมดและกฎหมายที่เกี่ยวข้องในขณะนั้น และนอกจากนี้ ยังทำหน้าที่เป็นคำอธิบายเกี่ยวกับภาษาลมุดที่เข้าถึงได้ มันถูกพิมพ์มาพร้อมกับลมุดเกือบทุกฉบับ
  • Mishneh TorahโดยMaimonides ( 1135–1204 ) งานนี้ครอบคลุมกฎหมายทัลมุดิกอย่างครบถ้วน มีการจัดระเบียบและปรับปรุงใหม่อย่างเป็นระบบ – ในหนังสือ 14 เล่ม 83 ตอน และ 1,000 บท – โดยแต่ละฮาลาคาระบุไว้อย่างชัดเจน Mishneh Torah มีอิทธิพลมากจนถึงทุกวันนี้ นอกจากนี้ยังมีหัวข้อเกี่ยวกับอภิปรัชญาและความเชื่อพื้นฐาน (บางคนอ้างว่าส่วนนี้ดึงเอา วิทยาศาสตร์และอภิปรัชญา ของอริสโตเติ้ล มาใช้อย่างมาก ส่วน คนอื่นๆ แนะนำว่าอยู่ในประเพณีของSaadia Gaon ) เป็นแหล่งที่มาหลักของฮาลาคา ที่ใช้ได้จริง สำหรับชาวยิวเยเมน จำนวนมาก– ส่วนใหญ่เป็นBaladiและDor Daim – เช่นเดียวกับชุมชนที่กำลังเติบโตที่เรียกว่าtalmidei haRambam
  • งานของRosh , Rabbi Asher ben Jehiel (1250?/1259?–1328) ซึ่งเป็นบทคัดย่อของ Talmud โดยระบุการตัดสินใจของฮาลาคิคขั้นสุดท้ายอย่างรัดกุมและอ้างถึงผู้มีอำนาจในภายหลัง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง Alfasi, Maimonides และTosafists งานนี้เข้ามาแทนที่ของ Rabbi Alfasi และพิมพ์พร้อมกับ Talmud เกือบทุกฉบับที่ตามมา
  • The Sefer Mitzvot Gadol (The "SeMaG") ของ Rabbi Moses ben Jacob of Coucy (ครึ่งแรกของศตวรรษที่ 13, Coucyทางตอนเหนือของฝรั่งเศส) " SeMaG " จัดอยู่ในกลุ่มบัญญัติด้านลบ 365 ข้อ และด้านบวก 248 ข้อ โดยกล่าวถึงแต่ละข้อแยกกันตามคัมภีร์ทัลมุด (ในแง่ของข้อคิดเห็นของราชิและ โทซาฟอต ) และรหัสอื่นๆ ที่มีอยู่ในขณะนั้น Sefer Mitzvot Katan ("SeMaK") โดยIsaac ben Joseph of Corbeilเป็นการย่อมาจากSeMaGซึ่งรวมถึงฮาลาคาที่ใช้งานได้จริงเพิ่มเติมตลอดจนเนื้อหา เกี่ยวกับอักกา ดิกและจริยธรรม
  • "มอร์เดชัย" - โดยมอร์เดไค เบน ฮิ ลเล ล (d.  Nuremberg 1298) - ทำหน้าที่เป็นทั้งแหล่งที่มาของการวิเคราะห์ เช่นเดียวกับกฎหมายที่ตัดสิน มอร์เดชัยพิจารณาเจ้าหน้าที่ฮาลาคิประมาณ 350 คน และมีอิทธิพลอย่างกว้างขวาง โดยเฉพาะอย่างยิ่งในหมู่ชาวอัชเคนาซีและชุมชนชาวอิตาลี แม้ว่าจะมีการจัดระเบียบรอบ ๆฮิลโชตแห่งริฟอันที่จริง มันเป็นงานอิสระ มันถูกพิมพ์มาพร้อมกับ Talmud ทุกฉบับตั้งแต่ปี 1482
ต้นฉบับเรืองแสงของArba'ah Turimจากปี 1435
