افبی فوبیا

از ویکیپدیا، دانشنامه آزاد
پرش به ناوبری پرش به جستجو
بخشی از یک سریال در
تبعیض
ProhibitionSign.svg
فرم های عمومی
اجتماعی
دینی
قومی / ملی
تجلیات
سیاست های
اقدامات متقابل
مطالب مرتبط
حقوق جوانان
فعالیت ها
نظریه/مفاهیم
مسائل
سازمان های
مردم
مربوط
گروهی از نوجوانان

افبی فوبیا ترس از جوانی است. اولین بار به عنوان "ترس یا نفرت از نوجوانان" ابداع شد، [1] امروزه این پدیده به عنوان "شخصیت نادرست، اغراق آمیز و پر شور جوانان" در طیف وسیعی از تنظیمات در سراسر جهان شناخته می شود. [2] مطالعات مربوط به ترس از جوانی در جامعه شناسی و مطالعات جوانان انجام می شود . با توجه بیشتر به نوجوانان نسبت به کودکان پیش از بلوغ از خوردن متمایز می شود .

شناسی

ضرب سکه

واژه ephebiphobia از یونانی ἔφηβος éphēbos به معنای " جوانی " یا " نوجوان " و φόβος phóbos به معنای "ترس" یا " فوبیا " تشکیل شده است. ضرب سکه این اصطلاح به مقاله ای در سال 1994 توسط کرک استروث که در Phi Delta Kappan منتشر شد نسبت داده شده است . [3] امروزه، استفاده رایج در سطح بین‌المللی توسط جامعه‌شناسان، سازمان‌های دولتی، [4] و سازمان‌های حامی جوانان که افبی‌فوبیا را به‌عنوان ترس یا نفرت غیرعادی یا غیرمنطقی و مداوم از نوجوانان یا نوجوانان تعریف می‌کنند، رخ می‌دهد. [5] [6]

اصطلاحات مشابه

برچسب های مشابه

اصطلاح پدوفوبیا در اروپا برای توصیف «ترس از جوانی» مورد پذیرش عمومی قرار گرفته است. [7] [8] پدیوفوبیا ترس از نوزادان و کودکان است. هبوفوبیا (از یونانی ἥβη ، hḗbē ، «جوانی، بلوغ») نیز پیشنهاد شده است [ نیاز به نقل از ] . اصطلاحات مشابه عبارتند از بزرگسالی ، که استعدادی نسبت به بزرگسالان است که نسبت به کودکان و جوانان مغرضانه است، و سن گرایی ، که تبعیض علیه هر فرد را به دلیل سن آنها توصیف می کند.

Juvenoia

در چارچوب قرن بیست و یکم، نئولوژیسم juvenoia توسط نشریاتی مانند The Christian Science Monitor برای توصیف بیزاری و/یا ترس از فرهنگ اجتماعی مرتبط با جوانان استفاده شده است. فاصله گذاری روانی به طور برجسته با پیشرفت فناوری و قرار گرفتن در معرض مواد ناقض ارزش های سنتی که توسط آن فناوری تسهیل می شود، مرتبط است. [9]

تاریخچه

گفته می شود ترس از جوانی همراه با ترس از فرهنگ خیابانی و ترس از جرم و جنایت در فرهنگ غربی از «قدیم الایام» وجود داشته است. [10] گفته می شود که ماکیاولی دریافته است که ترس از جوانی چیزی است که شهر فلورانس را از نگه داشتن ارتش دائمی باز می دارد. [11] گفته می‌شود که ونیز باستان و یونان باستان به دلیل ترس از جوانی، سیاست‌های عمومی نادرست داشتند. [12] [13]

پیوریتانیسم اولیه آمریکایی متکی بر ترس از جوانی تلقی می شد که به عنوان تجسم ماجراجویی و روشنگری در نظر گرفته می شد و بنابراین به عنوان مستعد " اخلاق منحط" تلقی می شد . [14] در طول انقلاب صنعتی ، رسانه‌های عمومی اروپای غربی و آمریکای شمالی به‌ویژه به تبلیغ ترس از کودکان و جوانان به منظور پیشبرد صنعتی‌سازی مدارس، [15] و در نهایت حذف جوانان از محل کار در هنگام کار تشویق شدند. به دلیل مکانیزه شدن غیر ضروری شدو هجوم نیروی کار جدید [16]

