Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne

Amerykańskie Stowarzyszenie Psychologiczne

Tworzenie	lipiec 1892 ; 129 lat temu ( 1892-07 )
Siedziba	750 First Street, NE Waszyngton, DC , USA
Współrzędne	38°54′00″N 77°00′27″W / 38,89988°N 77.00753°W / 38.89988; -77.00753Współrzędne : 38,89988°N 77.00753°W38°54′00″N 77°00′27″W /  / 38.89988; -77.00753
Członkostwo	Ponad 122 000
Prezydent	Dr Jennifer F. Kelly, ABPP [1]
CEO	dr Arthur C. Evans Jr
Strona internetowa	www .apa .org

American Psychological Association ( APA ) to największa organizacja naukowa i zawodowa psychologów w Stanach Zjednoczonych ^[2], z ponad 122.000 członków, w tym naukowców, pedagogów, lekarzy, konsultantów i studentów. ^[2] Ma 54 działy — grupy zainteresowań dla różnych podspecjalizacji psychologii lub obszarów tematycznych. ^[3] APA ma roczny budżet około 115 milionów dolarów. ^[4]

Profil

APA ma grupy zadaniowe, które wydają oświadczenia polityczne w różnych sprawach o znaczeniu społecznym, w tym aborcji , praw człowieka , dobra zatrzymanych, handlu ludźmi , praw osób chorych psychicznie , testów IQ , wysiłków na rzecz zmiany orientacji seksualnej i równości płci. ^[5]

Zarządzanie

APA jest korporacją zarejestrowaną w Dystrykcie Kolumbii. Statuty APA opisują elementy strukturalne, które służą jako system kontroli i równowagi w celu zapewnienia procesu demokratycznego. Do jednostek organizacyjnych należą:

• Prezes APA. Przewodniczący APA jest wybierany przez członków. Prezydent przewodniczy Radzie Reprezentantów i Zarządowi. W czasie swojej kadencji Prezydent wykonuje obowiązki określone w statucie.
• Zarząd. Rada składa się z sześciu członków, prezydenta-elekta, prezydenta, byłego prezydenta, skarbnika, sekretarza nagrań, dyrektora generalnego i przewodniczącego Amerykańskiego Stowarzyszenia Psychologów Absolwentów (APAGS). Zarząd nadzoruje sprawy administracyjne stowarzyszenia i przedstawia roczny budżet do zatwierdzenia przez radę.
• Rada Reprezentantów APA. Rada ma wyłączne uprawnienia do ustalania polityki i podejmowania decyzji dotyczących około 60 milionów dolarów rocznych dochodów APA. Składa się z wybranych członków ze stanowych/prowincjonalnych/terytorialnych stowarzyszeń psychologicznych, wydziałów APA i Zarządu APA.
• Struktura Komitetu APA: Rady i Komisje. Członkowie zarządów i komitetów wykonują większość prac APA na zasadzie wolontariuszy. Wykonują różnorodne zadania sugerowane ich imionami. Niektóre z nich są odpowiedzialne za monitorowanie głównych programów, takich jak dyrekcje, czasopisma i sprawy międzynarodowe. ^[6]

Projekt dobrego zarządzania

Projekt Good Governance Project (GGP) został zainicjowany w styczniu 2011 r. jako część strategicznego planu mającego na celu „[zapewnienie], że praktyki zarządzania, procesy i struktury APA są zoptymalizowane i dostosowane do tego, co jest potrzebne do prosperowania w szybko zmieniającym się i coraz bardziej złożonym środowisku”. ^[7] Opłata obejmowała zbieranie informacji zwrotnych i wkładu interesariuszy, poznawanie najlepszych praktyk w zakresie zarządzania, sugerowanie, czy zmiana jest wymagana, zalecanie potrzebnych zmian w oparciu o dane oraz tworzenie planów wdrożenia. ^[7] Aktualizację GGP z czerwca 2013 r. dotyczącą zalecanych zmian można znaleźć w dokumencie „Good Governance Project Recommended Changes to Maximize Organizational Effectiveness of APA Governance”. ^[8]Proponowane zmiany miałyby zmienić APA ze struktury reprezentacyjnej opartej na członkostwie w strukturę korporacyjną. Wnioski te zostały omówione i przegłosowane przez Radę 31 lipca 2013 r. i 2 sierpnia 2013 r. ^[8]

Struktura organizacyjna

APA obejmuje biuro wykonawcze, działalność wydawniczą, biura zajmujące się potrzebami administracyjnymi, biznesowymi, informatycznymi i operacyjnymi oraz pięć dyrekcji merytorycznych:

• Dyrekcja ds. Edukacji akredytuje studia doktoranckie z psychologii i zajmuje się zagadnieniami związanymi z kształceniem psychologicznym w szkołach średnich poprzez kształcenie magisterskie; ^[9]
• Dyrekcja Praktyki angażuje się w imieniu praktykujących psychologów i konsumentów opieki zdrowotnej; ^[10]
• Dyrekcja ds. Interesu Publicznego rozwija psychologię jako sposób rozwiązywania podstawowych problemów ludzkiego dobrobytu i promowania sprawiedliwego i sprawiedliwego traktowania wszystkich segmentów społeczeństwa; ^[11]
• Dyrekcja ds. Komunikacji Społecznej i Członków jest odpowiedzialna za dotarcie APA do swoich członków i podmiotów stowarzyszonych oraz do ogółu społeczeństwa; ^[12]
• Dyrekcja Naukowa zapewnia wsparcie i głos naukowcom zajmującym się psychologią. ^[13]