  • Arba'ah Turim (จุด "สี่เสา"; the Tur ) โดยรับบีJacob ben Asher (1270–1343, Toledo, สเปน ) งานนี้ติดตามhalakhaจากข้อความ Torah และ Talmud ผ่านRishonimโดยมีHilchot of Alfasi เป็นจุดเริ่มต้น Ben Asher ปฏิบัติตามแบบอย่างของ Maimonides ในการจัดเรียงงานของเขาตามลำดับหัวข้อ อย่างไรก็ตามTurครอบคลุมเฉพาะพื้นที่ของกฎหมายยิวที่บังคับใช้ในเวลาของผู้แต่ง รหัสแบ่งออกเป็นสี่ส่วนหลัก รหัสเกือบทั้งหมดนับจากนี้เป็นไปตามการจัดเนื้อหาของ Tur
  • Beit YosefและShulchan AruchของRabbi Yosef Karo (1488–1575) Beit Yosef เป็น คำอธิบายขนาดใหญ่เกี่ยวกับTurซึ่ง Rabbi Karo ติดตามพัฒนาการของกฎแต่ละข้อจาก Talmud ผ่านวรรณกรรมของ Rabbinical ในภายหลัง (ตรวจสอบ 32 หน่วยงานเริ่มต้นด้วย Talmud และลงท้ายด้วยผลงานของ Rabbi Israel Isserlein ) ที่Shulchan Aruch (ตามตัวอักษร "โต๊ะ") ในทางกลับกัน การควบแน่นของBeit Yosef - ระบุคำวินิจฉัยแต่ละข้ออย่างเรียบง่าย; งานนี้เป็นไปตามการแบ่งบทของTur ชุลชาน อารุชร่วมกับข้อคิดเห็นที่เกี่ยวข้อง ถือเป็นการรวบรวม ฮาลาคาที่มีอำนาจมากที่สุดนับตั้งแต่คัมภีร์ทัลมุด ในการเขียนShulchan Aruchแรบไบคาโรใช้คำตัดสิน ของเขา กับผู้มีอำนาจสามคน ได้แก่ ไมโมนิเดส อาเชอร์ เบน เยฮีล (รอช) และไอแซก อัลฟาซี (ริฟ); เขาพิจารณามอร์เดชัยในกรณีที่ไม่สามารถสรุปได้ ชาวยิวดิกส์ โดยทั่วไปอ้างถึงShulchan Aruchเป็นพื้นฐานสำหรับการปฏิบัติประจำวันของพวกเขา
  • ผลงานของ Rabbi Moshe Isserles ("Rema"; Kraków , Poland , 1525 ถึง 1572) Isserles สังเกตว่าShulchan Aruchมีพื้นฐานมาจาก ประเพณี Sephardicและเขาได้สร้างเงาชุดหนึ่งที่จะต่อท้ายข้อความของ Shulkhan Aruch สำหรับกรณีที่ศุลกากร Sephardi และ Ashkenazi แตกต่างกัน (ตามผลงานของYaakov Moelin , Israel Isserlein , และอิสราเอล บรูน่า ). เงานี้เรียกว่าฮา-มาปาห์ ("ผ้าปูโต๊ะ") ความคิดเห็นของเขาตอนนี้รวมอยู่ในเนื้อหาของShulchan Aruch ฉบับพิมพ์ทั้งหมด, เรียงพิมพ์ในสคริปต์อื่น; วันนี้ "Shulchan Aruch" หมายถึงการทำงานร่วมกันของ Karo และ Isserles Darkhei Mosheของ Isserles เป็นคำอธิบายที่คล้ายกันเกี่ยวกับTur และ Beit Yosef
