پالئوپروتروزوییک

از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
پالئوپروتروزوییک
2500 - 1600 کارشناسی ارشد
استروماتولیت های پالئوپروتروزوییک Franceville.jpg
استروماتولیت های پالئوپروتروزوییک
کرونولوژی
تعریف(های) مجدد پیشنهادی2420–541 Ma
Gradstein و همکاران، 2012
تقسیم بندی های پیشنهادیدوره اکسیژن، 2420-2250 کارشناسی ارشد

Gradstein و همکاران، 2012
دوره جاتولیان/یوکاریایی، 2250–2060 مایلند
Gradstein و همکاران، 2012
دوره کلمبیا، 2060-1780 کارشناسی ارشد

Gradstein و همکاران، 2012
علم اشتقاق لغات
رسمی بودن نامرسمی
املای (های) جایگزینپالئوپروتروزوییک
اطلاعات استفاده
جسم آسمانیزمین
استفاده منطقه ایجهانی ( ICS )
مقیاس (های) زمانی استفاده شدهمقیاس زمانی ICS
تعریف
واحد زمانیعصر
واحد چینه شناسیاراتم
رسمی بودن بازه زمانیرسمی
تعریف مرز پایین تربه صورت کرونومتریک تعریف شده است
مرز پایین GSSPN/A
GSSP تصویب شدN/A
تعریف مرز بالاییبه صورت کرونومتریک تعریف شده است
مرز بالایی GSSPN/A
GSSP تصویب شدN/A

دوران پالئوپروتروزوئیک ( / p æ l i oʊ ˌ p r oʊ t ər ə ˈ z oʊ ɪ k -/ ; [1] [2] که همچنین پالئوپروتروزوئیک نوشته می شود)، شامل دوره زمانی 2500 تا 1600 میلیون سال پیش است . -1.6  Ga )، اولین بخش از سه بخش فرعی ( دوران ) دوران پروتروزوییک است. پالئوپروتروزوییک همچنین طولانی ترین دوره تاریخ زمین شناسی زمین است . در این دوران بود که قاره ها ابتدا تثبیت شدند. [ توضیح لازم است ]

شواهد دیرینه شناسی نشان می دهد که سرعت چرخش زمین در حدود 1.8 میلیارد سال پیش برابر با 20 ساعت روز است که در مجموع به 450 روز در سال اشاره دارد. [3]

جو

قبل از افزایش بسیار زیاد اکسیژن اتمسفر ، تقریباً تمام اشکال حیات موجود موجودات بی هوازی بودند که متابولیسم آنها بر اساس شکلی از تنفس سلولی بود که به اکسیژن نیاز نداشت. اکسیژن آزاد در مقادیر زیاد برای اکثر موجودات بی هوازی سمی است. در نتیجه، بیشتر آنها وقتی جان خود را از دست دادند که سطح اکسیژن آزاد اتمسفر در یک رویداد انقراض به نام رویداد اکسیداسیون بزرگ افزایش یافت ، که سطح اکسیژن اتمسفر را به 10 درصد از سطح فعلی خود رساند. [4]تنها موجوداتی که زنده ماندند یا در برابر اثرات اکسید کننده و سمی اکسیژن مقاوم بودند و یا در محیط های بدون اکسیژن نگهداری می شدند. افزایش ناگهانی اکسیژن آزاد اتمسفر و انقراض متعاقب آن گونه های حیاتی آسیب پذیر به طور گسترده یکی از اولین و مهم ترین انقراض های دسته جمعی در زمین در نظر گرفته می شود. [5] [6]

ظهور یوکاریا

تصور می‌شود که فرانسویلیان بیوتا نشان دهنده اولین موجودات چند سلولی است (مشکله)