Członkostwo i tytuł „psycholog”

Polityka APA dotycząca używania tytułu psycholog jest zawarta w Ustawie modelowej o państwowej licencji psychologa: ^[14] psychologowie zdobyli stopień doktora psychologii i nie mogą używać tytułu „psycholog” i/lub świadczyć usług psychologicznych społeczeństwu , chyba że psycholog jest licencjonowany lub wyraźnie zwolniony z licencji na mocy prawa. Stanowe przepisy licencyjne określają specyficzne wymagania stanowe dotyczące kształcenia i szkolenia psychologów prowadzące do uzyskania licencji. Psychologowie, którzy są zwolnieni z licencji, mogą obejmować naukowców, pedagogów lub psychologów ogólnych, którzy świadczą usługi poza dziedziną zdrowia i zdrowia psychicznego.

Pełne członkostwo w APA w Stanach Zjednoczonych i Kanadzie wymaga szkolenia doktoranckiego, podczas gdy członkostwo stowarzyszone wymaga co najmniej dwóch lat studiów podyplomowych z psychologii lub zatwierdzonej dyscypliny pokrewnej. Minimalny wymóg rozprawy doktorskiej związany z psychologią dla pełnego członkostwa może zostać uchylony w pewnych okolicznościach, gdy istnieją dowody, że dokonano znaczącego wkładu lub osiągnięć w dziedzinie psychologii. ^[15]

Organizacje stowarzyszone

American Psychological Association Services, Inc. (APASI) została utworzona w 2018 roku i jest jednostką 501(c)(6) , która zajmuje się rzecznictwem na rzecz psychologów ze wszystkich dziedzin psychologii.

Nagrody

Każdego roku APA nagradza najlepszych psychologów nagrodami „Wyróżniający się wkład”; nagrody te są najwyższymi wyróżnieniami przyznawanymi przez APA.

• Nagroda APA za wybitny wkład naukowy w psychologię
• APA Distinguished Scientific Award za Zastosowania Psychologii
• Nagroda za wybitny wkład w psychologię w interesie publicznym
• Nagroda za wybitny wkład w kształcenie i szkolenie w psychologii
• Nagroda APA za wybitny wkład zawodowy w badania stosowane
• Nagroda za wybitny wkład zawodowy w niezależną praktykę.
• Nagroda za wybitny wkład zawodowy w praktykę w sektorze publicznym
• Nagroda APA za wybitny wkład w międzynarodowy rozwój psychologii
• Nagroda APA za całokształt wkładu w psychologię (najwyższa nagroda APA)
• Międzynarodowa Nagroda Humanitarna APA

Publikacje

Amerykański psycholog jest oficjalnym pismem Stowarzyszenia. APA publikuje również ponad 70 innych czasopism obejmujących większość dziedzin specjalistycznych w tej dziedzinie; Fundacja wydawnictwa edukacyjnego APA (EPF) jest wydawnictwem do publikacji w imieniu innych organizacji. ^[16] Jej czasopisma obejmują: ^[17]

• Archiwum Psychologii Naukowej
• Neuronauka behawioralna
• Psychologia rozwojowa
• Emocja
• Psychologia zdrowia
• Journal of Applied Psychology
• Czasopismo Psychologii Porównawczej
• Dziennik Psychologii Eksperymentalnej
• Journal of Experimental Psychology: Stosowany
• Dziennik Psychologii Rodziny
• Journal of Occupational Health Psychology
• Dziennik Osobowości i Psychologii Społecznej
• Biuletyn Psychologiczny
• Przegląd psychologiczny
• Psychologia i starzenie się
• Psychologia uzależniających zachowań
• Psychologia przemocy
• Kwartalnik Psychologii Szkolnej

APA opublikowała setki książek. ^[18] Wśród tych książek są: Podręcznik publikacji Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (oraz zwięzła wersja zatytułowana Zwięzłe zasady stylu APA ), która jest oficjalnym przewodnikiem po stylu APA ; ^{[19] [20]} APA Słownik Psychology ; ^[21] ośmiotomowa Encyklopedia Psychologii ; ^[22] oraz wiele książek naukowych na konkretne tematy, takie jak Varieties of Anomalous Experience . ^[23]APA publikuje również książki dla dzieci pod szyldem Magination Press, oprogramowanie do analizy danych, filmy prezentujące techniki terapeutyczne, raporty i broszury. ^[24]

