Psychologia muzyki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Przejdź do nawigacji Przejdź do wyszukiwania
Część serii na
Psychologia
Typy podstawowe
Psychologia stosowana
Listy

Psychologię muzyki , czyli psychologię muzyki , można uznać za gałąź zarówno psychologii , jak i muzykologii . Ma na celu wyjaśnienie i zrozumienie muzycznych zachowań i doświadczeń , w tym procesów, poprzez które muzyka jest postrzegana, tworzona, odpowiadana i włączana do codziennego życia. [1] [2] Współczesna psychologia muzyki jest przede wszystkim empiryczna ; jego wiedza ma tendencję do pogłębiania się na podstawie interpretacji danych zebranych przez systematyczną obserwację i interakcję z ludzkimi uczestnikami. Psychologia muzyki jest dziedziną badań o praktycznym znaczeniu dla wielu dziedzin, w tym wykonawstwa muzycznego , kompozycji , edukacji , krytyki i terapii , a także badania ludzkiego nastawienia , umiejętności , wydajności , inteligencji , kreatywności i zachowań społecznych .

Psychologia muzyki może rzucić światło na pozapsychologiczne aspekty muzykologii i praktyki muzycznej. Na przykład przyczynia się do teorii muzyki poprzez badania percepcji i modelowania obliczeniowego struktur muzycznych, takich jak melodia , harmonia , tonalność , rytm , metrum i forma . Badania nad historią muzyki mogą odnieść korzyści z systematycznego studiowania historii składni muzycznej lub z analiz psychologicznych kompozytorów i utworów w odniesieniu do percepcyjnych, afektywnych i społecznych reakcji na ich muzykę.

Historia

Wczesna historia (przed 1850)

Badania dźwięku i zjawisk muzycznych przed XIX wiekiem koncentrowały się przede wszystkim na matematycznym modelowaniu wysokości i tonu . [3] Najwcześniejsze zarejestrowane eksperymenty pochodzą z VI wieku pne, w szczególności w pracy Pitagorasa i jego ustaleniu prostych stosunków długości strun, które tworzą współbrzmienia oktawy . Pogląd, że dźwięk i muzykę można zrozumieć z czysto fizycznego punktu widzenia, powtarzali tacy teoretycy, jak Anaksagoras i Boecjusz . Ważnym wczesnym dysydentem był Arystoksenos, który zapowiadał współczesną psychologię muzyki, uważając, że muzykę można zrozumieć tylko poprzez ludzką percepcję i jej związek z ludzką pamięcią. Pomimo jego poglądów, większość edukacji muzycznej w średniowieczu i renesansie pozostawała zakorzeniona w tradycji pitagorejskiej, szczególnie poprzez kwadrywium astronomii , geometrii , arytmetyki i muzyki . [3]

Badania Vincenzo Galilei (ojca Galileusza ) wykazały, że gdy długość struny była utrzymywana na stałym poziomie, zmiana jej napięcia, grubości lub składu może zmienić postrzeganą wysokość. Z tego argumentował, że proste proporcje nie wystarczają do wyjaśnienia zjawiska muzycznego i że konieczne jest podejście percepcyjne. Twierdził też, że różnice między różnymi systemami tuningu nie są dostrzegalne, dlatego spory są niepotrzebne. Badania takich tematów jak drgania , współbrzmienie , szeregi harmoniczne i rezonans zostały pogłębione przez rewolucję naukową , w tym prace Galileusza , Keplera ., Mersenne i Kartezjusz . Obejmowało to dalsze spekulacje dotyczące natury narządów zmysłów i procesów wyższego rzędu, zwłaszcza autorstwa Savarta , Helmholtza i Koeniga . [3]

Powstanie badań empirycznych (1860-1960)

Mosiężny, kulisty rezonator Helmholtza oparty na jego oryginalnym projekcie, około 1890-1900

W drugiej połowie XIX wieku rozwijała się współczesna psychologia muzyki wraz z pojawieniem się ogólnej psychologii empirycznej , która przeszła przez podobne etapy rozwoju. Pierwszą z nich była psychologia strukturalistyczna , kierowana przez Wilhelma Wundta , która starała się rozbić doświadczenie na najmniejsze, dające się zdefiniować części. Rozwinęło się to na podstawie poprzednich stuleci studiów akustycznych i obejmowało opracowanie przez Helmholtza rezonatora w celu wyizolowania i zrozumienia czystych i złożonych tonów oraz ich percepcji, filozofa Carla Stumpfa używającego organów kościelnych i własnego doświadczenia muzycznego do badania barwy i wysokości absolutnej, a sam Wundt kojarzy doświadczenie rytmu z napięciem kinestetycznym i relaksacją. [3]

Gdy strukturalizm ustąpił miejsca psychologii Gestalt i behawioryzmowi na przełomie wieków, psychologia muzyki wyszła poza badanie izolowanych tonów i elementów w kierunku percepcji ich wzajemnych relacji i ludzkich reakcji na nie, choć praca pozostawała w tyle za percepcją wzrokową . [3] W Europie Géza Révész i Albert Wellek rozwinęli bardziej złożone rozumienie wysokości dźwięku muzycznego, aw Stanach Zjednoczonych skupiono się na edukacji muzycznej oraz treningu i rozwoju umiejętności muzycznych. Carl Seashore kierował tą pracą, wydając swoje The Measurement of Musical Talents i The Psychology of Musical Talent. Firma Seashore zastosowała dostosowany do potrzeb sprzęt i znormalizowane testy, aby zmierzyć, w jaki sposób wydajność odbiegała od wskazanych oznaczeń i jak różniły się zdolności muzyczne między uczniami.

W 1963 roku F. Chrysler jako pierwszy użył terminu „nauka o muzyce”, kiedy pracował nad swoim „rocznym rocznikiem wiedzy muzycznej”. Muzykologia europejska została znaleziona w języku greckim. Koncentrowali się na filozofii i koncepcjach wszelkich relacji z muzyką. Kilka teorii Greków przekształciło się później w teorie arabskie i chrześcijańskie. Chociaż ich teorie przetrwały, po drodze uległy także skorumpowaniu, w średniowieczu Europy. [4]

Współczesny (1960-obecnie)

Psychologia muzyki w drugiej połowie XX wieku rozszerzyła się, obejmując szeroki wachlarz obszarów teoretycznych i stosowanych. Od lat 60. dziedzina ta rosła wraz z kognitywistyką , obejmując takie obszary badawcze, jak percepcja muzyki (zwłaszcza wysokości, rytmu, harmonii i melodii), rozwój i zdolności muzyczne, wykonanie muzyki i afektywne reakcje na muzykę . [3]

W tym okresie powstały również czasopisma, stowarzyszenia, konferencje, grupy badawcze, ośrodki i stopnie naukowe poświęcone psychologii muzyki, trend, który skłonił badania do konkretnych zastosowań w edukacji muzycznej , występach i terapii . [5] Podczas gdy techniki psychologii poznawczej pozwoliły na bardziej obiektywne badanie zachowań muzycznych i doświadczeń muzycznych, teoretyczny i technologiczny postęp neuronauki znacznie ukształtował kierunek psychologii muzyki w XXI wieku. [6]

Podczas gdy większość badań z zakresu psychologii muzyki koncentruje się na muzyce w kontekście zachodnim, pole to rozszerzyło się wraz z etnomuzykologią , aby zbadać, jak postrzeganie i praktykowanie muzyki różni się między kulturami. [7] [8] Pojawił się również w sferze publicznej. W ostatnich latach kilka bestsellerowych książek popularnonaukowych pomogło wprowadzić tę dziedzinę do publicznej dyskusji, w szczególności This Is Your Brain On Music (2006) Daniela Levitina i The World in Six Songs (2008), Musicophilia Olivera Sacksa (2007) oraz Gitara zerowa Gary'ego Marcusa(2012). Ponadto kontrowersyjny „ efekt Mozarta ” wywołał długą debatę wśród naukowców, pedagogów, polityków i opinii publicznej na temat związku między słuchaniem muzyki klasycznej , edukacją i inteligencją . [9]

Obszary badawcze

Percepcja i poznanie

Wiele prac w psychologii muzyki ma na celu zrozumienie procesów poznawczych, które wspierają zachowania muzyczne, w tym percepcję , zrozumienie, pamięć , uwagę i wydajność . Teorie poznawcze dotyczące tego, jak ludzie pojmują muzykę, powstały pierwotnie w dziedzinie psychoakustyki i wrażeń , ostatnio obejmują neuronaukę , kognitywistykę , teorię muzyki , muzykoterapię , informatykę , psychologię , filozofię i lingwistykę . [10] [11]

Afektywna odpowiedź

Wykazano, że muzyka konsekwentnie wywołuje reakcje emocjonalne u słuchaczy, a związek między ludzkim afektem a muzyką został dogłębnie zbadany. [3] Obejmuje to wyodrębnienie, które specyficzne cechy utworu muzycznego lub wykonania przekazują lub wywołują określone reakcje, charakter samych reakcji oraz sposób, w jaki cechy słuchacza mogą decydować o odczuwanych emocjach . Dziedzina ta czerpie i ma istotne implikacje dla takich dziedzin jak filozofia , muzykologia i estetyka , a także akty kompozycji i wykonawstwa muzycznego .. Konsekwencje dla przypadkowych słuchaczy są również świetne; badania wykazały, że przyjemne uczucia związane z muzyką emocjonalną są wynikiem uwalniania dopaminy w prążkowiu — tych samych obszarach anatomicznych, które stanowią podstawę antycypacyjnych i nagradzających aspektów uzależnienia od narkotyków . [12] Według badań stwierdzono, że słuchanie muzyki wpływa na nastrój jednostki. Główne czynniki decydujące o tym, czy wpłynie to pozytywnie czy negatywnie na daną osobę, zależą od tempa i stylu muzyki. Ponadto słuchanie muzyki zwiększa również funkcje poznawcze, kreatywność oraz zmniejsza uczucie zmęczenia. Wszystkie te czynniki prowadzą do lepszego przepływu pracy i bardziej optymalnego wyniku aktywności wykonywanej podczas słuchania muzyki. Prowadzi to do wniosku, że słuchanie muzyki podczas wykonywania czynności to doskonały sposób na zwiększenie produktywności i ogólnego doświadczenia. [13]Zaproponowano, że zdolność rozumienia emocjonalnego znaczenia muzyki może opierać się na istnieniu wspólnego systemu nerwowego do przetwarzania afektywnego znaczenia głosów/wokalizacji i dźwięków muzycznych. [14] [15]

