อาร์ชิบัลด์ เวเวลล์ เอิร์ลที่ 1 วาเวลล์
จอมพล มิสซิส Percival เวลล์ 1 เอิร์ลเวลล์ , GCB , GCSI , GCIE , CMG , MC , KStJ , PC (5 พฤษภาคม 1883 - 24 พฤษภาคม 1950) เป็นเจ้าหน้าที่อาวุโสของกองทัพอังกฤษเขาทำหน้าที่ในสองสงครามโบเออร์ที่แคมเปญ Bazar วัลเลย์และสงครามโลกครั้งที่หนึ่งในระหว่างที่เขาได้รับบาดเจ็บในการต่อสู้ของสอง Ypres เขารับใช้ในสงครามโลกครั้งที่สองโดยเริ่มแรกเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดในตะวันออกกลางซึ่งบทบาทนี้ทำให้เขานำกองกำลังอังกฤษไปสู่ชัยชนะเหนือชาวอิตาลีในอียิปต์ตะวันตกและลิเบียตะวันออกระหว่างปฏิบัติการคอมพาสในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2483 เพียงเพื่อจะพ่ายแพ้ต่อกองทัพเยอรมันในทะเลทรายตะวันตกในเดือนเมษายน พ.ศ. 2484 เขาทำหน้าที่เป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุด ประเทศอินเดียตั้งแต่เดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2484 ถึงมิถุนายน พ.ศ. 2486 (นอกเหนือจาก ทัวร์สั้น ๆ เป็นผู้บัญชาการของ ABDACOM ) และทำหน้าที่เป็นอุปราชแห่งอินเดียจนกระทั่งเกษียณอายุในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2490
ชีวิตในวัยเด็ก
บุตรชายของ Archibald Graham Wavell (ซึ่งต่อมาได้กลายเป็นนายพลพันตรีในกองทัพอังกฤษและผู้บัญชาการทหารของ Johannesburg หลังจากการจับกุมในช่วงสงครามโบเออร์ครั้งที่สอง[3] ) และ Lillie Wavell (née Percival) Wavell เข้าร่วมEaton House , [4 ]ตามด้วยโรงเรียนประจำชั้นนำเตรียมอุดมศึกษาซัมเมอร์ฟิลด์ใกล้กับฟอร์ด , วินเชสเตอร์คอลเลจซึ่งเขาเป็นนักวิชาการและกองทหารวิทยาลัย Sandhurst [5]อาจารย์ใหญ่ของเขา ดร. Fearon ได้แนะนำพ่อของเขาว่าไม่จำเป็นต้องส่งเขาเข้ากองทัพ เนื่องจากเขามี [3]
ช่วงต้นอาชีพ
หลังจากจบการศึกษาจาก Sandhurst เวลล์ได้รับหน้าที่เข้ากองทัพอังกฤษใน 8 พฤษภาคม 1901 เป็นร้อยตรีในสีดำดู , [6]และเข้าร่วมกับกองพันที่ 2 กรมทหารของเขาในแอฟริกาใต้ที่จะต่อสู้ในสองสงครามโบเออ [5]กองทัพอยู่ในแอฟริกาใต้ตลอดสงครามซึ่งจบลงอย่างเป็นทางการในปี 1902 หลังจากที่เดือนมิถุนายนสันติภาพ Vereeniging Wavell ป่วย และไม่ได้เข้าร่วมกองพันทันทีขณะที่ย้ายไปยังBritish Indiaในเดือนตุลาคมปีนั้น เขากลับออกจากเคปทาวน์ไปอังกฤษบนเรือ SS Simlaในเวลาเดียวกัน[7]ใน 1,903 เขาถูกย้ายไปเข้าร่วมกองพันในอินเดียและ, ได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นร้อยโทที่ 13 สิงหาคม 2447, [8]เขาต่อสู้ในBazar Valley Campaignของกุมภาพันธ์ 2451. [9]ในมกราคม 2452 เป็นรองจากกองทหารของเขาที่จะเป็น นักศึกษาที่วิทยาลัยเสนาธิการทหาร [10]เขาเป็นหนึ่งในสองคนในชั้นเรียนของเขาที่จะสำเร็จการศึกษาด้วยเกรดเอ[11]ในปี 1911 เขาใช้เวลาหนึ่งปีในฐานะผู้สังเกตการณ์ทางทหารกับกองทัพรัสเซียเพื่อเรียนภาษารัสเซีย[9]กลับไปที่กองทหารของเขาในเดือนธันวาคมของปีนั้น[12]ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2455 เขาได้เป็นเจ้าหน้าที่เสนาธิการระดับ 3 (GSO3) ในแผนกภาษารัสเซียของสำนักงานสงคราม . [13]ในเดือนกรกฎาคม เขาได้รับยศกัปตันชั่วคราวและกลายเป็น GSO3 ที่คณะกรรมการการฝึกทหาร[14]เมื่อวันที่ 20 มีนาคม พ.ศ. 2456 เวเวลล์ได้รับการเลื่อนยศเป็นกัปตัน[15]หลังจากการไปเยือนการซ้อมรบที่เคียฟในฤดูร้อนปี 1913 เขาถูกจับที่ชายแดนรัสเซีย-โปแลนด์ในฐานะผู้ต้องสงสัยเป็นสายลับ ตามการค้นหาห้องพักในโรงแรมมอสโกของเขาโดยตำรวจลับ แต่สามารถลบรายการเอกสารที่เป็นข้อกล่าวหาออกจากเอกสารของเขาได้ ข้อมูลที่ต้องการโดยสำนักงานสงคราม[16]
เวลล์ได้ทำงานที่สำนักงานสงครามในช่วงเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจ้าง จดหมายของเขาที่ส่งถึงพ่อของเขาได้บันทึกความรังเกียจต่อพฤติกรรมของรัฐบาลในการยื่นคำขาดแก่เจ้าหน้าที่ – เขาไม่ค่อยสงสัยเลยว่ารัฐบาลมีแผนที่จะบดขยี้Ulster Scotsไม่ว่าพวกเขาจะอ้างอะไรในภายหลัง อย่างไรก็ตาม เขายังกังวลว่ากองทัพจะเข้ามาแทรกแซงการเมืองได้อย่างมีประสิทธิภาพ อย่างน้อยก็เพราะว่าจะมีอคติมากขึ้นเมื่อกองทัพใช้ต่อต้านความไม่สงบในอุตสาหกรรม [17]
สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
Wavell ทำงานเป็นพนักงานเจ้าหน้าที่เมื่อสงครามโลกครั้งที่หนึ่งเริ่มต้นขึ้น[18]ในฐานะกัปตันเขาถูกส่งไปฝรั่งเศสเพื่อโพสต์ที่ทั่วไปที่กองบัญชาการของกองกำลังอังกฤษเป็นพนักงานทั่วไปเจ้าหน้าที่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 2 (GSO2) แต่หลังจากนั้นไม่นานในเดือนพฤศจิกายนปี 1914 ได้รับการแต่งตั้งกองพลที่สำคัญของวันที่ 9 กองพลทหารราบ[19]เขาได้รับบาดเจ็บในการต่อสู้ของสอง Ypres 1915 สูญเสียดวงตาข้างซ้ายของเขา[20]และชนะการทหารข้าม [21]ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2458 เขาได้กลายเป็น GSO2 ในกองไฮแลนด์ที่ 64 [5]
ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2458 หลังจากที่เขาหายดีแล้ว เวเวลล์ก็ถูกส่งกลับไปยังกองบัญชาการนายพลในฝรั่งเศสในฐานะ GSO2 [22]เขาได้รับการเลื่อนยศเป็นพันตรีที่สำคัญในวันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2459 [23]ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2459 เวเวลล์ได้รับพระราชทานยศนายพลชั้น 1 (GSO1) เป็นรักษาการพันโท[24]และได้รับมอบหมายให้เป็นผู้ประสานงาน เจ้าหน้าที่ของกองทัพรัสเซียในคอเคซัส . ที่มิถุนายน 2460 เขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นนายพันตรี[25]และยังคงทำงานเป็นเจ้าหน้าที่ (GSO1), [26]เป็นเจ้าหน้าที่ประสานงานกับสำนักงานใหญ่ของกองกำลังเดินทางอียิปต์[9]
ในมกราคม 1918 เวลล์ได้รับการแต่งตั้งเป็นผู้ช่วยเจ้าหน้าที่นายทหารคนสนิทและเรือนจำทั่วไป (AA & QMG) [27]ทำงานที่สภาสูงสุดสงครามในแวร์ซาย [20]ในมีนาคม 1918 เวลล์ที่ถูกสร้างขึ้นชั่วคราวนายพลจัตวาและกลับไปยังปาเลสไตน์ที่เขาทำหน้าที่เป็นนายพลจัตวาของพนักงานทั่วไป (BGGS) กับXX คณะส่วนหนึ่งของอียิปต์แคนนาดา (20)
ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
Wavell ได้รับมอบหมายงานจำนวนหนึ่งระหว่างสงคราม แม้ว่าเขาต้องยอมรับการลดตำแหน่งเช่นเดียวกับเจ้าหน้าที่หลายคน ในเดือนพฤษภาคม ค.ศ. 1920 เขาสละยศนายพลจัตวาชั่วคราว โดยเปลี่ยนกลับเป็นพันโทพันตรี[28]ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2464 ยังคงเป็นนายพันตรี เขากลายเป็นผู้ช่วยผู้ช่วยนายพล (AAG) ที่สำนักงานการสงคราม[29]และได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นพันเอกเต็มตัวเมื่อวันที่ 3 มิถุนายน พ.ศ. 2464 [30]เขากลายเป็น GSO1 ใน ผู้อำนวยการปฏิบัติการทางทหารในเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2466 [31]
นอกเหนือจากการว่างงานในช่วงเวลาสั้น ๆ โดยได้รับค่าจ้างครึ่งหนึ่งในปี พ.ศ. 2469 [32] [33]เวเวลล์ยังคงดำรงตำแหน่ง GSO1 ต่อไป ภายหลังในกองทหารราบที่ 3จนถึงเดือนกรกฎาคม พ.ศ. 2473 เมื่อเขาได้รับยศนายพลชั่วคราวอีกครั้งและได้รับคำสั่ง ของวันที่ 6 กองพลทหารราบ [34]ในเดือนมีนาคมปี 1932 เขาได้รับแต่งตั้งADCกับพระมหากษัตริย์ , [35]ตำแหน่งเขาจนกระทั่งตุลาคม 1933 เมื่อเขาได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้ใหญ่ทั่วไป [36] [37]อย่างไรก็ตาม มีการขาดแคลนงานสำหรับพลตรี-นายพลในเวลานี้และในมกราคม 2477 ในการละทิ้งคำสั่งของกองพลน้อยของเขา เขาพบว่าตัวเองตกงานโดยได้รับค่าจ้างครึ่งหนึ่งอีกครั้ง[38]
ในตอนท้ายของปีที่ผ่านมา แต่ยังคงจ่ายครึ่งเวลล์ได้รับการกำหนดให้เป็นผู้บังคับบัญชาส่วนที่ 2และได้รับการแต่งตั้งซีบี [39]ในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2478 พระองค์ทรงบัญชาการกองพล[40]ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1937 เขาถูกย้ายไปปาเลสไตน์ ที่ซึ่งเกิดความไม่สงบมากขึ้นเพื่อเป็นนายพลผู้บังคับบัญชากองกำลังอังกฤษ (GOC) กองกำลังอังกฤษในปาเลสไตน์และทรานส์จอร์แดน[41]และได้รับเลื่อนยศเป็นพลโทเมื่อวันที่ 21 มกราคม พ.ศ. 2481 [ 42]
ในเดือนเมษายน พ.ศ. 2481 เวเวลล์ได้รับตำแหน่งผู้บัญชาการทหารสูงสุด (GOC-in-C) Southern Commandในสหราชอาณาจักร [43]ในเดือนกรกฎาคมปี 1939 เขาได้รับการเสนอชื่อเป็นนายพลผู้บังคับบัญชาหัวหน้าของตะวันออกกลางสั่งมีอันดับท้องถิ่นเต็มรูปแบบทั่วไป [44]ต่อจากนั้น เมื่อวันที่ 15 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2483 เพื่อสะท้อนให้เห็นถึงการขยายขอบเขตความรับผิดชอบในการกำกับดูแลของเขาให้ครอบคลุมแอฟริกาตะวันออก กรีซ และคาบสมุทรบอลข่าน ตำแหน่งของเขาได้เปลี่ยนเป็นผู้บัญชาการทหารสูงสุดในตะวันออกกลาง [45]
กองบัญชาการทหารสงครามโลกครั้งที่สอง
กองบัญชาการตะวันออกกลาง
โรงละครตะวันออกกลางเงียบในช่วงสองสามเดือนแรกของสงครามจนกระทั่งอิตาลีประกาศสงครามในเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2483 [46]กองกำลังอิตาลีในแอฟริกาเหนือและแอฟริกาตะวันออกมีจำนวนมากกว่านโยบายของอังกฤษอย่างมาก และนโยบายของเวเวลล์จึงเป็นหนึ่งใน "การกักกันที่ยืดหยุ่น" เพื่อ ซื้อเวลาเพื่อสร้างกำลังเพียงพอสำหรับการโจมตี หลังจากถอยกลับไปนำหน้าการรุกของอิตาลีจากลิเบีย เอริเทรีย และเอธิโอเปีย เวเวลล์ประสบความสำเร็จในการรุกเข้าสู่ลิเบีย ( ปฏิบัติการเข็มทิศ ) ในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2483 และเอริเทรียและเอธิโอเปียในเดือนมกราคม พ.ศ. 2484 เมื่อถึงเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2484 กองกำลังทะเลทรายตะวันตกของเขาภายใต้การนำของพลโทริชาร์ด โอ คอนเนอร์ได้เอาชนะกองทัพที่สิบของอิตาลีที่ Beda Fomm โดยจับนักโทษ 130,000 คนและดูเหมือนจะใกล้จะบุกโจมตีกองกำลังอิตาลีสุดท้ายในลิเบียซึ่งจะยุติการควบคุมโดยตรงของฝ่ายอักษะในแอฟริกาเหนือ [47]เขาทหารในแอฟริกาตะวันออกยังมีชาวอิตาเลียนภายใต้ความกดดันและ ณ สิ้นเดือนมีนาคมกองกำลังของเขาในเอริเทรีภายใต้วิลเลียมแพลตได้รับรางวัลรบแตกหักของการรณรงค์ที่Kerenซึ่งนำไปสู่การประกอบอาชีพของอิตาลีอาณานิคมในเอธิโอเปียและโซมาเลีย [48]