Program Zdrowe Psychicznie Miejsce Pracy

Program Psychologicznie Zdrowego Miejsca Pracy (PHWP) to wspólny wysiłek Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego i APA Practice Organization, którego celem jest pomoc pracodawcom w optymalizacji dobrostanu pracowników i wydajności organizacji. PHWP obejmuje nagrody APA's Psychologically Healthy Workplace Awards, różnorodne zasoby organizacji APA Practice Organization, w tym treści internetowe PHWP, e-newsletter, podcast i blog, a także wsparcie programów lokalnych realizowanych obecnie przez 52 stanowe, prowincjonalne i terytorialne stowarzyszenia psychologiczne jako mechanizm napędzanie oddolnych zmian w lokalnych społecznościach biznesowych. Nagrody mają na celu wyróżnienie organizacji za ich wysiłki na rzecz poprawy zdrowia i dobrego samopoczucia pracowników przy jednoczesnej poprawie wydajności organizacyjnej. Program nagród wyróżnia różne miejsca pracy, duże i małe,dla zysku i non-profit, w różnych lokalizacjach geograficznych. Wnioskodawcy są oceniani na podstawie ich wysiłków w następujących pięciu obszarach: zaangażowanie pracowników,równowaga między życiem zawodowym a prywatnym , wzrost i rozwój pracowników, zdrowie i bezpieczeństwo oraz uznanie pracowników . Nagrody przyznawane są na poziomie lokalnym i krajowym. ^[25]

styl APA

Styl Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego ( APA ) to zestaw zasad opracowanych w celu wspomagania czytania ze zrozumieniem w naukach społecznych i behawioralnych. Wykorzystywany w celu zapewnienia przejrzystości komunikacji, układ został zaprojektowany tak, aby „posuwać pomysł do przodu przy minimalnym rozproszeniu i maksymalnej precyzji”. ^[26] publikacji Manual of American Psychological Association zawiera zasady dla każdego aspektu piśmie, zwłaszcza w naukach społecznych od ustalania autorstwo do konstruowania tabeli aby uniknąć plagiatuoraz konstruowanie dokładnych cytatów referencyjnych. „Ogólny format APA jest najczęściej używany do cytowania źródeł w naukach społecznych. Ogólne wytyczne dotyczące papieru w stylu APA obejmują: maszynopisanie, podwójne odstępy na papierze o standardowym rozmiarze (8,5" x 11") z 1" marginesami na wszystkie strony. Czcionka powinna być czytelna i czytelna. APA zaleca użycie 12 pt. Czcionka Times New Roman .” ^[27] Siódme wydanie Podręcznika publikacji Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego zostało opublikowane w październiku 2019 r. ^[28]

Bazy danych

APA utrzymuje szereg baz danych, w tym PsycINFO , PsycARTICLES, PsycBOOKS, PsycEXTRA, PsycCRITIQUES , PsycTESTS i PsycTHERAPY. ^{[29] [30]} APA obsługuje również wszechstronną platformę wyszukiwania, PsycNET, obejmującą wiele baz danych. ^[31]

PsycINFO to bibliograficzna baza danych zawierająca cytaty i streszczenia pochodzące z XIX wieku, w tym artykuły z czasopism, rozdziały książek, książki, raporty techniczne i rozprawy z zakresu psychologii. Do stycznia 2010 roku ^{[aktualizacja]}firma PsycINFO zebrała informacje z 2457 czasopism. ^[32]

Historia

Założenie

APA została założona w lipcu 1892 roku na Clark University przez małą grupę około 30 mężczyzn; do 1916 było ponad 300 członków. ^[33] Pierwszym prezydentem był G. Stanley Hall . Podczas II wojny światowej APA połączyła się z innymi organizacjami psychologicznymi, tworząc nową strukturę dywizyjną. W 1944 zatwierdzono dziewiętnaście dywizji; pionami z największą liczbą członków były piony kliniczne i personalne (obecnie doradcze). Od 1960 do 2007 liczba dywizji wzrosła do 54. ^[34] Obecnie APA jest stowarzyszona z 60 stowarzyszeniami stanowymi, terytorialnymi i kanadyjskimi prowincjonalnymi. ^[35]

Dominacja psychologii klinicznej

Ze względu na dominację psychologii klinicznej w APA, kilka grup zajmujących się badaniami naukowymi oderwało się od organizacji. Należą do nich Towarzystwo Psychonomiczne w 1959 (o orientacji głównie poznawczej) oraz Association for Psychological Science (które zmieniło nazwę z Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego na początku 2006) w 1988 (szeroko skoncentrowane na nauce i badaniach psychologicznych) . Theodore H. Blau był pierwszym klinicystą w niezależnej praktyce, który został wybrany na prezesa Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego w 1977 r. ^[36]

Prezydenci

Podziały

APA ma 56 ponumerowanych dywizji, z których 54 są obecnie aktywne: ^[37]

Stanowiska dotyczące homoseksualizmu

Przyczyna homoseksualizmu

APA stwierdza, co następuje:

Wśród naukowców nie ma zgody co do dokładnych powodów, dla których dana osoba rozwija orientację heteroseksualną, biseksualną lub homoseksualną. Chociaż wiele badań analizowało możliwy wpływ genetyczny, hormonalny, rozwojowy, społeczny i kulturowy na orientację seksualną, nie pojawiły się żadne odkrycia, które pozwalają naukowcom stwierdzić, że orientacja seksualna jest determinowana przez jakiś konkretny czynnik lub czynniki. Wielu uważa, że ​​zarówno natura, jak i wychowanie odgrywają złożoną rolę; większość ludzi ma niewielkie lub żadne poczucie wyboru co do swojej orientacji seksualnej. ^[45]