گفته می‌شود فرانسه پس از جنگ جهانی دوم با ایجاد سیاست‌هایی که ترس آن‌ها از جوانی را منعکس می‌کرد، درگیر نگرانی در مورد mal de jeunesse بود . آنها را به اردوهای تابستانی بفرستید، دیگران را در خانه های اصلاحات قرار دهید، بقیه هوای تازه داشته باشند، چند زمین ورزشی بسازید...». اهداف سیاست های جوانان در آن دوران بود. [17] پس از جنگ جهانی دوم، ارتش ایالات متحده افزایش تعداد جوانان در جنوب عمیق را به عنوان یک سناریوی مشکل ساز برای امنیت ملی شناسایی کرد . تحلیلگران پیشنهاد کرده اند که افزایش ترس از جوانان در فرهنگ عامه ممکن است به سیاست های دفاعی ایجاد شده در پاسخ به این تهدید نسبت داده شود. [18]

"در دهه 1990 ترس عمومی از نوجوانان افزایش یافت" که ناشی از "افزایش دسترسی جوانان به سلاح های دستی ، سندیکایی شدن باندهای جوانان سرزمینی به کارتل های مواد مخدر غیرقانونی ، کلیشه های نژادپرستانه از جوانان شهری، مزاحمت های دانشگاهی و سیاسی، جنون رسانه ای، و موجی از مواد مخدر بود." با مشخصات بالا تیراندازی در مدرسه از دانش آموزان توسط دانشجویان خود را ". [19] سیاتل هفتگی به طور خاص ذکر ترس از جوانان به عنوان عامل محرک در پشت سیاتل، واشنگتن در حال حاضر هم از بین رفته نوجوان رقص فرمان . [20] دولت نخست وزیر تونی بلرفرمان رفتار ضد اجتماعی را در سال 1998 معرفی کرد که مستقیماً به ترس از جوانی نیز نسبت داده شده است. [21]

علل

رسانه ها ، بازاریابان، سیاستمداران، کارگران جوانان و محققان در تداوم ترس از جوانان نقش داشته اند. [22] از آنجایی که انتظار می‌رود جوانان در کشورهای توسعه‌یافته از نیروی کار بیرون بمانند، هر نقشی برای آنها خارج از نقش مصرف‌کننده به طور بالقوه برای بزرگسالان تهدیدکننده است. [23] فروش ایمنی به والدین و معلمان نیز یک نیروی محرکه است، زیرا سیستم‌های امنیتی خانه، تلفن‌های همراه، و استفاده از نظارت رایانه‌ای برای والدین عرضه می‌شود. و دستگاه های اشعه ایکس ، فلزیاب و تلویزیون مدار بستهبه طور فزاینده ای به مدارس فروخته می شوند با این فرض که جوانان قابل اعتماد نیستند. این مراحل با وجود این واقعیت است که تجربه به طور مداوم نشان می دهد که نظارت بر جوانان کمک چندانی به جلوگیری از خشونت یا تراژدی نمی کند: قتل عام دبیرستان کلمباین در ساختمانی با نظارت تصویری و پلیس در ساختمان رخ داد. [24]

ایجاد اصطلاحات جوانی ، نوجوانی و نوجوانی همگی به ترس از جوانی نسبت داده شده است. [25] همانطور که جهان غرب صنعتی تر شد، جوانان به طور فزاینده ای از نیروی کار ، از جمله موقعیت های غیرارادی و داوطلبانه، رانده شدند و به نهادهای فزاینده ای کامل رفتند که در آنجا استقلال شخصی خود را به نفع کنترل اجتماعی از دست دادند . [26] [27] سیاست‌های دولت در خارج از مدارس نیز دخیل بوده است، همانطور که طی چهل سال گذشته منع آمد و شد ، ضد ولگردی و ضدقوانین کشتیرانی و سایر قوانینی که ظاهراً نوجوانان را هدف قرار داده است در سراسر کشور اجرا شده است. دادگاه ها به طور فزاینده ای علیه حقوق جوانان نیز حکم صادر کرده اند. [28] [29] قبل از دهه 1940، "نوجوانان" در عناوین روزنامه ها ذکر نمی شدند، زیرا آنها به عنوان یک گروه وجود نداشتند. تأثیر جوانان از زمان جنگ جهانی دوم بر جامعه غربی بسیار زیاد بوده است که عمدتاً ناشی از بازاریابی است که آنها را به عنوان " دیگری " معرفی می کند. به نوبه خود، جوانان به گونه ای رفتار می کنند که متفاوت از بزرگسالان به نظر می رسد. این امر به پدیده جوانی منجر شده و به نوبه خود ترسی مستمر از آنها ایجاد کرده است. [30]