อย่างไรก็ตาม ในเดือนกุมภาพันธ์ Wavell ได้รับคำสั่งให้หยุดการรุกเข้าสู่ลิเบีย และส่งกองกำลังไปยังกรีซที่ซึ่งชาวเยอรมันและอิตาลีกำลังโจมตีอยู่ เขาไม่เห็นด้วยกับการตัดสินใจครั้งนี้แต่ปฏิบัติตามคำสั่งของเขา ผลที่ได้คือหายนะ เยอรมันได้รับโอกาสที่จะเสริมสร้างชาวอิตาเลียนในแอฟริกาเหนือกับAfrika Korpsและในตอนท้ายของเดือนเมษายนลดลงทะเลทรายตะวันตกกองทัพได้รับการผลักดันทุกทางกลับไปยังชายแดนอียิปต์ออกจากบรุคภายใต้การล้อม [49]ในกรีซ นายพลWilson's Force Wไม่สามารถสร้างการป้องกันที่เพียงพอบนแผ่นดินใหญ่ของกรีกและถูกบังคับให้ถอนตัวไปยังเกาะครีตได้รับบาดเจ็บ 15,000 คน และทิ้งยุทโธปกรณ์และปืนใหญ่ไว้เบื้องหลัง เกาะครีตถูกโจมตีโดยกองกำลังทางอากาศของเยอรมันเมื่อวันที่ 20 พฤษภาคม และเช่นเดียวกับในกรีซ กองทหารอังกฤษและเครือจักรภพถูกบังคับให้อพยพอีกครั้ง[49]
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในกรีซเจ็บใจโปรแกนฝ่ายจะใช้เวลามากกว่ารัฐบาลของอิรักเวลล์กดยากใน fronts อื่น ๆ ของเขาก็เต็มใจที่จะเบี่ยงเบนความสนใจทรัพยากรอันมีค่าไปยังอิรักและดังนั้นจึงลดลงไปคลอดด์อัคชินเล 's อินเดียคำสั่งที่จะส่งกองกำลังไปท้องเสีย วินสตัน เชอร์ชิลล์นายกรัฐมนตรีอังกฤษ มองว่าอิรักมีความสำคัญต่อผลประโยชน์เชิงยุทธศาสตร์ของอังกฤษ และในต้นเดือนพฤษภาคม ภายใต้แรงกดดันอย่างหนักจากลอนดอน เวเวลล์ตกลงที่จะส่งกองกำลังขนาดเท่ากองกำลังข้ามทะเลทรายจากปาเลสไตน์เพื่อบรรเทาฐานทัพอากาศอังกฤษที่ฮับบานิยาและเข้ายึดอำนาจควบคุมกองทัพโดยรวมในอิรัก โดยสิ้นเดือนพฤษภาคมQuinanของกองกำลังในอิรักถูกจับแบกแดดและสงครามแองโกล-อิรักได้จบลงด้วยกองทหารในอิรักอีกครั้งหนึ่งที่หวนคืนการควบคุมโดยรวมของ GHQ ในเดลี อย่างไรก็ตาม เชอร์ชิลล์รู้สึกไม่ประทับใจกับการที่ Wavell ไม่เต็มใจที่จะดำเนินการ[49]
ในต้นเดือนมิถุนายนเวลล์ส่งแรงภายใต้ทั่วไปวิลสันบุกซีเรียและเลบานอนตอบสนองต่อความช่วยเหลือที่กำหนดโดยวิชีฝรั่งเศสเจ้าหน้าที่มีให้กับรัฐบาลอิรักในช่วงที่แองโกลสงครามอิรักความหวังในขั้นต้นของชัยชนะอย่างรวดเร็วจางหายไปเมื่อฝรั่งเศสตั้งรับอย่างเด็ดเดี่ยว เชอร์ชิลล์ตั้งใจแน่วแน่ที่จะปลดเปลื้อง Wavell และหลังจากความล้มเหลวในกลางเดือนมิถุนายนของOperation Battleaxeซึ่งตั้งใจจะบรรเทา Tobruk เขาบอก Wavell เมื่อวันที่ 20 มิถุนายนว่าเขาจะถูกแทนที่โดย Auchinleck ซึ่งทัศนคติในช่วงวิกฤตอิรักทำให้เขาประทับใจ[50] Rommel ให้คะแนน Wavell สูง แม้ว่า Wavell จะไม่ประสบความสำเร็จกับเขาก็ตาม[51]
จาก Wavell ออชินเล็กเขียนว่า: "ไม่ว่าในแง่ใด ฉันไม่ต้องการที่จะอนุมานว่าฉันพบสถานการณ์ที่ไม่น่าพอใจเมื่อมาถึง ห่างไกลจากมัน ไม่เพียงแต่ฉันรู้สึกประทับใจอย่างมากกับรากฐานที่มั่นคงซึ่งวางโดยบรรพบุรุษของฉัน แต่ฉันก็ยังสามารถ ดีกว่าที่จะชื่นชมความกว้างใหญ่ของปัญหาที่เขาเผชิญและความยิ่งใหญ่ของความสำเร็จของเขาในคำสั่งที่พูดภาษาต่าง ๆ ประมาณ 40 ภาษาโดยกองทัพอังกฤษและพันธมิตร” [52]
กองบัญชาการอินเดีย
Wavell ได้เปลี่ยนงานกับ Auchinleck โดยย้ายไปอินเดียซึ่งเขาได้รับตำแหน่งผู้บัญชาการทหารสูงสุด ประเทศอินเดียและเป็นสมาชิกสภาบริหารของผู้ว่าการรัฐ[53]ในขั้นต้นคำสั่งของเขาปกคลุมอินเดียและอิรักเพื่อให้ภายในเดือนของการดูแลที่เขาเปิดตัวIraqforceจะบุกเปอร์เซียในการดำเนินงานร่วมกับรัสเซียในการสั่งซื้อเพื่อรักษาความปลอดภัยบ่อน้ำมันและเส้นของการสื่อสารการที่สหภาพโซเวียต [50]
เวเวลล์โชคร้ายอีกครั้งที่ต้องถูกควบคุมตัวในโรงละครที่ไม่มีคนควบคุมซึ่งกลายเป็นเขตสงครามเมื่อญี่ปุ่นประกาศสงครามกับสหราชอาณาจักรในเดือนธันวาคม พ.ศ. 2484 เขาได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้บัญชาการสูงสุดของABDACOM (อเมริกัน-อังกฤษ-ดัตช์- กองบัญชาการออสเตรเลีย) [54]
ช่วงดึกของวันที่ 10 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2485 เวลล์เตรียมขึ้นเรือเหาะเพื่อบินจากสิงคโปร์ไปชวา เขาก้าวลงจากรถพนักงานโดยไม่สังเกต (เพราะตาข้างซ้ายของเขาบอด) ว่ามันจอดอยู่ที่ริมท่าเรือ เขาหักกระดูกสองชิ้นที่หลังของเขาเมื่อเขาล้มลง และอาการบาดเจ็บนี้ส่งผลต่ออารมณ์ของเขาอยู่พักหนึ่ง [55]
เมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2485 โดยมาลายาแพ้และตำแหน่งฝ่ายสัมพันธมิตรในชวาและสุมาตราไม่ปลอดภัย ABDACOM ถูกปิดตัวลงและสำนักงานใหญ่ในชวาอพยพ เวลล์กลับไปยังอินเดียเพื่อดำเนินการต่อตำแหน่งของเขาเป็น C-ใน-C อินเดียที่ความรับผิดชอบของเขาในขณะนี้รวมถึงการป้องกันของพม่า [56]
เมื่อวันที่ 23 กุมภาพันธ์ กองกำลังอังกฤษในพม่าประสบกับความพ่ายแพ้อย่างรุนแรงเมื่อ พล.ต. แจ็กกี้ สมิธตัดสินใจทำลายสะพานข้ามแม่น้ำซิตตังเพื่อป้องกันไม่ให้ศัตรูข้ามมา ส่งผลให้กองพลส่วนใหญ่ของเขาติดอยู่ผิดฝั่งแม่น้ำ . อุปราช ลอร์ดลิ ธ โกว์ส่งสัญญาณการวิพากษ์วิจารณ์การดำเนินการของผู้บัญชาการภาคสนามเชอร์ชิลที่ส่งต่อไปยังเวลล์ร่วมกับข้อเสนอที่จะส่งแฮโรลด์อเล็กซานเดที่ได้รับคำสั่งกองหลังที่ดันเคิร์ก อเล็กซานเดอร์เข้าบัญชาการกองกำลังทางบกของฝ่ายสัมพันธมิตรในพม่าเมื่อต้นเดือนมีนาคม[56]โดยที่วิลเลียม สลิมมาถึงหลังจากนั้นไม่นานจากการบัญชาการกองพลในอิรักเพื่อเข้าบัญชาการกองกำลังหลักกองทหารพม่า . อย่างไรก็ตาม แรงกดดันจากกองทัพญี่ปุ่นยังคงหยุดยั้งไม่ได้ และสั่งให้ถอนกำลังไปยังอินเดียซึ่งเสร็จสิ้นภายในสิ้นเดือนพฤษภาคมก่อนเริ่มฤดูมรสุมซึ่งทำให้ความคืบหน้าของญี่ปุ่นต้องหยุดชะงัก [57]