  • Levush Malkhut ("Levush") ของ Rabbi Mordecai Yoffe (ค.ศ. 1530–1612) งาน 10 เล่ม ห้าเรื่องพูดถึงฮาลาคาในระดับ "กึ่งกลางระหว่างสองสุดขั้ว: Beit Yosef of Karo ที่มีความยาวในด้านหนึ่ง และอีกด้านของShulchan Aruch ของ Karo ร่วมกับMappah of Isserles ซึ่งสั้นเกินไป" โดยเฉพาะอย่างยิ่งที่เน้นถึงขนบธรรมเนียมและการปฏิบัติของชาวยิวในยุโรปตะวันออก Levush มีความโดดเด่นในบรรดารหัสต่างๆ โดยปฏิบัติต่อHalakhot บางตัว จากมุมมองของ Kabbalistic
  • Shulchan Aruch HaRavของRabbi Shneur Zalman แห่ง Liadi (ราว ค.ศ. 1800) เป็นความพยายามในการปรับประมวลกฎหมายใหม่ตามที่มีอยู่ในขณะนั้น - รวมเอาข้อคิดเห็นเกี่ยวกับShulchan Aruchและการตอบสนอง ที่ตามมา - และด้วยเหตุนี้จึงระบุhalakhaที่ตัดสินใจแล้ว เช่น ตลอดจนหลักเหตุผล งานนี้เขียนขึ้นบางส่วนเพื่อให้ฆราวาสสามารถศึกษากฎหมายของชาวยิวได้ น่าเสียดายที่งานส่วนใหญ่สูญหายไปในกองเพลิงก่อนที่จะตีพิมพ์ มันเป็นพื้นฐานของการปฏิบัติสำหรับChabad-Lubavitchและกลุ่ม Hasidic อื่น ๆ และได้รับการยกมาว่าเป็นผู้มีอำนาจโดยผลงานที่ตามมามากมายทั้ง Hasidic และ non-Hasidic เหมือนกัน
  • งานที่มีโครงสร้างโดยตรงบนShulchan Aruchให้การวิเคราะห์ในแง่ของเนื้อหาและรหัส Acharonic :
    • Mishnah BerurahของRabbi Yisroel Meir ha-Kohen , (the "Chofetz Chaim", Poland, 1838–1933) เป็นบทวิจารณ์ในหัวข้อ "Orach Chayim" ของShulchan Aruchซึ่งกล่าวถึงการประยุกต์ใช้ฮาลาคา แต่ละตัว ในแง่ของผลที่ตามมาทั้งหมดการตัดสินใจแบบAcharonic มันได้กลายเป็นแนวทางฮาลาห์อิกที่เชื่อถือได้สำหรับ ชาวยิว ออร์โธดอกซ์ Ashkenazic ส่วนใหญ่ในช่วงหลังสงคราม
    • Aruch HaShulchanโดย Rabbi Yechiel Michel Epstein (1829–1888) เป็นการวิเคราะห์เชิงวิชาการของฮาลาคาผ่านมุมมองของ Rishonim ที่สำคัญ งานนี้เป็นไปตามโครงสร้างของTurและShulchan Aruch ; กฎเกี่ยวกับคำสัตย์ปฏิญาณ การเกษตร และพิธีกรรมที่บริสุทธิ์ มีการกล่าวถึงในงานชิ้นที่สองที่เรียกว่า Aruch HaShulchan he'Atid
    • Kaf HaChaimบนOrach Chayimและบางส่วนของYoreh De'ahโดยปราชญ์ Sephardi Yaakov Chaim Sofer ( กรุงแบกแดดและกรุงเยรูซาเล็มพ.ศ. 2413-2482) มีความคล้ายคลึงกันในขอบเขต อำนาจ และแนวทางของ Mishnah Berurah งานนี้ยังสำรวจมุมมองของนักปราชญ์กลุ่มคาบาลิสติกหลายคน (โดยเฉพาะไอแซก ลูเรีย ) เมื่อสิ่งเหล่านี้ส่งผลกระทบต่อฮาลาคา
    • Yalkut Yosefโดย Rabbi Yitzhak Yosefเป็นผลงานร่วมสมัยของhalakha จำนวนมาก อ้างอิงกันอย่างแพร่หลาย โดยอิงจากคำตัดสินของ Rabbi Ovadia Yosef (1920 - 2013)