جلوه ها

تصور می شود ترس از جوانی در سراسر جهان غرب وجود دارد . [31] جامعه شناس، ری اولدنبرگ ، شکاف نسلی و "تفکیک فزاینده جوانان از بزرگسالان در جامعه آمریکا " را به "بیگانگی بزرگسالان و ترس از جوانی" نسبت داده است. [32]

حداقل یکی از اقتصاددانان بزرگ پیشنهاد کرده است که ترس از جوانی می تواند تأثیرات شدیدی بر سلامت اقتصادی کشورها داشته باشد. [33] تعداد فزاینده‌ای از محققین گزارش می‌دهند که ترس از جوانی بر سلامت دموکراسی تأثیر می‌گذارد ، و گزارش می‌دهند که اهانت به جوانان در گذشته، و در حال حاضر به تضعیف عمومی، [34] اجتماعی، سیاسی، [35] مذهبی ادامه می‌دهد. ، [36] و مشارکت فرهنگی [37] در میان نسل های فعلی و آینده.

از آنجایی که خود جوانان را تحت تاثیر قرار می دهد، افبی هراسی به عنوان یک مانع برای پیشرفت تحصیلی موفق، [38] مانعی برای برنامه های مداخله اجتماعی موفق، [1] و به عنوان شاخصی از ناتوانی بسیاری از بزرگسالان برای داشتن والدین موفق شناخته شده است. [39]

تبعیض اجتماعی

"امروزه شهروندان به طور کلی و همچنین افرادی که با کودکان کار می کنند در خانه ها و مدارس و خیابان های ما با ترس از جوانی زندگی می کنند." [40] در حالی که "جامعه بدن های جذاب، جوانی و قدرت آتش تجاری خود را دوست دارد "، ما همچنین "نوجوانان را به عنوان زهکشی بدون کمک به اقتصاد و دموکراسی ما تحقیر می کنیم". در رسانه های جریان اصلی، جوانان اغلب به عنوان افراد خود شیفته و بی تفاوت ، بی علاقه به خیر عمومی یا پیشبرد اهداف اجتماعی معرفی می شوند. [41]

بسیاری از برنامه‌های اجتماعی و منتقدان اجتماعی، ترس از جوانان را به عنوان نیرویی محکوم‌کننده علیه جوانان در سراسر جامعه می‌دانند، به‌ویژه زمانی که با نژادپرستی همراه باشد. [42] شاعر گوندولین بروکس به دلیل کار افزایش آگاهی خود در مورد ترس از جوانان، به ویژه جوانان آفریقایی-آمریکایی مورد تشویق قرار گرفت. [43] باورهای رایج معاصر درباره نوجوانان با روایت های تاریخی متفاوت است. در گذشته جوانان به عنوان "آینده" و "رهبران فردا" به تصویر کشیده می شدند. امروزه آنها به عنوان "منبع نگرانی، نه بالقوه" در نظر گرفته می شوند که به ترس از نوجوانان، به ویژه اقلیت های نژادی و قومی کمک می کنند. [44] به نوبه خود این نژادپرست و بالغدیدگاه به اجرای قانون شهری، [45] [46] [47] [48] مدارس دولتی ، [49] و خدمات اجتماعی اطلاع می‌دهد. [50] جامعه شناسان پیشنهاد کرده اند که بیشتر گسترش فعلی ترس از جوانی به دلیل "اضطراب بزرگسالان در مورد تغییر ترکیب نژادی در جمعیت عمومی" است. [51] اثرات جنسیت گرایی به طور مشابه توسط افبی هراسی تقویت می شود. [52] با این حال، پدرو نوگوئرا، استاد دانشگاه نیویورک ، پیشنهاد کرده است که ترس از جوانی فراتر از مرزهای رنگی گسترش می‌یابد، زیرا « اسکیت‌بوردبازان ، پانک‌ها ، حتی در حومه شهر با لباس‌های مستقیم.نوجوانان می توانند با تجمع تعداد زیادی در مکان هایی که برای جوانان ممنوع تلقی می شوند، اضطراب را در میان بزرگسالان برانگیزند.» [53]

