ესპანეთის ეპარქია

ესპანეთის ეპარქია იყო გვიანანტიკური ადმინისტრაციული ერთეული ( Dioecesis ) რომის იმპერიაში იბერიის ნახევარკუნძულზე . იგი არსებობდა 298 წლიდან 409 წლამდე. მისი დედაქალაქი იყო ავგუსტა ემერიტა . ეპარქიას განაგებდა ვიკარიუსი, რომელიც პასუხისმგებელი იყო გალიის პრეტორიან პრეფექტთან .

ესპანეთის ეპარქია თავდაპირველად მოიცავდა შემდეგ ექვს პროვინციას :

• Hispania Baetica
• ლუზიტანია
• Hispania Carthaginensis
• გალეცია
• Hispania Tarraconensis
• მავრეტანია ტინგიტანა (ჩრდილოეთ აფრიკაში)

ბალეარის კუნძულები გამოეყო ტარაკონენსისს მე-4 საუკუნეში, როგორც დამოუკიდებელი პროვინცია Hispania Balearica , გახდა მეშვიდე პროვინცია ესპანიის ეპარქიაში.

რომის იმპერია თავდაპირველად დაიყო 46 პროვინციად, რომლებიც დიოკლეტიანემ დაახლოებით 300 წელს დაყო 101 პროვინციად, რომლებიც თავის მხრივ დაჯგუფდნენ 12 ეპარქიად. 395 წელს იმპერიის დაყოფისას სტრუქტურა შეიცვალა ოთხ პრეფექტურად, 15 ეპარქიად და 119 პროვინციად. 409 წელს ვანდალების , ალანების და სუების მიერ ესპანეთის დაპყრობით , ეპარქიამ დაიწყო ნგრევა.

• ბარნსი, ტიმოთი დასიდი (1982). დიოკლეტიანესა და კონსტანტინეს ახალი იმპერია. ჰარვარდის უნივერსიტეტის გამოცემა. ISBN 9780674280670. დაარქივებულია ორიგინალიდან 2023-05-07 . წაკითხვის თარიღი : 2019-09-26 .
• Mommsen, Theodor (1863). Verzeichniss der römischen provinzen aufgesetzt um 297 (გერმანულად) . წაკითხვის თარიღი : 2019 წლის 25 სექტემბერი .
• Notitia Dignitatum . წაკითხვის თარიღი : 2019 წლის 25 სექტემბერი .

ეს ძველ რომთან დაკავშირებული სტატია არის ნამუშევარი . თქვენ შეგიძლიათ დაეხმაროთ ვიკიპედიას მისი გაფართოებით.

• ვ
• ტ
• ე