Neuropsychologia

Znaczna część badań dotyczy mechanizmów opartych na mózgu zaangażowanych w procesy poznawcze leżące u podstaw percepcji i wykonywania muzyki. Zachowania te obejmują słuchanie muzyki, wykonywanie, komponowanie, czytanie, pisanie i czynności pomocnicze. W coraz większym stopniu dotyczy również mózgowych podstaw estetyki muzycznej i muzycznych emocji. Naukowcy pracujący w tej dziedzinie mogą odbyć szkolenie z neuronauki poznawczej, neurologii, neuroanatomii, psychologii, teorii muzyki, informatyki i innych pokrewnych dziedzin, a także stosować takie techniki, jak funkcjonalne obrazowanie rezonansem magnetycznym (fMRI), przezczaszkowa stymulacja magnetyczna (TMS), magnetoencefalografia (MEG), elektroencefalografia (EEG) orazpozytonowa tomografia emisyjna (PET).

Proces poznawczy wykonywania muzyki wymaga współdziałania mechanizmów nerwowych zarówno w układzie ruchowym, jak i słuchowym. Ponieważ każde działanie wyrażone w przedstawieniu wytwarza dźwięk, który wpływa na późniejszą ekspresję, prowadzi to do imponującej interakcji sensomotorycznej . [16]

Przetwarzanie prezentacji

Pierwotna kora słuchowa jest jednym z głównych obszarów związanych z wyższą rozdzielczością tonu.

Postrzegana wysokość tonu zazwyczaj zależy od częstotliwości podstawowej , chociaż zależność ta może być pośredniczona wyłącznie przez obecność harmonicznych odpowiadających tej częstotliwości podstawowej. Postrzeganie tonu bez odpowiadającej mu częstotliwości podstawowej w bodźcu fizycznym nazywa się tonem brakującej częstotliwości podstawowej . [17] Stwierdzono, że neurony poprzeczne do A1 u małp marmozet są wrażliwe w szczególności na podstawową częstotliwość złożonego tonu, [18] co sugeruje, że stały ton może być możliwy dzięki takiemu mechanizmowi neuronowemu.

Stałość tonu odnosi się do zdolności postrzegania identyczności tonu poprzez zmiany właściwości akustycznych, takich jak głośność, obwiednia czasowa lub barwa . [17] Znaczenie obszarów korowych bocznych względem A1 dla kodowania wysokości tonu jest również poparte badaniami ludzkich uszkodzeń korowych i funkcjonalnym obrazowaniem rezonansem magnetycznym (fMRI) mózgu. [19] [20] [21] Dane te sugerują hierarchiczny system przetwarzania wysokości dźwięku, z bardziej abstrakcyjnymi właściwościami bodźca dźwiękowego przetwarzanych dalej wzdłuż ścieżek przetwarzania.

Wysokość bezwzględna

Strój bezwzględny (AP) jest definiowany jako zdolność do identyfikacji wysokości tonu muzycznego lub do wytworzenia tonu muzycznego o danej wysokości bez użycia zewnętrznej wysokości odniesienia. [22] Naukowcy szacują występowanie AP na 1 na 10 000 osób. [23] Stopień, w jakim ta zdolność jest wrodzona lub wyuczona, jest przedmiotem dyskusji, z dowodami zarówno na podłoże genetyczne , jak i na „okres krytyczny”, w którym można się nauczyć tej zdolności, szczególnie w połączeniu z wczesnym treningiem muzycznym. [24] [25]

Rytm przetwarzania

Badania behawioralne pokazują, że rytm i wysokość dźwięku mogą być postrzegane oddzielnie [26] , ale również wchodzą w interakcje [27] [28] [29] w tworzeniu percepcji muzycznej. Badania nad rozróżnianiem rytmu słuchowego i reprodukcją u pacjentów z uszkodzeniem mózgu powiązały te funkcje z obszarami słuchowymi płata skroniowego , ale nie wykazały spójnej lokalizacji ani lateralizacji. [30] [31] [32] Badania neuropsychologiczne i neuroobrazowe wykazały, że obszary motoryczne mózgu przyczyniają się zarówno do percepcji, jak i wytwarzania rytmów. [33]

Nawet w badaniach, w których badani słuchają tylko rytmów, często w grę wchodzą jądra podstawne , móżdżek , grzbietowa kora przedruchowa (dPMC) i dodatkowy obszar ruchowy (SMA). [34] [35] [16] Analiza rytmu może zależeć od interakcji między układem słuchowym i motorycznym.

Neuronalne korelaty treningu muzycznego

Chociaż interakcje słuchowo-ruchowe można zaobserwować u osób bez formalnego wykształcenia muzycznego, muzycy są doskonałą populacją do studiowania ze względu na ich długotrwałe i bogate powiązania między układem słuchowym i motorycznym. Wykazano, że muzycy mają adaptacje anatomiczne, które korelują z ich treningiem. [17] W niektórych badaniach neuroobrazowania zaobserwowano, że podczas wykonywania prostych zadań motorycznych muzycy wykazują niższy poziom aktywności w obszarach motorycznych niż niemuzycy, co może sugerować bardziej efektywny wzorzec rekrutacji neuronalnej. [36] [37] [38] [39]Inne badania wykazały, że wczesny trening muzyczny może pozytywnie wpływać na czytanie słów, promując specjalizację dodatkowego prawego „obszaru wzrokowego nuty” w celu przetwarzania istotnych przestrzennie informacji wizualnych (tj. pentagramu, słupków itp.) [40] Ten neuroplastyczny efekt może pomóc w zapobieganiu dysleksji powierzchniowej. Uczenie się muzyki wiąże się również z tworzeniem nowych skojarzeń audiowizualno-ruchowych, co skutkuje zdolnością wykrywania nieprawidłowego skojarzenia dźwięków z odpowiadającymi im gestami muzycznymi, [41] [42] także pozwalającymi na naukę gry na instrumencie muzycznym. [43]

Zdjęcia motoryczne

Wcześniejsze badania neuroobrazowe konsekwentnie donosiły o aktywności w SMA i obszarach przedruchowych, a także w korze słuchowej, gdy niemuzycy wyobrażają sobie słyszenie fragmentów muzycznych. [17] Rekrutacja obszarów SMA i premotorycznych jest również zgłaszana, gdy muzycy są proszeni o wyobrażenie sobie występu. [39] [44]

Psychoakustyka

Psychoakustyka to naukowe badanie percepcji dźwięku . Dokładniej, jest to dziedzina nauki badająca psychologiczne i fizjologiczne reakcje związane z dźwiękiem (w tym mową i muzyką). Tematyka badań obejmuje percepcję wysokości , barwy , głośności i czasu trwania dźwięków muzycznych oraz znaczenie takich badań dla poznania muzyki lub postrzeganej struktury muzyki ; i złudzeń słuchowych oraz tego, jak ludzie lokalizują dźwięk , co może mieć znaczenie dla kompozycji muzycznej iprojektowanie miejsc do występów muzycznych . Psychoakustyka to dział psychofizyki .

Muzykologia poznawcza

Muzykologia kognitywna jest gałęzią nauk kognitywnych zajmującą się komputerowym modelowaniem wiedzy muzycznej w celu zrozumienia zarówno muzyki, jak i poznania. [45]

Muzykologię poznawczą można odróżnić od dziedzin poznania muzyki i neuronauki poznawczej muzyki przez różnicę w nacisku metodologicznym. Muzykologia kognitywna wykorzystuje modelowanie komputerowe do badania reprezentacji wiedzy związanej z muzyką i ma korzenie w sztucznej inteligencji i kognitywistyce . Wykorzystanie modeli komputerowych zapewnia dokładne, interaktywne medium, w którym można formułować i testować teorie. [27] [28] [46] [47]

Ta interdyscyplinarna dziedzina bada takie zagadnienia, jak podobieństwa między językiem a muzyką w mózgu. Modele obliczeniowe inspirowane biologicznie są często uwzględniane w badaniach, takich jak sieci neuronowe i programy ewolucyjne. [48] ​​To pole ma na celu modelowanie sposobu, w jaki wiedza muzyczna jest reprezentowana, przechowywana, postrzegana, wykonywana i generowana. Korzystając z dobrze zorganizowanego środowiska komputerowego, można badać systematyczne struktury tych zjawisk poznawczych. [49]

Muzykologia ewolucyjna

Muzykologia ewolucyjna dotyczy „ pochodzenia muzyki , kwestii śpiewu zwierząt, nacisków selekcyjnych leżących u podstaw ewolucji muzyki” oraz „ewolucji muzyki i ewolucji człowieka”. [50] Stara się zrozumieć percepcję i aktywność muzyczną w kontekście teorii ewolucji . Charles Darwin spekulował, że muzyka mogła mieć przewagę adaptacyjną i funkcjonować jako protojęzyk [51] , pogląd, który zrodził kilka konkurencyjnych teorii ewolucji muzyki. [52] [53] [54] Alternatywny pogląd postrzega muzykę jako produkt uboczny ewolucji językowej; rodzaj „słuchowego sernika”, który cieszy zmysły, nie zapewniając żadnej funkcji adaptacyjnej. [55] Pogląd ten został bezpośrednio przeciwstawiony przez wielu badaczy muzyki. [56] [57] [58]