توانایی جوانان برای مشارکت در سراسر جامعه به دلیل ترس از جوانی به خطر افتاده است و اغلب به عنوان یک پدرگرایی یا حمایت گرایی در میان بزرگسالان پنهان می شود . [54] علاوه بر این، محقق هنری جنکینز ، "نقد رسانه های جدید را با ترس از نوجوانان که مشتاق ترین پذیرندگان هستند پیوند می دهد. فرهنگ نوجوانان بدون درک زمینه آن بی معنی و خطرناک به نظر می رسد". [55]

سود تجاری

دانشگاهیان به طور خاص به نیروی افبی هراسی در بخش تجاری اذعان دارند ، جایی که این ترس از جوانی به طور گسترده برای منافع مالی مورد سوء استفاده قرار گرفته است. [56] این توسط محققان و منتقدان اجتماعی توضیح داده شده است که ادعا می کنند رسانه های محبوب، از جمله سینما و تلویزیون، به طور خاص ترس جامعه از جوانان را برای منافع مالی تشدید می کنند، [57] [58] [59] همانطور که یک مطالعه گزارش می دهد، "ترس شدید". جوانی یک وحشت رسانه ای جا افتاده است ». [60]

رمان‌های پالپ در دهه 1950 به‌طور انبوه تولید می‌شدند تا به طور خاص بر ترس فزاینده‌ای از جوانان که در سراسر جامعه گسترش می‌یافت پول نقد کنند. [61] از قضا، همچنین گفته شده است که تأثیرات رسانه های عامه پسند بر جوانان به اندازه ترس از جوانی قدرتمند نیست، که ترس از فناوری را به پیش می برد و به نوبه خود ترس از جوانی را تداوم می بخشد. [62]

سیاست دولتی

مشخص شده است که تصمیم گیری توسط سازمان های دولتی، از جمله مدارس دولتی ، پلیس و دادگاه ها ، ناشی از ترس از جوانان است. [63] گفته شده است که ترس از نوجوانان باعث ایجاد تفکیک بین آنچه در مورد ارزش جوانان گفته می شود و آنچه در آموزش و خدمات اجتماعی با آنها انجام می شود، ایجاد می کند و باعث می شود که آنها را "در درجه اول به عنوان تهدید برای افراد" مشاهده کنند. به نهادها، به وضعیت موجود ». [64] تعدادی از ناظران تداوم عمدی افبی هراسی اجتماعی را به منظور برانگیختن واکنش های عمومی و اجتماعی خاص نشان داده اند. مایک مالس، جامعه شناس آمریکاییروندهایی را در میان سیاستمداران و سیاستگذاران برانگیختن ترس از جوانان در میان جامعه شناسایی کرده است تا در مبارزات سیاسی پیشرفت کند و حمایت مردمی ایجاد کند یا در غیر این صورت "ایجاد احساسات رسانه ای و ترس عمومی" باشد. [65] به طور مشابه، ترس از جوانان به عنوان عامل محرک بسیاری از برنامه های دولتی طراحی شده برای مبارزه با به اصطلاح "خشونت جوانان" شناخته شده است، که در آن اقدامات تعداد کمی از جوانان به طور کلی به جمعیت جوانان نسبت داده می شود. [66] [67] [68] در یک نمونه خاص، "در دالاس ، ترس از جوانی منجر به نظارت و پلیس سریع شد، به ویژه در فقیرترین منطقه آن، گاستون ". [69]همچنین گفته می شود که ترس از نوجوانان باعث شده است که بسیاری از دولت ها سن مسئولیت کیفری خود را کاهش دهند و بازداشت جوانان را از کودکی تا بزرگسالی تشدید کنند . [70]

آموزش

یکی از محققین با بررسی جنبش قدرت سیاه در دهه 1970 نوشت: "نفرت و ترس رایج بزرگسالان از جوانی با ترس معلم ترکیب می شود - ترس از دست دادن کنترل در کلاس، ترس از دست دادن اقتدار." [71] افزایش خاصی در ترس از جوانان در مدارس به دنبال قتل عام دبیرستان کلمباین در سال 1999 به عنوان یک دلیل خاص در شواهد حاکی از کاهش کلی مشارکت دانش‌آموزان در دبیرستان‌های امروزی دیده می‌شود. [72] ترس از جوانی منجر به توسعه سیاست‌های تحمل صفر در بسیاری از مدارس شده است، [73] که به نوبه خود به عنوان عامل افزایش دستگیری‌ها نسبت داده می‌شود.جرایم نوجوانان در محوطه های مدرسه، که ترس از جوانان را ترویج کرده و مدیران مدارس را وادار کرده است که با پلیس تماس بگیرند تا زمانی که در داخل با آنها برخورد می شود تخلف کنند. [74]