بسیاری از یوکاریوت‌های گره تاجی (که دودمان یوکاریوتی امروزی از آن‌ها به وجود آمده‌اند) تقریباً مربوط به دوران پالئوپروتروزوییک هستند. [7] [8] [9] در حالی که در مورد زمان دقیق تکامل یوکاریوت‌ها بحث‌هایی وجود دارد، [10] [11] درک کنونی آن را جایی در این دوران قرار می‌دهد. [12] [13] [14] فسیل‌های Statherian از گروه Changcheng در شمال چین شواهدی را ارائه می‌کنند که نشان می‌دهد حیات یوکاریوتی قبلاً در اواخر Palaeoproterozoic متنوع بوده است. [15]

رویدادهای زمین شناسی

در این دوران، اولین کمربندهای برخورد قاره-قاره در مقیاس جهانی توسعه یافتند. رویدادهای ساختمانی قاره و کوه مرتبط با 2.1-2.0 Ga کوه‌زایی ترانس آمازونی و Eburnean در آمریکای جنوبی و غرب آفریقا نشان داده می‌شوند. کمربند ~2.0 Ga Limpopo در جنوب آفریقا. کوه‌زایی‌های 1.9-1.8 Ga Trans-Hudson ، Penokean ، Taltson-Thelon، Wopmay ، Ungava و Torngat در آمریکای شمالی، 1.9-1.8 Ga Nagsugtoqidian Orogen در گرینلند. 1.9-1.8 Ga Kola-Karelia، Svecofennian ، Volhyn-Central Russian و Pachelma orogens در بالتیکا (اروپا شرقی). 1.9-1.8 GaAkitkan Orogen در سیبری; کمربند 1.95 Ga Khondalite; ~1.85 گالیم ترانس شمال چین Orogen در شمال چین. و کوهزایی 1.8-1.6 Ga Yavapai و Mazatzal در جنوب آمریکای شمالی.

این الگوی کمربندهای برخورد از تشکیل یک ابرقاره پروتروزوییک به نام کلمبیا یا نونا پشتیبانی می کند. [16] [17] اینکه برخوردهای قاره ای به طور ناگهانی به ساختمان کوه در مقیاس بزرگ منجر شده است به عنوان ناشی از افزایش زیست توده و دفن کربن در طول و بعد از رویداد بزرگ اکسیداسیون تفسیر می شود: فرض بر این است که رسوبات کربنی فرورانش شده دارای تغییر شکل فشاری روان شده و منجر به پوسته شده است. غلیظ شدن [18]

آتشفشان فلسیک در شمال سوئد فعلی منجر به تشکیل پورفیری های Kiruna و Arvidsjaur شد. [19]

گوشته لیتوسفری قدیمی ترین بلوک های پاتاگونیا شکل گرفت. [20]

در ویکی‌انبار پرونده‌هایی مربوط به پالئوپروتروزوییک وجود دارد.