Różnice kulturowe

Kultura lub pochodzenie etniczne danej osoby odgrywa rolę w jej muzycznym poznaniu , włączając w to preferencje , reakcje emocjonalne i pamięć muzyczną . Preferencje muzyczne są nastawione na znane kulturowo tradycje muzyczne, począwszy od dzieciństwa, a klasyfikacja emocji utworu muzycznego przez dorosłych zależy zarówno od specyficznych kulturowo, jak i uniwersalnych cech strukturalnych. [59] [60] Ponadto zdolności pamięci muzycznej poszczególnych osób są większe w przypadku muzyki znanej kulturowo niż w przypadku muzyki obcej kulturowo. [61] [62]

Zastosowane obszary badawcze

Wiele obszarów badań z zakresu psychologii muzyki koncentruje się na zastosowaniu muzyki w życiu codziennym oraz praktykach i doświadczeniach muzyków amatorów i muzyków zawodowych. Każdy temat może wykorzystywać wiedzę i techniki pochodzące z jednego lub więcej obszarów opisanych powyżej. Do takich obszarów należą:

Muzyka w społeczeństwie

Włącznie z:

Preferencje muzyczne

Wybory konsumentów w muzyce były badane pod kątem ich związku z cechami osobowości Wielkiej Piątki : otwartością na doświadczenie , ugodowością , ekstrawersją , neurotyzmem i sumiennością . Ogólnie rzecz biorąc, cechy plastyczności (otwartość na doświadczenie i ekstrawersja) wpływają na preferencje muzyczne bardziej niż cechy stabilności (ugodowość, neurotyczność i sumienność). [63] Wykazano, że płeć wpływa na preferencje, przy czym mężczyźni wybierają muzykę głównie z powodów poznawczych, a kobiety z powodów emocjonalnych. [64] Związki z preferencjami muzycznymi stwierdzono również z nastrojem [65] i skojarzeniami nostalgicznymi.[66]

Muzyka w tle

Badanie muzyki w tle koncentruje się na wpływie muzyki na zadania niemuzyczne, w tym zmiany w zachowaniu w obecności różnych typów, ustawień lub stylów muzycznych. [67] W warunkach laboratoryjnych muzyka może wpływać na wykonywanie zadań poznawczych (pamięć, uwaga i rozumienie ), zarówno pozytywnie, jak i negatywnie. Muzyka szeroko wykorzystywana jako pomoc reklamowa może również wpływać na strategie marketingowe , rozumienie reklam i wybory konsumentów. Muzyka w tle może wpływać na uczenie się, [68] [69] pamięć operacyjną i zapamiętywanie , [70] [71] wydajność podczas pracy nad testami,[72] [73] oraz uwagi w zadaniach monitorowania poznawczego. [74] [75] Muzyka w tle może być również wykorzystywana jako sposób na rozładowanie nudy, tworzenie pozytywnych nastrojów i zachowanie prywatnej przestrzeni. [76] Wykazano, że muzyka w tle uspokaja niespokojny umysł, prezentując słuchaczowi różne melodie i tony. [76] Wykazano, że słuchanie różnych rodzajów muzyki może w różny sposób modulować nastrój psychologiczny i reakcje fizjologiczne związane z indukowanymi emocjami. [77]Na przykład słuchanie atonalnej muzyki może skutkować zmniejszeniem częstości akcji serca (bradykardia ze strachu) i wzrostem ciśnienia krwi (zarówno rozkurczowego, jak i skurczowego), prawdopodobnie odzwierciedlając wzrost czujności i uwagi, napięcie psychiczne i niepokój. [78]

Muzyka w marketingu

Zarówno w reklamach radiowych, jak i telewizyjnych muzyka odgrywa integralną rolę w przypominaniu treści, [79] [80] [81] intencji zakupu produktu, postawy wobec reklamy i samej marki. [82] [83] [84] Wpływ muzyki na marketing był badany w reklamach radiowych, [81] [83] [84] reklamach telewizyjnych, [79] [80] [82] i fizycznych sklepach detalicznych. [85] [86]

Jednym z najważniejszych aspektów muzyki w reklamie jest „dopasowanie muzyczne”, czyli stopień zgodności między sygnałami w reklamie a treścią utworu. [87] Reklamy i muzyka mogą być przystające lub nieprzystające zarówno do muzyki lirycznej, jak i instrumentalnej. Barwa, tempo, tekst, gatunek, nastrój, a także wszelkie pozytywne lub negatywne skojarzenia wywoływane przez daną muzykę powinny pasować do charakteru reklamy i produktu. [87]

Muzyka i produktywność

W kilku badaniach stwierdzono, że słuchanie muzyki podczas pracy wpływa na produktywność osób wykonujących złożone zadania poznawcze. [88] Jedno z badań sugeruje, że słuchanie ulubionego gatunku muzyki może zwiększyć produktywność w miejscu pracy, [89] chociaż inne badania wykazały, że słuchanie muzyki podczas pracy może być źródłem rozpraszania , a głośność i treść tekstowa mogą odgrywać rolę rola. [90] Inne proponowane czynniki wpływające na związek między słuchaniem muzyki a wydajnością obejmują strukturę muzyczną, złożoność zadania oraz stopień kontroli nad wyborem i wykorzystaniem muzyki. [91]

Edukacja muzyczna

Głównym celem badań psychologii muzyki jest to, jak najlepiej uczyć muzyki i jaki ma to wpływ na rozwój dziecka.

Włącznie z:

Umiejętności muzyczne

Umiejętności muzyczne odnoszą się do wrodzonej zdolności osoby do nabywania umiejętności i wiedzy wymaganej do aktywności muzycznej i mogą wpływać na szybkość, z jaką nauka może mieć miejsce i poziom, który można osiągnąć. Badanie w tym obszarze koncentruje się na tym, czy uzdolnienia można podzielić na podzbiory lub przedstawić jako pojedynczy konstrukt, czy uzdolnienia można zmierzyć przed znaczącymi osiągnięciami, czy wysokie uzdolnienia mogą przewidywać osiągnięcia, w jakim stopniu uzdolnienia są dziedziczone i jakie implikacje pytania dotyczące uzdolnień mają na zasadach edukacyjnych. [3]

Jest to kwestia ściśle związana z inteligencją i IQ , a jej pionierem była praca Carla Seashore'a . Podczas gdy wczesne testy umiejętności, takie jak The Measurement of Musical Talent firmy Seashore , miały na celu zmierzenie wrodzonego talentu muzycznego poprzez testy rozróżniania wysokości, interwału, rytmu, współbrzmienia, pamięci itp., późniejsze badania wykazały, że te podejścia mają niewielką moc predykcyjną i być pod dużym wpływem nastroju, motywacji, pewności siebie, zmęczenia i znudzenia zdającego podczas przystępowania do testu. [3]

Występ muzyczny

Włącznie z:

Muzyka i zdrowie

Korzyści zdrowotne

Badania naukowe sugerują, że śpiew może mieć pozytywny wpływ na zdrowie ludzi. Wstępne badanie oparte na samodzielnie zgłoszonych danych z ankiety przeprowadzonej wśród uczniów uczestniczących w śpiewie chóralnym wykazało postrzegane korzyści, w tym zwiększoną pojemność płuc, poprawę nastroju, redukcję stresu, a także postrzegane korzyści społeczne i duchowe. [93] Jednak w jednym znacznie starszym badaniu pojemności płuc porównano osoby z profesjonalnym treningiem głosu z osobami bez i nie potwierdziło twierdzeń o zwiększonej pojemności płuc. [94] Śpiew może pozytywnie wpływać na układ odpornościowy poprzez redukcję stresu . Jedno z badań wykazało, że zarówno śpiewanie, jak i słuchanie muzyki chóralnej obniża poziom hormonów stresu i zwiększa odporność.[95]

Wielonarodowa współpraca w celu zbadania związku między śpiewem a zdrowiem została nawiązana w 2009 roku pod nazwą AIRS ( Advancing Interdisciplinary Research in Singing ). [96] Śpiew zapewnia uczestnikom korzyści fizyczne, poznawcze i emocjonalne. Wielu śpiewaków, wchodząc na scenę, zapomina o zmartwieniach i skupia się wyłącznie na piosence. Śpiew staje się coraz szerzej znaną metodą poprawy ogólnego stanu zdrowia i dobrego samopoczucia jednostki, co z kolei pomaga skuteczniej walczyć z chorobami, takimi jak rak, dzięki zmniejszeniu stresu, uwalnianiu endorfin i zwiększonej pojemności płuc. [97]

Wpływ na mózg

Między innymi John Daniel Scott cytował, że „ludzie, którzy śpiewają, są bardziej szczęśliwi”. Dzieje się tak, ponieważ „śpiew podnosi poziom neuroprzekaźników, które są związane z przyjemnością i dobrym samopoczuciem”. Ludzie mają długą prehistorię muzyki, zwłaszcza śpiewu; przed językiem pisanym, historie były przekazywane przez pieśń, [ potrzebne źródło ] , ponieważ piosenka jest często bardziej zapadająca w pamięć. Istnieją również dowody na to, że muzyka lub śpiew mogły ewoluować u ludzi przed językiem. Levitin w swojej książce To jest twój mózg na muzyce, argumentuje, że „muzyka może być czynnością, która przygotowała naszych przedludzkich przodków do komunikacji głosowej” i że „śpiew… mógł pomóc naszemu gatunkowi w doskonaleniu zdolności motorycznych, torując drogę do rozwoju niezwykle precyzyjnej kontroli mięśni wymaganej na wokal ... mowa” (260). [98] Z drugiej strony cytuje Pinkera, który „przekonywał, że język jest adaptacją, a muzyka jest jego Spandrelem … ewolucyjnym przypadkiem, który wykorzystuje język” (248). [98]

Badania wykazały, że śpiewanie przynosi zarówno psychiczne, jak i fizyczne korzyści. Przeprowadzając badanie z 21 członkami chóru w trzech różnych punktach w ciągu jednego roku, trzy tematy sugerowały trzy obszary korzyści; wpływ społeczny (powiązanie z innymi), wpływ osobisty (pozytywne emocje, samoocena itp.) oraz wyniki funkcjonalne (korzyści zdrowotne wynikające z bycia w chórze). Wyniki pokazały, że dobre samopoczucie jest związane ze śpiewaniem, poprzez podnoszenie nastroju uczestników i uwalnianie endorfin w mózgu. Wielu śpiewaków twierdziło również, że śpiew pomagał im regulować stres i relaksować się, pozwalając im lepiej radzić sobie w codziennym życiu. Z perspektywy społecznej korzystna jest również aprobata publiczności i pozytywne interakcje z innymi członkami chóru.