เพื่อแย่งชิงความคิดริเริ่มบางอย่างจากญี่ปุ่น Wavell ได้สั่งให้กองทัพตะวันออกในอินเดียเข้าโจมตีในArakanซึ่งเริ่มในเดือนกันยายน หลังจากประสบความสำเร็จในขั้นต้น ญี่ปุ่นตอบโต้การโจมตี และเมื่อเดือนมีนาคม พ.ศ. 2486 ตำแหน่งก็ไม่สามารถป้องกันได้ และส่วนที่เหลือของกองกำลังจู่โจมก็ถูกถอนออก เวลล์โล่งใจผู้บัญชาการกองทัพตะวันออกประสานเสียงเออร์วิน , คำสั่งของเขาและแทนที่เขาด้วยจอร์จ Giffard [57]
ที่มกราคม 2486 เวลล์ได้รับการเลื่อนตำแหน่งให้เป็นจอมพล[58]และ 22 เมษายนเขากลับไปลอนดอน เมื่อวันที่ 4 พฤษภาคม พระองค์เสด็จเข้าเฝ้าพระราชา ก่อนเสด็จจากเชอร์ชิลล์ไปอเมริกา และเสด็จกลับมาในวันที่ 27 พฤษภาคม เขาอาศัยอยู่กับ (เซอร์) Henry 'Chips' Channon MP ใน Belgrave Square และได้รับการแนะนำให้รู้จักกับ Society เชอร์ชิลล์เลี้ยงดู "ความไม่พอใจที่ควบคุมไม่ได้และโชคร้าย - เกลียดชังอย่างแท้จริง - ของเวเวลล์" [59]และทะเลาะวิวาทกับเขาหลายครั้งในอเมริกา [60]
อุปราชแห่งอินเดีย
วันที่ 15 มิถุนายนเชอร์เวลล์ได้รับเชิญไปรับประทานอาหารค่ำและเสนอให้เขาชานชาลาของประเทศอินเดียอย่างต่อเนื่องเพื่อลิ ธ โกว์ Lady Wavell เข้าร่วมกับเขาในลอนดอนเมื่อวันที่ 14 กรกฎาคม เมื่อพวกเขาเลือกห้องชุดที่ Dorchester หลังจากนั้นไม่นานก็มีการประกาศว่าเขาได้รับการแต่งตั้งเป็นไวเคานต์ (ตามแบบไวส์เคานต์เวเวลล์แห่งไซเรไนกาและวินเชสเตอร์ในเขตเซาแทมป์ตัน) [61]เขาได้กล่าวถึงการประชุมทุกฝ่ายที่สภาเมื่อวันที่ 27 กรกฎาคม และ เมื่อวันที่ 28 กรกฎาคม ทรงเข้ารับตำแหน่งในสภาขุนนางในฐานะ "วีรบุรุษของจักรวรรดิ" [62]ในเดือนกันยายนเขาได้รับอย่างเป็นทางการชื่อผู้สำเร็จราชการทั่วไปและอุปราชแห่งอินเดีย [63]
การดำเนินการครั้งแรกของ Wavell ในที่ทำงานคือการจัดการกับความอดอยากในแคว้นเบงกอลในปี 1943โดยสั่งให้กองทัพแจกจ่ายเสบียงบรรเทาทุกข์ให้กับชาวเบงกอลในชนบทที่อดอยาก เขาพยายามผสมสำเร็จเพื่อเพิ่มเสบียงข้าวเพื่อลดราคา [64]ในรัชสมัยของพระองค์คานธีเป็นผู้นำในการรณรงค์เลิกอินเดียโมฮัมหมัด อาลี จินนาห์กำลังทำงานเพื่อรัฐอิสระสำหรับชาวมุสลิม และสุภาส จันทรา โบสเป็นเพื่อนกับญี่ปุ่น "และกำลังมุ่งหน้าไปตามชายแดนตะวันออกของอินเดีย" [65]
แม้ว่าในตอนแรก Wavell จะได้รับความนิยมจากนักการเมืองชาวอินเดีย แต่แรงกดดันก็เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับโครงสร้างและระยะเวลาของอินเดียที่เป็นอิสระ เขาพยายามที่จะย้ายการอภิปรายไปพร้อมกับแผน Wavell และการประชุม Simlaแต่ได้รับการสนับสนุนเพียงเล็กน้อยจากเชอร์ชิลล์ (ซึ่งต่อต้านเอกราชของอินเดีย) หรือจากClement Attleeผู้สืบทอดตำแหน่งของเชอร์ชิลล์ในฐานะนายกรัฐมนตรี เขายังถูกขัดขวางโดยความแตกต่างระหว่างกลุ่มการเมืองต่างๆ ของอินเดีย เมื่อสิ้นสุดสงคราม ความคาดหวังที่เพิ่มขึ้นของอินเดียยังคงไม่ประสบผลสำเร็จ และความรุนแรงระหว่างชุมชนก็เพิ่มขึ้น ในที่สุดในปี 1947, Attlee สูญเสียความมั่นใจในเวลล์และแทนที่เขาด้วยMountbatten ลอร์ดแห่งสหภาพพม่า [51] [66]
ภายหลังชีวิต
ในปี 1947 เวลล์กลับไปอังกฤษและได้ทำเสนาบดีโคลเชสเตอร์ ในปีเดียวกันนั้นเอง เขาได้รับการก่อตั้งเป็นเอิร์ล เวเวลล์และได้รับตำแหน่งเพิ่มเติมของไวเคานต์เคเรนแห่งเอริเทรียและวินเชสเตอร์ [67]
Wavell เป็นคนรักวรรณกรรมที่ยิ่งใหญ่ และในขณะที่ Viceroy of India เขาได้รวบรวมและใส่คำอธิบายประกอบกวีนิพนธ์เรื่องOther Men's Flowersซึ่งตีพิมพ์ในปี 1944 เขาเขียนบทกวีสุดท้ายในกวีนิพนธ์ด้วยตัวเขาเองและอธิบายว่าเป็น ".. .ดอกแดนดิไลอันข้างทางน้อยของฉันเอง" [68]เขามีความทรงจำที่ดีสำหรับบทกวีและมักจะยกมาเป็นความยาว เขาเป็นภาพในนวนิยายเรื่องOfficers and GentlemenของEvelyn Waughซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของไตรภาคเรื่องSword of Honorซึ่งอ่านคำแปลบทกวีของCallimachusในที่สาธารณะ[69]เขายังเป็นสมาชิกของนิกายเชิร์ชออฟอิงแลนด์และเป็นคนเคร่งศาสนา[70]
เวเวลล์เสียชีวิตเมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม พ.ศ. 2493 หลังจากอาการกำเริบหลังการผ่าตัดช่องท้องเมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม[71]หลังจากการตายของร่างกายของเขาอยู่ในสภาพที่หอคอยแห่งลอนดอนซึ่งเขาได้รับการตำรวจงานศพของทหารจัดขึ้นเมื่อวันที่ 7 มิถุนายน พ.ศ. 2493 โดยมีขบวนแห่ศพไปตามแม่น้ำเทมส์จากหอคอยไปยังท่าเรือเวสต์มินสเตอร์ และจากนั้นไปยังอารามเวสต์มินสเตอร์เพื่อประกอบพิธีศพ[72]นี่เป็นงานศพทหารครั้งแรกริมแม่น้ำนับตั้งแต่งานศพของโฮราชิโอ เนลสัน ไวเคานต์เนลสันที่ 1ในปี ค.ศ. 1806 [73]นายกรัฐมนตรีClement Attleeและลอร์ดแฮลิแฟกซ์เข้าร่วมงานศพในขณะนั้นและเพื่อนรวมทั้งเจ้าหน้าที่สนาม Marshals Alanbrookeและกอเมอรี Winston Churchill ไม่ได้เข้าร่วมบริการ [74]
