جانشینی

از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو

جانشینی به کیفیت ها یا سناریوهایی اشاره دارد که در آن تجربیات فرد از طریق شخص دیگری رخ می دهد. [ نیازمند منبع ]

نمونه های مختلفی وجود دارد که در آنها پدیده اجتماعی نیابتی را می توان مشاهده کرد. به عنوان مثال، اینها شامل والدین صحنه ای می شود، که برخی از آنها ممکن است سعی کنند حرفه رویایی خود را از طریق فرزندان خود ادامه دهند. [1] برخی از تحلیل‌گران چنین تلاش‌هایی را برای رفتار جانشینی به‌عنوان پیامدهای منفی ذکر کرده‌اند. [2] در شرایط واقعی که والدین سعی می‌کنند دستاوردهای خود را از طریق فرزندشان به پایان برسانند، حتی اگر کودک به نظر بی‌علاقه به نظر برسد، با عبارات رایجی مانند تعقیب رویاهای از دست رفته برچسب زده شده است . [3] در این موارد، زیرمجموعه ای از تملک است که به طور مشخص در جایگاه های تماشاگران بازی های ورزشی کودکان مشاهده شده است. [4]برخی اصطلاحات وجود دارد که در آنها جانشینی به نحو مطلوبی دیده می شود، مانند قرار دادن خود به جای دیگری . [5]

همچنین ببینید

منابع

  1. فورستین، لورا (2009). مادر من، آینه من: شناخت و استفاده حداکثری از تصاویر ارثی از خود . پ. 73 .
  2. «زندگی نایب از طریق کودکان با پیچ و تاب» .
  3. مک درموت، نیک (25 ژوئن 2013). "پدر و مادر بازور، تعقیب رویاهای از دست داده ، " . IOL .
  4. کمبل، راس (2015). چگونه واقعاً فرزند خود را دوست داشته باشیم . پ. 91.
  5. باتسون، سی. دانیل، و همکاران. "... همانطور که می خواهید آنها با شما انجام دهند": آیا تصور کردن خود در جای دیگری باعث تحریک عمل اخلاقی می شود؟ بولتن شخصیت و روانشناسی اجتماعی 29.9 (2003): 1190-1201.
0.10045194625854