Terapia konwersyjna

W 1975 roku APA wydała oświadczenie potwierdzające, że homoseksualizm nie jest zaburzeniem psychicznym. ^{[46] [47]} W społeczności zajmującej się zdrowiem psychicznym istnieje obawa, że ​​rozwój terapii konwersyjnej sam w sobie powoduje szkody społeczne poprzez rozpowszechnianie nieprawdziwych poglądów na temat orientacji seksualnej i zdolności osób homoseksualnych i biseksualnych do prowadzenia szczęśliwego, zdrowego życia. ^[48] Większość głównych organizacji ochrony zdrowia jest krytyczna wobec terapii konwersyjnej i żadna z głównych organizacji medycznych nie popiera terapii konwersyjnej. ^{[48] [49] [50] [51] [uwaga 1]}

APA przyjęła rezolucję w sierpniu 2009 roku stwierdzającą, że specjaliści od zdrowia psychicznego powinni unikać mówienia klientom, że mogą zmienić swoją orientację seksualną poprzez terapię lub inne zabiegi. Zatwierdzenie przez rządzącą Radę Reprezentantów APA nastąpiło na dorocznej konwencji APA, podczas której grupa zadaniowa przedstawiła raport ^[52], który częściowo badał skuteczność tak zwanej „ terapii naprawczej ” lub wysiłków na rzecz zmiany orientacji seksualnej.

W „Resolution on Appropriate Afirmative Responses to Sexual Orientation Distress and Change Efforts” zaleca się również, aby rodzice, opiekunowie, młodzi ludzie i ich rodziny unikali leczenia orientacji seksualnej, które przedstawia homoseksualizm jako chorobę psychiczną lub zaburzenie rozwojowe, a zamiast tego szukali psychoterapii , wsparcia społecznego , oraz usługi edukacyjne, „które dostarczają dokładnych informacji na temat orientacji seksualnej i seksualności, zwiększają wsparcie rodziny i szkoły oraz zmniejszają odrzucenie młodzieży z mniejszości seksualnych”. ^[53]

Małżeństwo osób tej samej płci

APA przyjęła rezolucję stwierdzającą, że odmawianie parom jednopłciowym legalnego dostępu do małżeństwa cywilnego oraz wszystkich związanych z nim praw, korzyści i przywilejów jest niesprawiedliwe i dyskryminujące . Złożyła również opinię amicusa w sądzie federalnym, w którym sędzia Vaughn Walker unieważnił konstytucyjny zakaz małżeństw osób tej samej płci w Kalifornii . ^[54] APA później pochwaliła tę decyzję i zaprzeczyła istnieniu jakiegokolwiek „naukowego uzasadnienia” zakazu małżeństw osób tej samej płci. ^[55]

W sierpniu 2011 r. APA wyjaśniło swoje poparcie dla małżeństw osób tej samej płci w świetle ciągłych badań sugerujących, że te same świadczenia społeczne, które są akceptowane w wyniku małżeństw heteroseksualnych, dotyczą również par osób tej samej płci. Dr Clinton Anderson, zastępca dyrektora wykonawczego APA i dyrektor Biura ds. Zainteresowań lesbijkami, gejami, osobami biseksualnymi i transpłciowymi, powiedział, że przed tymi badaniami: „Wiedzieliśmy, że małżeństwo przynosi korzyści osobom heteroseksualnym w bardzo znaczący sposób, ale nie „nie wiem, czy byłoby to prawdą w przypadku par osób tej samej płci”. Anderson przedstawił również pogląd APA, że samo zezwolenie na związki cywilne osób tej samej płci jest nieodpowiednią opcją: „Wszystko inne niż małżeństwo jest w istocie stygmatyzacją par osób tej samej płci. Stygmatyzacja ma negatywny wpływ na ludzi”. ^[56]

Kryzys stażowy APA dla doktorantów

APA jest głównym organem akredytującym dla amerykańskich programów szkolenia doktorantów z zakresu psychologii klinicznej i poradnictwa oraz ośrodków stażowych. ^[57] Akredytowane przez APA programy studiów doktoranckich z psychologii klinicznej i psychologii wymagają od studentów ukończenia rocznego stażu klinicznego w celu ukończenia studiów (lub dwuletniego stażu w niepełnym wymiarze godzin). Jednak obecnie istnieje „kryzys stażowy”, zgodnie z definicją Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego, w którym około 25% doktorantów psychologii klinicznej nie spełnia każdego roku stażu. ^{[58] [59]} Kryzys ten skłonił wielu studentów (około 1000 rocznie) do ponownego ubiegania się o staż, co opóźnia ukończenie studiów lub odbycie nieakredytowanego stażu, co często ma wiele konsekwencji emocjonalnych i finansowych. ^[60]Studenci, którzy nie ukończą akredytowanych przez APA staży w USA, nie mają wstępu do niektórych miejsc pracy, w tym do szpitali VA, wojska, i nie mogą uzyskać licencji w niektórych stanach, takich jak Utah i Mississippi. ^{[61] [62]} Ponadto niektóre stypendia podoktoranckie i inne formy zatrudnienia wymagają lub preferują staż akredytowany przez APA. ^[61] APA została skrytykowana za to, że nie zajęła się odpowiednio tym kryzysem, a wielu psychologów i doktorantów zwróciło się z petycjami, aby APA podjęła działania poprzez uregulowanie programów szkolenia absolwentów.