مبارزه با افبی هراسی

انجمن کتابخانه های آمریکا توسعه داده است مجموعه منابع برای کتابداران به طور خاص برای مبارزه با ephebiphobia با ترویج خدمات به مشتریان خاص مهارت به جوانان. [75] با این حال، مایک مالز، جامعه شناس پیشنهاد کرده است که افبی هراسی مشکل را به اندازه کافی عمیق تجزیه و تحلیل نمی کند، زیرا ترس از کلیشه بزرگسالان از نوجوانی ، یا کوروفوبیا، چالش اصلی پیش روی جوانان امروزی است. [76]

همچنین ببینید

منابع

  1. ^ a b Astroth، K. (1994) فراتر از ephebiphobia: بزرگسالان مشکل یا جوانان مشکل؟ (ترس از نوجوانان). فی دلتا Kappan . 1 ژانویه 1994.
  2. ^ هافمن، AM و سامرز، RW (2001) خشونت نوجوانان: یک دیدگاه جهانی. مطبوعات گرین وود. ص 2.
  3. ↑ Gough, P. (2000) "مدارس سم زدایی". فی دلتا Kappan . 1 مارس 2000.
  4. ↑ وب‌سایت Stop Discrimination اتحادیه اروپا - واژه‌نامه مربوط به سن بایگانی‌شده در 17 اکتبر 2007، در Wayback Machine
  5. ^ Grønnestad-Damur، W. & Pratch، L. (دوم) اینجا Ephebiphobia نداریم ! ادمونتون: کتابخانه عمومی ادمونتون.
  6. ↑ کلارک، سی (2004) آسیب: درون دنیای نوجوانان امروزی (جوانان، خانواده و فرهنگ). Grand Rapids، MI: Baker Book House.
  7. ^ دوران کودکی در حال تغییر است، اما "paedophobia" باعث می شود همه چیز را بدتر آرشیو 2007/09/04 در پایگاه Wayback Machine موسسه تحقیقات سیاست عمومی. 22 اکتبر 2006.
  8. ↑ Waiton, S. (2006) The Roots of Paedophobia . برخط.
  9. ↑ «Juvenoia: بچه‌ها حالشان خوب است، حتی در اینترنت» . کریستین ساینس مانیتور . 23 جولای 2013.
  10. ^ پیرسون، جی (1983). هولیگان: تاریخچه ترس های قابل احترام . لندن: پالگریو مک میلان. پ. 236. شابک 0-333-23399-9.
  11. ^ ترکسلر، آر سی (1980). زندگی عمومی در فلورانس رنسانس . ایتاکا: انتشارات دانشگاه کرنل. پ. 390. شابک 0-8014-2694-4.
  12. ↑ گارلند، رابرت (1993). «بررسی جوانی باستان: ابهام جوانی و غیبت نوجوانی در جامعه یونانی-رومی اثر M. Kleijwegt». مجله مطالعات یونانی . 113 : 204-205. doi : 10.2307/632438 . JSTOR 632438 . 
  13. ^ Strauss, B. (1993). پدران و پسران در آتن: ایدئولوژی و جامعه در عصر جنگ پلوپونز . لندن: روتلج. پ. 16. شابک 0-415-04146-5.
  14. ^ Meily, C. (1911) پیوریتانیسم. CH Kerr & Company. ص 118.
  15. ^ گاتو، جی تی ، (2001) تاریخ زیرزمینی آموزش آمریکا. مطبوعات دهکده آکسفورد.
  16. ↑ Savage, J. (2007) Teenage: The Creation of Youth Culture. وایکینگ بزرگسال.
  17. ↑ جابز، RI (2007) سوار بر موج جدید: جوانان و جوان سازی فرانسه پس از جنگ جهانی دوم . انتشارات دانشگاه استنفورد ص 230
  18. ↑ دیویس، آنجلا (2002). "برآمدگی جوانان" در جنوب". در سیلیمن، جی. باتاچارجی، ا. دیویس، ای جی (ویرایشگران). نظارت بر بدن ملی: جنسیت، نژاد، و جرم انگاری . کمبریج: ساوت اند پرس . پ. 235. شابک 0-89608-661-5.
  19. ↑ Rosenheim, MK, Zimring, FE and Tanenhaus, DS (2002) A Century of Juvenile Justice. انتشارات دانشگاه شیکاگو ص 282.
  20. ^ پریش، جی (1999). "ترس از جوانی" بایگانی شده 15/05/2013 در Wayback Machine ، هفته نامه سیاتل. 29 فوریه 1999.
  21. ↑ Street-Porter, J. (2005) " ترس سیاستمداران از فرهنگ جوانان بایگانی شده 30-09-2007 در ماشین راه برگشت "، The Independent 7 آوریل 2005.
  22. ^ فلچر، A. (2006) واشنگتن جوانان صدای کتاب آرشیو 2008/04/14 در پایگاه Wayback Machine . CommonAction. p 11. بازیابی 6/3/08.