همچنین ببینید

منابع

  1. ^ "palaeo-" . دیکشنری انگلیسی Lexico UK انتشارات دانشگاه آکسفورد بایگانی شده از نسخه اصلی در 2020-06-18. "پروتروزوئیک" . دیکشنری انگلیسی Lexico UK انتشارات دانشگاه آکسفورد بایگانی شده از نسخه اصلی در 2020-06-17.
  2. ↑ «پروتروزوئیک» . دیکشنری مریام-وبستر .
  3. ↑ پانلا، جورجیو (1972). "شواهد دیرینه شناسی در مورد تاریخ چرخشی زمین از اوایل پرکامبرین". اخترفیزیک و علوم فضایی . 16 (2): 212. Bibcode : 1972Ap&SS..16..212P . doi : 10.1007/BF00642735 . S2CID 122908383 . 
  4. ↑ اوسا اوسا، فرانتز؛ اسپانگنبرگ، خورخه ای. بیکر، آندری؛ کونیگ، استفان؛ استیوکن، اوا ای. هافمن، اکسل؛ پولتون، سیمون دبلیو. ییرپان، آیرکن; واراس-ریوس، ماریا اول. ایکمن، بنجامین؛ اندرسن، مورتن بی. شوئنبرگ، رونی (15 سپتامبر 2022). "سطوح متوسط ​​اکسیژن در طول مرحله پایانی رویداد بزرگ اکسیداسیون زمین" . نامه های علوم زمین و سیاره . 594 . doi : 10.1016/j.epsl.2022.117716 . بازبینی شده در 13 دسامبر 2022 .
  5. ^ هاجسکیس، مالکوم اس دبلیو؛ کراکفورد، پیتر دبلیو. پنگ، یونگبو؛ وینگ، بوسول آ. هورنر، تریستان جی. (27 اوت 2019). "یک سقوط بهره وری برای پایان دادن به اکسیداسیون بزرگ زمین" . مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا . 116 (35): 17207–17212. Bibcode : 2019PNAS..11617207H . doi : 10.1073/pnas.1900325116 . PMC 6717284 . PMID 31405980 .  
  6. ^ مارگولیس، لین ؛ ساگان، دوریون (1997-05-29). کیهان کوچک: چهار میلیارد سال تکامل میکروبی . انتشارات دانشگاه کالیفرنیا. شابک 9780520210646.
  7. ^ مند، کارل؛ پلانوسکی، نوح ج. پورتر، سوزانا ام. رابینز، لزلی جی. وانگ، چانگل؛ کرایتزمن، تیمو؛ Paiste, Kärt; Paiste, Päärn; رومشکین، الکساندر ای. دینس، یولیا ای. Kirsimäe, Kalle; Lepland، Aivo; Konhauser، Kurt O. (15 آوریل 2022). "شواهد کروم برای اکسیژن رسانی طولانی مدت در دوران پالئوپروتروزوییک" . نامه های علوم زمین و سیاره . 584 . doi : 10.1016/j.epsl.2022.117501 . بازبینی شده در 15 دسامبر 2022 .
  8. ^ هجز، اس بلر؛ چن، هسینگ؛ کومار، سودیر; وانگ، دانیل YC; تامپسون، آماندا اس; واتانابه، هیدمی (12-09-2001). "یک مقیاس زمانی ژنومی برای منشاء یوکاریوت ها" . زیست شناسی تکاملی BMC . 1 : 4. doi : 10.1186/1471-2148-1-4 . ISSN 1471-2148 . PMC 56995 . PMID 11580860 .   
  9. ^ هجز، اس بلر؛ بلر، جیمی ای. ونتوری، ماریا ال. کفش، جیسون ال (2004-01-28). "یک مقیاس زمانی مولکولی تکامل یوکاریوت ها و ظهور حیات چند سلولی پیچیده" . زیست شناسی تکاملی BMC . 4 : 2. doi : 10.1186/1471-2148-4-2 . ISSN 1471-2148 . PMC 341452 . PMID 15005799 .   
  10. ↑ رودریگز-ترلس، فرانسیسکو؛ تاریو، رزا؛ آیالا، فرانسیسکو جی (2002-06-11). "یک سوگیری روش شناختی نسبت به برآورد بیش از حد مقیاس های زمانی تکاملی مولکولی" . مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا . 99 (12): 8112-8115. Bibcode : 2002PNAS...99.8112R . doi : 10.1073/pnas.122231299 . ISSN 0027-8424 . PMC 123029 . PMID 12060757 .   