Wojna i stosowanie tortur

Rok po ustanowieniu Organizacji Badań Zasobów Ludzkich przez wojsko amerykańskie w 1951 r. CIA zaczęła finansować licznych psychologów (i innych naukowców) w opracowywaniu metod wojny psychologicznej pod nadzorem skarbnika APA Meredith Crawford . Donald O. Hebb , prezydent APA w 1960, który otrzymał nagrodę APA Distinguished Scientific Contribution Award w 1961, bronił torturowania badanych, argumentując, że to, co jest badane, to metody prania mózgu innych narodów . Były prezydent APA Martin Seligman przemawiał na zaproszenie CIA na jegoeksperymenty na zwierzętach, w których nieprzewidywalnie i wielokrotnie porażał psa, doprowadzając go do całkowitej, bezradnej bierności. Były prezydent APA Ronald F. Levant , po wizycie w Guantanamo Bay , potwierdził, że psychologowie byli obecni podczas torturowania więźniów, argumentując, że ich obecność miała „dodać wartości i zabezpieczeń” do przesłuchań. ^[63] Były prezes APA Gerald Koocher argumentował, odnosząc się do zarzutów o ciągłe nadużycia systemowe ze strony psychologów, że takie zarzuty pochodziły od „oportunistycznych komentatorów udających uczonych”. ^[64]

Kiedy okazało się, że psychologowie, w ramach Zespołu Konsultacyjnego Nauk Behawioralnych , doradzają przesłuchującym w Guantanamo i innych placówkach amerykańskich w zakresie poprawy skuteczności „ ulepszonych technik przesłuchań ”, APA wezwała rząd USA do zakazania stosowania nieetycznych przesłuchań. techniki i określane jako tortury. ^[65] Krytycy zwrócili uwagę, że APA odmówiło doradzenia swoim członkom, aby nie uczestniczyli w takich przesłuchaniach. ^{[66] [67]}We wrześniu 2008 r. członkowie APA przyjęli rezolucję stwierdzającą, że psychologowie nie mogą pracować w miejscach, w których „osoby są przetrzymywane na zewnątrz lub z naruszeniem prawa międzynarodowego (np. Konwencji ONZ przeciwko torturom i konwencji genewskich) lub Konstytucji Stanów Zjednoczonych (w stosownych przypadkach), chyba że pracują bezpośrednio dla zatrzymanych osób lub dla niezależnej strony trzeciej działającej na rzecz ochrony praw człowieka.” ^[68] Rezolucja stała się oficjalną polityką APA w lutym 2009 r. Jednak APA odmówiła sankcjonowania tych członków, o których wiadomo, że brali udział i, w niektórych przypadkach, opracowali obraźliwe techniki przesłuchań stosowane w ośrodkach przesłuchań w Zatoce Guantanamo, Iraku i Afganistanie. ^{[69] [70]}

Dyrektywa APA była sprzeczna z zakazem Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego z maja 2006 r. wszelkiego bezpośredniego udziału w przesłuchaniach przez psychiatrów ^[71] oraz zakazem Amerykańskiego Towarzystwa Medycznego z czerwca 2006 r. dotyczącym bezpośredniego udziału lekarzy w przesłuchaniach. ^[72] Niezależny panel lekarzy, wojskowych, etyki, edukacji, zdrowia publicznego i prawników wydał obszerny raport w listopadzie 2013 r., w którym „oskarżył, że amerykańskie agencje wojskowe i wywiadowcze poleciły lekarzom i psychologom pracującym w amerykańskich wojskowych ośrodkach detencyjnych naruszanie standardów zasady etyczne i standardy medyczne w celu uniknięcia wyrządzenia szkody”. ^[73]W szczególności jedna grupa psychologów, Koalicja na rzecz Psychologii Etycznej, bardzo ostro krytykowała stanowisko APA w sprawie odmowy kategorycznego zakazania członkom udziału w jakiejkolwiek fazie przesłuchań wojskowych. Niedawno stwierdzili, że nie zgadzają się z przywództwem APA w liście otwartym opublikowanym na ich stronie internetowej 31 października 2012 r., w którym powtórzyli potępienie tortur i ulepszonych technik przesłuchań oraz wezwali APA do wymagania od swoich członków odmowy udziału w wojsku. przeprowadzać wszelkiego rodzaju przesłuchania. ^[74]

Nowelizacja Kodeksu Etyki

W lutym 2010 r. Rada Reprezentantów APA głosowała za poprawką do Kodeksu etyki stowarzyszenia ^[75], aby wyjaśnić, że jego standardów nigdy nie można interpretować jako uzasadnienia lub obrony łamania praw człowieka. Poniżej znajdują się dwa istotne standardy etyczne z Kodeksu Etyki, z nowo przyjętym językiem zaznaczonym pogrubioną czcionką:

1.02. Konflikty między etyką a prawem, przepisami lub innymi właściwymi władzami prawnymi

Jeżeli odpowiedzialność etyczna psychologów jest sprzeczna z prawem, regulacjami lub innymi właściwymi organami prawnymi, psychologowie wyjaśniają charakter konfliktu , ujawniają swoje zobowiązanie do przestrzegania Kodeksu Etyki i podejmują uzasadnione kroki w celu rozwiązania konfliktu zgodnie z Zasadami Ogólnymi i Standardami Etycznymi Kodeks Etyki. W żadnym wypadku norma ta nie może być wykorzystywana do uzasadniania lub obrony naruszania praw człowieka.