  23. ↑ Sternheimer, K. (2006) بچه های این روزها: حقایق و تخیل در مورد جوانان امروز . رومن و لیتلفیلد ص 140.
  24. ↑ Sternheimer, K. (2006) p 146.
  25. ↑ Savage, J. (2007) Teenage: The Creation of Youth 1875-1945. Chatto & Windus.
  26. ^ گاتو، جی تی . (2001) تاریخ زیرزمینی آموزش و پرورش آمریکا. مطبوعات دهکده آکسفورد. ص 306.
  27. ↑ Breeding, J. (2002) طبیعت واقعی و سوء تفاهم های بزرگ: در مورد اینکه چگونه از فرزندان خود مراقبت می کنیم. انتشارات کرم مجازی. ص 10.
  28. ^ Lauter, P. and Howe, P. (1971) توطئه جوانان. نصف النهار. ص 304.
  29. ↑ اپستاین، آر. (2007) پرونده علیه نوجوانی . کتاب های کویل درایور. ص 323.
  30. ^ Palladino, G. (1996) نوجوانان: دیدگاه آمریکایی. BasicBooks. ص 247.
  31. ^ Konopka، G. (1983) کار گروهی اجتماعی: یک فرآیند کمکی. سالن پرنتیس ص 40.
  32. ↑ اولدنبورگ، آر. (1999) مکان خوب: کافه ها، کافی شاپ ها، کتابفروشی ها، کافه ها، سالن های مو. مارلو و شرکت. p xx.
  33. ↑ گری، دی. (1999) نگروپونته: توسعه شبکه اروپا به دلیل ترس از جوانی متوقف شد و سی ان ان را به خطر انداخت. 15 سپتامبر 1999.
  34. ^ جونز، پی.، شومیکر، اس. چلتون، ام. (2001) درست انجامش بده! بهترین شیوه ها برای خدمت به بزرگسالان جوان در مدارس و کتابخانه های عمومی نیویورک: ناشران نیل شومان.
  35. ↑ لارنس گروسبرگ ، (2005) گرفتار آتش متقابل: کودکان، سیاست و آینده آمریکا (سیاست فرهنگی و وعده دموکراسی) نیویورک: ناشران پارادایم
  36. ↑ رایس، دبلیو (1998) وزارت عالی: راهنمای اوایل نوجوانی برای کارگران جوان. انتشارات زوندروان. ص 15.
  37. ↑ Giroux, H. (2004) آموزش عالی را پس بگیرید: نژاد، جوانان و بحران دموکراسی در دوران پس از حقوق مدنی نیویورک: پالگریو
  38. ^ Butts, PM (2000) Beyond Ephebiphobia: غلبه بر ترس دانش آموزان راهنمایی و دبیرستان. برنامه ای برای کتابداران عمومی ماکاتاوا، MI: کتابخانه عمومی ماکاتاوا.
  39. ^ Coontz, S. (1999) راهی که ما واقعاً هستیم: کنار آمدن با خانواده های در حال تغییر آمریکا. نیویورک: کتاب های پایه.
  40. ^ Bender, SJ, Neutens, J., Skonie-Hardin, S., et al. (1376) آموزش علوم بهداشتی: دبستان و راهنمایی. ناشران جونز و بارتلت ص 7.
  41. ↑ جی، کی و شرمن، آر (2006) "جوانان به عنوان بازیگران مدنی مهم: از حاشیه تا مرکز" بایگانی شده 2008-05-15 در Wayback Machine ، National Civic Review. 95 ؛ 1.
  42. ↑ دلگادو، ام. (2001) همه مردان و زنان جوان رنگین پوست کجا هستند؟ انتشارات دانشگاه کلمبیا ص 231.
  43. ↑ Levingston، K. (2001) "New Statistics Pencture Myth of Violent Kids" ، فیلادلفیا Inquirer. 6 ژانویه 2001. بازیابی 5/9/08.
  44. ↑ Zeldin، S. (2002). «احساس اجتماع و باورهای مثبت بزرگسالان نسبت به نوجوانان و سیاست‌گذاری جوانان در محله‌های شهری و شهرهای کوچک». مجله جوانان و نوجوانان . 31 (5): 331-342. doi : 10.1023/A:1015624507644 . S2CID 141934241 . 
  45. ↑ Males, M. (2002) "The New Demons: Ordinary Teens" . لس آنجلس تایمز . 21 آوریل 2002.
  46. ^ شورای رسانه جوانان . (2005) Reclaiming Meaning, Echoing Justice بایگانی شده 10-10-2006 در ماشین راه برگشت . اوکلند، کالیفرنیا: نویسنده.
  47. ^ کالینز، جی (2002). باندها، جنایت و ایمنی جامعه: ادراکات و تجربیات در سیدنی چند فرهنگی بایگانی شده در 31-12-2006 در Wayback Machine سیدنی: دانشگاه فناوری.
  48. ↑ اجرایی اسکاتلندی (2006) اندازه گیری میزان جنایت جوانان در اسکاتلند.
  49. ↑ کوزول، جی. (2005) شرم یک ملت: بازسازی آموزش آپارتاید در آمریکا . نیویورک: چاپ سه رودخانه.