Wavell ถูกฝังอยู่ในกุฏิยุคกลางเก่าที่Winchester Collegeถัดจาก Chantry Chapel หลุมฝังศพของเขามีคำจารึกว่า "วาเวลล์" โล่ประกาศเกียรติคุณถูกวางไว้ที่ทางเดินด้านเหนือของมหาวิหารวินเชสเตอร์เพื่อรำลึกถึงทั้ง Wavell และลูกชายของเขา [75] โบสถ์เซนต์แอนดรูว์ Garrison, Aldershot , คริสตจักรของกองทัพ มีแผ่นไม้ขนาดใหญ่ที่อุทิศให้กับ Lord Wavell [76]
ครอบครัว
Wavell แต่งงานกับ Eugenie Marie Quirk ลูกสาวคนเดียวของ พ.ต.อ. JO Quirk CB DSO เมื่อวันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2458 [77]เธอรอดชีวิตจากเขาและเสียชีวิต ขณะที่ Dowager Countess Wavell เมื่อวันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2530 อายุ 100 ปี [78]
เด็ก:
- อาร์ชิบัลด์ จอห์น อาร์เธอร์ เวเวลล์ ต่อมาเอิร์ล เวเวลล์ที่ 2 ข. 11 พฤษภาคม 2459; NS. 24 ธันวาคม พ.ศ. 2496 ถูกสังหารในเคนยา ในการต่อสู้กับกลุ่มกบฏเมาเมา เนื่องจากเขายังโสดและไม่มีปัญหา ตำแหน่งจึงสูญพันธุ์ไปจากการที่เขาเสียชีวิต [79]
- ยูจีนี พาเมลา เวเวลล์, บี. 2 ธันวาคม 2461 อภิเษกสมรส 14 มีนาคม 2485 ร.ต.-พ.อ. AFW Humphrys MBE
- เฟลิซิตี้ แอน เวเวลล์, บี. 21 กรกฎาคม 1921 แต่งงานที่โบสถ์วิหารไถ่ถอนนิวเดลี 20 กุมภาพันธ์ 1947 ร. อ PM Longmore MC บุตรชายของพลอากาศเอกเซอร์อาเธอร์ Longmore [80]
- โจน แพทริเซีย Quirk Wavell, b. 23 เมษายน 2466 สมรส
- (1) 27 มกราคม 2486 พล.ต. Simon Nevill Astley (เกิด 13 สิงหาคม 1919; d. 16 มีนาคม 1946) บุตรชายคนที่สองของ Albert Edward Delaval [Astley] บารอนที่ 21 แห่ง Hastings โดยภรรยาของเขา Lady Margueritte Helen Nevill ลูกคนเดียวโดยภรรยาคนที่สองของHenry Gilbert Ralph [ Nevill] 3 ควิสแห่ง Abergavenny
- (2) 19 มิ.ย. 2491 พล.ต.แฮร์รี อเล็กซานเดอร์ กอร์ดอน MC (d. 19 มิถุนายน 2508) บุตรชายคนที่ 2 ของ Cdr. อลาสแตร์ กอร์ดอน ดีเอสโอ อาร์เอ็น
- (3) พล.ต. Donald Struan Robertson (d. 1991) บุตรชายของ Rt. ที่รัก เซอร์มัลคอล์ม อาร์โนลด์ โรเบิร์ตสัน GCMG KBE
เกียรติประวัติและรางวัล
แถบริบบอน (อย่างที่เห็นทุกวันนี้)
อังกฤษ
- กางเขนทหาร – 3 มิถุนายน พ.ศ. 2458 [81]
- กล่าวถึงใน Despatches 22 มิถุนายน 2458 4 มกราคม 2460 22 มกราคม 2462 [20]
- เครื่องอิสริยาภรณ์นักบุญไมเคิลและเซนต์จอร์จ (CMG) – 1 มกราคม พ.ศ. 2462 [39]
- Knight Grand Cross of the Order of the Bath (GCB) – 4 มีนาคม พ.ศ. 2484 [82] (KCB: 2 มกราคม พ.ศ. 2482; [83] CB: 1 มกราคม พ.ศ. 2478 [84] )
- Knight Grand Commander of the Order of the Star of India (GCSI) – 18 กันยายน พ.ศ. 2486 [85]
- Knight Grand Commander of the Order of the Indian Empire (GCIE) – 18 กันยายน 1943 [85]
- อัศวินแห่งเครื่องอิสริยาภรณ์เซนต์จอห์น – 4 มกราคม ค.ศ. 1944 [86]
อื่นๆ
- เครื่องอิสริยาภรณ์เซนต์สตานิสลอส ชั้น 3 พร้อมดาบ (รัสเซีย) (12 กันยายน พ.ศ. 2459) [87]
- เครื่องอิสริยาภรณ์เซนต์วลาดิเมียร์ (รัสเซีย) 2460 [20]
- Croix de Guerre (ผู้บัญชาการ) (ฝรั่งเศส) – 4 พฤษภาคม 1920 [88]
- ผู้บัญชาการ, Légion d'honneur (ฝรั่งเศส) – 7 พฤษภาคม 1920 [89]
- เครื่องอิสริยาภรณ์เอล นาห์ดา ชั้นที่ 2 (ฮิญาซ ) – 30 กันยายน พ.ศ. 2463 [90]
- แกรนด์ครอส เครื่องอิสริยาภรณ์จอร์จที่ 1 แห่งดาบ (กรีซ) – 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2484 [91]
- Virtuti Militari ชั้น 5 (โปแลนด์) – 23 กันยายน 2484 [92]
- วอร์ครอส ชั้น 1 (กรีซ) – 10 เมษายน 2485 [93]
- ผู้บัญชาการ เครื่องราชอิสริยาภรณ์แห่งตราประทับของโซโลมอน (เอธิโอเปีย) – 5 พฤษภาคม พ.ศ. 2485 [94]
- แกรนด์ครอส เครื่องอิสริยาภรณ์ออเรนจ์-แนสซอ (เนเธอร์แลนด์) – 15 มกราคม พ.ศ. 2486 [95]
- วอร์ครอส (เชโกสโลวะเกีย) – 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2486 [96]
- Legion of Merit Degree of Chief Commander (สหรัฐอเมริกา) – 23 กรกฎาคม 1948 [97]
คำคม
- “ผมคิดว่าเขา ( เบนิโต มุสโสลินี ) ต้องทำอะไรบางอย่าง ถ้าเขาไม่สามารถดำน้ำได้อย่างสวยงาม อย่างน้อยเขาก็ต้องกระโดดเข้าไปอย่างใดทางหนึ่ง เขาแทบจะไม่สามารถสวมเสื้อคลุมและเดินลงบันไดได้อีก” [98]
- "หลังจาก ' สงครามเพื่อยุติสงคราม ' ดูเหมือนว่าพวกเขาจะประสบความสำเร็จในปารีสในการสร้าง 'สันติภาพเพื่อยุติสันติภาพ' " [99] (แสดงความคิดเห็นเกี่ยวกับสนธิสัญญาที่ยุติสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง คำพูดนี้เป็นพื้นฐานสำหรับ ชื่อDavid Fromkin 's A Peace to End All Peaceนิวยอร์ก: Henry Holt, (1989) ISBN 0-8050-6884-8 )
- "ให้เราชี้แจงข้อเท็จจริงสามประการ: หนึ่ง การต่อสู้ทั้งหมดและสงครามทั้งหมดได้รับชัยชนะในที่สุดโดยทหารราบ ประการที่สอง ทหารราบแบกรับความรุนแรงเสมอ การบาดเจ็บล้มตายของเขาหนักกว่า เขาทนทุกข์กับความรู้สึกไม่สบายและความเหนื่อยล้าอย่างสุดขั้วมากกว่าอีกฝ่าย อาวุธ ประการที่สาม ศิลปะของทหารราบมีน้อยและยากที่จะได้รับในสงครามสมัยใหม่มากกว่าแขนอื่น ๆ " [100]
