این شرکت گفت که دایان وایرمن ، مدیر ارشد محتوای قدیمی شرکت Participant که ده‌ها فیلم از جمله برندگان اسکار An Inconvenient Truth و Citizenfour را نیز تهیه‌کننده یا اجرا کرد، امروز بر اثر سرطان در نیویورک درگذشت. او 66 ساله بود.
چهره های نمایشی و رسانه ای که در سال 2021 از دست داده ایم - گالری عکس
وایرمن که دو بار نامزد امی شد، از جمله یکی از آنها امسال برای آرمان‌شهر آمریکایی دیوید برن ، مدت‌ها موتور محرکه فیلم مستند و تلویزیونی شرکت کننده بود.
جف اسکال که شرکت کننده را در سال 2004 تأسیس کرد، گفت: "در اولین روزهای حضور شرکت کننده، من بسیار خوش شانس بودم که دایان با مدیریت بخش مستند جدیدمان، از جمله اولین مستند ما، "حقیقت ناخوشایند" موافقت کرد. "از روز اول. دایان شور و اشتیاق را به کار خود وارد کرد و عمیقاً به نبردهایی که ما در مورد مسائلی که در هر فیلم به تصویر کشیده شده بودیم اهمیت داد. بیش از 17 سال با هم، او از هر نظر قهرمان بود، از طریق راهبردی، صنعتی و چالش‌های نوظهور جهانی. دایان قلب و روح شرکت کننده بود. دلم برای روحیه‌اش، همدلی‌اش و شور و نشاطی که برای هر چیزی که لمس می‌کرد، تنگ خواهد شد. من عمیقا از فداکاری دایان برای کمک به من در ساختن شرکت کننده سپاسگزارم. تیم ما، صنعت سینما و جهان ضرر بزرگی متحمل شده اند. دایان در نوع خود بی نظیر بود.»
گفت: ال گور، معاون سابق رئیس جمهور، موضوع و نیروی محرکه مستند برنده دو جایزه اسکار An Inconvenient Truth: «اغراق آمیز نیست که بگوییم دایان وایرمن جهان را به نحوی قابل توجه به سمت بهتر شدن تغییر داد. او در کانون توجه قدرتمندی بر داستان هایی قرار گرفت که اقدامات متفکرانه ای را برای ترویج عدالت و شعله ور شدن پیشرفت به سوی آینده ای بهتر، ایمن تر و عادلانه تر برانگیخت. او با مهارت و اشتیاق خود، میلیون‌ها نفر را ترغیب کرد تا تبدیل‌کننده شوند. همدلی عمیق و صمیمانه او، بینش خلاق، و تعهد تزلزل ناپذیر او به حمایت از تک تک افرادی که با آنها برخورد کرد، او را به یکی از همکاران، مربیان و دوستانش تبدیل کرد که بسیار ارزشمند است. من از دست دادن او ناراحتم فراتر از دل شکستن است. و من برای همیشه از دوستی او و میراث باورنکردنی ای که او برای جهان به جا می گذارد سپاسگزار هستم.
ادای احترام بیشتر به Weyermann را در زیر بخوانید.
او علاوه بر تهیه‌کنندگی اجرایی 48 فیلم مستند در شرکت مشارکتی، به عنوان EP در هفت سریال تلویزیونی از جمله America to Me و City So Real حضور داشت. او همچنین شرکت را برای به دست آوردن حقوق توزیع فیلم ها هدایت کرد.
وایرمن قهرمان پروژه های زنانه در شرکت Participant بود، از جمله Citizenfour ، که برنده جایزه اسکار بهترین فیلم مستند بلند شد و توسط لورا پویتراس کارگردانی شد. نامرئی بزرگ به کارگردانی مارگارت براون; نام من پائولی موری است به کارگردانی جولی کوهن و بتسی وست. دور از درخت اثر راشل درتزین; و جان لوئیس: دردسر خوب ، از کارگردان داون پورتر.