  • งานของ คนธรรมดาของฮาลาคา :
    • Thesouro dos Dinim ("คลังกฎของศาสนา") โดยMenasseh Ben Israel (1604-1657) เป็นฉบับปรับปรุงใหม่ของ Shulkhan Arukh ซึ่งเขียนเป็นภาษาโปรตุเกสโดยมีจุดประสงค์ที่ชัดเจนในการช่วยให้ผู้สนทนาจากไอบีเรียกลับคืนสู่ศาสนายิวฮาลาคห์ [37]
    • Kitzur Shulchan AruchของRabbi Shlomo Ganzfried ( ฮังการีพ.ศ. 2347-2429) ซึ่งเป็น "บทสรุป" ซึ่งครอบคลุม Halakha ที่เกี่ยวข้องจากทั้งสี่ส่วนของShulchan Aruchและสะท้อนถึงประเพณีฮังการีที่เข้มงวดมากในศตวรรษที่ 19 มันกลายเป็นที่นิยมอย่างมากหลังจากการเผยแพร่เนื่องจากความเรียบง่าย และยังคงเป็นที่นิยมในศาสนายูดายออร์โธดอกซ์เป็นกรอบสำหรับการศึกษา หากไม่ใช่เพื่อการปฏิบัติเสมอไป งานนี้ไม่ถือว่ามีผลผูกพันในลักษณะเดียวกับ Mishneh Torah หรือShulchan Aruch
    • Chayei AdamและChochmat AdamโดยAvraham Danzig (โปแลนด์, 1748–1820) เป็นงาน Ashkenazi ที่คล้ายกัน เล่มแรกครอบคลุมOrach Chaim เล่ม ที่สองในYoreh De'ahรวมถึงกฎหมายจากEven Ha'ezerและChoshen Mishpatที่เกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวัน
    • The Ben Ish ChaiโดยYosef Chaim ( แบกแดด , 1832–1909) เป็นชุดของกฎในชีวิตประจำวัน - ขนานกับKitzur Shulchan Aruch - สลับกับข้อมูลเชิงลึกและขนบธรรมเนียมที่ลึกลับซึ่งกล่าวถึงมวลชนและจัดเรียงโดยTorah รายสัปดาห์ ส่วน _ การเผยแพร่และการครอบคลุมอย่างกว้างขวางทำให้กลายเป็นงานอ้างอิงมาตรฐานใน Sephardi Halakha
  • "ซีรีส์" ร่วมสมัย:
    • Peninei HalakhaโดยRabbi Eliezer Melamed จนถึงขณะนี้มีหนังสือ 15 เล่ม ซึ่งครอบคลุมหัวข้อต่างๆ มากมาย ตั้งแต่ถือบวชไปจนถึงการบริจาคอวัยวะ และนอกเหนือจากการวางตัวกฎหมายที่ปฏิบัติได้อย่างชัดเจน ซึ่งสะท้อนถึงขนบธรรมเนียมของชุมชนต่างๆ แล้ว ยังกล่าวถึงรากฐานทางจิตวิญญาณของฮาลาคอตด้วย มีการศึกษากันอย่างแพร่หลายในชุมชนศาสนาไซออนิสต์
    • Tzurba M'Rabananโดย รับบีเบน ซีออน อั ลกาซี หกเล่มครอบคลุม 300 หัวข้อ [38]จากทุกพื้นที่ของ Shulchan Aruch "จากแหล่งธาตุลมุดผ่านการประยุกต์ใช้ halachic สมัยใหม่" ศึกษาในทำนองเดียวกันในชุมชน Zionist ทางศาสนา (และนอกอิสราเอลผ่าน Mizrachiใน ชุมชน Modern Orthodox หลาย แห่ง 15) เล่มที่แปลสองภาษา)