สิ่งพิมพ์
หนังสือ
- ซาร์นิโคลัสที่ 2 โดย Andrei Georgievich Elchaninov แปลจากรัสเซียโดยมิสซิส Percival เวลล์ ฮิวจ์ รีส. พ.ศ. 2456
- ซาร์และประชาชนของเขา โดย Andrei Georgievich Elchaninov แปลจากรัสเซียโดย Archibald พีเวลล์ ฮิวจ์ รีส. พ.ศ. 2457
- แคมเปญปาเลสไตน์ . ลอนดอน: ตำรวจ. 1933 OCLC 221723716
- Allenby, A Study in Greatness: The Biography of Field-Marshal Viscount Allenby of Megiddo and Felixstowe, GCB, GCMG London: Harrap. พ.ศ. 2483–43 OCLC 224016319 .
- นายพลและทัพ: ตะกอนโนบรรยายที่ Trinity College, เคมบริดจ์ในปี 1939 ไทม์ส ลอนดอน. 1941 OCLC 5176549
- ทหารและทหารหรือโหวกเหวกของสงคราม ลอนดอน: เจเคป 1953 OCLC 123277730
- อื่น ๆ ของผู้ชายดอกไม้: บทกวี ลอนดอน: เจเคป 2520 [1944]. OCLC 10681637 .
- ดอกไม้ของผู้ชายอื่นๆ: Anthology of Poetry (Memorial ed.). ลอนดอน: Pimlico. 2535 [1952].; "ฉบับปกอ่อนฉบับแรกนี้ไม่เพียงแต่ประกอบด้วยบทนำและคำอธิบายประกอบของลอร์ด เวฟเวลล์เท่านั้น แต่ยังรวมถึงบทนำที่ลูกชายของเขาเขียนขึ้นด้วย ซึ่งหนังสือเล่มนี้ได้รับการอุทิศให้ในตอนแรก"
- อัลเลนบี ทหาร และรัฐบุรุษ . ลอนดอน: สิงโตขาว. พ.ศ. 2518 [1946]. ISBN 0-85617-408-4.
- การพูดโดยทั่วไป: การออกอากาศ คำสั่งและคำปราศรัยในยามสงคราม (1939–43) . ลอนดอน: มักมิลลัน. 1946 OCLC 2172221
- ทหารที่ดี . ลอนดอน: มักมิลลัน. 1948 OCLC 6834669
- เวลล์: ของอุปราชวารสาร ลอนดอน: สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด พ.ศ. 2516ISBN 0-19-211723-8.
ผลงานตีพิมพ์ในวารสาร
- อย่างเป็นทางการตะวันออกกลาง Despatches ธันวาคม 1940 เพื่อกุมภาพันธ์ 1941 ตีพิมพ์ใน"ฉบับที่ 37628" ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 25 มิถุนายน 2489 หน้า 3261–3269
- อย่างเป็นทางการตะวันออกกลาง Despatches กุมภาพันธ์ 1941 เพื่อกรกฎาคม 1941 ตีพิมพ์ใน"ฉบับที่ 37638" ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 2 กรกฎาคม 2489 หน้า 3423–3444
- อย่างเป็นทางการอิหร่านอิรักและซีเรีย Despatches เมษายน 1941 เพื่อมกราคม 1942 ตีพิมพ์ใน"ฉบับที่ 37685" ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 13 สิงหาคม 2489 หน้า 4093–4101
- อย่างเป็นทางการอินเดีย Despatches มีนาคม 1942 เพื่อธันวาคม 1942 ตีพิมพ์ใน"ฉบับที่ 37728" ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 17 กันยายน 2489 หน้า 4663–4671
ดูเพิ่มเติม
การอ้างอิง
- ^ "หมายเลข 38712" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 13 กันยายน 2492 น. 4397.
- ^ "หมายเลข 38241" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 19 มีนาคม 2491 น. พ.ศ. 2476
- อรรถเป็น ข Schofield 2006, พี. 15
- ^ "มิสเตอร์ทีเอส มอร์ตัน". ไทม์ส . 23 มกราคม 2505
- ^ a b c Heathcote, พี. 287
- ^ "หมายเลข 27311" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 7 พ.ค. 2444 น. 3130.
- ^ "กองทัพในแอฟริกาใต้ - กองทหารกลับบ้าน" เดอะไทมส์ (36899) ลอนดอน. 15 ตุลาคม 2445 น. 8.
- ^ "หมายเลข 27710" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 2 กันยายน 2447 น. 5697.
- อรรถเป็น ข c d "อาร์ชิบอลด์ เวเวลล์ เอิร์ลที่ 1 เวลล์" . Liddell ฮาร์ทศูนย์การทหารจดหมายเหตุ สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2556 .
- ^ "หมายเลข 28221" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 5 กุมภาพันธ์ 2452 น. 946.
- ^ กอ 2006 P 33
- ^ "หมายเลข 28578" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 6 กุมภาพันธ์ 2455 น. 881.
- ^ "หมายเลข 28597" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 9 เมษายน 2455 น. 2585.
- ^ "หมายเลข 28626" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 12 ก.ค. 2455 น. 5083.
- ^ "หมายเลข 28720" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 20 พ.ค. 2456 น. 3592.
- ^ กอ 2006 หน้า 39
- ^ Schofield 2006, หน้า 42–3
- ^ Adrian Fort, Archibald Wavell: ชีวิตและความตายของ Imperial Servant (2009) ch 3
- ^ "หมายเลข 28994" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 1 ธันวาคม 2457 น. 10278.
- ↑ a b c d e "อาร์ชิบอลด์ เวเวลล์ เอิร์ลที่ 1 เวลล์" . ประวัติหน่วย สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2556 .
- ^ "หมายเลข 29202" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 22 มิ.ย. 2458 น. 6118.
- ^ "หมายเลข 29389" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 30 พฤศจิกายน 2458 น. 12037.
- ^ "หมายเลข 29605" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 30 พ.ค. 2459 น. 5439.
- ^ "หมายเลข 30002" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 27 มีนาคม 2460 น. 3001.
- ^ "หมายเลข 30111" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 1 มิ.ย. 2460 น. 5465.