مجموعاً، پروژه‌های وایرمن 10 نامزدی جایزه اسکار و چهار برنده، هشت نامزدی امی و سه برنده، سه نامزدی بفتا و یک برنده، پنج نامزدی جایزه Spirit و سه برنده را به دست آورده‌اند. این فیلم‌ها موضوعاتی را دربرگیرنده تغییرات آب و هوایی تا نظارت دولت، وضعیت اسفناک پناهندگان به شأن کار نشان می‌دهند. اما مراقبتی که او برای زنده کردن فوری ترین مسائل اجتماعی انجام داد فراتر از آن چیزی بود که در صفحه نمایش بزرگ نشان داده شد.
کار او در صفحه کوچک منجر به یک جفت نامزدی امی شد - ویژه تنوع برجسته برای اتوپیای آمریکا در سال جاری و شایستگی استثنایی در فیلمسازی غیرداستانی برای اجاق گاز فشاری در سال 2010.
وایرمن قبل از پیوستن به شرکت کننده در سال 2005، مدیر برنامه فیلم مستند موسسه ساندنس بود. در دوران تصدی خود، او مسئول صندوق مستند ساندنس بود و دو لابراتوار سالانه فیلم مستند راه اندازی کرد که بر فرآیند خلاقیت تمرکز داشتند.
وایرمن قبل از حضورش در ساندنس، مدیر برنامه هنر و فرهنگ موسسه جامعه باز نیویورک بود که در آنجا صندوق مستند سوروس را راه اندازی کرد، که بعداً به صندوق مستند ساندنس تبدیل شد.
خواهرش آندره آ ویرمن از وایرمن به یادگار مانده است. برادر شوهرش، تیم گودوین؛ و سه برادرزاده اش دیلن، ویل و هریس.
خانواده، دوستان و همکاران وایرمن با مشارکت جشنواره بین‌المللی فیلم کامدن، صندوق یادبود دایان وایرمن را تأسیس کرده‌اند که سازمان مادر CIFF، مؤسسه پوینت نورث، از آن برای توسعه برنامه‌ای مستمر که از فیلمسازان مستند نوظهور پرورش می‌دهد و حمایت می‌کند، استفاده خواهد کرد. کمک های مالی می تواند به صندوق در اینجا انجام شود . مراسم یادبود متعاقبا اعلام خواهد شد.
در اینجا ادای احترام دیگری از همکاران شرکت کننده و فیلمسازانی است که او با آنها کار کرده است:
دیوید لیند، مدیرعامل شرکت کننده
: «ما از درگذشت رهبر و دوستمان، دایان وایرمن، دل شکسته و ویران شده‌ایم. او به‌عنوان مباشر فیلم‌های شرکت‌کننده در 17 سال گذشته، نشان داد که چگونه عزم شدید برای داستان‌گویی اصیل می‌تواند مشارکت مدنی را افزایش دهد و دنیایی همدلانه‌تر ایجاد کند. هیچ داستانی ارزش گفتن نداشت که دایان از آن طفره رفت. از مستند برجسته An Inconvenient Truth ، که به بیدار کردن میلیون‌ها شهروند جهانی کمک کرد تا از ویرانی‌های تغییرات آب و هوایی گرفته تا کارخانه آمریکایی و بررسی درخشان آن از معنای کار در آمریکا امروز تا اولین موج آینده.که با شجاعت ماه‌های اولیه همه‌گیری کووید-۱۹ در نیویورک را به تصویر می‌کشد، توانایی دایان در مشارکت با فیلمسازان درجه یک جهان در روایت مهم‌ترین داستان‌های زمان ما، میراثی پاک‌نشدنی بر جای می‌گذارد که قابل مقایسه نیست. او صداقت، اشتیاق و تعهد تزلزل ناپذیر را برای هر پروژه ای که انجام می داد به ارمغان آورد. حضور او همه را در شرکت کننده متحول کرد و کلمات نمی توانند بیان کنند که چقدر دلتنگ او خواهیم شد."