1.03, Konflikty między etyką a wymaganiami organizacyjnymi

Jeżeli żądania organizacji, z którą psychologowie są powiązani lub dla której pracują, są sprzeczne z niniejszym Kodeksem Etyki, psychologowie wyjaśniają naturę konfliktu, wyrażają swoje zobowiązanie do przestrzegania Kodeksu Etyki i podejmują uzasadnione kroki w celu rozwiązania konfliktu zgodne z Zasadami Ogólnymi i Standardami Etycznymi Kodeksu Etyki. W żadnym wypadku norma ta nie może być wykorzystywana do uzasadniania lub obrony naruszania praw człowieka. ^[76]

W swojej polityce z 2013 r. dotyczącej pracy psychologów w warunkach bezpieczeństwa narodowego i potwierdzenia stanowiska APA przeciwko torturom i innemu okrutnemu, nieludzkiemu lub poniżającemu traktowaniu albo karaniu, APA potępia stosowanie którejkolwiek z poniższych praktyk przez wojskowych śledczych próbujących wywołać anty- terroryzm informacji z zatrzymanych, na tej podstawie, że „nie ma okoliczności wyjątkowe, czy wywołane przez stan wojny lub zagrożenia wojną, wewnętrznej niestabilności politycznej lub jakiegokolwiek innego niebezpieczeństwa publicznego, które mogą być powoływane jako uzasadnienie”. ^{[ 68]}

Raport Hoffmana

W listopadzie 2014 r. APA nakazała niezależną analizę, czy współpracowała ze stosowaniem przez rząd torturowania więźniów w administracji George'a W. Busha , wyznaczając prawnika z Chicago, Davida H. Hoffmana, do przeprowadzenia przeglądu. ^[77] W dniu 2 lipca 2015 r. wydano 542-stronicowy raport dla specjalnej komisji rady dyrektorów APA dotyczący wytycznych etycznych, przesłuchań bezpieczeństwa narodowego i tortur. ^[78] W raporcie stwierdzono, że APA potajemnie współpracowała z administracją Busha w celu wzmocnienia prawnego i etycznego uzasadnienia torturowania więźniów. ^[79] Ponadto w raporcie stwierdzono, że dyrektor ds. etyki stowarzyszenia Stephen Behnkea inni „zmówili się z ważnymi urzędnikami Departamentu Obrony, aby rozwiązać problem APA, wytyczne etyczne wysokiego szczebla, które nie ograniczały” przesłuchań podejrzanych o terroryzm w Guantanamo Bay. „Głównym motywem tego stowarzyszenia było dostosowanie APA i curry do DOD”. ^[80] Urzędnik APA powiedział, że dyrektor ds. etyki Stephen Behnke został „usunięty ze stanowiska w wyniku raportu” i wskazał, że mogą nastąpić inne zwolnienia lub sankcje. ^[80]

14 lipca 2015 r. APA ogłosiła odejście na emeryturę swojego dyrektora generalnego Normana B. Andersona z końcem 2015 r. oraz zastępcy dyrektora generalnego Michaela Honakera z dniem 15 sierpnia 2015 r. oraz rezygnację Rhei K. Farbermana, Dyrektor wykonawczy APA ds. komunikacji publicznej i członkowskiej. Anderson był dyrektorem generalnym od 2003 roku. ^{[81] [82]}

Zakaz zaangażowania

Przez co najmniej dekadę dysydenccy psychologowie z APA i spoza niej, w tym grupa WithholdAPAdues ^[83], protestowali przeciwko zaangażowaniu psychologów „w przesłuchania w czarnych miejscach CIA i Guantanamo”. Przed opublikowaniem raportu Hoffmana, który podważał powtarzające się zaprzeczenia APA i pokazał, że niektórzy przywódcy APA byli współwinni tortur, dysydenci byli ignorowani lub wyśmiewani. ^{[84] [85]}

7 sierpnia 2015 r., zaledwie kilka tygodni po opublikowaniu raportu Hoffmana, rada przedstawicieli APA spotkała się na 123. dorocznej konwencji stowarzyszenia w Toronto , Ontario . Na tym spotkaniu rada APA uchwaliła Rezolucję 23B, która wdrożyła głosowanie członkowskie z 2008 r. w celu usunięcia psychologów z placówek działających poza prawem międzynarodowym i zakazującej udziału psychologów w bezprawnych przesłuchaniach. Przy 156 głosach za i tylko jednym głosie przeciw uchwała została podjęta przy niemal jednogłośnej aprobacie członków Rady. ^[86]Przyjęcie Rezolucji 23B dostosowało politykę APA do polityki Amerykańskiego Towarzystwa Psychiatrycznego i Amerykańskiego Towarzystwa Medycznego, zakazując psychologom udziału w przesłuchaniach uznanych za nielegalne przez Konwencje Genewskie i Konwencję Narodów Zjednoczonych przeciwko Torturom . ^[85]

Wdrożenie głosowania członkowskiego 2008 w celu usunięcia psychologów ze wszystkich środowisk, które działają poza prawem międzynarodowym (NBI #23B)