  50. ↑ Abram, S. (2007) "Ephebiphobia" ص 130 در Abram, S. Out Front with Stephen Abram: A Guide for Information Leaders. نسخه های ALA.
  51. ↑ رپینگ، ای. (2003) قانون و عدالت همانطور که در تلویزیون دیده می شود. مطبوعات NYU. ص 208.
  52. ↑ Bromwich, RJ (2002) Beyond Villains and Victims: Some Thoughts on Youth and Violence in Canada بایگانی شده 14-02-2007 در Wayback Machine . تورنتو، ON: شبکه عدالت زنان.
  53. ^ Noguera, P. (2003) مدارس شهر و رویای آمریکایی: بازپس گیری وعده آموزش عمومی. انتشارات دانشکده معلمان. ص 127.
  54. ^ فردمن، اس. و اسپنسر، اس. (2003) سن به عنوان یک مسئله برابری. انتشارات هارت. ص 34.
  55. ↑ توشنت، آر. ( "داوطلبان از مخاطب: علایق مخاطبان و اصلاحیه اول"، مرکز حقوقی دانشگاه جورج تاون. ص 3.، پانوشت 10.
  56. ↑ Palladino, G. (1997) نوجوانان: تاریخ آمریکا. نیویورک: کتاب های پایه.
  57. ↑ «استودیوهایی که در دوراهی‌های نوجوانی گرفتار شده‌اند، مسائل Multiplex»، ورچستر تلگرام و روزنامه (MA)، 20 ژوئیه 2001.
  58. ^ شری، تی (2002). نسل چندگانه: تصویر جوانی در سینمای معاصر آمریکا. آستین: انتشارات دانشگاه تگزاس. پ. 4.
  59. ↑ Giroux, H. (1999) موشی که غرش کرد: دیزنی و پایان بی گناهی . نیویورک: Rowman & Littlefield Publishers.
  60. ^ Hope، A. and Oliver, P. (2005) Risk, Education and Culture. Ashgate Publishing, Ltd. p 79.
  61. ↑ Shary, T. (2005) فیلم های نوجوان: جوانان آمریکایی روی پرده. پرس دیواری. ص 20.
  62. ↑ Sternhiemer, S. (2003) این رسانه نیست: حقیقت در مورد تأثیر فرهنگ پاپ بر کودکان. مطبوعات Westview. ص 115.
  63. ↑ Giroux, H. (2003) نسل رها شده: دموکراسی فراتر از فرهنگ ترس. نیویورک: پالگریو.
  64. ^ Beker, J. and Magnuson, D. (1996) آموزش مسکونی به عنوان گزینه ای برای جوانان در معرض خطر. مطبوعات هاورث. ص 60.
  65. ↑ Males, M. (2001) "دروغ‌ها، دروغ‌های لعنتی، و "ریسک جوانان" نظرسنجی جوانان امروز . آوریل 2001
  66. ↑ باراک، جی. (2003) خشونت و عدم خشونت: مسیرهایی برای درک . Sage Publications Inc. p 132.
  67. ↑ Collins, J., Noble, G., and Poynting, B. (2000) Kebabs, Kids, Cops and Crime: Youth, Ethnicity and Crime. پلوتو پرس استرالیا. ص 122.
  68. ↑ Walgrave, L. and Bazemore, B. (1999) عدالت ترمیمی نوجوانان: ترمیم آسیب جنایت جوانان. مطبوعات دادگستری کیفری. ص 192.
  69. ↑ Wilson, D. (2005) ابداع خشونت سیاه بر سیاه: گفتمان، فضا و بازنمایی. انتشارات دانشگاه سیراکیوز ص 144.
  70. ↑ Susskind، A. (1987) "مسائل در مورد سوء استفاده جنسی از کودکان سازمانی، سوء استفاده شده، سوء استفاده کننده، و سیستم"، درمان مسکونی برای کودکان و نوجوانان. 4 ؛ 2. ص 19.
  71. ↑ Ornstein، AC (1972) آموزش شهری: ناآرامی دانش‌آموزان، رفتارهای معلمان و قدرت سیاه. چارلز ای. مریل انتشارات شرکت ص 73.
  72. ^ Campbell, N. (2004) فرهنگ های جوانان آمریکایی. راتلج. ص 19.
  73. ^ لیونز، دبلیو و درو، جی (2006) مدارس تنبیهی: ترس و شهروندی در آموزش عمومی آمریکا. انتشارات دانشگاه میشیگان ص 4.
  74. ↑ آکلند، CR (1995) جوانان، قتل، نمایش: سیاست فرهنگی «جوانان در بحران». مطبوعات Westview. ص 144.
  75. ^ برنامه رئیس جمهور ALA. (1994) "فراتر از افبی هراسی: جعبه ابزاری برای خدمات مشتری به بزرگسالان جوان". انجمن کتابخانه آمریکا
  76. ^ Males, M. (1999) Framing Youth: 10 افسانه در مورد نسل بعدی. مطبوعات شجاعت مشترک. ص 47.