    • Nitei Gavrielโดยรับบี Gavriel Zinner เล่ม 30 ในหัวข้อสเปกตรัมทั้งหมดใน halachahเป็นที่รู้จักสำหรับการจัดการสถานการณ์ที่ไม่ปกตินำมาในงานอื่น ๆ และสำหรับการแจกแจงแนวทางที่แตกต่างกันระหว่างสาขาHasidic ; ด้วยเหตุผลทั้งสองประการจึงมักพิมพ์ซ้ำ
  • Temimei Haderech ("แนวทางการปฏิบัติทางศาสนาของชาวยิว") โดย Rabbi Isaac Klein โดยได้รับ การสนับสนุนจากคณะกรรมการกฎหมายยิวและมาตรฐานของRabbinical Assembly งานวิชาการนี้ตั้งอยู่บนพื้นฐานของรหัสกฎหมายแบบดั้งเดิมก่อนหน้านี้ แต่เขียนขึ้นจากมุมมองของชาวยิวหัวโบราณ และไม่เป็นที่ยอมรับในหมู่ชาวยิวออร์โธดอกซ์

ดูเพิ่มเติม

อ้างอิง

หมายเหตุ

การอ้างอิง

  1. ^ "ฮาลาชา" . พจนานุกรม .คอม . สืบค้นเมื่อ10 ตุลาคม 2561 .
  2. ^ "Halacha: กฎแห่งชีวิตชาวยิว" เก็บถาวร 2019-07-18 ที่ Wayback Machine การเรียนรู้ ของชาวยิวของฉัน 8 เมษายน 2562
  3. ^ "ประเพณีของชาวยิว (Minhag) กับกฎหมาย (Halacha)" เก็บถาวรเมื่อ 2019-12-25 ที่ Wayback Machine การเรียนรู้ ของชาวยิวของฉัน 8 เมษายน 2562
  4. อรรถเป็น ข เจคอบส์, หลุยส์. "ฮาลากะห์". สารานุกรม Judaica (2 ed.)
  5. อรรถเป็น ข ชิฟฟ์แมน ลอว์เรนซ์เอช. "วัดที่สองและขนมผสมน้ำยายูดาย". ฮาลาคาห์. สารานุกรมของพระคัมภีร์และการรับ ฉบับ 11. เด กรูยเตอร์ หน้า2–8 สืบค้นเมื่อ10 ตุลาคม 2561 .
  6. ^ "การสร้างใหม่:โปรโต-เซมิติก/ฮาลัก- - วิกิพจนานุกรม" . th.wiktionary.org _ สืบค้นเมื่อ2020-10-23 .
  7. ^ "ความรู้เบื้องต้นเกี่ยวกับ Halacha ประเพณีทางกฎหมายของชาวยิว" เก็บเมื่อ 2019-01-04 ที่ Wayback Machine การเรียนรู้ ของชาวยิวของฉัน 8 เมษายน 2562
  8. ↑ เกล็น 2014 , หน้า 183–84 .
  9. ↑ เมสซีค แอนด์ เคชิเชีย น 2009
  10. ^ เฮคท์, เมนดี. "บัญญัติ 613 ประการ (Mitzvot)" เก็บถาวรเมื่อ 2019-04-20 ที่Wayback Machine Chabad.org 9 เมษายน 2562
  11. ↑ แดนซิงเกอร์, เอลีเซอร์. "บัญญัติของโตราห์ยังคงใช้อยู่กี่ข้อ" . เบ็ด_ สืบค้นเมื่อ3 มีนาคม 2564 .
  12. อรรถเป็น ข ซินแคลร์, จูเลียน "D'Oraita" เก็บถาวร 2019-07-02 ที่Wayback Machine The JC 5 พฤศจิกายน 2551 9 เมษายน 2562
  13. ↑ เทาเบอร์, ยานกิ. "5. The 'Written Torah' and the 'Oral Torah'” เก็บถาวรเมื่อ 2019-07-02 ที่ Wayback Machine Chabad.org 9 เมษายน 2019
  14. ^ เยอร์ IF (1952) "รากฐานทางประวัติศาสตร์ของ Halacha" ไซอัน (ในภาษาฮีบรู) สมาคมประวัติศาสตร์แห่งอิสราเอล 17 : 1–55.