  11. ^ استکمن، الکساندرا؛ کاوالیر-اسمیت، توماس (05-07-2002). "ریشه دهی درخت یوکاریوت با استفاده از همجوشی ژن مشتق شده". علم . 297 (5578): 89-91. Bibcode : 2002Sci...297...89S . doi : 10.1126/science.1071196 . ISSN 1095-9203 . PMID 12098695 . S2CID 21064445 .   
  12. ^ آیالا، فرانسیسکو خوزه؛ رزتسکی، آندری؛ آیالا، فرانسیسکو جی (1998-01-20). "منشاء فیلا متازوئن: ساعت های مولکولی تخمین های دیرینه شناسی را تایید می کنند" . مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم ایالات متحده آمریکا . 95 (2): 606-611. Bibcode : 1998PNAS...95..606J . doi : 10.1073/pnas.95.2.606 . ISSN 0027-8424 . PMC 18467 . PMID 9435239 .   
  13. ^ وانگ، دی. کومار، اس. هجز، اس بی (1999-01-22). "تخمین زمان واگرایی برای تاریخ اولیه فیلاهای جانوری و منشاء گیاهان، حیوانات و قارچ ها" . مجموعه مقالات انجمن سلطنتی B: علوم زیستی . 266 (1415): 163-171. doi : 10.1098/rspb.1999.0617 . PMC 1689654 . PMID 10097391 .  
  14. ^ جاواکس، امانوئل جی. لپات، کوین (ژانویه 2018). "سوابق فسیلی پالئوپروتروزوییک: پیامدهایی برای تکامل بیوسفر در دوران میانسالی زمین" . بررسی های علوم زمین . 176 : 68-86. doi : 10.1016/j.earscirev.2017.10.001 . بازبینی شده در 13 دسامبر 2022 .
  15. ^ میائو، لانیون؛ Moczydłowska، Małgorzata; زو، شیشینگ؛ زو، مائویان (فوریه 2019). رکورد جدید میکروفسیل‌های دیواره آلی و مورفولوژیکی متمایز از گروه چانگ‌چنگ پالئوپروتروزوییک اواخر در محدوده یانشان، شمال چین . تحقیقات پرکامبرین . 321 : 172-198. doi : 10.1016/j.precamres.2018.11.019 . بازبینی شده در 29 دسامبر 2022 .
  16. ^ ژائو، گوچون؛ کاوود، پیتر ا. وایلد، سایمون ای. خورشید، حداقل (2002). "بررسی اوروژن های جهانی 2.1-1.8 Ga: مفاهیم برای ابرقاره پیش رودینیا". بررسی های علوم زمین . 59 (1-4): 125-162. Bibcode : 2002ESRv...59..125Z . doi : 10.1016/S0012-8252(02)00073-9 .
  17. ^ ژائو، گوچون؛ سان، م. وایلد، سایمون آ. لی، SZ (2004). "یک ابرقاره پالئو-مزوپروتروزوییک: مونتاژ، رشد و تجزیه" . بررسی های علوم زمین . 67 (1-2): 91-123. Bibcode : 2004ESRv...67...91Z . doi : 10.1016/j.earscirev.2004.02.003 .
  18. ↑ جان پارنل، کانر برولی: افزایش زیست توده و دفن کربن ۲ میلیارد سال پیش باعث ایجاد کوهستان شد. Nature Communications Earth & Environment، 2021، doi:10.1038/s43247-021-00313-5 (دسترسی باز).
  19. ↑ لوندکویست، توماس (2009). Porfyr i Sverige: En geologisk översikt (به سوئدی). ص 24-27. شابک 978-91-7158-960-6.
  20. ^ شیلینگ، مانوئل انریکه؛ کارلسون، ریچارد والتر؛ تاسارا، آندرس؛ کونسیسائو، رومولو ویویرا؛ برتو، گوستاوو والتر؛ واسکز، مانوئل؛ مونوز، دانیل؛ جالوویتزکی، تیاگو؛ جرواسونی، فرناندا؛ موراتا، دیگو (2017). "منشا پاتاگونیا توسط سیستماتیک Re-Os بیگانه سنگ های گوشته آشکار شد". تحقیقات پرکامبرین . 294 : 15-32. Bibcode : 2017PreR..294...15S . doi : 10.1016/j.precamres.2017.03.008 .

پیوندهای خارجی

Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Paleoproterozoic&oldid=1130333795"
0.051374197006226