Śpiew jest korzystny dla matek w ciąży. Dając im inny środek komunikacji z noworodkami, matki w jednym z badań zgłaszały uczucia miłości i uczucia podczas śpiewania swoim nienarodzonym dzieciom. Poinformowali również, że podczas stresującej ciąży czują się bardziej zrelaksowani niż kiedykolwiek wcześniej. Piosenka może mieć nostalgiczne znaczenie, przypominając śpiewakowi przeszłość i chwilowo przenosząc go, pozwalając mu skupić się na śpiewaniu i przyjąć aktywność jako ucieczkę od codziennego życia i problemów. [99]

Wpływ na ciało

Niedawne badanie przeprowadzone przez Tenovus Cancer Care wykazało, że śpiewanie w chórze przez zaledwie godzinę podnosi poziom białek odpornościowych u pacjentów z rakiem i ma pozytywny ogólny wpływ na zdrowie pacjentów. Badanie analizuje możliwość, że śpiew może pomóc pacjentom osiągnąć najlepszą kondycję psychiczną i fizyczną, aby otrzymać leczenie, którego potrzebują, poprzez redukcję hormonów stresu i zwiększenie ilości cytokin – białek układu odpornościowego, które mogą zwiększyć zdolność organizmu do walki z chorobami . „Śpiew daje korzyści fizyczne, takie jak kontrola oddechu, ruchy mięśni i wymowa, a także korzyści płynące z przetwarzania informacji” – mówi dyrektor muzyczny i akompaniator biorący udział w badaniu. Korzyści z wymowy i mowy są powiązane z korzyściami językowymi wyszczególnionymi poniżej. [100]

Niektórzy opowiadali się za tym, jak w artykule z 2011 roku w Toronto Star, że śpiewają wszyscy, nawet jeśli nie są muzycznie uzdolnieni, ze względu na korzyści zdrowotne. Śpiewanie obniża ciśnienie krwi, uwalniając stłumione emocje, pobudzając relaks i przypominając im o szczęśliwych chwilach. Pozwala także śpiewakom łatwiej oddychać. Pacjenci z chorobą płuc i przewlekłą chorobą płuc odczuwają ulgę w objawach dzięki śpiewaniu tylko dwa razy w tygodniu. Oprócz chorób związanych z oddychaniem, śpiewanie ma również wiele zalet dla ofiar udaru, jeśli chodzi o ponowne nauczenie się umiejętności mówienia i komunikowania się poprzez śpiewanie swoich myśli. Śpiew aktywuje prawą stronę mózgu, gdy lewa nie może funkcjonować (lewa strona to obszar mózgu odpowiedzialny za mowę), więc łatwo zauważyć, że śpiew może być doskonałą alternatywą dla mowy, gdy ofiara goi się. [101]

Korzyści fizyczne

1. Działa na płuca, tonizuje międzyżebrowe i przeponę.

2. Poprawia sen

3. Korzyści z funkcji cardio poprzez poprawę wydolności tlenowej

4. Rozluźnia ogólne napięcie mięśni

5. Poprawia postawę.

6. Otwiera zatoki i drogi oddechowe

7. Trening może pomóc zmniejszyć chrapanie

8. Uwalnia endorfiny

9. Wzmacnia układ odpornościowy

10. Pomaga poprawić równowagę fizyczną u osób dotkniętych chorobami takimi jak choroba Parkinsona [102]

Inne koncepcje

Włącznie z:

Czasopisma

Czasopisma poświęcone psychologii muzyki obejmują:

Psycholodzy muzyczni publikują również w wielu popularnych czasopismach z zakresu muzykologii, muzykologii obliczeniowej , teorii/analizy muzyki, psychologii, edukacji muzycznej, muzykoterapii, medycyny muzycznej i systematycznej muzykologii. Te ostatnie obejmują na przykład:

Towarzystwa

Ośrodki naukowo-dydaktyczne

Australia :

Austria :

Belgia :

  • Instytut Psychoakustyki i Muzyki Elektronicznej, Uniwersytet w Gandawie [113]

Kanada :

Dania :

Finlandia :

Francja :

Niemcy :

Islandia :

Irlandia :

Włochy :

Japonia :

Korea :

Holandia :

Norwegia :

Polska :

Singapur :

Hiszpania :

Szwecja :

Wielka Brytania :

Stany Zjednoczone :