  15. ^ Rema Choshen Mishpatบทที่ 25
  16. ^ "คณะกรรมการกฎหมายและมาตรฐานของชาวยิว" เก็บถาวรเมื่อ 2019-05-09 ที่ Wayback Machine The Rabbinical Assembly 9 เมษายน 2562
  17. ^ The Writings = Kesuvim / The Writings : with a commentary anthologized from Rabbinic writings = Ketuvim : ʻim Perush Rashi, Metsudat Daṿid, Metsudat Tsiyon, ṿe -ʻod Scherman, Nosson,, Zlotowitz, Meir (ฉบับพิมพ์ครั้งแรก) บรุกลิน นิวยอร์ก 2016 ISBN 978-1422617243. OCLC  951078375 .{{cite book}}: CS1 maint: others (link)
  18. ^ "ทาลมุด HERMENEUTICS - JewishEncyclopedia.com" . www.jewishencyclopedia.com _ สืบค้นเมื่อ2019-09-25
  19. ↑ ลีเบอร์แมน, ซาอูล (1962). "การตีความพระคัมภีร์ของ Rabbinic" . ขนมผสมน้ำยาในปาเลสไตน์ของชาวยิว วิทยาลัยศาสนศาสตร์ยิวแห่งอเมริกา. หน้า 47 . สืบค้นเมื่อ10 ตุลาคม 2561 .
  20. ↑ ลีเบอร์แมน, ซาอูล (1962). "กฎบังคับของอัก กาดาห์ " . ขนมผสมน้ำยาในปาเลสไตน์ของชาวยิว วิทยาลัยศาสนศาสตร์ยิวแห่งอเมริกา. หน้า 68 . สืบค้นเมื่อ10 ตุลาคม 2561 .
  21. ↑ ดาวเบ, เดวิด (1949). "วิธีการตีความแบบแรบบินิกและวาทศาสตร์ขนมผสมน้ำยา". Hebrew Union College ประจำปี 22 : 239–264. จ สท. 23506588 . 
  22. ^ "หลักสูตรเวลสำรวจต้นกำเนิดของศาสนายูดาย" . เวลรายวัน. 13 กรกฎาคม 2558 . สืบค้นเมื่อ10 ตุลาคม 2561 ."เช่นเดียวกับที่วิทยาศาสตร์เป็นไปตามวิธีการทางวิทยาศาสตร์ ศาสนายูดายก็มีระบบของตนเองเพื่อให้แน่ใจว่าความถูกต้องยังคงอยู่" แรบไบ ซัลมาน อับราฮัม จากสำนักงานใหญ่ของ JLI ในนิวยอร์กกล่าว
  23. ↑ ซีดาร์บอม, ดาเนียล (6 พฤษภาคม 2559). "สร้างฮาลาคาห์ขึ้นใหม่" . การสร้างศาสนายูดายขึ้นใหม่ สืบค้นเมื่อ30 มกราคม 2563 .
  24. ^ "คำถามที่พบบ่อยสำหรับยูดายเห็นอกเห็นใจ, ปฏิรูปยูดาย, มนุษยนิยม, ยิวเห็นอกเห็นใจ, การชุมนุม, แอริโซนา, แอริโซนา " Oradam.org . สืบค้นเมื่อ10 ตุลาคม 2561 .
  25. ^ "กฎหมายโนอาฮิเดะ" เก็บถาวรเมื่อ 2016-01-21 ที่สารานุกรม Wayback Machine Britannica 3 กรกฎาคม 2562
  26. อรรถ คอร์ริแกน, จอห์น; เดนนี่, เฟรเดอริก ; แจฟฟี, มาร์ติน เอส.; เอียร์, คาร์ลอส (2559). ชาวยิว คริสเตียน มุสลิม: บทนำเชิงเปรียบเทียบเกี่ยวกับศาสนาเอกเทวนิยม (2 ฉบับ) เลดจ์ ไอเอสบีเอ็น 9780205018253. สืบค้นเมื่อ10 ตุลาคม 2561 .