Rada jest proszona o zatwierdzenie poniższego zastępczego wniosku głównego, który zawiera poprawioną rezolucję o nowym tytule, Rezolucję zmieniającą rezolucje Rady z 2006 i 2013 r. w celu wyjaśnienia roli psychologów związanych z przesłuchaniami i dobrostanem więźniów w środowiskach bezpieczeństwa narodowego, w celu dalszego wdrażania Rezolucja petycji z 2008 r. oraz ochrona przed aktami tortur oraz okrutnym, nieludzkim lub poniżającym traktowaniem lub karaniem we wszystkich okolicznościach. Ta rezolucja dodatkowo dostosowuje definicję polityki APA dotyczącą „okrutnego, nieludzkiego lub poniżającego traktowania albo karania” (zawartą w rezolucjach Rady z 2006 i 2013 r.) z Konwencją Narodów Zjednoczonych (ONZ) przeciwko torturom i zapewnia, że ​​definicja ma szerokie zastosowanie do wszystkich osób i miejsc ; oferuje APA jako źródło wsparcia dla praktyki etycznej dla psychologów, w tym pełniących funkcje wojskowe i związane z bezpieczeństwem narodowym; zakazuje psychologom udziału w przesłuchaniach dotyczących bezpieczeństwa narodowego; wyjaśnia zamierzone zastosowanie rezolucji petycji z 2008 r.... i wzywa do wysłania pism APA do urzędników federalnych w celu poinformowania ich o tych zmianach polityki i wyjaśnieniach istniejącej polityki APA. ^[87]

Zakaz nie „zabroni psychologom współpracy z policją lub więzieniami podczas przesłuchań organów ścigania”. ^[86]

Pozew zbiorowy złożony przez członków, którzy domagają się zwodniczych ocen składek

W 2013 roku przeciwko APA wniesiono pozew zbiorowy w imieniu około 60 000 z 122 000 członków, którzy byli licencjonowanymi lekarzami. Członkowie ci płacili dodatkową opłatę za ocenę praktyki w wysokości 140 USD w ramach składek członkowskich każdego roku, począwszy od 2001 r., aby sfinansować lobby lobbingowe APA, APA Practice Organization (APAPO). Pozew oskarżył APA o stosowanie oszukańczych środków, oświadczając, że ocena była obowiązkowa dla członkostwa w APA, mimo że płatność oceny była wymagana tylko dla członkostwa w APAPO. W 2015 r. APA rozwiązała sprawę, ustanawiając fundusz rozliczeniowy o wartości 9,02 mln USD, który ma zostać wykorzystany na opłacenie roszczeń członków APA, którzy opłacili ocenę praktyki, a także honoraria adwokackie i niektóre inne koszty.APA zgodziła się zmienić swoją politykę, aby wyjaśnić, że składki członkowskie APAPO nie są wymagane do członkostwa w APA.^{[88] [89] [90] [91] [92]}

Kontrowersje etyczne

Terapia konwersyjna

Terapia konwersji (określane również jako terapia reparacyjnej) jest praktyka próby zmiany pacjenta orientacji seksualnej do heteroseksualnych . Wśród najwybitniejszych zwolenników terapii konwersyjnej jest Narodowe Stowarzyszenie Badań i Terapii Homoseksualizmu (NARTH), które nadal charakteryzuje homoseksualizm jako zaburzenie psychiczne, pomimo odtajnienia homoseksualizmu jako zaburzenia w Podręczniku diagnostycznym i statystycznym zaburzeń psychicznych ( DSM) w 1973. ^[93] Jednym z najbardziej znanych członków NARTH jest założyciel i były prezydent dr Joseph Nicolosi, który praktykuje terapię konwersyjną i opublikował studia przypadków niektórych swoich klientów. ^[94]

Raport grupy zadaniowej Amerykańskiego Towarzystwa Psychologicznego (APA) na temat odpowiednich reakcji terapeutycznych na orientację seksualną stwierdził, że terapia konwersyjna „mało prawdopodobne, aby była skuteczna” i wiązała się z „pewnym ryzykiem szkody”. ^[93] Podobnie, Naczelny Chirurg Stanów Zjednoczonych wydał wezwanie do działania w 2001 r., stwierdzając, że „nie ma ważnych dowodów naukowych na to, że można zmienić orientację seksualną”. ^[95]

W raporcie grupy zadaniowej APA zaleca, aby terapeuci przyjęli afirmatywne, wspierające podejście do klientów zgłaszających się na terapię w celu zmiany orientacji seksualnej, zamiast prób zmiany orientacji seksualnej. ^[93]

Badania na zwierzętach

Obecnie APA egzekwuje standardy etyczne, aby chronić zwierzęta, które nie są ludźmi, przed niepotrzebną krzywdą podczas procesu badawczego. Niektóre z wymagań dotyczących wykorzystania zwierząt innych niż ludzie w badaniach obejmują: właściwe uzasadnienie badań, utrzymanie i kontrolę odpowiednich pomieszczeń dla zwierząt, minimalizowanie dyskomfortu i stresu, gdy tylko jest to możliwe, oraz preferowanie środków nieinwazyjnych. ^[96]

Pomimo tych wytycznych istnieje jednak wiele grup wspierających, które ograniczają lub eliminują badania na zwierzętach, argumentując, że chwytanie zwierząt i poddawanie ich procedurom badawczym jest nieetyczne. ^{[97] [98] [99]} Rzeczywiście, ostatnie badania wykazały, że tylko 52% społeczeństwa aprobuje badania na zwierzętach. ^[100] Niektórzy naukowcy uważają, że ten niski wskaźnik akceptacji jest przede wszystkim wynikiem otrzymywania manipulacyjnych dezinformacji od grup badawczych zajmujących się zwalczaniem zwierząt. ^[101]