Zobacz także

Referencje

  1. ^ Tan, Siu-Lan; Pfordresher, Piotr; Harré, Rom (2010). Psychologia muzyki: od dźwięku do znaczenia . New York: Psychologia Press. P. 2. Numer ISBN 978-1-84169-868-7.
  2. ^ Thompson, William Forde (2009). Muzyka, myśl i uczucie: zrozumienie psychologii muzyki, wydanie 2 . Nowy Jork: Oxford University Press. P. 320. Numer ISBN 978-0195377071.
  3. ^ a b c d e f g h i Deutsch, Diana; Gabrielsson, Alf; Słoboda, Jan; Krzyż, Ian; Drake, Carolyn; Parncutt, Richard; McAdams, Stephen; Clarke, Eric F.; Trehub, Sandra E.; O'Neilla, Susan; Hargreaves, David; Kempa, Antoniego; Północ, Adrian; Zatorre, Robert J. (2001). „Psychologia muzyki”. Grove Muzyka Online . doi : 10.1093/gmo/9781561592630.artykuł.42574 . ISBN 978-1-56159-263-0.
  4. ^ „Muzykologia” . Encyklopedia Britannica . Pobrano 29.03.2019 .
  5. ^ Ockelford, Adam (2009). „Poza psychologią muzyki”. W Hallam, Susan; Krzyż, Ian; Taut, Michael (red.). Oxford Handbook of Music Psychology . Oksford: Oxford University Press. P. 539. ISBN 978-0-19-929845-7.
  6. ^ Taut, Micahel (2009). „Historia i badania”. W Hallam, Susan; Krzyż, Ian; Taut, Michael (red.). Oxford Handbook of Music Psychology . Oksford: Oxford University Press. P. 556. ISBN 978-0-19-929845-7.
  7. ^ Taut, Micahel (2009). „Historia i badania”. W Hallam, Susan; Krzyż, Ian; Taut, Michael (red.). Oxford Handbook of Music Psychology . Oksford: Oxford University Press. P. 559. ISBN 978-0-19-929845-7.
  8. ^ Thompson, William Forde; Balkwill, Laura-Lee (2010). „Podobieństwa i różnice międzykulturowe” . W Juslinie Patrik; Sloboda, John (red.). Handbook of Music and Emotion: Theory, Research, Applications (rozdz. 27) . Oksford: Oxford University Press. s.  755–788 . ISBN 9780199604968.
  9. ^ Abbott, Alison. „Mozart nie czyni cię mądrym” . Natura.pl . Pobrano 22.04.2014 .
  10. ^ Deutsch, Diana, wyd. (2013). Psychologia muzyki, wydanie III . San Diego, Kalifornia: Wydawnictwo akademickie. ISBN 978-0123814609.
  11. ^ Thompson, William Forde (redaktor) (2014). Encyklopedia muzyki w naukach społecznych i behawioralnych . Nowy Jork, Nowy Jork: Sage Press. ISBN 9781452283036. {{cite book}}: |author=ma ogólną nazwę ( pomoc )
  12. ^ Salimpoor, Valorie N; Benowoj, Mitchel; Larcher, Kevin; Daghera, Alaina; Zatorre, Robert J (luty 2011). „Anatomicznie odmienne uwalnianie dopaminy podczas oczekiwania i doświadczania szczytowych emocji w muzyce”. Neuronauka przyrody . 14 (2): 257–262. doi : 10.1038/nn.2726 . PMID 21217764 . S2CID 205433454 .  
  13. ^ Campion, Maxine; Levita, Liat (4 marca 2014). „Wzmacnianie pozytywnego wpływu i rozbieżnych zdolności myślenia: Zagraj w muzykę i tańcz”. Dziennik Psychologii Pozytywnej . 9 (2): 137–145. doi : 10.1080/17439760.2013.848376 . S2CID 143123616 . 
  14. ^ Proverbio, Alicja Mado; Benedetto, Francesco De; Guazzone, Martina (2020). „Wspólne mechanizmy neuronowe do przetwarzania emocji w muzyce i wokalizacjach” . European Journal of Neuroscience . 51 (9): 1987-2007. doi : 10.1111/ejn.14650 . hdl : 10281/254609 . ISSN 1460-9568 . PMID 31837173 . S2CID 209357763 .   
  15. ^ Proverbio, Alicja Mado; Santoni, Sacha; Adorni, Roberta (27.03.2020). „Markery ERP kodowania walencyjnego w przetwarzaniu mowy emocjonalnej” . iNauka . 23 (3): 100933. Kod bib : 2020iSci...23j0933P . doi : 10.1016/j.isci.2020.100933 . ISSN 2589-0042 . PMC 7063241 . PMID 32151976 .   
  16. ^ ab Zatorre , Robert J.; Chen, Joyce L.; Penhune, Wirginia B. (2007). „Kiedy mózg gra muzykę: interakcje słuchowo-motoryczne w percepcji i produkcji muzyki”. Nature Recenzje Neuronauka . 8 (7): 547–58. doi : 10.1038/nrn2152 . PMID 17585307 . S2CID 205503868 .  
  17. ^ a b c d Zatorre, RJ; Halpern, AR (2005). „Koncerty mentalne: obrazy muzyczne i kora słuchowa” . Neuron . 47 (1): 9-12. doi : 10.1016/j.neuron.2005.06.013 . PMID 15996544 . S2CID 1613599 .  
  18. ^ Bendor, D.; Wang, X. (2005). „Neuronowa reprezentacja tonu w korze słuchowej naczelnych” . Natura . 436 (7054): 1161-1165. Kod Bib : 2005Natur.436.1161B . doi : 10.1038/nature03867 . PMC 1780171 . PMID 16121182 .  
  19. ^ Zatorre1, RJ (1988). „Percepcja Pitch złożonych tonów i funkcji ludzkiego płata skroniowego”. J. Acousta. Soc. Jestem . 84 (2): 566–572. Kod bib : 1988ASAJ...84..566Z . doi : 10.1121/1.396834 . PMID 3170948 . 
  20. ^ Johnsrude, IS; Penhune, VB; Zatorre, RJ (2000). „Swoistość funkcjonalna w prawej korze słuchowej człowieka do postrzegania kierunku tonu” . Mózg . 123 : 155–163. doi : 10.1093/mózg/1231.155 . PMID 10611129 . 
  21. ^ Penagos, H.; Melcher, JR; Oxenham, AJ (2004). „Nerwowa reprezentacja istotności tonu w niepierwotnej ludzkiej korze słuchowej ujawniona za pomocą funkcjonalnego rezonansu magnetycznego” . J. Neurosci . 24 (30): 6810–6815. doi : 10.1523/jneurosci.0383-04.2004 . PKW 1794212 . PMID 15282286 .  
  22. ^ Takeuchi, Annie H.; Hulse, Stewart H. (1993). „Smoła absolutna”. Biuletyn Psychologiczny . 113 (2): 345–61. doi : 10.1037/0033-2909.113.2.345 . PMID 8451339 . 
  23. ^ Worki, O. (5 maja 1995). „Zdolności muzyczne”. Nauka . 268 (5211): 621–622. Kod Bibcode : 1995Sci...268..621S . doi : 10.1126/science.7732360 . PMID 7732360 . S2CID 39114788 .  
  24. ^ Theusch, Elżbieta; Basu, Analabha; Gitschier, Jane (lipiec 2009). „Genomowe badanie rodzin z absolutnym tonem ujawnia powiązanie z 8q24.21 i niejednorodnością locus” . American Journal of Human Genetics . 85 (1): 112-119. doi : 10.1016/j.ajhg.2009.06.010 . PMC 2706961 . PMID 19576568 .  
  25. ^ Snyder Bob (2009). „Pamięć dla muzyki”. W Hallam, Susan; Krzyż, Ian; Taut, Michael (red.). Oxford Handbook of Music Psychology . Oksford: Oxford University Press. P. 111. ISBN 978-0-19-929845-7.
  26. ^ Krumhansl, CL (2000). „Rytm i wysokość w poznaniu muzyki”. Psychol. Byk . 126 (1): 159–179. doi : 10.1037/0033-2909.126.1.159 . PMID 10668354 . 
  27. ^ ab Tanguiane (Tangian), Andranick (1993). Sztuczna percepcja i rozpoznawanie muzyki . Notatki z wykładu w sztucznej inteligencji. Tom. 746. Berlin-Heidelberg: Springer. ISBN 978-3-540-57394-4.[ potrzebna strona ]
  28. ^ ab Tanguiane (Tangian), Andranick (1994). „Zasada korelacji percepcji i jej zastosowania do rozpoznawania muzyki”. Percepcja muzyki . 11 (4): 465–502. doi : 10.2307/40285634 . JSTOR 40285634 . 
  29. ^ Jones, Mari Riess; Moynihan, Heather; MacKenzie, Noe; Puente, Jennifer (lipiec 2002). „Czasowe Aspekty Bodźca-Driven Uczestnictwo w Dynamic Arrays”. Nauka psychologiczna . 13 (4): 313–319. doi : 10.1111/1467-9280.00458 . PMID 12137133 . S2CID 5110638 .  
  30. ^ Penhune, VB; Zatorre, RJ; Feindel, WH (1999). „Rola kory słuchowej w zachowaniu rytmicznych wzorców u pacjentów z usunięciem płata skroniowego, w tym zakrętu Heschla”. Neuropsychologia . 37 (3): 315–331. doi : 10.1016/s0028-3932(98)00075-x . PMID 10199645 . S2CID 677087 .  
  31. ^ Perec, I. (1990). „Przetwarzanie lokalnych i globalnych informacji muzycznych przez pacjentów z jednostronnym uszkodzeniem mózgu”. Mózg . 113 (4): 1185–1205. doi : 10.1093/mózg/113.4.1185 . PMID 2397389 . 
  32. ^ Kester, D.Brian; Saykin, Andrew J.; Sperling, Michael R.; O'Connor, Michael J.; Robinson, Lindsey J.; Gur, Ruben C. (styczeń 1991). „Ostry wpływ przedniej lobektomii skroniowej na przetwarzanie muzyczne”. Neuropsychologia . 29 (7): 703–708. doi : 10.1016/0028-3932(91)90104-g . PMID 1944872 . S2CID 30437232 .  
  33. ^ Janata, P.; Grafton, ST (2003). „Kołysanie w mózgu: wspólne substraty neuronowe dla zachowań związanych z sekwencjonowaniem i muzyką”. Neuronauka przyrody . 6 (7): 682–687. doi : 10.1038/nn1081 . PMID 12830159 . S2CID 7605155 .  
  34. ^ Sakai, Katsuyuki; Hikosaka, Okihide; Miyauchi, Satoru; Takino, Ryousuke; Tamada, Tomoe; Iwata, Nobue Kobayashi; Nielsen, Mathew (15 listopada 1999). „Reprezentacja neuronowa rytmu zależy od jego stosunku interwałów” . Dziennik Neuronauki . 19 (22): 10074–10081. doi : 10.1523/JNEUROSCI.19-22-10074.1999 . PMC 6782989 . PMID 10559415 .  
  35. ^ Grahn, JA; Brett, M. (2007). „Percepcja rytmu i rytmu w obszarach motorycznych mózgu”. J. Cogn. Neurosci . 19 (5): 893-906. CiteSeerX 10.1.1.119.5718 . doi : 10.1162/jocn.2007.19.5.893 . PMID 17488212 . S2CID 5992236 .   
  36. ^ Hund-Georgiadis, M.; von Cramon, DY (1999). „Zmiany związane z uczeniem się motorycznym u pianistów i niemuzyków ujawnione przez funkcjonalne sygnały rezonansu magnetycznego”. Eksp. Mózg Res . 125 (4): 417–425. doi : 10.1007/s002210050698 . PMID 10323287 . S2CID 1520500 .  