  27. ↑ รูเบนสไตน์, เจฟฟรีย์ แอล. (2545). "Michael Berger. Rabbinic Authority. Oxford: Oxford University Press, 1998. xii, 226 หน้า" รีวิว AJS (2 ฉบับ) 26 (2): 356–359. ดอย : 10.1017/S0364009402250114 . S2CID 161130964 _ 
  28. ↑ แซทโลว์, ไมเคิล และดาเนียล พิคัส “ยูดาย คริสต์ และอิสลาม” บรรยาย. พรอวิเดนซ์ มหาวิทยาลัยบราวน์
  29. ^ เจคอบส์, จิล. " The Shulchan Aruch เก็บถาวร 2018-12-25 ที่ Wayback Machine " การเรียนรู้ ชาวยิวของฉัน 8 เมษายน 2562
  30. ^ โซโกล, แซม. "บรรณาธิการคนใหม่ของวารสารต้องการนำการอภิปรายของ Modern Orthodox ไปสู่ศตวรรษที่ 21" เก็บถาวร 2019-03-31 ที่ Wayback Machine สำนักงานโทรเลขชาวยิว 7 กุมภาพันธ์ 2562 8 เมษายน 2562
  31. ^ "Halakhah ในจารีตยูดาย" เก็บถาวร 2019-12-24 ที่ Wayback Machine การเรียนรู้ ของชาวยิวของฉัน 8 เมษายน 2562
  32. ^ ดี เดวิด เจ. "สตรีกับชาวมินยาน" เก็บถาวรเมื่อ 2020-06-17 ที่ คณะกรรมการ Wayback Machine เกี่ยวกับกฎหมายและมาตรฐานของชาวยิว ของ Rabbinical Assembly OH 55:1.2002. หน้า 23.
  33. ^ "คำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับ Masorti" เก็บถาวรเมื่อ 2019-06-19 ที่Wayback Machine Masorti Olami 25 มีนาคม 2557 8 เมษายน 2562
  34. ↑ โกลด์แมน, อารีย์. "Conservative Assembly ...." เก็บถาวร 2019-12-31 ที่Wayback Machine New York Times 14 กุมภาพันธ์ 2528 8 เมษายน 2562
  35. อรรถเป็น ข แคปแลน สปิตซ์, เอลี "มัมเซรุต" เก็บถาวรเมื่อ 2019-12-27 ที่ คณะกรรมการ Wayback Machine เกี่ยวกับกฎหมายยิวและมาตรฐานของ Rabbinical Assembly พ.ศ.4.2000พ.586.
  36. ^ แคปแลน สปิตซ์ พี. 577-584.
  37. ↑ โมเรโน-โกลด์ชมิดท์, อลิซา (2020). "Thesouro dos Dinim ของ Menasseh ben Israel: ให้ความรู้แก่ชาวยิวใหม่ " ประวัติศาสตร์ยิว . 33 (3–4): 325–350. ดอย : 10.1007/s10835-020-09360-5 . S2CID 225559599 – ผ่าน SpringerLink 
  38. ^ ตารางการเรียนรู้ Tzurba เก็บถาวร 2020-07-24 ที่ Wayback Machine , mizrachi.org

บรรณานุกรม

ลิงค์ภายนอก

วิกิอ้างคำพูด ที่เกี่ยวข้องกับHalakha
ค้นหาHalachaในวิกิพจนานุกรม พจนานุกรมฟรี

แหล่งข้อมูลฉบับสมบูรณ์ของผลงานฮาลาคิคที่สำคัญ

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Halakha&oldid=1131648788"
0.094802856445312