- ^ "หมายเลข 30178" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 10 ก.ค. 2460 น. 6953.
- ^ "หมายเลข 30528" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 15 กุมภาพันธ์ 2461 น. 2130.
- ^ "หมายเลข 31893" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 7 พ.ค. 1920. น. 5345.
- ^ "หมายเลข 32568" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 5 มกราคม 2465. น. 143.
- ^ "หมายเลข 32728" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 11 ก.ค. 2465 น. 5204.
- ^ "หมายเลข 32844" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 13 ก.ค. 2466 น. 4854.
- ^ "หมายเลข 33123" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 12 มกราคม 2469 น. 299.
- ^ "หมายเลข 33219" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 9 พฤศจิกายน 2469 น. 7255.
- ^ "หมายเลข 33623" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 8 ก.ค. 2473 น. 4271.
- ^ "หมายเลข 33807" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 11 มีนาคม 2474 น. 1679.
- ^ "หมายเลข 33992" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 3 พฤศจิกายน 2476 น. 7107.
- ^ "หมายเลข 33987" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 17 ต.ค. 2476 น. 6692.
- ^ "หมายเลข 34015" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 16 มกราคม 2477 น. 390.
- ^ a b "หมายเลข 31093" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 31 ธันวาคม 2461 น. 52.
- ^ "หมายเลข 34143" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 19 มีนาคม 2478 น. พ.ศ. 2448
- ^ "หมายเลข 34430" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 27 ส.ค. 2480 น. 5439.
- ^ "หมายเลข 34482" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 15 กุมภาพันธ์ 2481 น. 968.
- ^ "หมายเลข 34506" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 28 เมษายน 2481. น. 2781.
- ^ "หมายเลข 34650" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 1 ส.ค. 2482 น. 5311.
- ^ เพลย์แฟร์ ฉบับที่. ข้าพเจ้า หน้า 63
- ^ Raugh (2013), หน้า 96–131.
- ^ มี้ด (2007), พี. 473
- ^ มี้ด (2007), น. 473–475
- ^ a b c มี้ด (2007), p. 475
- ^ a b มี้ด (2007), p. 476
- ^ a b มี้ด (2007), p. 480
- ^ ออ ชินเล็ค, พี. 4215
- ^ "หมายเลข 35222" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 18 ก.ค. 2484. น. 4152.
- ^ Klemen, L (1999-2000) "นายพลเซอร์มิสซิส Percival เวลล์" เว็บไซต์ดัตช์อีสต์อินดีสแคมเปญ สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2556 .
- ^ อัลเลน น. 644–645
- ^ a b มี้ด (2007), p. 478
- ^ a b มี้ด (2007), p. 479
- ^ "หมายเลข 35841" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 29 ธันวาคม 2485 น. 33.
- ^ ชิปไดอารี่ของเซอร์เฮนรี่แชนน่อนเอ็ด R Rhodes James, Weidenfeld and Nicolson London, 1987, p355
- ^ ชิป, p358, 362
- ^ "หมายเลข 36105" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 23 ก.ค. 2486 น. 3340.
- ^ ชิป, หน้า373
- ^ "หมายเลข 36208" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 12 ตุลาคม 2486 น. 4513.
- ^ Heathcote พี 290
- ^ "เวลล์" . เรื่องราวที่มีชีวิตชีวา เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 2 เมษายน 2558 . สืบค้นเมื่อ25 มีนาคม 2558 .
- ^ กลิน น์ พี. 639-663
- ^ "หมายเลข 37956" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 16 พ.ค. 2490 น. 2190.
- ^ มี้ด (2007), พี. 481
- ^ เฟรม, น. 90
- ^ "ผู้นำสงครามของเราในยามสงบ - เวลล์ในสงคราม Illustrated ฉบับที่ 10, ฉบับที่ 237" 19 ก.ค. 2489 น. 213 . สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2556 .
- ^ "ลอร์ด Wavell ผู้นำสงครามอังกฤษ สิ้นพระชนม์" . Oxnard Press-Courier. 24 พฤษภาคม 1950 . สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2556 .
- ^ "ทหารผู้ยิ่งใหญ่ผ่านไป" . อังกฤษ Pathé . สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2556 .
- ^ "ลอร์ดเวลล์ได้รับศพของพระเอกในคลื่นความร้อนเช่นเดียวกับแอฟริกาทะเลทราย" ราชกิจจานุเบกษามอนทรีออล . 8 มิถุนายน 1950 . สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2556 .
- ^ Schofield 2006, p394-5
- ^ "จอมพลเอิร์เวลล์และเมเจอร์เอิร์เวลล์พิธีกร" พิพิธภัณฑ์สงครามอิมพีเรียล สืบค้นเมื่อ21 พฤศจิกายน 2018 .
- ^ "ประวัติของโบสถ์ St. Andrew's Garrison" . โบสถ์เซนต์แอนดรูกองพันชอท สืบค้นเมื่อ11 พฤษภาคม 2556 .
- ^ HJJ Sargint (11 กรกฎาคม 1943) "เลดี้เวลล์" ปาล์มบีชโพสต์ NS. 20.
- ^ "เจ้าจอมมารดาเคาเวลล์" พจนานุกรมออนไลน์ของผู้หญิงที่โดดเด่น Index W . สืบค้นเมื่อ22 มีนาคม 2558 .
- ^ "เอิร์ลเวลล์ตายในการต่อสู้ 10 ชั่วโมงพร้อมผู้ก่อการร้าย" คัลเฮรัลด์ 26 ธันวาคม 2496 . สืบค้นเมื่อ24 สิงหาคม 2557 .
- ^ "ลูกสาวของเวลล์แต่งงาน" .
- ^ "หมายเลข 29202" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 22 มิ.ย. 2458 น. 6118.
- ^ "หมายเลข 35094" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 4 มีนาคม 2484. น. 1303.
- ^ "หมายเลข 34585" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 30 ธันวาคม 2481 น. 3.
- ^ "หมายเลข 34119" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 28 ธันวาคม 2477 น. 4.
- ^ a b "หมายเลข 36208" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 12 ตุลาคม 2486 น. 4513.
- ^ "หมายเลข 36315" . ราชกิจจานุเบกษาลอนดอน . 4 มกราคม พ.ศ. 2487 น. 114.
- ^ "หมายเลข 29945" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 13 สิงหาคม 2460 น. 1601.
- ^ "หมายเลข 31890" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 4 พ.ค. 2463. น. 5228.
- ^ "หมายเลข 31890" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 7 พ.ค. 1920. น. 5228.
- ^ "หมายเลข 32069" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 28 กันยายน 1920. น. 9606.
- ^ "หมายเลข 35157" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 9 พ.ค. 2484 น. 2648.
- ^ "หมายเลข 35282" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 23 กันยายน 2484. น. 5501.
- ^ "หมายเลข 35519" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 7 เมษายน 2485 น. 1595.
- ^ "หมายเลข 35546" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 5 พ.ค. 2485 น. พ.ศ. 2504
- ^ "หมายเลข 35863" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 12 มกราคม 2486 น. 323.
- ^ "หมายเลข 36103" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 20 ก.ค. 2486 น. 3319.
- ^ "หมายเลข 38359" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 23 ก.ค. 2491 น. 4189.
- ^ อ้างใน Axelrod, p. 180
- ^ แพ็กเดน, พี. 407
- ↑ In Praise of Infantry, Field-Marshal Earl Wavell, "The Times", วันพฤหัสบดีที่ 19 เมษายน พ.ศ. 2488
แหล่งข้อมูลทั่วไป
- อัลเลน, หลุยส์ (1984). พม่า: สงครามที่ยาวนานที่สุด . เจเอ็ม เดนท์ แอนด์ ซันส์ ISBN 0-460-02474-4.