  37. ^ Jancke, L.; Szach, New Jersey; Peters, M. (2000). „Aktywacje korowe w pierwotnych i wtórnych obszarach motorycznych dla złożonych ruchów bimanualnych u profesjonalnych pianistów”. Brain Res Cogn Brain Res . 10 (1–2): 177–183. doi : 10.1016/s0926-6410(00)00028-8 . PMID 10978706 . 
  38. ^ Koeneke, Susan; Lutz, Kai; Wüstenberg, Torsten; Jancke, Lutz (czerwiec 2004). „Trening długoterminowy wpływa na przetwarzanie móżdżkowe u wykwalifikowanych klawiszowców”. NeuroRaport . 15 (8): 1279-1282. doi : 10.1097/01.wnr.0000127463.10147.e7 . PMID 15167549 . S2CID 14517466 .  
  39. ^ ab Meister , IG; Krings, T; Foltys, H; Boroojerdi, B; Müllera, M; Topper, R; Tron, A (maj 2004). „Gra na pianinie w umyśle-badanie fMRI na temat obrazów muzycznych i wydajności u pianistów”. Badania poznawcze mózgu . 19 (3): 219–228. doi : 10.1016/j.cogbrainres.2003.12.005 . PMID 15062860 . 
  40. ^ Proverbio, Alicja Mado; Manfrediego, Mirelli; Zani, Alberto; Adorni, Roberta (01.02.2013). „Wiedza muzyczna wpływa na neuronowe podstawy rozpoznawania liter” . Neuropsychologia . 51 (3): 538-549. doi : 10.1016/j.neuropsychologia.2012.12.001 . ISSN 0028-3932 . PMID 23238370 . S2CID 34342790 .   
  41. ^ Proverbio, Alicja M.; Attardo, Lapo; Cozziego, Matteo; Zani, Alberto (2015). „Wpływ praktyki muzycznej na parowanie gestów/dźwięków” . Granice w psychologii . 6 : 376. doi : 10.3389/fpsyg.2015.00376 . ISSN 1664-1078 . PMC 4382982 . PMID 25883580 .   
  42. ^ Proverbio, Alicja Mado; Cozziego, Matteo; Orlandi, Andrea; Carminati, Manuel (27.03.2017). „Negatywność związana z błędami w wyszkolonym mózgu pianistów ujawnia symulację motoryczną” . Neuronauka . 346 : 309-319. doi : 10.1016/j.neuroscience.2017.01.030 . ISSN 0306-4522 . PMID 28153687 . S2CID 26621367 .   
  43. ^ Mado Proverbio, Alicja; Calbi, Marta; Manfrediego, Mirelli; Zani, Alberto (29.07.2014). „Przetwarzanie audiowizualne w mózgu muzyka: badanie ERP na profesjonalnych skrzypkach i klarnecistach” . Raporty naukowe . 4 : 5866. Kod bib : 2014NatSR...4E5866M . doi : 10.1038/srep05866 . ISSN 2045-2322 . PMC 5376193 . PMID 25070060 .   
  44. ^ Langheim, F; Callicott, JH; Mattay, VS; Duyn, JH; Weinberger, DR (sierpień 2002). „Systemy korowe związane z tajną próbą muzyczną”. Neuroobraz . 16 (4): 901-908. doi : 10.1006/nimg.2002.1144 . PMID 12202078 . S2CID 18505370 .  
  45. ^ Laske Otto (1999). Poruszanie się po nowych muzycznych horyzontach (przyczynki do nauki o muzyce i tańcu) . Westport: Greenwood Press. ISBN 978-0-313-30632-7.
  46. ^ Tanguiane, Andranik (wrzesień 1995). „Ku aksjomatyzacji percepcji muzyki 1 ast;”. Journal of New Music Research . 24 (3): 247–281. doi : 10.1080/09298219508570685 .
  47. ^ Laske, O. (1999). AI i muzyka: kamień węgielny muzykologii kognitywnej. W M. Balaban, K. Ebcioglu i O. Laske (red.), Understanding music with ai: Perspectives on music cognition. Cambridge: MIT Press. [ potrzebna strona ]
  48. ^ Graci, Craig (grudzień 2009). „Krótka wycieczka po naukach o uczeniu się poprzez narzędzie poznawcze do badania zjawisk melodycznych”. Journal of Educational Technology Systems . 38 (2): 181-111. doi : 10.2190/ET.38.2.i . S2CID 62657981 . 
  49. ^ Hamman, M., 1999. „Struktura jako wykonanie: Muzykologia poznawcza i uprzedmiotowienie procedury” w Otto Laske: Navigating New Musical Horizons, wyd. J. Tabora. Nowy Jork: Greenwood Press. [ potrzebna strona ]
  50. ^ Wallin, Nils L./Björn Merker/Steven Brown (1999): „Wprowadzenie do muzykologii ewolucyjnej”. W: Wallin, Nils L. / Björn Merker / Steven Brown (red., 1999): The Origins of Music , s. 5-6. ISBN 0-262-23206-5 . 
  51. ^ „Pochodzenie człowieka i selekcja w stosunku do płci” . 1871.[ martwy link ] Rozdział III; Język
  52. ^ Nils L. Wallin, Björn Merker i Steven Brown (redakcja) (2000). Początki muzyki . Cambridge, MA: MIT Press. ISBN 0-262-23206-5. {{cite book}}: |author=ma ogólną nazwę ( pomoc )CS1 maint: multiple names: authors list (link)
  53. ^ Steven Mithen, Śpiewający neandertalczycy: Początki muzyki, języka, umysłu i ciała , Harvard University Press, 2006. [ potrzebna strona ]
  54. ^ Hagen, Edward H.; Hammerstein, Peter (wrzesień 2009). „Czy neandertalczycy i inni wcześni ludzie śpiewali? Poszukiwanie biologicznych korzeni muzyki w terytorialnych reklamach naczelnych, lwów, hien i wilków”. Musicae Scientiae . 13 (2_suppl): 291-320. doi : 10.1177/10298649909013002131 . S2CID 39481097 . 
  55. ^ Pinker, Steven (1997). Jak działa umysł . Nowy Jork: WW Norton. P. 534 . ISBN 978-0-393-04535-2.
  56. ^ Perłowski Leonid (lipiec 2012). „Funkcja poznawcza, pochodzenie i ewolucja emocji muzycznych”. Musicae Scientiae . 16 (2): 185–199. doi : 10.1177/1029864912448327 . S2CID 143982010 . 
  57. ^ Abbott, Alison (2002). „Neurobiologia: muzyka, mistrzu, proszę!” . Natura . 416 (6876): 12-14. Kod Bib : 2002Natur.416...12A . doi : 10.1038/416012a . PMID 11882864 . S2CID 4420891 .  
  58. ^ Honing, Henkjan; Ploeger, Annemie (październik 2012). „Poznanie i ewolucja muzyki: pułapki i perspektywy” . Tematy w kognitywistyce . 4 (4): 513–524. doi : 10.1111/j.1756-8765.2012.01210.x . PMID 22760967 . S2CID 2466554 .  
  59. ^ Soley, Gaye; Hannon, Erin E. (2010). „Niemowlęta wolą muzyczny miernik własnej kultury: porównanie międzykulturowe”. Psychologia rozwojowa . 46 (1): 286–292. doi : 10.1037/a0017555 . PMID 20053025 . S2CID 2868086 .  
  60. ^ Balkwill, L.; Thompson, WF; Matsunaga, R. (2004). „Rozpoznawanie emocji w muzyce japońskiej, zachodniej i hinduskiej przez japońskich słuchaczy” . Japońskie badania psychologiczne . 46 (4): 337–349. doi : 10.1111/j.1468-5584.2004.00265.x .
  61. ^ Demorest, SM; Morrisona SJ; Beken, Minnesota; Jungbluth, D. (2008). „Zagubiony w tłumaczeniu: efekt enkulturacji w wydajności pamięci muzycznej”. Percepcja muzyki . 25 (3): 213–223. doi : 10.1525/mp.2008.25.3.213 .
  62. ^ Groussard, M.; Rauchs, G.; Landeau, B.; Viader, F.; Desgranges, B.; Eustache, F.; Platel, H. (grudzień 2010). „Neuronowe podłoża pamięci muzycznej ujawnione przez fMRI i dwa zadania semantyczne” (PDF) . Neuroobraz . 53 (4): 1301–1309. doi : 10.1016/j.neuroimage.2010.07.013 . PMID 20627131 . S2CID 8955075 .   
  63. ^ Miranda, Dave; Morizot, Julien; Gaudreau, Patrick (styczeń 2010). „Metacechy osobowości i preferencje muzyczne w okresie dojrzewania: badanie pilotażowe”. Międzynarodowy Dziennik Dorastania i Młodzieży . 15 (4): 289–301. doi : 10.1080/02673843.2010.9748036 . S2CID 145681242 . 
  64. ^ Chamorro-Premuzic, Tomas; Swami, Viren; Cermakova, Blanka (maj 2012). „Indywidualne różnice w konsumpcji muzyki są przewidywane przez użycie muzyki i wiek, a nie inteligencję emocjonalną, neurotyzm, ekstrawersję czy otwartość”. Psychologia muzyki . 40 (3): 285–300. doi : 10.1177/0305735610381591 . S2CID 145730770 . 
  65. ^ Vuoskoski, Jonna K.; Eerola, Tuomas (lipiec 2011). „Pomiar emocji wywołanych muzyką: porównanie modeli emocji, uprzedzeń osobowości i intensywności doświadczeń”. Musicae Scientiae . 15 (2): 159–173. doi : 10.1177/1029864911403367 . S2CID 144079608 . 
  66. ^ Barrett, Fryderyk S.; Grimm, Kevin J.; Robins, Richard W.; Wildschut, Tim; Sedikides, Konstantyn; Janata, Petr (2010). „Nostalgia wywołana muzyką: afekt, pamięć i osobowość”. Emocje . 10 (3): 390-403. doi : 10.1037/a001906 . PMID 20515227 . S2CID 17454039 .  
  67. ^ Kampfe, Juliane; Sedlmeiera, Piotra; Renkewitz, Frank (październik 2011). „Wpływ muzyki w tle na dorosłych słuchaczy: metaanaliza”. Psychologia muzyki . 39 (4): 424–448. doi : 10.1177/0305735610376261 . S2CID 145772362 . 
  68. ^ de Groot, Annette MB (wrzesień 2006). „Wpływ charakterystyki bodźców i podkładu muzycznego na naukę i zapominanie słownictwa obcego: nauka języków obcych”. Nauka języków . 56 (3): 463-506. doi : 10.1111/j.1467-9922.2006.00374.x . S2CID 145797054 . 
  69. ^ Aheadi, Afshin; Dixon, Piotr; Glover, Scott (styczeń 2010). „Ograniczająca cecha efektu Mozarta: słuchanie poprawia zdolności rotacji umysłowej u nie-muzyków, ale nie muzyków”. Psychologia muzyki . 38 (1): 107–117. doi : 10.1177/0305735609336057 . S2CID 145376995 . 
  70. ^ Aleja, Thomas R.; Greene, Marcie E. (grudzień 2008). „Względny i postrzegany wpływ nieistotnej mowy, muzyki wokalnej i muzyki niewokalnej na pamięć roboczą”. Współczesna psychologia . 27 (4): 277–289. doi : 10.1007/s12144-008-9040-z . S2CID 145460089 . 
  71. ^ Cassidy, Gianna; MacDonald, Raymond AR (lipiec 2007). „Wpływ muzyki w tle i szumów tła na wykonywanie zadań introwertyków i ekstrawertyków”. Psychologia muzyki . 35 (3): 517-537. doi : 10.1177/0305735607076444 . S2CID 15449446 . 