جاناتان کینگ، رئیس سابق فیلم و تلویزیون روایی در شرکت مشارکتی
«دایان عزیزترین شریک من برای بیش از 12 سال در شرکت مشارکت بود. او به همان اندازه که از پروژه‌های خود مشتاقانه از فیلمسازان در خلق آثار روایی حمایت می‌کرد. این برای آنها و برای من به معنای دنیا بود. حکمت و الگوی درخشان او همیشه به ما انگیزه می داد تا بیشتر تلاش کنیم، هدف گذاری بالاتری داشته باشیم، با همه با مهربانی و سخاوت بیشتری رفتار کنیم. حتی بیشتر از آن، من خوش شانس بودم که دایان از روزی که ملاقات کردیم، من را در حلقه نزدیک عشق و دوستی خود قرار داد. شادی و حس ماجراجویی او الهام بخش همه کسانی بود که او را می شناختند. از دست دادن دایان یک ضربه وحشتناک است، نه فقط برای دنیای فیلم، بلکه برای کل جهان. من هرگز دست از دستش بر نمی دارم.»
لورا پویتراس، کارگردان Citizenfour «تأثیر کار و تعهد دایان به سینما برای نسل‌ها احساس خواهد شد – نه فقط از طریق فیلم‌هایی که به خاطر او وجود دارند، بلکه به‌طور تصاعدی از طریق روابط و سازمان‌هایی که او ساخته است. او به عنوان یک دوست و همکار، بهترین بود. درخشان، خشن، خنده دار و صادق.»
استیو جیمز ، کارگردان آمریکا به من و سیتی پس رئال
«دایان یک همکار عاقل، هیئت صدادار، حامی و از همه مهمتر دوست بوده است. هرگز با او منیت نبود و مدام از تعریف و تمجید منحرف می شد. دایان در دیدن اینکه کار من در تلاش است چه چیزی باشد و به من کمک کرد آن را بهتر، تأثیرگذارتر و روشنگرتر کنم، بسیار عالی بود. خاطرات صحبت‌های طولانی‌مان درباره کار، درباره مستندهایی که دوست داشتیم و دوست نداشتیم، درباره وضعیت اسناد و جهان - که هر دوی آنها خستگی‌ناپذیر برای بهتر کردن آن کار کرد، ارزشمند خواهم کرد. با این حال، او لبخندی درخشان و حس شوخ طبعی فوق العاده ای داشت که با آن حس شگفت انگیز هدف همراه بود. او یک فانوس دریایی واقعی در جامعه ما بوده است.»
الیز پرلشتاین، تهیه کننده Food, Inc. و American Factory که همچنین با Weyermann در Participant کار می کند.
دایان مردم را گرد هم آورد. او مردم را به همان اندازه ماهرانه و با سلیقه بی عیب و نقص، بالاترین استانداردها و یک قطب نما اخلاقی تزلزل ناپذیر، سرپرستی مردم را بر عهده داشت. دایان موهبت زیادی داشت که در گوشه و کنار فیلم‌هایی را ببیند و از فیلم‌هایی حمایت کند که درست در لحظه‌ای مناسب برای بیشترین تأثیر به فرهنگ وارد می‌شوند. او مدافع سرسخت فیلمسازان بود که خستگی ناپذیر و بدون ترس برای آزادی خلاقانه و بینش آنها مبارزه می کرد. او یک شهروند جهان، یک جستجوگر و یک کاشف بود و از دست دادن او در سراسر جامعه مستند جهانی بازتاب خواهد داشت. دایان میراث عمیقی از فیلم‌ها و همچنین افرادی که تحت تأثیر او رشد کرده‌اند و شکوفا شده‌اند، از خود به جای می‌گذارد. من عمیقاً دلم برای دوست، مربی، همکار و شریک جرمم تنگ خواهد شد.»
دیویس گوگنهایم ، کارگردان یک حقیقت ناخوشایند
«من و دایان در حالی که فیلم «حقیقت ناخوشایند» را کارگردانی می‌کردم با هم آشنا شدیم و فوراً از درخشش خلاقانه او شگفت‌زده شدم. او عاشق ادبیات غیرداستانی بود و به شدت از کسانی که آن را ساخته بودند دفاع می کرد. او تأثیر زیادی بر فیلم‌های من و تکامل من به عنوان کارگردان داشت. کارهای او در دو دهه گذشته عصر جدیدی را برای مستندسازی ایجاد کرد. داستان های غیرداستانی هرگز مثل قبل نمی شوند.»