کتابشناسی

  • لسکو، ن. (2001) سن خود را عمل کنید!: ساخت فرهنگی نوجوانی. راتلج. شابک 0-415-92833-8 . 
  • (nd) "رهایی جوانان" ، مجله آنلاین Z.
  • سه نوع رهایی جوانان - نوشته سون بونیخسن
  • طرفداری -جوانان - متن محکمی علیه سن گرایی نسبت به نوجوانان، ارائه یک مورد از سن گرایی مرتکب توسط هیئت منصفه.
  • همه سزاوار این هستند که به آنها فرصت داده شود - مقاله ای علیه سن گرایی نسبت به نوجوانان، نوشته یک نوجوان کانادایی.
  • "آیا ما از بچه هایمان ناراحتیم؟" - مروری بر Caught in the Crossfire: Kids, Politics, and America's Future توسط لارنس گروسبرگ در مجله Endeavors که هراسی فرهنگی در ایالات متحده را تشخیص می دهد.
  • Ayotte, W. (1986) به محض اینکه به دنیا می آیید باعث می شوند احساس کنید کوچک هستید: خود تعیین برای کودکان.
  • کتاب درسی فدراسیون جوانان آنارشیست شیکاگو (nd) Schoolstoppers.
  • کالن، اس. (1991) کودکان در جامعه: نقد آزادیخواهانه. لندن: Freedom Press.
  • گودمن، پی. (1964) آموزش نادرست اجباری و جامعه دانشمندان . نیویورک: کتاب های قدیمی.
  • Illich, I. (1970) Deschooling Society. نیویورک: کتاب هارو .
  • Holt, J. (1972) آزادی و فراتر از آن. نیویورک: EP Dutton & Co.
  • Miller, A. (1990) به نفع خودت: ظلم پنهان در تربیت کودک و ریشه های خشونت. ویرایش 3. نیویورک: مطبوعات ظهر.
  • Sternheimer, K. (2006) بچه های این روزها: حقایق و تخیل در مورد جوانان امروز. رومن و لیتلفیلد

پیوندهای خارجی

  • " Ephebiphobia "، پروژه Freechild.
Retrieved from "https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ephebiphobia&oldid=1057201079"
0.06966495513916