- ออชินเล็ค, โคล้ด (1946). ส่งในการดำเนินงานในตะวันออกกลางจาก 5 กรกฎาคม 1941 31 ตุลาคมปี 1941 ลอนดอน: สำนักงานสงคราม. "หมายเลข 37695" . ราชกิจจานุเบกษา (ภาคผนวก) 20 สิงหาคม 2489 หน้า 4215–4230
- แอกเซลร็อด, อลัน (2551). ประวัติความเป็นมาที่แท้จริงของสงครามโลกครั้งที่สอง สำนักพิมพ์สเตอร์ลิง. ISBN 978-1-4027-4090-9.
- ชิปส์ ไดอารี่ของเซอร์ เฮนรี่ แชนนอน , ed. R. Rhodes James, Weidenfeld and Nicolson, London, 1987 - โดยเฉพาะ Ch. 8.
- ปิด HM (1997). Attlee เวลล์, Mountbatten และการถ่ายโอนอำนาจ มูลนิธิหนังสือแห่งชาติ
- คอนเนลล์, จอห์น (1 มกราคม 2507) เวลล์: Scholar และทหาร คอลลินส์
- คอนเนลล์, จอห์น (1 เมษายน 1969) เวลล์ผู้บัญชาการทหารสูงสุด คอลลินส์ ISBN 978-0002119207.
- ฟอร์ท, เอเดรียน. อาร์ชิบัลด์ เวฟเวลล์: ชีวิตและความตายของข้ารับใช้ของจักรพรรดิ (2009)
- เฟรม, อเล็กซ์ (2008) เรือเหาะ: สงครามของฉันพ่อในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยวิกตอเรีย. ISBN 978-0864735621.
- ฮีธโคท, โทนี่ (1999). อังกฤษสนาม Marshals 1736-1997 บาร์นสลีย์: ปากกาและดาบ. ISBN 0-85052-696-5.
- กลินน์, ไอเรียล (2007). จัณฑาลในการแสดงตนของเศรษฐี: ลอร์ดเวลล์ของความสัมพันธ์กับหายนะในกรุงลอนดอนในช่วงเวลาที่เขาเป็นอุปราชอินเดีย 1943-7 เอเชียศึกษาสมัยใหม่. หน้า 639–663.
- เฮาเตอร์แมน, ฮันส์; ค็อปเปส, เจอรีน. "ประวัติและเจ้าหน้าที่หน่วยสงครามโลกครั้งที่สอง" . เก็บถาวรจากต้นฉบับเมื่อ 3 ธันวาคม 2551 . สืบค้นเมื่อ20 ธันวาคม 2551 .
- มี้ด, ริชาร์ด (2007). คู่มือชีวประวัติคีย์อังกฤษนายพลของสงครามโลกครั้งที่สอง: ไลออนส์เชอร์ชิล Stroud: เมานต์ ISBN 978-1-86227-431-0.
- แพ็กเดน, แอนโธนี่ (2008) โลกที่สงคราม: การต่อสู้ 2,500 ปีระหว่างตะวันออกและตะวันตก สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด สหรัฐอเมริกา ISBN 978-0-19-923743-2.
- Playfair, สาขาวิชา ISO ทั่วไป ; กับฟลินน์ กัปตันเอฟซี (RN); โมโลนี, นายพลจัตวา CJC & Gleave, กัปตันกลุ่ม TP (2009) [1st. ผับ. สสส . : 1954]. บัตเลอร์, เซอร์เจมส์ (บรรณาธิการ). ทะเลเมดิเตอร์เรเนียนและตะวันออกกลาง: ความสำเร็จในช่วงต้นกับอิตาลีพฤษภาคม 1941 ประวัติสงครามโลกครั้งที่ 2 ชุดการทหารของสหราชอาณาจักร ฉัน . อั๊คฟิลด์ สหราชอาณาจักร: กองทัพเรือและการทหาร ISBN 978-1-84574-065-8.
- Raugh, Harold E. , Jr. (2013). Wavell ในตะวันออกกลาง, 1939–1941: การศึกษาโดยทั่วไป . สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยโอคลาโฮมา. ISBN 978-0806143057.
- โชฟีลด์, วิกตอเรีย (2006). Wavell: ทหารและรัฐบุรุษ . ลอนดอน: จอห์น เมอร์เรย์. ISBN 978-0-71956-320-1.
- เวเวลล์, อาร์ชิบอลด์ เพอร์ซิวาล เวเวลล์ (1973) เวลล์: ของอุปราชวารสาร สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยอ็อกซ์ฟอร์ด. ISBN 978-0192117236.
ลิงค์ภายนอก
- Knights Grand Cross of the Order of the Bath
- Knights Grand Commander of the Order of the Star of อินเดีย
- Knights Grand Commander of the Order of the Indian Empire
- คณะนักบุญมิคาเอลและนักบุญจอร์จ
- ผู้รับกางเขนทหาร
- อัศวินแห่งเครื่องอิสริยาภรณ์เซนต์จอห์น
- สมาชิกคณะองคมนตรีแห่งสหราชอาณาจักร
- อุปราชแห่งอินเดีย
- ทศวรรษที่ 1940 ในบริติชอินเดีย
- ผู้นำทางการเมืองในสงครามโลกครั้งที่สอง
- เกิด พ.ศ. 2426
- พ.ศ. 2493 เสียชีวิต
- บุคคลจากโคลเชสเตอร์
- อธิการบดีมหาวิทยาลัยอเบอร์ดีน
- เอิร์ลในราชสำนักแห่งสหราชอาณาจักร
- บุคลากรกองทัพอังกฤษในสงครามโบเออร์ครั้งที่สอง
- บุคลากรกองทัพอังกฤษในสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง
- ผู้บัญชาการทหารสูงสุดแห่งอินเดียของอังกฤษ
- จอมพลอังกฤษสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2
- ชาวอังกฤษแองกลิกัน
- ลอร์ด-ร้อยโทแห่งมณฑลลอนดอน
- ผู้บัญชาการกองพันแห่งบุญ
- Grand Crosses of the Order of George I with Swords
- ผู้รับเครื่องอิสริยาภรณ์ดาราแห่งเนปาล
- อัศวินแกรนด์ครอสแห่งเครื่องอิสริยาภรณ์ออเรนจ์-นัสเซา
- ผู้ได้รับสงครามเชโกสโลวาเกีย
- ผู้รับ War Cross (กรีซ)
- ผู้รับกางเขนเงินของ Virtuti Militari
- ผู้บังคับบัญชาของ Légion d'honneur
- ผู้รับเครื่องอิสริยาภรณ์นักบุญสตานิสลอส (รัสเซีย) ชั้นที่ 3
- ผู้รับเครื่องอิสริยาภรณ์เซนต์วลาดิเมียร์
- ผู้ที่ได้รับการศึกษาที่ Summer Fields School
- ผู้ที่ได้รับการศึกษาที่ Winchester College
- ผู้สำเร็จการศึกษาจาก Royal Military College, Sandhurst
- ผู้สำเร็จการศึกษาจากวิทยาลัยเสนาธิการ Camberley
- นักมานุษยวิทยา
- บุคลากรทางทหารของอังกฤษในการประท้วงของชาวอาหรับในปี ค.ศ. 1936–1939 ในปาเลสไตน์
- การฝังศพในนิวแฮมป์เชียร์
- ประวัติศาสตร์การทหารของมลายูในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง
- คนพิการชาวอังกฤษ
- ตำรวจหอคอยแห่งลอนดอน
- เพื่อนร่วมงานที่สร้างโดย George VI