  72. ^ Patston, Lucy LM; Tippett, Lynette J. (1 grudnia 2011). „Wpływ podkładu muzycznego na wydajność poznawczą muzyków i niemuzyków”. Percepcja muzyki . 29 (2): 173–183. doi : 10.1525/mp.2011.29.2.173 . S2CID 53597018 . 
  73. ^ Avivila, Krystyna; Furnham, Adrian; McClelland, Alastair (styczeń 2012). „Wpływ rozpraszającej znajomej muzyki wokalnej na wydajność poznawczą introwertyków i ekstrawertyków”. Psychologia muzyki . 40 (1): 84-93. doi : 10.1177/0305735611422672 . S2CID 145340833 . 
  74. ^ Olivers, Christian NL; Nieuwenhuis, Sander (kwiecień 2005). „Korzystny wpływ jednoczesnego zadania-nieistotnej aktywności umysłowej na uwagę temporalną” (PDF) . Nauka psychologiczna . 16 (4): 265–269. doi : 10.1111/j.0956-7976.2005.01526.x . PMID 15828972 . S2CID 1023921 .   
  75. ^ Fasola, Vanessa; Allen, Rozmaryn A.; Pammer, Kristen (grudzień 2011). „Uczestnictwo w muzyce zmniejsza nieuwagę ślepoty”. Świadomość i poznanie . 20 (4): 1282–1292. doi : 10.1016/j.concog.2011.04.09 . PMID 21555226 . S2CID 13142755 .  
  76. ^ ab Schäfer , Thomas; Sedlmeiera, Piotra; Städtler, Christine; Huron, Dawid (2013). „Psychologiczne funkcje słuchania muzyki” . Granice w psychologii . 4 : 511. doi : 10.3389/fpsyg.2013.00511 . PMC 3741536 . PMID 23964257 .  
  77. ^ Proverbio, AM; De Benedetto, F. (2018-02-01). „Wzmocnienie słuchowe kodowania pamięci wzrokowej jest napędzane emocjonalną zawartością materiału słuchowego i pośredniczone przez wyższą korę czołową” . Psychologia biologiczna . 132 : 164–175. doi : 10.1016/j.biopsycho.2017.12.003 . ISSN 0301-0511 . PMID 29292233 . S2CID 206111258 .   
  78. ^ Proverbio, Alicja M.; Manfrin, Luigi; Arcari, Laura A.; De Benedetto, Francesco; Gazzola, Martina; Guardamagna, Matteo; Lozano Nasi, Walentyna; Zani, Alberto (2015). „Niespecjalni słuchacze wykazują obniżoną częstość akcji serca i podwyższone ciśnienie krwi (strach bradykardia) w odpowiedzi na atonalną muzykę” . Granice w psychologii . 6 : 1646. doi : 10.3389/fpsyg.2015.01646 . ISSN 1664-1078 . PMC 4623197 . PMID 26579029 .   
  79. ^ b Hahn, Minhi ; Hwang, Insuk (1999). „Wpływ tempa i znajomości muzyki w tle na przetwarzanie wiadomości w reklamie telewizyjnej: perspektywa dopasowywania zasobów”. Psychologia i marketing . 16 (8): 659–675. doi : 10.1002/(SICI)1520-6793(199912)16:8<659::AID-MAR3>3.0.CO;2-S .
  80. ^ a b Park, C. Whan; Young, S. Mark (luty 1986). „Reakcja konsumentów na reklamy telewizyjne: wpływ zaangażowania i podkładu muzycznego na kształtowanie postawy wobec marki”. Czasopismo Badań Marketingowych . 23 (1): 11. doi : 10.2307/3151772 . JSTOR 3151772 . 
  81. ^ a b Oakes, Steve; Północ, Adrian C. (maj 2006). „Wpływ tempa muzyki w tle i zgodności barwy na przywołanie treści reklam i afektywną reakcję”. Stosowana Psychologia Poznawcza . 20 (4): 505–520. doi : 10.1002/acp.1199 .
  82. ^ ab Lalwani , Ashok K.; Lwin, 0 maja; Ling, Pee Beng (14 kwietnia 2009). „Czy zgodność audiowizualna w reklamach zwiększa perswazję? Rola muzyki i produktów kulturalnych”. Dziennik Globalnego Marketingu . 22 (2): 139–153. doi : 10.1080/08911760902765973 . S2CID 145718621 . 
  83. ^ b Zander Mark F. (październik 2006). „Wpływy muzyczne w reklamie: jak muzyka modyfikuje pierwsze wrażenia osób promujących produkty i marki”. Psychologia muzyki . 34 (4): 465–480. doi : 10.1177/0305735606067158 . S2CID 26523687 . 
  84. ^ ab Lavack , Anne M.; Thakor, Mrugank V.; Bottausci, Ingrid (styczeń 2008). „Zbieżność muzyki i marki w reklamie radiowej o wysokim i niskim poziomie poznania”. Międzynarodowy Dziennik Reklamy . 27 (4): 549–568. doi : 10.2501/S0265048708080141 . S2CID 144130812 . 
  85. ^ Eroglu, Sevgin A.; Machleit, Karen A.; Chebat, Jean-Charles (lipiec 2005). „Interakcja gęstości sprzedaży detalicznej i tempa muzyki: wpływ na reakcje kupujących”. Psychologia i Marketing . 22 (7): 577–589. doi : 10.1002/mar.20074 .
  86. ^ Chebat, Jean-Charles; Chebat, Claire Gelinas; Vaillant, Dominique (listopad 2001). „Ekologiczna muzyka w tle i sprzedaż w sklepie”. Journal of Business Research . 54 (2): 115–123. doi : 10.1016/S0148-2963(99)00089-2 .
  87. ^ ab OAKES , STEVE (1 stycznia 2007). „Ocena badań empirycznych nad muzyką w reklamie: perspektywa zgodności”. Czasopismo Badań Reklamy . 47 (1): 38. doi : 10.2501/S0021849907070055 . S2CID 167412833 . 
  88. ^ „Czy muzyka w tle to wzmocnienie czy wpadka?” . Psychologia dzisiaj . Pobrano 2017-04-17 .
  89. ^ Lesiuk, Teresa (kwiecień 2005). „Wpływ słuchania muzyki na wydajność pracy”. Psychologia muzyki . 33 (2): 173–191. doi : 10.1177/0305735605050650 . S2CID 146413962 . 
  90. ^ "Muzyka w pracy: rozpraszająca czy korzystna? - dr Anneli B. Haake" . musicatwork.net . Pobrano 2017-04-17 .
  91. ^ „Badania pokazują, że słuchanie muzyki zwiększa wydajność (a niektóre rodzaje muzyki są bardzo skuteczne)” . Inc.com . 2017-09-19 . Pobrano 2017-04-17 .
  92. ^ Shelvock, Matt (16 stycznia 2017). „Teoria Gestalt i miksowanie dźwięku” . W Hepworth-Sawyer, R.; Hodgson, J.; Toulson, R.; Paterson, JL (wyd.). Innowacje w muzyce II . Lulu.com. s. 75-87. ISBN 978-1-911108-04-7.
  93. ^ Clift, SM; Hancox, G (2001). „Postrzegane korzyści ze śpiewania” . Dziennik Królewskiego Towarzystwa Promocji Zdrowia . 121 (4): 248–256. doi : 10.1177/146642400112100409 . PMID 11811096 . S2CID 21896613 .  
  94. ^ Heller, Stanley S; Hicks, William R; Korzeń, Walter S (1960). „Objętości płuc śpiewaków”. J Appl Physiol . 15 (1): 40–42. doi : 10.1152/jappl.1960.15.1.40 . PMID 14400875 . 
  95. ^ Kreutz, Gunter; Bongarda, Stephana; Rohrmann, Sonja; Hodapp, Volker; Perkoz, Dorothee (grudzień 2004). „Wpływ śpiewu chóru lub słuchania na wydzielniczą immunoglobulinę A, kortyzol i stan emocjonalny”. Dziennik Medycyny Behawioralnej . 27 (6): 623–635. doi : 10.1007/s10865-004-0006-9 . PMID 15669447 . S2CID 20330950 .  
  96. ^ Mick, Hayley (19 czerwca 2009). „Recepta lekarza: 2 arie + chór” . The Globe and Mail . Zarchiwizowane od oryginału w dniu 18 stycznia 2015 r.
  97. ^ Clarke, Heather Laura (20 czerwca 2014). „Kronika-Herald”. ProQuest 1774037978 . 
  98. ^ ab Levitin , Daniel J. (2006). To jest Twój mózg o muzyce: nauka o ludzkiej obsesji . Nowy Jork: Pióropusz. ISBN 978-0-452-28852-2.
  99. ^ Dingle, Genevieve (2012). "„Do usłyszenia”: społeczne i psychiczne korzyści ze śpiewania chóru dla upośledzonych dorosłych” (PDF) Psychologia muzyki 41 (4): 405–421. doi : 10.1177 /0305735611430081 . S2CID  146401780 .
  100. ^ Sciencecodziennie, ecancermedicalscience (4 kwietnia 2016). „Śpiew chóru wzmacnia aktywność układu odpornościowego u chorych na raka i ich opiekunów, jak pokazują badania” . Źródło 10 listopada 2016 .
  101. ^ Dr Oz; Dr Roizen (25 kwietnia 2011). „You Docs: 5 powodów, by śpiewać – nawet jeśli nie umiesz nosić melodii” . Gwiazda . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 28 marca 2019 r . Pobrano 25 listopada 2011 – przez Proquest.
  102. ^ Symbol Katarzyny. „21 niesamowitych korzyści ze śpiewania, które zrobią na Tobie wrażenie” . Lifehack .
  103. ^ Musgrave, George; Brutto, Sally Anne (29.09.2020). Czy muzyka może wywołać chorobę? . Wydawnictwo Uniwersytetu Westminsterskiego. doi : 10.16997/książka43 . ISBN 978-1-912656-62-2. S2CID  224842613 .
  104. ^ „Dt. Gesellsch. f. Musikpsychologie” (w języku niemieckim) . Źródło 23 lipca 2012 .
  105. ^ „Dziennik Matematyki i Muzyki” . Taylor i Franciszek . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  106. ^ „Macquarie University; Music, Sound and Performance Lab” . 2002-05-22 . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  107. ^ „Melbourne University; Music, Music, Mind and Wellbeing Initiative” . Pobrano 9 kwietnia 2014 .
  108. ^ „UNSW; Empiryczna Grupa Muzykologiczna” . Pobrano 8 grudnia 2014 .
  109. ^ „Uniwersytet Australii Zachodniej; Centrum Doskonałości ARC dla Historii Emocji” . Zarchiwizowane od oryginału w dniu 3 kwietnia 2018 r . Pobrano 8 grudnia 2014 .
  110. ^ „Uniwersytet Zachodni Sydney; Instytut MARCS” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 18 kwietnia 2015 roku . Pobrano 9 kwietnia 2014 .
  111. ^ „Uniwersytet w Grazu; Centrum Muzykologii Systematycznej” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 4 marca 2016 r . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  112. ^ „Uniwersytet w Klagenfurcie; Zakład Psychologii Poznawczej” . Pobrano 8 kwietnia 2014 .
