مدار رتروگراد دور
مدار رتروگراد دور (DRO)، همانطور که معمولا تصور می شود، یک مدار فضاپیما به دور یک ماه است که به دلیل برهمکنش آن با دو نقطه لاگرانژ ( L 1 و L 2 ) از منظومه سیاره-ماه، بسیار پایدار است.
به عبارت کلی تر، یک جسم با جرم ناچیز می تواند در یک DRO در اطراف جسم کوچکتر هر سیستم دو جسمی، مانند سیاره-خورشید یا سیاره فراخورشیدی- ستاره باشد.
با استفاده از مثال یک فضاپیما در یک DRO به دور یک ماه، سفینه در جهت مخالف جهتی که ماه به دور سیاره می چرخد، می چرخد. مدار "دور" است به این معنا که به جای اینکه نزدیک ماه باشد از نقاط لاگرانژ می گذرد. اگر مدارهای دورتر و بیشتر را در نظر بگیریم، دوره سینودیک (دوره بین دو لحظه ای که سفینه بین سیاره و ماه می گذرد) طولانی تر می شود و به دوره دور شدن ماه به دور سیاره نزدیک می شود، به طوری که دوره ی جهشی (زمان) برای بازگشت سفینه به یک صورت فلکی مشخص که از ماه مشاهده می شود، طول می کشد) می تواند بسیار طولانی تر از دوره مداری ماه شود. یک مثال با اروپا دارای یک دوره غیر واقعی تقریباً هشت برابر دوره مداری اروپا است، [1]
DRO ها برای چندین دهه مورد تحقیق قرار گرفته اند، اما تا سال 2022، هیچ فضاپیما از چنین مداری برای پرواز واقعی استفاده نکرده است. [1]
توضیحات
پایداری یک DRO از نظر ریاضی به عنوان داشتن پایداری لیاپانوف بسیار بالا تعریف می‌شود ، که در آن یک مدار تعادلی « اگر همه راه‌حل‌هایی که نزدیک نقطه شروع می‌شوند برای همیشه نزدیک آن نقطه باقی بمانند ، به صورت محلی پایدار است». [1]
مفاهیم فضایی پیشنهاد شده برای استفاده از DRO
ماموریت تغییر مسیر سیارک ناسا (ARM)
تا سال 2014، یک DRO قمری جایگزین مطلوبی بود که برای مأموریت تغییر مسیر سیارک (ARM) پیشنهادی ناسا در نظر گرفته شده بود. این مدار ارتفاع مداری ماه را تقریباً 61500 کیلومتر (38200 مایل) خواهد داشت که فاصله ای کمی بیشتر از فاصله ماه تا هر یک از نقاط لاگرانژی زمین-ماه L 1 یا L 2 است. [1] متعاقباً ناسا کار بر روی ARM را در سال 2017 لغو کرد و هرگز بودجه ساخت سخت افزار پرواز را تأمین نکرد و هیچ قرارداد پرتاب فضایی صادر نکرد. [2]
مدارگرد قمرهای یخی مشتری
یک مدار رتروگراد دور یکی از مدارهای پیشنهادی در اطراف اروپا برای مدارگرد قمرهای یخی مشتری - عمدتاً به دلیل پایداری پیش بینی شده و ویژگی های انتقال انرژی کم آن- بود، اما این مفهوم ماموریت در سال 2005 لغو شد. [1]
دروازه قمری ناسا
دو مورد نیاز سیستم برای دروازه قمری ناسا به [ چه زمانی؟ ] استفاده از DRO های قمری. الزام L2-GW-0029، انتقال تک مدار، بیان می‌کند که "دروازه باید قادر باشد یک انتقال رفت و برگشت به مدار رتروگراد دور (DRO) و در عرض 11 ماه انجام دهد." الزام L2-GW-0026، قابلیت سیستم پیشرانه، بیان می‌کند که «دروازه باید ظرفیت سوختی را فراهم کند که از انجام حداقل دو انتقال بدون خدمه بدون خدمه بدون خدمه مدار سیسلار بین یک مدار هاله‌ای نزدیک به مستطیل (NRHO) و مدار رتروگراد دور (DRO) و نگهداری مدار برای یک دوره 15 ساله بین سوخت گیری." [3]
همچنین ببینید
منابع
- ^ a b c d e Johnson, Kirstyn (18 دسامبر 2014). "درک ماموریت تغییر مسیر سیارک ناسا: مدارهای رتروگراد دوردست" . بایگانی شده از نسخه اصلی در 11 ژانویه 2015 . بازبینی شده در 3 مه 2015 .
- ↑ فاست، جف (14 ژوئن 2017). "ناسا ماموریت تغییر مسیر سیارک را می بندد" . اسپیس نیوز بازیابی شده در 3 نوامبر 2019 .
- ↑ «DSG-RQMT-001 - سند مورد نیاز سیستم برنامه دروازه (SRD)» (PDF) . سرور گزارش های فنی ناسا . سازمان ملی هوانوردی و فضایی (ناسا). 2019. ص. 25 . بازیابی شده در 11 آوریل 2020 .