Praktyka oparta na dowodach

Obecne kontrowersje wśród specjalistów zajmujących się zdrowiem psychicznym dotyczą używania terminów „praktyka oparta na dowodach naukowych” lub „leczenie oparte na dowodach”. Zwolennicy ruchu leczenia opartego na dowodach argumentują, że nieetyczne jest przeprowadzanie interwencji terapeutycznej z wątpliwym wsparciem badawczym, gdy wykazano skuteczność innego leczenia dla stanu pacjenta, zwłaszcza gdy interwencja, o której mowa, jest potencjalnie szkodliwa (np. terapia konwersyjna). Zwolennicy argumentują, że zastosowanie empirycznie wątpliwego leczenia narusza ogólną Zasadę A zasad etycznych psychologa: Dobroczynność i nieszkodzenie (lub „nie szkodzić”). ^[102]

Krytycy ruchu praktyki opartej na dowodach zwracają uwagę na obawy etyczne dotyczące badań i praktyki samego leczenia opartego na dowodach. Pomimo wykazanej skuteczności szeregu terapii, w tym terapii psychoanalitycznych i psychodynamicznych, ^[103] praktyka oparta na dowodach jest obecnie terminem kojarzonym tylko z krótkoterminowymi, manualnymi terapiami, które zostały ocenione w randomizowanych badaniach kontrolnych. Wśród problemów związanych z koncentrowaniem się wyłącznie na randomizowanych badaniach kontrolnych w celu określenia skuteczności leczenia jest to, że znaczenie tych badań (prowadzonych na wysoce wyselekcjonowanych populacjach pacjentów) jest niejasne dla psychologów pracujących z prawdziwymi pacjentami. ^[104]Co więcej, chociaż opinia publiczna może zakładać, że oparte na dowodach jest synonimem „może pomóc”, badania naukowe wskazują, że większość pacjentów nie wykazuje znaczącej poprawy w tak zwanych terapiach opartych na dowodach. ^[105]

Psychologowie zajmujący się torturami

Podczas wojny w Iraku , Amnesty International wydała serię raportów, zwracając uwagę na łamanie praw człowieka wobec więźniów w Abu Ghraib Prison i amerykańskich obozach i roli Stanów Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii w ustanawianiu tych nadużyć. ^{[106] [107] [108]} Raporty wzywały władze okupacyjne do ochrony praw człowieka wszystkich zatrzymanych osób cywilnych poprzez zapewnienie im sprawiedliwego i terminowego procesu, niezatrzymywanie arbitralnie osób cywilnych oraz etyczne traktowanie wszystkich osób przebywających w areszcie. Amnesty International wezwała również do sprawiedliwości, sądząc poszczególnych sprawców nadużyć za ich zbrodnie. ^[108]

Pomimo tych doniesień administracja Busha wprowadziła „wzmocnione” techniki przesłuchań, oświadczając publicznie, że zgłoszone nadużycia były odosobnionymi incydentami, a nie standardową praktyką. Notatki wewnętrzne z FBI ujawniło, że rozkaz wykonawczy przez George'a W. Busha było usankcjonowane pewnych technik przesłuchań, takie jak odtwarzanie głośnej muzyki, pozbawianie więźniów snu i odpędzania więźniów ich odzieży. ^[109]

CIA podobno wymagała zaangażowania pracowników służby zdrowia, aby kontynuować praktykę „wzmocnionych” przesłuchań zatrzymanych, aby zachować zgodność z prawem ich praktyk. Psychiatrzy i lekarze niechętnie brali udział w przesłuchaniach, jednak brali w nich udział niektórzy psychologowie. ^[110] Niedawno opublikowany raport grupy psychologów twierdzi to samo, obejmując również wielu urzędników APA. ^[111]

Po upublicznieniu nadużyć APA utworzyła grupę zadaniową o nazwie Psychological Ethics and National Security (PENS) i opublikowała raport stwierdzający, że Kodeks Etyki APA ma zastosowanie do psychologów pracujących w jakimkolwiek środowisku i że psychologowie nie ułatwiają ani nie uczestniczą w jakiekolwiek poniżające lub okrutne zachowanie, odwołując się do rezolucji APA przeciwko torturom z 1986 roku. W raporcie wezwano również psychologów do zgłaszania wszelkich podejrzeń lub zaobserwowanych nieludzkiego traktowania odpowiednim władzom i przestrzegania prawa federalnego. ^[112]

Zobacz także

• Amerykańska Rada Psychologii Zawodowej
• Amerykańskie Towarzystwo Psychoanalityczne
• Stowarzyszenie Czarnych Psychologów
• Stowarzyszenie Studiów Psychologiczno-Społecznych
• Kanadyjskie Towarzystwo Psychologiczne
• Europejska Federacja Stowarzyszeń Psychologów
• Krajowe Stowarzyszenie Psychologów Szkolnych
• Psychologia pokoju
• Towarzystwo Psychologii Klinicznej Dzieci i Młodzieży

Notatki

Referencje

Linki zewnętrzne

• Oficjalna strona internetowa
• „Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne odrzuca całkowity zakaz udziału w przesłuchaniach zatrzymanych w USA” . Demokracja teraz! . 20 sierpnia 2007 r.
• Psychologowie odpowiedzialności społecznej