  113. ^ „Uniwersytet w Gandawie; Instytut Psychoakustyki i Muzyki Elektronicznej” . Pobrano 9 kwietnia 2014 .
  114. ^ „Uniwersytet McGill; CIRMMT” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  115. ^ „Uniwersytet w Toronto; MaHRC” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 28 stycznia 2015 r . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  116. ^ „Queens University; Music Cognition Lab” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 7 grudnia 2014 roku . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  117. ^ „Uniwersytet PEI; Percepcja słuchowa i muzyka Cognition Research and Training Laboratory” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  118. ^ „Ryerson University; SMART Lab” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 19 kwietnia 2015 roku . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  119. ^ „McMaster University; MAPLE Lab” . Źródło 17 stycznia 2015 .
  120. ^ „McMaster University; Digital Music Lab” . Pobrano 24 czerwca 2021 .
  121. ^ "Uniwersytet McMaster; MIMM" . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  122. ^ „BRAMS - Międzynarodowe Laboratorium Badań Mózgu, Muzyki i Dźwięku” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  123. ^ „Uniwersytet Montrealski; Centrum Badań nad Mózgiem, Językiem i Muzyką” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  124. ^ „Uniwersytet Zachodniego Ontario; Laboratorium Muzyki i Neuronauki” . Pobrano 9 kwietnia 2014 .
  125. ^ „Uniwersytet Aarhus; Centrum Muzyki w mózgu” . Źródło 17 październik 2017 .
  126. ^ „Uniwersytet Jyväskylä, Centrum Doskonałości Muzyki, Umysłu, Ciała i Mózgu” . Źródło 24 stycznia 2022 .
  127. ^ „Claude Bernard University Lyon 1; WPR” . Zarchiwizowane od oryginału w dniu 13 kwietnia 2014 roku . Pobrano 9 kwietnia 2014 .
  128. ^ „Centrum Pompidou; IRCAM; Badania” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 16 kwietnia 2016 roku . Źródło 19 kwietnia 2014 .
  129. ^ „Instytut Muzykologii Systematycznej, Universität Hamburg” . Źródło 15 grudnia 2017 .
  130. ^ „HTMMH; Instytut Fizjologii Muzyki i Medycyny Muzyków” . Pobrano 9 kwietnia 2014 .
  131. ^ „HTMMH; Hanower Music Lab” . Źródło 15 grudnia 2017 .
  132. ^ „Uniwersytet Islandzki, Jednostki Badawcze” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 27 lutego 2017 r . Źródło 19 kwietnia 2014 .
  133. ^ „Uniwersytet Milano-Bicocca”; .
  134. ^ „Uniwersytet Amsterdamski; Muzyka Cognition Group” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 22 maja 2016 r . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  135. ^ „Norweska Akademia Muzyczna; Centrum Muzyki i Zdrowia” . Zarchiwizowane od oryginału w dniu 23 kwietnia 2014 roku . Pobrano 21 kwietnia 2014 .
  136. ^ „FC University of Music; Zakład Psychologii Muzyki” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 20 września 2016 r . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  137. ^ "Wyższa Szkoła Finansów i Zarządzania w Warszawie; Performance Music and Brain Lab" . Pobrano 21 kwietnia 2014 .
  138. ^ „Instytut Obliczeń Wysokowydajnych, A * STAR; Music Cognition Group” . Źródło 15 stycznia 2018 .
  139. ^ „Uniwersytet Pompeu Fabra; Grupa Technologii Muzycznych” . Pobrano 23 kwietnia 2014 .
  140. ^ „Królewski Instytut Technologii, Mowy, Muzyki i Słuchu” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  141. ^ „Uniwersytet w Uppsali; Grupa Psychologii Muzycznej” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 14 lutego 2016 r . Pobrano 21 kwietnia 2014 .
  142. ^ „Cambridge University; Centrum Muzyki i Nauki” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  143. ^ „Uniwersytet w Edynburgu; muzyka i nauki humanistyczne” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  144. ^ „Uniwersytet Keele; Centrum Badań Psychologicznych” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  145. ^ „Durham University; Music and Science Lab” . Źródło 10 grudnia 2017 .
  146. ^ „Uniwersytet w Leeds; ICSRiM” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 30 marca 2019 r . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  147. ^ „Uniwersytet w Leicester; Grupa Psychologii Społecznej i Stosowanej” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  148. ^ „Złotnicy; muzyka, umysł i mózg” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  149. ^ "Instytut Edukacji UCL; Międzynarodowe Centrum Badań Edukacji Muzycznej" . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  150. ^ „Queen Mary University of London; Music Cognition Lab” . Pobrano 22 kwietnia 2014 .
  151. ^ „Uniwersytet Oksfordzki; Psychologia Muzyki” . Pobrano 12 kwietnia 2014 .
  152. ^ „Uniwersytet w Roehampton; Centrum Badań nad Muzyką Stosowaną” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  153. ^ „Królewskie Kolegium Muzyczne; Centrum Nauki o Performance” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  154. ^ „Royal Northern College of Music; Centrum Badań nad wydajnością muzyczną” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 29 czerwca 2017 r . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  155. ^ „Uniwersytet Sheffield; Wydział Muzyki, Psychologia Badań nad Muzyką” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  156. ^ „Laboratorium muzyki i neuroobrazowania” . Pobrano 28 kwietnia 2014 .
  157. ^ „Uniwersytet w Buffalo; laboratorium percepcji słuchowej i działania” . Pobrano 29 kwietnia 2014 .
  158. ^ „UCD; Janata Lab” . Pobrano 29 kwietnia 2014 .
  159. ^ „UCLA; Roger Kendall Bio” . Zarchiwizowane od oryginału w dniu 10 stycznia 2020 r . Pobrano 21 kwietnia 2014 .
  160. ^ „UCSD; profil Diany Deutsch” . Pobrano 29 kwietnia 2014 .
  161. ^ „UCSB Music Cognition Lab” . Źródło 26 marca 2019 .
  162. ^ Foran, Sheila (03.02.2014). „Teoretyczny neurobiolog Ed Large dołącza do Wydziału UConn” . UConn Dzisiaj . Pobrano 4 maja 2014 .
  163. ^ „Uniwersytet Cornell; Muzyczne Laboratorium Poznawania” . Pobrano 28 kwietnia 2014 .
  164. ^ „Uniwersytet Rochester; poznanie muzyki w Eastman School of Music” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 4 marca 2017 r . Pobrano 8 kwietnia 2014 .
  165. ^ „Floryda State University; Centrum Badań nad Muzyką” . Pobrano 21 kwietnia 2014 .
  166. ^ „Louisiana State University; Music Cognition and Computation Lab” . Zarchiwizowane od oryginału w dniu 29 listopada 2018 r . Źródło 29 luty 2016 .
  167. ^ „Uniwersytet Maryland; Language and Music Cognition Lab” . Pobrano 29 kwietnia 2014 .
  168. ^ „UNLV; słuchowe poznanie i laboratorium rozwoju” . Pobrano 29 kwietnia 2014 .
  169. ^ „Northwestern University; Laboratorium Neuronauki Słuchowej” . Pobrano 29 kwietnia 2014 .
  170. ^ „Northwestern University; Teoria muzyki i program poznawczy” . Pobrano 21 kwietnia 2014 .
  171. ^ „Princeton University; Music Cognition Lab” . Źródło 19 sierpnia 2019 .
  172. ^ „Ohio State University; Laboratorium Muzykologii Poznawczej i Systematycznej” . Zarchiwizowane z oryginału w dniu 15 sierpnia 2017 r . Pobrano 8 kwietnia 2014 .
  173. ^ „Uniwersytet Oregon; nauka muzyki, percepcja i poznanie grupy fokusowej” . Pobrano 21 kwietnia 2014 .
  174. ^ „Uniwersytet Stanforda; Centrum Badań Komputerowych w Muzyce i Akustyce” . Pobrano 6 kwietnia 2014 .
  175. ^ „Uniwersytet Teksasu w Dallas; Dowling Laboratory” . Pobrano 21 kwietnia 2014 .
  176. ^ „Uniwersytet Teksasu w San Antonio; Instytut Badań nad Muzyką” . Pobrano 21 kwietnia 2014 .
  177. ^ „Uniwersytet Waszyngton; MCCL” . Pobrano 28 kwietnia 2014 .
  178. ^ "Wesleyan University; MIND Lab" . Pobrano 28 października 2014 .
  179. ^ "Zachodni Uniwersytet Michigan; Laboratorium Mózgu" . Pobrano 29 kwietnia 2014 .

Dalsze czytanie

Wpisy encyklopedii

  • Palmer, Caroline & Melissa K. Jungers (2003): Muzyczne poznanie . W: Lynn Nadel: Encyklopedia nauk kognitywnych, tom. 3, Londyn: Nature Publishing Group, s. 155–158.
  • Deutsch, Diana (2013): Muzyka . W Oxford Bibliographies in Music. Pod redakcją Dunn, DS New York: Oxford University Press . 2013, łącze internetowe
  • Thompson, William Forde (2014): „Muzyka w naukach społecznych i behawioralnych, encyklopedia”. Sage Publications Inc., Nowy Jork. ISBN 9781452283036 Łącze internetowe 

Lektura wprowadzająca

Zaawansowane czytanie

Linki zewnętrzne

  1. ^ "neuroscienze poznawcze della musica - Wyszukiwarka Google" . www.google.com . Źródło 21.10.2021 .
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Music_psychology&oldid=1073971766"
0.16191816329956